آموزش اسم در زبان انگلیسی

اسم در زبان انگلیسی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و امروزه یادگیری گرامر آن نیز بسیار حائز اهمیت است. شما برای این‌که بتوانید به‌درستی گرامر این زبان را بیاموزید در اولین قدم باید با اسم و انواع آن آشنا شده و اطلاعات کاملی را درباره کاربردهای این جز از گرامر زبان انگلیسی به دست بیاورید. به همین علت است هر زمان که صحبت از آموزش زبان انگلیسی می‌شود معمولا یکی از مهم‌ترین مسائلی که مطرح می‌شود مسئله آشنایی با اسم‌ها و یادگیری گرامر انواع مختلف آن است.

در این مطلب قصد داریم کمی بیشتر درباره گرامر اسم در زبان انگلیسی صحبت کرده و اطلاعات جذاب و کاربردی را در این خصوص در اختیار شما قرار دهیم. از طرف دیگر قصد داریم اطلاعاتی را در خصوص انواع اسم‌هایی که در زبان انگلیسی مورداستفاده قرار می‌گیرند نیز در اختیار شما قرار داده و توضیحاتی را درباره گرامر آنها ارائه دهیم. پس اگر شما هم علاقه‌مند به آشنایی بیشتر با گرامر زبان انگلیسی هستید بدون شک مطالعه ادامه این مطلب می‌تواند برای شما مفید و کاربردی باشد.

بیایید خیلی سریع برویم سراغ اصل مطلب تا در کمترین زمان، زیر و بم Noun در زبان انگلیسی را  بفهمیم. اسامی (Nouns) کلماتی هستند که به یک شخص، مکان یا حتی یک شیء اشاره می‌کنند. در یک جمله، (Nouns) قرار نیست فقط فاعل باشد. یک اسم می‌تواند فاعل، مفعول یا حتی حرف اضافه باشد! اسامی حتی می‌توانند به عنوان گزاره در جمله قرار بگیرند و مفهوم و معنی فاعل جمله یا جمله‌واره (clause) را تغییر دهند و تکمیل کنند.

آشنایی با اسم و مفهوم آن در زبان انگلیسی

برای صحبت درباره اسم در زبان انگلیسی پیش از هر چیز اجازه دهید تا کمی بیشتر درباره خود کلمه اسم و مفهوم آن در زبان انگلیسی صحبت کرده و سپس اطلاعاتی را درباره انواع اسم در اختیار شما قرار دهیم. به‌طورکلی اسم کلمه‌ای است که نمایانگر شخص، چیز، مفهوم یا مکان خاصی است. اکثر جملاتی که در زبان انگلیسی وجود دارند حداقل دارای یک اسم یا یک ضمیر هستند. برای این‌که به شکل بهتری این مفهوم را درک کنید می‌توانید سه مثال زیر را در نظر بگیرید:

The dog ran very fast.

سگ خیلی سریع می‌دود.

June is my favorite month.

ژوئن ماه محبوب من است.

Teachers emphasize the importance of grammar.

معلمان بر اهمیت گرامر تاکید دارند.

باید به این نکته مهم دقت داشته باشید که اسم یکی از انواع اصلی کلمات در زبان انگلیسی است که به همراه سایر بخش‌های گفتار مانند افعال مورداستفاده قرار می‌گیرد. در بیشتر مواقع (دقت داشته باشید که این مسئله همیشه صادق نیست) قبل از یک اسم از کلماتی مانند the، a یا an استفاده می‌شود.

دوره های آموزش زبان انگلیسی
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای کودکان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای نوجوانان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای بزرگسالان

اسم‌ها چگونه در جمله به کار می‌روند؟

یک جمله معمولا حداقل از یک فاعل و یک فعل تشکیل می‌شود. فاعل معمولا توصیف‌کننده یک شخص یا چیز است و فعل عملی را که توسط فاعل انجام می‌شود توصیف می‌کند. در بیشتر موارد فاعل یا اسم یا ضمیر است؛ بنابراین اساسی‌ترین نقش یک اسم این است که به‌عنوان فاعل برای یک فعل عمل کند.

