ماضی بعید در زبان انگلیسی

در کنار تمامی زمان‌های گذشته دیگری که در گرامر زبان انگلیسی وجود دارند و یادگیری نحوه استفاده از آنها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است یک زمان دیگر نیز وجود دارد که به آن ماضی بعید گفته می‌شود. ماضی بعید معمولا برای توصیف اقدامات تمام شده‌ای مورداستفاده قرار می‌گیرند که در یک زمان مشخص از گذشته انجام شده و به اتمام رسیده‌اند. ماضی بعید در زبان انگلیسی دارای کاربردهای بسیار زیادی است و به همین علت نیز شما باید با قوانین نگارش و گرامری آن کامل آشنا شوید تا بتوانید به بهترین شکل ممکن از این زمان استفاده کرده و از مزایای آن در مکالمات و جملات خود بهره‌مند شوید.

ما در ادامه این بخش از آموزش زبان انگلیسی قصد داریم کمی بیشتر درباره ماضی بعید صحبت کرده و اطلاعات جذاب و کاربردی را دراین‌خصوص در اختیار شما قرار دهیم. پس اگر شما هم علاقه‌مند به داشتن اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید به شما پیشنهاد می‌کنیم حتما ادامه این مطلب را بادقت مطالعه کنید.

هدف این مقاله بررسی زمان ماضی بعید از دریچه داستان سرایی است. با بررسی چگونگی استفاده از این ساختار دستوری برای روشن کردن توالی وقایع و غنی‌سازی روایت‌ها، به درک عمیق‌تری از کارکرد و اهمیت آن در دستور زبان انگلیسی دست خواهیم یافت. از طریق مثال‌های گویا و توضیحات مفصل، هدف این مقاله نشان دادن این است که چگونه زمان ماضی بعید با ارائه روابط زمانی روشن و افزودن عمق به آشکار شدن رویدادها، داستان سرایی را تقویت می‌کند.

زمان ماضی بعید، بافته شده در روایت، ماریا را به آن لحظه تلخ بازگرداند و نشان داد که چگونه توالی وقایع گذشته زندگی مادربزرگش را شکل داده است. در همین جزئیات ظریف بود که ماریا شروع به درک تأثیر عمیق زمان‌بندی و پیچیدگی‌های ظریف زمان ماضی بعید در داستان‌سرایی کرد.

زمان ماضی بعید در انگلیسی نقش مهمی در روشن کردن توالی وقایع در یک داستان ایفا می کند و نشان می دهد که کدام عمل اول اتفاق افتاده است. در داستان کوتاه در مورد ماریا و دفتر خاطرات مادربزرگش، از زمان ماضی بعید در جمله استفاده شده است: ” زمانی که به کافه رسیدم، او قبلاً رفته بود.” در اینجا عمل «قبلاً ترک کرده بود» در زمان ماضی بعید است و نشان می‌دهد که این عمل قبل از «رسیدن به کافه» اتفاق افتاده است که در زمان گذشته ساده است.

این استفاده از زمان ماضی بعید در انگلیسی به خوانندگان کمک می کند تا جدول زمانی رویدادها را بدون سردرگمی درک کنند. این یک رابطه واضح بین دو عمل در گذشته ایجاد می کند و نشان می دهد که یکی قبل از شروع دیگری تکمیل شده است. زمان ماضی بعید با نشان دادن اینکه خروج مرد قبل از ورود به کافه اتفاق افتاده است، دنباله ای منطقی ارائه می دهد و جریان روایت را تقویت می کند. این تمایز زمانی برای حفظ وضوح ضروری است، به ویژه در داستان های پیچیده با رویدادهای متعدد، و تضمین می کند که خوانندگان می توانند پیشرفت را دنبال کنند و روابط علت و معلولی را در طرح درک کنند.

بیائید دوباره به داستان نگاهی بیاندازیم.

زمان گذشته بعید در زبان انگلیسی

ماضی بعید یکی از زمان‌هایی است که امروزه در زبان انگلیسی دارای کاربردهای بسیار زیادی است و به همین علت نیز در بسیاری از آموزش‌های زبان انگلیسی تمرکز زیادی روی یادگیری آن وجود دارد. به‌طورکلی باید به این نکته مهم دقت داشته باشید که درک ماضی بعید در زبان انگلیسی به‌عنوان عملی که در گذشته انجام شده است بسیار ساده‌تر و راحت‌تر خواهد بود. برای این‌که به شکل بهتری این موضوع را درک کنید مثال زیر را در این زمینه مشاهده کنید:

I had given the messuage to Lucy, when I realised my mistake.

من پیام را به لوسی دادم بودم که متوجه اشتباهم شدم.

در این مثال باید دقت داشته باشید که پیام مدنظر قبل از این‌که گوینده متوجه اشتباهش شود به لوسی داده شده بود. نکته بسیار مهمی که باید درباره ماضی بعید بدانید این است که پایان جملات شما معمولا به همان حالتی است که در زمان حال از آن استفاده می‌کنید و از این نظر تفاوتی میان این دو زمان وجود ندارد. به‌طورکلی باید دقت داشته باشید که ساختار زمان ماضی بعید به این شکل است که باید از had در کنار شکل گذشته فعل استفاده کنید. یکی دیگر از کاربردهای مهم دیگری که این زمان دارد وقتی است که شما قصد دارید بیان کنید که عملی قبل از عمل دیگری در گذشته رخ داده است. نکته مهمی که در اینجا باید به آن دقت داشته باشید این است که هر دو عمل در گذشته رخ داده‌اند.