مثال‌های اسم به‌عنوان فاعل را می‌توانید در ادامه مشاهده کنید:

Birds fly.

پرنده‌ها پرواز می‌کنند.

David went out.

دیوید بیرون رفت.

Pizza is delicious.

پیتزا خوشمزه است.

نکته اساسی که باید به آن دقت داشته باشید این است که اسم و ضمایر می‌توانند نقش مفعول را نیز در جمله ایفا کنند. یک مفعول معمولا بعد از فعل می‌آید و چیزی یا شخصی را نشان می‌دهد که تحت تاثیر عمل توصیف شده قرار می‌گیرد. توجه داشته باشید که مفعول می‌تواند به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم بیاید:

• مفعول مستقیم کسی یا چیزی است که به طور مستقیم توسط فعل به آن عمل می‌شود.
• مفعول غیرمستقیم کسی یا چیزی است که مفعول مستقیم را می‌گیرد.

مثال‌هایی از اسم‌ها به‌عنوان مفعول‌های مستقیم و غیرمستقیم:

Esmée lends Bente the calculator.

اسمی، ماشین‌حساب را به بنته قرض می‌دهد.

دقت داشته باشید که در اینجا ماشین‌حساب مفعول مستقیم و بنته مفعول غیرمستقیم است.

Please give Jeremy some bread.

لطفا کمی نان به جرمی بدهید.

در اینجا جرمی مفعول غیرمستقیم و نان مفعول مستقیم است.

I’ve brought the girls a gift!

من هدیه‌ای برای دخترها آورده‌ام.

در اینجا نیز دخترها مفعول غیرمستقیم و هدیه مفعول مستقیم است.

عبارات اسمی

در زمان تجزیه‌وتحلیل ساختار جمله معمولا نمی‌توان نقش عبارات اسمی را نادیده گرفت. عبارت اسمی یک اسم یا ضمیر است که در ترکیب با تمام کلماتی در جمله که به آن تعلق دارند آمده است که از جمله این کلمات می‌توان به صفت، کلمات تعیین‌کننده و… اشاره کرد. یک عبارت اسمی می‌تواند از یک اسم یا ضمیر به‌تنهایی نیز تشکیل شده باشد یا این‌که ممکن است از یک سری کلمات طولانی‌تر ساخته شده باشد. بااین‌حال نباید فراموش کرد که چنین عبارت اسمی همواره حداقل یک اسم یا ضمیر دارد.

مثال‌هایی از استفاده عبارات اسمی در جملات مختلف:

Pizza is delicious.

پیتزا خوشمزه است.

The boa constrictor is a well-known species of snake.

مار بوآ یک گونه شناخته شده از مارها است.

Please give Jeremy, some bread.

لطفا به جرمی مقداری نان دهید.

You and I need to have a little talk.

من و تو باید کمی صحبت کنیم.

مقایسه اسم و ضمایر

ضمایر مجموعه بسیار کوچک‌تری از کلمات هستند که از جمله آنها می‌توان به من، او، آنها و… اشاره کرد. این مجموعه کلمات دقیقا به روشی مشابه اسم در زبان انگلیسی مورداستفاده قرار می‌گیرند. آنها عمدتا برای اشاره به اسمی که قبلا استفاده شده، اشاره به خود یا افراد دیگر مورداستفاده قرار می‌گیرند. دقیقا مانند اسم‌ها، ضمایر می‌توانند به‌عنوان مرکز یک عبارت اسمی، به‌عنوان فاعل یا مفعول یک جمله استفاده شده و عمل کنند. شما می‌توانید یک جمله کامل متشکل از یک ضمیر و یک فعل داشته باشید (مثلا “او راه می‌رود”). این در حالی است که شما چنین جمله‌ای را می‌توانید با استفاده از یک اسم نیز بنویسید و محدودیتی از این نظر برایتان وجود ندارد.

برخلاف اسم‌ها، برخی از ضمایر بسته به بافت دستوری که در آن استفاده می‌شوند شکل خود را تغییر می‌دهند. برای مثال ضمیر اول‌شخص وقتی به‌عنوان فاعل استفاده می‌شود به‌صورت i می‌آید و این در حالی است که در زمان استفاده به‌عنوان مفعول معمولا به‌صورت me می‌آید. این در حالی است که اسم در زبان انگلیسی  مثلا اسم dog در هر دو صورت به یک شکل مورداستفاده قرار می‌گیرد.

مثال‌های استفاده از ضمایر در جمله به شکل زیر هستند:

I can’t attend on Friday.

من نمی‌توانم جمعه شرکت داشته باشم.

Have you ever met them before?

آیا شما قبلا آنها را ملاقات کرده‌اید؟

According to her, it might rain tomorrow.

به گفته او ممکن است فردا باران ببارد.

حالا در ادامه کاربرد اسامی در بخش‌های مختلف جمله را به شما معرفی می‌کنیم تا دیگر در کلاس‌های گرامر زبان انگلیسی، با مشکل رو به رو نشوید.

فاعل (The Subject)

بله، فاعل با نهاد فرق دارد و به خوبی می‌دانم که زبان‌آموزان مبتدی، به خاطر تداخل با زبان فارسی حسابی در درک این موضوع دچار مشکل می‌شوند. در زبان انگلیسی، فاعل شامل یک کلمه است، اما نهاد می‌تواند شامل یک گروه اسمی باشد. فاعل در یک جمله یا جمله‌واره، شخصی است که کاری را انجام می‌دهد یا عملی را تحت کنترل خودش قرار می‌دهد. برای مثال:‌

The dog chased its tail.

Mary reads a book every week.

مفعول (Objects)

مفعول در حقیقت به سه شکل مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد: مفعول مستقیم، مفعول غیر مستقیم یا مفعول حرف اضافه.

مفعول مستقیم (Direct objects)

مفعول مستقیم کلمه‌ای است که در جمله  قرار می‌گیرد و عمل مورد نظر مستقیما روی آن انجام می‌شود. برای مثال:

The dog chased its tail.

Mary reads a book every week.

مفعول غیر مستقیم (Indirect objects)

مفعول غیر مستقیم، شخص یا شیئی است که فعل به شکل غیر مستقیم روی آن تاثیر می‌گذارد. به مثال‌های زیر توجه کنید:

Please pass Jeremy the salt.

I sent the company an application for the job.

مفعول حرف اضافه (Objects of prepositions)

شاید تا به حال اسم این مفعول اصلا به گوشتان نخورده باشد یا به حضور آن در جمله دقت نکرده باشید. اما اگر برای آزمون آیلتس آماده می‌شوید، دانشجوی زبان هستید یا از یادگیری زبان اهداف بزرگتری در سر دارید، حتما با این بخش از جمله هم باید آشنا شوید. گاهی بعد از حروف اضافه اسامی‌ای نوشته می‌شوند که یک عبارت حروف اضافه‌ای تشکیل می‌دهند. در زبان فارسی، تقریبا می‌توان به گروه متمم و حرف اضافه‌ی مربوط به آن اشاره کرد. وقتی یک اسم، بخشی از عبارت حروف اضافه‌ای یا همان prepositional phrase را تشکیل می‌دهد، پس آن را می‌توان به عنوان مفعول حرف اضافه در نظر گرفت. به مثال‌های زیر توجه کنید تا منظورمان را بهتر درک کنید.

Your backpack is under the table.

I am looking for work.

گزاره (Predicate Nouns)

ما در زبان فارسی به بخش دوم جمله گزاره می‌گوییم. یعنی بخشی که بعد از فاعل در جمله قرار می‌گیرد. خیلی راحت، کافی است فاعل را پیدا کنیم و بین فاعل و باقی جمله خط بکشیم تا نهاد و گزاره معلوم شود. اما در زبان انگلیسی این مبحث کمی فرق دارد و  در جملات پیچیده‌تر ممکن است کمی گیجتان کند. البته ما فعلا مبحث را در حالت ساده نگه می‌داریم. همانطور که می‌دانید، گزاره برای توضیح فاعل مورد استفاده قرار می‌گیرد و معنا و مفهوم بیشتری به آن می بخشد. برای مثال، اگر در جمله مواردی چون حروف تعریف، صفات یا عبارات حرف اضافه‌ای قرار بگیرد و در راستای تغییر فاعل استفاده شود، در حقیقت نقش گزاره را خواهد داشت. مثال:

Love is a virtue.