کاربرد بسیار مهم دیگری که زمان ماضی بعید می‌تواند در زبان انگلیسی داشته باشد زمانی است که شما قصد دارید ترتیب انجام اقداماتی در گذشته را متمایز کرده و این ترتیب را به مخاطب ارائه دهید. در چنین شرایطی نیز می‌توانید از زمان ماضی بعید استفاده کنید.

چرا زمان ماضی بعید:

Her grandmother, a young woman at the time, had written about a rainy afternoon in Paris.

از زمان ماضی بعید “نوشته شده بود” استفاده می شود تا نشان دهد که عمل نوشتن قبل از زمان فعلی کشف و خواندن مجله ماریا رخ داده است. این استفاده از زمان ماضی بعید روشن می کند که نگارش در نقطه ای زودتر در گذشته اتفاق افتاده است و زمینه را برای رویدادهای شرح داده شده در مجله فراهم می کند و به تعیین جدول زمانی در داستان کمک می کند.

“By the time I reached the café, he had already left,”

زمان ماضی بعید «از قبل ترک کرده بود» برای نشان دادن اینکه این عمل قبل از عمل «به کافه رسید» رخ داده است که در زمان گذشته ساده است استفاده می شود. این استفاده از زمان ماضی بعید با نشان دادن اینکه مرد قبل از آمدن مادربزرگ کافه را ترک کرد، توالی وقایع را روشن می کند. این به خواننده کمک می کند تا بفهمد که خروج قبل از ورود انجام شده است، و یک رابطه زمانی واضح بین این دو عمل ایجاد می کند.

مثال‌هایی از کاربردهای مهم زمان ماضی بعید در زبان انگلیسی

در این بخش قصد داریم برخی از مثال‌های کاربردی را به شما ارائه دهیم که به شما کمک می‌کند تا بتوانید درک بهتری را نسبت به کاربردهای زمان ماضی بعید در زبان انگلیسی به دست بیاورید. پس مثال‌های زیر را بادقت مشاهده کنید:

When he had finished his trip around the world, Bruno started the San Francisco-based Delavigne Corporation.

وقتی برونو سفر خود به‌دور دنیا را به پایان رساند، شرکت Delavigne مستقر در سانسفراسیسکو را راه‌اندازی کرد.

نکته بسیار مهمی که در این مثال باید به آن دقت داشته باشید این است که برونو پس از سفر دور دنیای خود شرکت مستقر در سانسفراسیسکو را راه‌اندازی کرد. این به آن معناست که هریک از این دو اقدام در گذشته اتفاق افتاده‌اند که این موضوع دقیقا یکی از کاربردهای بسیار مهم ماضی بعید در زبان انگلیسی به شمار می‌آید.

مثال دیگری را در این زمینه مدنظر قرار دهید:

I had finished my work before my parents went to bed.

قبل از این‌که پدر و مادرم به رختخواب بروند من کارم را تمام کرده بودم.

در این جمله نیز مشاهده می‌کنید که ابتدا کار شخص به اتمام رسیده است و سپس پدر و مادر او به رختخواب رفته‌اند و این نشان می‌دهد که هر دو این اقدامات در گذشته رخ داده‌اند و در نتیجه از ماضی بعید برای آنها استفاده شده است.

دوره های آموزش زبان انگلیسی
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای کودکان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای نوجوانان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای بزرگسالان

کاربرد در متن

زمان ماضی بعید به عنوان ابزار ارزشمندی برای نویسندگان در ساختاربندی روایت ها و انتقال توالی وقایع با وضوح و دقت عمل می کند. با مشخص کردن مؤثر ترتیب زمانی اقدامات گذشته، انسجام و تأثیر داستان سرایی را افزایش می دهد و تجربه خواننده را غنی می کند. زمان ماضی بعید برای نشان دادن توالی وقایع در یک روایت با نشان دادن اینکه کدام عمل اول اتفاق افتاده استفاده می شود. این رابطه زمانی بین دو عمل گذشته را روشن می‌کند و نشان می‌دهد که یک عمل قبل از وقوع دیگری کامل شده است. شرکت در کلاس زبان انگلیسی میتواند شما را با انواع کاربرد های این زمان در متن آشنا کند.

 ایجاد زمینه( Establishing the Background)

 زمان ماضی بعید اغلب برای ایجاد زمینه یا زمینه رویدادهای اصلی در داستان استفاده می شود. با توصیف اقداماتی که قبلاً قبل از نقطه کانونی روایت اتفاق افتاده بود، صحنه را تنظیم می کند.

سیگنال اقدام قبلی( Signal of Prior Action)

 هنگامی که یک ساخت و ساز بی نقص گذشته به کار می رود، به خواننده سیگنال می دهد که عمل توصیف شده قبل از وقوع یک رویداد گذشته تکمیل شده است. این به ساختاردهی جریان زمانی داستان کمک می‌کند و در مورد ترتیب وقوع رویدادها شفاف‌سازی می‌کند.

نشانگرهای زمانی( Temporal Markers)

 نشانگرهای زمانی مانند “در زمان/ by the time”، “قبل/ before” یا “بعد/ after” معمولاً در رابطه با زمان ماضی بعید برای نشان دادن رابطه زمانی بین دو عمل گذشته استفاده می شوند. این نشانگرها خواننده را در درک واضح تر توالی وقایع راهنمایی می کنند. فراموش نکنید؛ شرکت در دوره های آموزش زبان انگلیسی راه مناسبی برای شناخت این نشانگر های زمانی میتواند باشد.

علت و معلول( Cause and Effect)

زمان ماضی بعید در نشان دادن روابط علت و معلولی بین رویدادهای گذشته مؤثر است. با نشان دادن اینکه یک عمل قبل از دیگری کامل شده است، روشن می کند که چگونه رویدادهای قبلی بر اقدامات بعدی تأثیر گذاشته یا به آنها منجر شده است.

انسجام روایی( Narrative Cohesion)

گنجاندن زمان ماضی بعید به انسجام و انسجام کلی روایت کمک می کند. این به انتقال هموار بین بازه های زمانی مختلف در داستان کمک می کند و تعامل و درک خواننده را حفظ می کند.

عمق و پیچیدگی( Depth and Complexity)

استفاده از زمان ماضی بعید با اجازه دادن به تصاویر ظریف از روابط زمانی، عمق و پیچیدگی را به داستان می‌افزاید. نویسندگان را قادر می‌سازد تا روایت‌هایی را بسازند که در لایه‌ها آشکار می‌شوند و رویدادهای گذشته تحولات حال یا آینده داستان را شکل می‌دهند.

چگونه زمان ماضی بعید به داستان وضوح و عمق می بخشد

وضوح:

1. ** ایجاد توالی رویدادها:**

    – زمان ماضی بعید به وضوح نشان دهنده ترتیب وقوع حوادث است. به عنوان مثال، در جمله “تا زمانی که من به کافه رسیدم، او قبلاً رفته بود” زمان ماضی بعید (“از قبل رفته بود”) نشان می دهد که خروج مرد قبل از ورود مادربزرگ اتفاق افتاده است. این تمایز به خوانندگان کمک می کند تا جدول زمانی دقیق رویدادها را درک کنند و از سردرگمی در مورد زمان وقوع هر عمل اجتناب کنند.

2. ** برجسته کردن اقدامات قبلی:**

    – زمان ماضی بعید بر اعمالی تأکید می کند که قبل از رویداد گذشته دیگری تکمیل شده اند. در جمله «مادربزرگش، زن جوانی در آن زمان، درباره یک بعدازظهر بارانی در پاریس نوشته بود»، استفاده از «نوشته بود» نشان می‌دهد که این عمل قبل از اینکه ماریا مجله را پیدا کند و بخواند، انجام شده است. این نشانگر زمانی به خوانندگان کمک می کند تا پیشرفت رویدادهای منتهی به زمان حال را ردیابی کنند.

عمق:

1. تأثیر عاطفی:

    – زمان ماضی بعید می تواند اهمیت عاطفی رویدادها را با قرار دادن آنها در یک زمینه زمانی برجسته کند. به عنوان مثال، «او قبلاً رفته بود» ناامیدی مادربزرگ و احساس فرصت از دست رفته را منتقل می کند و وزن عاطفی روایت را افزایش می دهد. نهایی بودن اقدام قبلی و تأثیر آن بر رویدادهای بعدی را برجسته می کند.

2. ارتباط گذشته و حال:

    – استفاده از زمان ماضی بعید، اقدامات گذشته را با لحظه حال مرتبط می کند، با نشان دادن اینکه چگونه رویدادهای گذشته بر خط داستانی فعلی تأثیر می گذارد، روایت را غنی می کند. برای مثال، «مادربزرگش، زن جوانی در آن زمان، درباره یک بعدازظهر بارانی در پاریس نوشته بود»، تجربیات گذشته مادربزرگ را با کشف کنونی ماریا پیوند می‌دهد و روایتی لایه‌ای ایجاد می‌کند که تعامل خواننده را با هر دو خط زمانی عمیق‌تر می‌کند.

3. ایجاد روایت غنی تر:

    – زمان ماضی بعید به نویسندگان امکان می دهد تا در رویدادهای پس زمینه ای که طرح اصلی را شکل می دهند، داستان سرایی پیچیده تری داشته باشند. این مکانیسمی را برای کاوش در پس‌زمینه بدون ایجاد اختلال در جریان روایت اصلی فراهم می‌کند، و لایه‌هایی از معنا و زمینه را اضافه می‌کند که به درک کامل شخصیت‌ها و انگیزه‌های آنها کمک می‌کند.

به طور خلاصه، زمان ماضی بعید وضوح توالی وقایع را افزایش می دهد و به داستان عمق احساسی و روایی می بخشد و آن را به ابزاری قدرتمند در داستان گویی تبدیل می کند. با مشخص کردن واضح آنچه که چه زمانی اتفاق افتاده است، به خوانندگان کمک می کند تا طرح را دنبال کنند و اهمیت اقدامات گذشته را در مورد رویدادهای حال و آینده در داستان درک کنند.

بهترین راه برای تمرین

داستان سرایی به عنوان یک ابزار متقاعد کننده و مؤثر برای درک و استفاده از زمان ماضی بعید از چندین جهت است. داستان سرایی با ادغام مفاهیم دستور زبان در روایات، یادگیری زبان را به سفری جذاب برای کشف تبدیل می کند و درک عمیق تر، حفظ و به کارگیری اصول زبانی را تقویت می کند. آموزش گرامر زبان انگلیسی راه مناسبی برای کسب این درک عمیق است.

1. یادگیری زمینه‌ای/ Contextual Learning: از طریق داستان‌گویی، فراگیران با زمان ماضی بعید در یک زمینه طبیعی روبرو می‌شوند که در درون روایت‌هایی گنجانده شده است که علاقه و تخیل آنها را درگیر می‌کند. به جای قواعد گرامر خشک یا تمرین‌های مجزا، داستان‌سرایی زمان را در سناریوهای زندگی واقعی ارائه می‌کند و درک کاربرد و تفاوت‌های ظریف آن را برای زبان‌آموزان آسان‌تر می‌کند.