Tommy seems like a real bully.

Maybe this is a blessing in disguise.

انواع اسم‌ها (Nouns)

در حقیقت اسامی انواع مختلفی دارند و این هم خیلی مهم است که کاربرد هر کدام از آن‌‌ها را در جمله بدانید و وقتی مدرس راجع به Noun صحبت می‌کند، گیج نشوید. در ادامه به صورت مختصری راجع به انواع و دسته‌های مختلف اسامی توضیح می‌دهیم تا یک آشنایی کلی با هر کدام پیدا کنید و در گرامر تبحر بیشتری داشته باشید.

اسامی عام و خاص (Common and Proper Nouns)

منظور از اسامی عام (common nouns) کلماتی نیست که دائما استفاده می‌شوند. بلکه کلماتی است که در مجموع به اشخاص، مکان‌ها یا اشیاء مختلف اشاره می‌کنند و برای شخص خاصی مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. البته به یاد داشته باشید که common nouns با common words تفاوت دارد. Common words در اصل به کلماتی اشاره می‌کند که بیش از سایر کلمات در زبان انگلیسی کاربرد دارند و مورد استفاده قرار می‌گیرند و کلمات علمی و تخصصی شامل این کلمات نمی‌شوند. اما common nouns‌ اسامی عام هستند. یعنی حتی کلمات پیچیده و کم یاب هم می‌توانند در این دسته از کلمات قرار بگیرند. برای مثال، عبارت «binary opposition ، simile، metaphor و …»‌هم جزو اسامی عام هستند، ولی معمولا در مباحث خاص مورد استفاده قرار می‌گیرند.

یکی از دسته‌بندی‌هایی که برای انواع اسم در زبان انگلیسی وجود دارد تقسیم آنها به دودسته اسم‌های خاص و عام است که تمایز بسیار بزرگی میان این دودسته اسم وجود دارد.

• اسم‌های عام معمولا کلی‌تر هستند. اسم عام در واقع به دسته‌ای از اشخاص، مکان‌ها، چیز یا مفهوم اشاره دارد؛ ولی باید دقت داشت که به‌طورکلی به یک شخص یا چیز خاصی اشاره نمی‌کند.
• اسم‌های خاص در واقع نام افراد، مکان‌ها، چیزها یا مفاهیم خاص هستند. آنها همیشه با حروف بزرگ نوشته می‌شوند تا به‌طورکلی از اسم‌های عام متمایز شوند.

مثال‌هایی از اسامی عام و خاص:

Anya is traveling to France by train.

آنیا با قطار به فرانسه سفر کرد.

در اینجا آنیا و فرانسه اسامی خاص هستند و قطار نیز یک اسم عام است.

Of the three children, Lola has the strongest grasp of geometry.

از میان این سه کودک لولا قوی‌ترین درک از هندسه را دارد.

در اینجا نیز کلمات کودک، درک و هندسه اسامی عام بوده و لولا نیز یک اسم خاص است.

البته از طرفی دیگر، اسامی خاص را داریم که برای اشاره به شخص، مکان یا شیئی خاص مورد استفاده قرار می‌گیرند و با حروف بزرگ یا همان Capital نوشته می‌شوند. مهم هم نیست که کجای جمله قرار می‌گیرند. اگر اسم شخص خاصی باشند، پس هر جا که قرار بگیرند باید با حروف بزرگ نوشته شوند. به یاد داشته  باشید، قبل از اسامی خاص هیچ وقت حرف تعریف (the، a) و … نوشته نمی‌شود.

اسم شاخص یا آدرس‌ (Nouns of Address)

از اسم شاخص در گفتار مستقیم استفاده می‌شود تا شخص یا گروهی که مستقیما با آن‌ها صحبت می‌شود شناسایی شوند یا توجه آن‌ها جلب شود. برای مثال می‌توان به حرف ندا  اشاره کرد. البته این کلمات از لحاظ گرامری، به باقی جمله ربطی ندارند و روی سایر بخش‌ها تاثیری نمی‌گذارند. به مثال‌های زیر توجه کنید:‌

James, I need you to help me with the dishes.