2. بازنمایی بصری/ Visual Representation:داستان ها تصاویر بصری و توضیحات واضحی را ارائه می دهند که به یادگیرندگان کمک می کند توالی رویدادها را تجسم کنند و بفهمند که چگونه زمان ماضی بعید در یک چارچوب روایی عمل می کند. با غوطه ور شدن در داستان، یادگیرندگان می توانند به صورت ذهنی رویدادها را به ترتیب زمانی قرار دهند و درک خود را از استفاده از زمان کامل گذشته تقویت کنند.

3. ارتباط عاطفی/ Emotional Connection: داستان سرایی احساسات و همدلی را برمی انگیزد و زبان آموزان را قادر می سازد تا با شخصیت ها و رویدادها در سطح عمیق تری ارتباط برقرار کنند. هنگامی که یادگیرندگان با شخصیت هایی که پیامدهای اعمال توصیف شده با استفاده از زمان ماضی بعید را تجربه می کنند، همدلی می کنند، احتمالاً مفهوم دستور زبان مرتبط با آن اعمال را درونی کرده و به یاد می آورند.

4. زمینه سازی قواعد گرامر/ Contextualizing Grammar Rules: به جای حفظ کردن قواعد دستور زبان انتزاعی، داستان سرایی استفاده از زمان ماضی بعید را در سناریوهای معنادار زمینه ای می کند. یادگیرندگان با زمان به صورت ارگانیک به عنوان بخشی از یک قوس روایی مواجه می شوند و به آنها امکان می دهد هدف و کاربرد آن را در انتقال توالی رویدادهای گذشته و روابط بین آنها درک کنند.

5. تقویت از طریق تمرین/ Reinforcement through Practice: داستان گویی فرصت های زیادی را برای زبان آموزان فراهم می کند تا با استفاده از زمان ماضی بعید در نوشتن یا گفتار تمرین کنند. با ایجاد روایت های خود یا بازگویی داستان های موجود، فراگیران به طور فعال با زمان درگیر می شوند و درک و مهارت خود را از طریق کاربرد عملی تقویت می کنند.

6. غوطه وری فرهنگی و زبانی/ Cultural and Linguistic Immersion: داستان ها بینش هایی را در زمینه زمینه های فرهنگی و قراردادهای زبانی ارائه می دهند و زبان آموزان را در معرض استفاده از زبان معتبر قرار می دهند. از طریق قرار گرفتن در معرض روایات متنوع، زبان آموزان با انواع ساختارهای ماضی بعید، عبارات اصطلاحی و الگوهای زبانی مواجه می شوند و مهارت های زبانی و آگاهی فرهنگی خود را غنی می کنند.

حالت استمراری ماضی بعید

یکی از مهم‌ترین کاربردهایی که ماضی بعید در زبان انگلیسی دارد این است که شما می‌توانید از آن در حالت استمراری نیز استفاده کنید. در واقع اصلی‌ترین کاربردی که این حالت از ماضی بعید دارد زمانی است که شما قصد دارید از آن برای بیان این‌که یک عمل ناتمام در یک‌لحظه خاص از زمان گذشته شروع شده است استفاده کنید. شاید درک این مسئله در ابتدا کمی سخت و دشوار باشد؛ ولی با توجه داشتن به مثال‌های زیر می‌توانید به شکل بهتری این موضوع را درک کنید:

Before his car accident, Bruno had been working hard on creating new perfumes.

قبل از این‌که برونو با ماشین تصادف کند روی ایجاد عطرهای جدید کار می‌کرد.

I had been studying surgery for ten years when I decided to become a clown.

ده سال بود که در رشته جراحی تحصیل می‌کردم که تصمیم‌گرفتن یک دلقک شوم.

Until 1990, the president had been working in the dairy industry.

رئیس‌جمهور تا سال 1990 در صنایع لبنی کار می‌کرد.

یکی از نکات بسیار مهمی که در خصوص این زمان باید به آن دقت داشته باشید این است که ما اغلب گذشته کامل را نیز به شکل استمراری مشاهده می‌کنیم که در کنار for مورداستفاده قرار می‌گیرد. برای درک بهتر این موضوع مثال زیر را مشاهده کنید:

When Bruno got back to the States, he had been traveling for 7 years.

وقتی برونو به ایالات متحده آمریکا برگشت، 7 سال بود که در سفر بود.

مروری بر زمان ماضی بعید در زبان انگلیسی

فرم پایه:

– زمان ماضی بعید با استفاده از “had” به دنبال ماضی فعل اصلی تشکیل می شود.

مثال:

By the time I arrived, they had already eaten.

– وقتی من رسیدم، آنها غذا خورده بودند.

موارد استفاده:

– برای نشان دادن اینکه یک عمل قبل از یک اقدام گذشته یا نقطه زمانی دیگر کامل شده است استفاده می شود.

– اغلب برای توصیف توالی رویدادها در داستان سرایی یا نشان دادن روابط علت و معلولی بین اعمال گذشته استفاده می شود. زمان ماضی بعید اعمالی را توصیف می کند که قبل از یک عمل گذشته یا نقطه زمانی دیگر تکمیل شده اند

مثال:

She had finished her homework before going to bed.

– “او قبل از رفتن به رختخواب تکلیفش را تمام کرده بود.”