Can I have some money, Mom?

This, class, is the video I was telling you about.

Sorry, Mr. President, I didn’t see you there.

بیشتر بخوانید: آموزش مبحث Determiners یا معرف‌ های اسم در گرامر زبان انگلیسی

بیشتر بخوانید:اسامی قابل شمارش و غیر قابل شمارش در زبان انگلیسی

اسامی واقعی یا انتزاعی (Concrete and Abstract Nouns)

دسته‌بندی دیگری از اسم در زبان انگلیسی تقسیم این دو به اسامی عینی و انتزاعی است.

• اسامی عینی به اشیا، مکان‌ها یا افرادی که به‌صورت فیزیکی در یک محیط حضور دارند اشاره می‌کند. در واقع شامل چیزها و افرادی می‌شود که با حواس 5 گانه انسان قابل‌مشاهده هستند. مانند سیب، تپه، گورخر و…
• اسامی انتزاعی به مفاهیم، ایده‌ها، احساسات و فرایندهایی اشاره می‌کنند که نمی‌توان آنها را از نظر فیزیکی تعیین کرد. مانند گرامر، عدالت، غم، آرامش و…

هیچ تفاوت دستوری بین اسم‌های عینی و انتزاعی وجود ندارد. در واقع این دسته‌بندی اسم در زبان انگلیسی تنها به‌منظور ایجاد وجه تمایزی برای اشاره به انواع مختلفی از چیزها مورداستفاده قرار می‌گیرد.

اسامی واقعی یا Concrete به اسامی اشخاص، مکان‌ها، حیوانات یا اشیائی گفته می‌شود که از لحاظ فیزیکی قابل لمس هستند. چون شما می‌توانید آن‌ها را ببینید یا لمس کنید، پس قطعا دارای ویژگی‌های فیزیکی خاصی هستند. اسامی خاص هم معمولا زیر مجموعه‌ی اسامی concrete هستند،‌ چون اشخاص، مکان‌ها یا اشیاء خاصی را نشان می‌دهند. برای مثال:‌

• • table
  • rocks
  • lake
  • countries
  • people
  • Africa
  • MacBook
  • Jonathan
  • Rick

 اسامی انتزاعی (Abstract) به کلماتی گفته می‌شود که در حقیقت مفهومی انتزاعی را بیان می‌کند و به شخص یا مکان خاصی تعلق ندارند. برای مثال، به کلمات مربوط به ایده‌ها، شخصیت‌های اخلاقی مختلف، احساسات، منش‌ها و … اسامی انتزاعی گفته می‌شود. به مثال‌های زیر دقت کنید:‌

• • love
  • hate
  • decency
  • conversation
  • emotion

اسامی  قابل شمارش و غیر قابل شمارش (Countable and Uncountable Nouns)

دسته‌بندی دیگری که برای اسم در زبان انگلیسی وجود دارد تقسیم آنها به دودسته اسامی قابل‌شمارش و غیرقابل‌شمارش است.

• • • • • اسامی قابل‌شمارش به اسامی اشاره دارد که قابل شمردن هستند. شما می‌توانید قبل از آنها یک حرف نامعین یا یک عدد قرار دهید و می‌توانید به‌سادگی آنها را جمع کنید. اکثر اسم‌ها قابل‌شمارش هستند به‌عنوان‌مثال حقیقت یک اسم قابل‌شمارش است که به‌راحتی می‌توان آن را جمع بست.
        • اسامی غیرقابل‌شمارش نیز همان‌طور که از نامشان پیداست به اسم‌هایی اشاره دارند که قابل‌شمارش نیستند. شما هرگز نباید پیش‌ازاین اسم‌ها از حروف تعیین‌کننده استفاده کنید یا این‌که یک عدد را پیش از آنها بیاورید. از طرف دیگر نمی‌توان این کلمات را جمع بست. یک اشتباه رایج در زبان انگلیسی این است که با اسامی غیرقابل‌شمارش به‌گونه‌ای رفتار کنیم که گویی آنها قابل‌شمارش هستند.