چه زمانی باید از ماضی بعید در زبان انگلیسی استفاده کنیم؟

یکی از مهم‌ترین سوالاتی که احتمالا درباره ماضی بعید برای شما هم به وجود آمده این است که در آموزش زبان انگلیسی چه زمانی باید از این زمان استفاده کنیم و ماضی بعید دقیقا دارای چه کاربردهایی در زبان انگلیسی است؟ به همین علت نیز ما در این بخش قصد داریم کمی بیشتر درباره کاربردهای مهمی که این زبان دارد صحبت کرده و توضیحات جامع و کاملی را در این زمینه در اختیار شما قرار دهیم. برای این‌که بتوانیم درباره کاربردهای مهم ماضی بعید صحبت کنیم باید تفاوت آن با گذشته ساده را به‌صورت شفاف بیان کنیم.

ماضی بعید در انگلیسی یکی از زمان‌های رایجی است که در زبان انگلیسی مورداستفاده قرار می‌گیرد و کاربرد دارد. وقتی در مورد نقطه‌ای از زمان گذشته صحبت می‌کنید و می‌خواهیم به رویدادی اشاره کنید که حتی زودتر اتفاق افتاده است استفاده از این زمان به شما کمک می‌کند تا بتوانید توالی بین رویدادها را به شکل بهتری منتقل کنید. تفاوت دو جمله زیر را در نظر بگیرید تا متوجه این موضوع شوید:

We were relieved that Tootles used washable paint.

خیالمان راحت شد که توتلز از رنگ قابل شستشو استفاده کرد.

We were relieved that Tootles had used washable paint.

خیالمان راحت شد که توتلز از رنگ قابل شستشو استفاده کرده بود.

این یک تفاوت بسیار ظریف است؛ ولی در جمله اول توتلز استفاده از رنگ قابل شستشو را به لحظه خاصی از زمان مرتبط نمی‌کند. افرادی که این متن را مطالعه می‌کنند ممکن است آن را این‌گونه تعبیر کنند: از این‌که توتلز عادت داشت از رنگ قابل شستشو استفاده کند راحت شدیم. در جمله دوم ماضی بعید کاملا موضوع را برای شما روشن می‌کند؛ چراکه در اینجا شما در مورد یک نمونه خاص استفاده از رنگ قابل شستشو صحبت می‌کنید.

یکی دیگر از کاربردهای مهمی که شما می‌توانید در آن از ماضی بعید در انگلیسی استفاده کنید زمانی است که در حال بیان یک شرط و نتیجه آن هستید. مثال‌های زیر را در این زمینه مشاهده کنید تا به شکل بهتری منظور ما را متوجه شوید:

If I had woken up earlier this morning, I would have caught Tootles red-handed.

اگر امروز صبح زودتر از خواب بیدار می‌شدم، توتلز را با دستانم می‌گرفتم.

دقت داشته باشید که ماضی بعید در واقع در قسمتی از جمله که شرط را توضیح می‌دهد مورداستفاده قرار گرفته است. نکته مهم دیگری که باید به آن دقت داشته باشید این است که اغلب در زمان نوشتن یک متن دلیل استفاده از یک فعل در حالت ماضی بعید این است که نشان دهیم عملی که آن را توصیف می‌کند قبل از اعمال دیگر، در همان جمله یا کارهای قبل که توسط افعالی در زمان گذشته ساده انجام شده‌اند اتفاق افتاده است.

نوشتن یک پاراگراف کامل با هر فعل در زمان گذشته به طور کلی غیرضروری است؛ چراکه وقتی زمان قبلی را تعیین کردید می‌توانید به توصیف آن زمان قبلی در گذشته ساده ادامه دهید و خواننده متوجه خواهد شد که این عمل چه زمانی رخ داده است.

مثال زیر این موضوع را به بهترین شکل ممکن به شما نشان می‌دهد:

When I was out there this morning cleaning off the door, I remembered that just last week I had noticed what a muddy white color it is, and I had thought about other colors for it. I even went inside then and looked at paint colors online.

وقتی امروز صبح آنجا بودم و در را تمیز می‌کردم به یاد آوردم که همین هفته گذشته متوجه شدم بودم که چه رنگ سفید گل آلودی دارد و به رنگ‌های دیگری که می‌توانند روی آن بنشینند فکر کرده بودم. من حتی در آن زمان به داخل خانه رفتم و رنگ‌های مختلف را به‌صورت آنلاین مشاهده کردم.

در جمله اول شما به وضوح زمانی را مشخص می‌کنید که قبل از صبح امروز مورداستفاده قرار گرفته بود و این در حالی است که شما در جمله دوم می‌توانید به گذشته ساده بازگردید و درک کنید که هنوز به زمان قبلی هفته گذشته اشاره دارد.

چه زمانی نباید از ماضی بعید استفاده کنیم؟

زمانی که نمی‌خواهید دنباله‌ای از رویدادهای گذشته را منتقل کرده و درباره آن صحبت کنید نباید از گذشته یا ماضی بعید استفاده کنید. اگر دوستانتان بپرسند که امروز صبح به جز کشف گرافیت چه کار دیگری انجام داده‌اید و پاسخ شما به شکل زیر باشد:

I had cleaned it off the door.

من آن را از روی در تمیز کرده بودم.

دوستان شما احتمالا منتظر خواهند بود تا شما آنچه را که بعدا اتفاق افتاده است را نیز ادامه دهید؛ چراکه استفاده از زمان ماضی بعید به این معنی است که اقدام شما برای تمیز کردن درب قبل از اتفاق دیگری رخ داده است. پس باید در زمان استفاده از ماضی بعید حتما به این نکته کلیدی و بسیار مهم دقت و توجه داشته باشید.