از جمله مثال‌هایی که در خصوص اشتباهات رایج در زمان استفاده از اسم‌های غیرقابل‌شمارش در زبان انگلیسی وجود دارد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

استفاده اشتباه:

My previous two researches indicated that …

دو تحقیق قبلی من نشان دادند که…

استفاده درست:

My previous two studies indicated that …

دو مطالعه قبلی من نشان دادند که…

استفاده اشتباه:

It’s important to account for bias in a research…

درنظرگرفتن بایاس در یک تحقیق بسیار مهم است.

استفاده درست:

It’s important to account for bias in research.

درنظرگرفتن بایاس در تحقیق بسیار مهم است.

It’s important to account for bias in a research project.

درنظرگرفتن بایاس در یک پروژه تحقیقاتی مهم است.

مطمئنا با این دست از اسامی در مدرسه به خوبی آشنا شده‌اید. چون یکی از مباحث گرامری در زبان انگلیسی است که هر سال توسط معلم‌ها در مدارس تدریس می‌شود. اسامی قابل شمارش که به count nouns هم شناخته شده‌اند، کلماتی هستند که می‌توانند برای اشخاص یا موضوعاتی استفاده شوند که تعداد آن‌ها مشخص است و می‌توان آن‌ها را شمرد و عددی برای تعداد  آن‌ها در نظر گرفت. ما حتی می‌توانیم قبل از آن‌ها حرف تعریف a‌ یا an به کار ببریم یا از آن‌ها در حالت جمع (plural) استفاده کنیم. یعنی می‌توانیم به انتهای آن‌ها s جمع اضافه کنیم. به جدول زیر دقت کنید:

 در عوض اسامی غیر قابل شمارش (که به non count  یا mass nouns هم شناخته می‌شوند) نمی‌توانند به شکل جداگانه شمارش شوند یا مقدار مشخصی برای آن‌ها در نظر گرفته شود. برای اسامی غیر قابل شمارش نمی‌توان از حروف تعریف a یا an استفاده کرد و در انتهای آن‌ها s  جمع قرار نمی‌‌گیرد. چون همیشه برای اشاره به مقدار خاصی مورد استفاده قرار می‌گیرند. مثلا اگر بخواهید بگویید «a tea» یعنی دقیقا به یکی از آن ذره‌های سیاه رنگ پودر شده در قوطی چای خود اشاره می‌کنید…که طبیعتا بی معنی است.

 گروه اسمی (Collective Nouns)

گروه اسمی یعنی گروهی از اسامی مربوط به اشخاص، حیوانات یا اشیاء مختلف. با اینکه گروه اسمی به اسم‌ها یا اشخاص مختلفی اشاره دارد اما باز هم در جمله به عنوان یک اسم مفرد به کار می‌رود. این به این خاطر است که معمولا آن‌ها سعی دارند به یک موضوع اشاره کنند. به مثال‌های زیر توجه کنید:‌

The flock of birds flew south for the winter.

The organization voted to revoke the rules that it had previously approved.

The set of tablecloths had disappeared.

اسامی اضافی (Attributive Nouns (Noun Adjuncts

شاید با خودتان فکر کنید که «اسامی اضافی» دیگر چیست؟‌ خوب اسامی اضافی که به noun adjuncts هم معروف هستند، برای تغییر یا تکمیل مفهوم کلمه‌ای دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند. یعنی «اضافی» بودن آن‌ها به معنی «حشو بودن» آن‌ها نیست! وقتی آن‌ها در کنار کلمه‌ای دیگر قرار  می‌گیرد، ترکیبی می‌سازد که به آن یک  عبارت اسمی مرکب یا compound noun می‌گویند. مثال:

The boy played with his toy soldier

در این  جمله، toy اسم اضافی در ترکیب اسمی مورد نظر است و مفهوم کلمه‌ی soldier را کامل می‌کند.