نباید های استفاده از زمان ماضی بعید

اگرچه زمان ماضی بعید ابزار مفیدی برای نشان دادن توالی وقایع و برقراری روابط زمانی در داستان گویی است، شرایطی وجود دارد که استفاده از آن ممکن است مناسب یا ضروری نباشد. در اینجا مواردی وجود دارد که توصیه می شود از استفاده از زمان ماضی بعید خودداری کنید:

وقتی ترتیب وقایع واضح است/ When the Sequence of Events is Clear:

 اگر ترتیب زمانی رویدادهای گذشته از قبل در زمینه مشخص باشد یا اگر دنباله ساده است و نیازی به توضیح اضافی ندارد، استفاده از زمان ماضی بعید ممکن است غیر ضروری باشد. در چنین مواردی، زمان گذشته ساده ممکن است برای انتقال توالی رویدادها بدون ایجاد پیچیدگی غیر ضروری کافی باشد.

در روایت‌های کوتاه یا ساده/ In Short or Simple Narratives

 برای روایت‌های کوتاه‌تر یا داستان‌هایی با جدول زمانی سرراست، استفاده از زمان ماضی بعید ممکن است داستان سرایی را بیش از حد پیچیده کند. ساختارهای زمان گذشته ساده اغلب می توانند توالی رویدادها را بدون نیاز به لایه های پیچیدگی اضافی معرفی شده توسط زمان ماضی بعید به طور مؤثر منتقل کنند.

در نوشتن غیررسمی یا مکالمه/ In Informal or Conversational Writing

در نوشتار غیررسمی، مانند روایت‌های شخصی، ایمیل‌های معمولی، یا پست‌های رسانه‌های اجتماعی، ممکن است استفاده از ساخت‌وسازهای ماضی بعید بیش از حد رسمی یا خفه به نظر برسد. در این زمینه‌ها، نویسندگان ممکن است برای حفظ لحن و جریان گفتگو، فرم‌های زمان گذشته ساده‌تری را انتخاب کنند.

هنگام بیان حقایق یا عادات کلی/ When Expressing General Truths or Habits

 زمان ماضی بعید در درجه اول برای توصیف اقدامات تکمیل شده خاص یا رویدادهایی که قبل از زمان گذشته دیگری رخ داده اند استفاده می شود. معمولاً برای توصیف اعمال معمول، حقایق کلی یا حقایق بی‌زمان استفاده نمی‌شود. در چنین مواردی استفاده از زمان گذشته ساده یا سایر فعل های مناسب مناسب تر است.

وقتی جریان روایت را قطع می کند/ When It Interrupts the Narrative Flow

 معرفی ساختارهای ماضی بعید به صورت بیش از حد یا نامناسب می تواند جریان روایت را مختل کند و توجه خوانندگان را از خط داستانی اصلی منحرف کند. نویسندگان باید از احتیاط استفاده کنند و تأثیر آن را بر خوانایی و انسجام در هنگام تصمیم گیری در مورد گنجاندن ساختارهای بی نقص گذشته در نوشته خود در نظر بگیرند.

چالش های استفاده از زمان ماضی بعید

استفاده از زمان ماضی بعید می تواند چالش های متعددی را برای نویسندگان ایجاد کند، به ویژه هنگامی که صحبت از وضوح، سازگاری و طبیعی بودن بیان باشد. در اینجا برخی از چالش های اصلی مرتبط با استفاده از زمان ماضی بعید آورده شده است:

استفاده بیش از حد یا استفاده نادرست- Overuse or Misuse:

یکی از چالش های رایج، وسوسه استفاده بیش از حد یا استفاده نادرست از زمان ماضی بعید است، به خصوص زمانی که نویسندگان سعی در انتقال توالی های پیچیده ای از رویدادهای گذشته دارند. استفاده بیش از حد می تواند منجر به پرحرفی شود و وضوح روایت را کاهش دهد، در حالی که استفاده نادرست می تواند منجر به سردرگمی یا عبارت های ناخوشایند شود.

حفظ ثبات- Maintaining Consistency:

ثبات در استفاده از زمان برای انسجام در نوشتار ضروری است. جابه‌جایی متناقض بین ساخت‌های ماضی بعید و ساده در یک روایت می‌تواند خوانندگان را گیج کند و جریان داستان را مختل کند. نویسندگان باید به حفظ ثبات در استفاده از زمان در طول نوشته خود توجه کنند.

تشخیص زمینه های مناسب- Identifying Appropriate Contexts:

چالش دیگر تعیین زمان استفاده مناسب از زمان ماضی بعید است. نویسندگان باید درک دقیقی داشته باشند که چه زمانی زمان ماضی بعید برای انتقال روابط زمانی خاص لازم است و چه زمانی اشکال افعال ساده تر، مانند زمان گذشته ساده، کافی است. این مستلزم درک تفاوت های ظریف استفاده از زمان و توجه دقیق به بافت روایت است.

اجتناب از عبارت‌های ناخوشایند- Avoiding Awkward Phrasing:

ساخت جملات با استفاده از زمان ماضی بعید بدون اینکه نامناسب به نظر برسد می‌تواند چالش برانگیز باشد. نویسندگان باید اطمینان حاصل کنند که ساختارهای بی نقص گذشته به آرامی در جمله جریان می یابد و به طور طبیعی با لحن و سبک کلی نوشتار مطابقت دارد. عبارت‌های نامناسب می‌تواند خوانایی و لذت روایت را کاهش دهد.

توازن پیچیدگی و وضوح- Balancing Complexity and Clarity:

 استفاده از زمان ماضی بعید می تواند با انتقال روابط زمانی پیچیده به داستان گویی عمق و پیچیدگی بیافزاید. با این حال، نویسندگان باید تعادلی بین پیچیدگی و وضوح ایجاد کنند تا اطمینان حاصل شود که روایت برای خوانندگان قابل دسترسی باقی می ماند. استفاده از زمان ماضی بعید به طور عاقلانه و فقط در مواقع ضروری برای تقویت درک بدون غلبه بر خواننده ضروری است.

اجتناب از افزونگی- Avoiding Redundancy:

 گاهی اوقات، زمانی که دنباله رویدادها از قبل مشخص است یا وقتی که فرم های فعل ساده تر کافی است، از زمان ماضی بعید به صورت اضافی استفاده می شود. نویسندگان باید از تکرار غیرضروری ساخت‌های بی‌نقص گذشته خودداری کنند و تنها زمانی از آنها استفاده کنند که اطلاعات معنی‌داری را اضافه کنند یا روابط زمانی را روشن کنند.

استفاده از ماضی بعید برای بیان جملات شرطی نوع سوم

امروزه در زبان انگلیسی این امکان برای شما وجود دارد که بتوانید از زمان ماضی بعید در جملات خود برای بیان جملات شرطی نوع سوم استفاده کنید. اگر با جملات شرطی آشنایی داشته باشید حتما می‌دانید که این جملات جز مهم‌ترین انواع جملات در زبان انگلیسی به شمار می‌آیند که در بسیاری از مکالمات مختلف کاربرد دارند و به همین علت نیز استفاده درست از آنها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. یکی از انواع این جملات که خود دارای کاربردهای بیشتری نسبت به سایر انواع است جملات شرطی نوع سوم هستند که برای بیان اتفاقاتی که در گذشته هستند مورداستفاده قرار می‌گیرند و چون حالت بعید دارند در آنها از ماضی بعید نیز استفاده می‌شود.

برای این‌که به شکل بهتری نحوه استفاده از ماضی بعید در زبان انگلیسی در جملات شرطی نوع سوم را مشاهده کنید مثالی را برای شما آورده‌ایم که به درک هرچه بهتر این موضوع کمک خواهد کرد:

If the spider had not frightened her, she would have finished her porridge sitting on her tuffet.

اگر عنکبوت او را نترسانده بود، او فرنی خود را با نشستن روی تافت خود تمام می‌کرد.

همان‌طور که مشاهده کردید این جمله یک جمله شرطی نوع سوم است که داخل آن از ماضی بعید استفاده شده است.

کلمات سیگنال برای ماضی بعید

به‌طورکلی باید بدانید که در زبان انگلیسی کلمات سیگنال کلماتی هستند که به ما کمک می‌کنند تا تشخیص دهیم کدام زمان در یک جمله مورداستفاده قرار می‌گیرد. این کلمات در واقع برای صحبت درباره زمان‌های مختلف بسیار کاربرد دارند. زمانی که شما این کلمات را مشاهده می‌کنید متوجه می‌شوید که می‌توانید از زمان ماضی بعید نیز استفاده کنید. از جمله این کلمات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

already, just

never, not yet

once, until that day

یک نکته بسیار مهم که در اینجا باید به آن دقت داشته باشید این است که بسیاری از کلمات سیگنالی که اینجا بیان کردیم و به‌طورکلی بسیاری از کلمات سیگنال مشابه زمان کامل هستند. دلیل این موضوع این است که کاربردهای گذشته کامل و ماضی بعید بسیار شبیه به یکدیگر است و به همین علت نیز نباید این دو را با یکدیگر اشتباه بگیرید.

اطلاعاتی در خصوص صرف زمان ماضی بعید در زبان انگلیسی

همان‌طور که می‌دانید صرف فعل به‌طورکلی در زمان انگلیسی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و شما هم باید به قوانینی که در این زمینه وجود دارند توجه ویژه‌ای داشته باشید. در ادامه چند قانون مهم را برای صرف زمان ماضی بعید در زبان انگلیسی بعید معرفی خواهیم کرد.

در حالت ساده شما می‌توانید از ترکیب had + past participle استفاده کنید که در بخش قبلی به طور مفصل درباره این موضوع صحبت کرده و اطلاعات مفیدی را به شما ارائه دادیم. زمانی که قصد دارید همین جمله را به‌صورت منفی بنویسید باید not را بعد از had اضافه کرده و سپس فعل خود را بیاورید. از طرف دیگر گاهی اوقات ممکن است شما علاقه‌مند باشید تا از زمان ماضی بعید در جملات پرسشی خود نیز استفاده کنید. در چنین شرایطی باید had را به اول جمله خود بیاورید تا جمله شما به‌صورت سوالی در بیاید.

آخرین نکته‌ای که باید به آن دقت داشته باشید این است که می‌توانید از انقباض به‌منظور کوتاه‌تر کردن جملات خود در جملات منفی نیز استفاده کنید و از این نظر هم در گرامر و دستور زبان انگلیسی محدودیتی برای شما وجود نخواهد داشت.

نکات مهمی که باید در خصوص استفاده از زمان ماضی بعید بدانید

در زمان استفاده از ماضی بعید در زبان انگلیسی باید به چند نکته کلیدی و بسیار مهم دقت داشته باشید که در این بخش قصد داریم درباره این نکات صحبت کنیم. اولین نکته‌ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که بهترین زمانی که می‌توانید از ماضی بعید استفاده کنید زمانی است که قصد دارید ترتیب برخی از وقایع و اتفاقات را بیان کنید. این مهم‌ترین کاربردی است که شما می‌توانید برای ماضی بعید در نظر بگیرید.

کاربرد بسیار مهمی که ماضی بعید دارد و در بخش‌های قبلی درباره آن صحبت نکردیم زمانی است که شما قصد دارید از عباراتی مانند as though یا as if در جملات خود استفاده کنید. در چنین موقعیت‌هایی نیز این اجازه به شما داده می‌شود تا با اضافه‌کردن had از زمان ماضی بعید استفاده کرده و جمله‌بندی‌های خود را به این شکل ایجاد کنید. دقت داشته باشید وقتی که شما از این دو عبارت استفاده می‌کنید در واقع قصد دارید بیان کنید که احتمالا اتفاقی در گذشته افتاده است؛ ولی شما نسبت به اتفاق‌افتادن آن مطمئن نیستید. همین مسئله نیز به شما اجازه می‌دهد تا به‌راحتی هرچه تمام بتوانید از زمان ماضی بعید استفاده کنید. مثال زیر را مشاهده کنید تا به شکل بهتری این موضوع را درک کنید:

My son acted as if he had finished his homework but he hadn’t.

پسرم طوری رفتار می‌کرد که انگار تکالیفش را تمام کرده است؛ اما این کار را نکرده بود.

همان‌طور که مشاهده می‌کنید در این جمله از as if استفاده شده و نشان‌دهنده احتمالی است که رخ نداده است.

در بخش‌های قبلی به این موضوع اشاره کردیم که شما می‌توانید از ماضی بعید در کنار کلمات after و before نیز استفاده کنید. در چنین حالتی معمولا شما قصد دارید که شرحی از وقایع اتفاق افتاده را توضیح دهید. در واقع این کلمات نیز نشان‌دهنده این هستند که اتفاقی قبل یا بعد از اتفاق دیگری در گذشته رخ داده است. پس زمانی که شما از ترکیب آنها در کنار ماضی بعید در زبان انگلیسی استفاده می‌کنید می‌توانید این شرح وقایع و ترتیب اتفاقاتی که رخ داده‌اند را به شکل بهتری بیان کنید.

همان‌طور که شما هم در این مطلب مشاهده کردید زمان ماضی بعید یکی از زمان‌های بسیار پرکاربرد در زبان انگلیسی است که در موارد متعددی مورداستفاده قرار می‌گیرد و دارای کاربردهای زیادی است. همین مسئله نیز باعث می‌شود تا یادگیری نحوه استفاده درست از ماضی بعید در زبان انگلیسی از اهمیت بالایی برخوردار باشد و زبان‌آموزان باید تمرکز ویژه‌ای روی این مسئله داشته باشند. اگر شما هم جز آن دسته از افرادی هستید که علاقه‌مند به داشتن اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید یا این‌که قصد دارید به شکل بهتری با گرامر زبان انگلیسی آشنا شوید به شما پیشنهاد می‌کنیم حتما از خدمات ارائه شده در سایت و وبلاگ آموزشگاه زبان ایرانمهر نیز استفاده کنید. با استفاده از این خدمات می‌توانید به شکل بهتری اقدام به آموزش زبان انگلیسی کنید. از طرف دیگر شما می‌توانید با هزینه‌ای بسیار مناسب در کلاس‌های آموزشی ما نیز شرکت کنید.

سخن پایانی

در حالی که زمان ماضی بعید قابلیت های ارزشمندی برای انتقال روابط زمانی و غنی سازی داستان ارائه می دهد، استفاده مؤثر از آن به نویسندگان نیاز دارد تا چندین چالش را پشت سر بگذارند. از حفظ ثبات و اجتناب از استفاده بیش از حد گرفته تا ساخت جملاتی که به طور طبیعی جریان دارند، تسلط بر زمان ماضی بعید هم مهارت و هم احتیاط را می طلبد. نویسندگان با درک ظرافت‌های آن و به‌کارگیری خردمندانه آن در بافت روایی، می‌توانند از قدرت زمان گذشته استفاده کنند تا وضوح، انسجام و عمق را در داستان‌سرایی‌شان افزایش دهند. در نهایت، با غلبه بر این چالش‌ها، نویسندگان علاقمند می‌توانند به مدد کلاسهای آموزشگاه زبان ایرانمهر زمان ماضی بعید را به عنوان ابزاری قدرتمند برای غوطه‌ور ساختن خوانندگان در روایت‌های غنی و خاطره‌انگیز که به‌طور یکپارچه در طول زمان آشکار می‌شوند، به کار گیرند.

ماضی بعید در انگلیسی یکی از مهم‌ترین و پرکاربردترین زمان‌های فعل در این زبان به شمار می‌آید که دارای کاربردهای بسیار زیادی است و در موارد متعددی مورداستفاده قرار می‌گیرد. شما می‌توانید از این زمان برای بیان توالی اتفاقات در گذشته استفاده کنید. اگر شما هم علاقه‌مند به یادگیری زبان انگلیسی و بهبود مهارت خود در این زمینه هستید به شما پیشنهاد می‌کنیم حتما از خدمات ارائه شده توسط کلاس زبان ایرانمهر نیز در این زمینه بهره‌مند شوید.

سوالات متداول

در این بخش قصد داریم به برخی از رایج‌ترین سوالات درباره ماضی بعید در انگلیسی پاسخ دهیم.

بیشتر بخوانید: آشنایی با وجه‌های زمان گذشته

بیشتر بخوانید: آموزش زمان فعل در انگلیسی (به زبان ساده با مثال)