گروه اسمی مرکب (Compound Nouns)

گروه اسمی مرکب از دو یا چند کلمه در کنار هم تشکیل شده و به عنوان یک واحد اسمی مستقل به کار می‌رود. این گروه اسمی می‌تواند به یک شخص، مکان یا شیء اشاره کند. اسامی مرکب معمولا از دو اسم یا یک صفت و یک اسم ساخته می‌شوند. به مثال‌های زیر توجه کنید:‌

عبارات اسمی (Noun Phrases)

یک عبارت اسمی از دو یا چند کلمه تشکیل شده است که به عنوان یک اسم در جمله مورد استفاده قرار می‌گیرد. عبارات اسمی شامل یک اسم و کلمه‌ای می‌شوند که معنی آن اسم را کامل می‌کند. مثال:‌

“He brought the shovel with the blue handle.”

 در این جمله، the shovel with the blue handle  یک عبارت اسمی است. این عبارت در این جمله به شکل یک اسم مستقل به کار می‌رود و کلمات موجود در آن معنی shovel را کامل می‌کنند. کلمات تکمیل کننده شامل the و  with the blue handle می‌شوند.

اسم سازی (Nominalization (Creating Nouns

اسم سازی (Nominalization) در حقیقت به ساخت یک اسم از یک فعل یا صفت گفته می‌شود. یعنی وقتی که شما فعل یا صفتی را تغییر می‌دهید و آن را به یک اسم عام تبدیل می‌کنید (معمولا ساخت اسم خاص از این طریق غیر ممکن است). این اتفاق معمولا در هر زبانی اتفاق میفتد و نظیر آن را می‌توانید در زبان فارسی یا اسپانیایی هم مشاهده کنید. برای اینکه از سایر کلماتی که اسم نیستند یک اسم بسازید، باید از پسوند‌های مختلف کمک بگیرید. به مثال‌های زیر توجه کنید:‌

My fiancée is an actor.

His acceptance of the position was received warmly.

This project will be fraught with difficulty.

The hardness of diamond makes it a great material for cutting tools.

اسم‌های جمعی در زبان انگلیسی

اسم جمعی از دیگر انواع اسم در زبان انگلیسی است که برای اشاره به گروهی از افراد یا چیزها مانند تیم، گروه یا گله استفاده می‌شود. یک اسم جمعی همچنین می‌تواند یک اسم خاص نیز باشد. به‌عنوان‌مثال نام یک شرکت یا گروه خاص باشد.

یک اسم جمعی ممکن است به‌صورت مفرد مانند team یا جمع به‌صورت The Beatles به نظر برسد. در زبان انگلیسی در مورد این‌که آنها باید از نظر دستوری به‌عنوان مفرد یا جمع تلقی شوند اختلاف‌نظر وجود دارد. در زبان انگلیسی آمریکایی استاندارد این است که اسم‌های جمعی به‌صورت مفرد در نظر گرفته شوند. در زبان انگلیسی بریتانیایی ممکن است این کلمات به‌صورت جمع یا مفرد در نظر گرفته شوند.

سایر انواع اسم در زبان انگلیسی

از دیگر انواع اسم در زبان انگلیسی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• • • • • اسامی ملکی: اسم ملکی اسمی است که پس از آن یک آپستروف و حرف s برای نشان‌دادن مالکیت می‌آید.
        • اسم‌مصدر: این اسامی جز اسامی زبان انگلیسی هستند که به همراه ing می‌آیند. این اسامی معمولا اسامی هستند که همان فعالیتی که با استفاده از آن ساخته شده‌اند را توصیف می‌کنند. به‌عنوان‌مثال از جمله این اسامی می‌توان به driving اشاره کرد.
        • اسم به‌عنوان صفت: این اسامی می‌توانند دقیقا مانند صفت‌ها برای تغییر اسم دیگر مورداستفاده قرار گیرند. به‌عنوان‌مثال در عبارت خط‌مشی شرکت کلمه شرکت یک اسم به‌عنوان صفت است. با وجود این‌که این اسامی مشابه صفت‌ها کار می‌کنند؛ ولی نباید فراموش کنید که هنوز هم جز انواع اسم در زبان انگلیسی به شمار می‌آیند.
        • اسم بدل: این اسامی جز اسامی هستند که پس از یک اسم دیگر در زبان انگلیسی می‌آیند تا اطلاعات بیشتری در مورد آن ارائه دهند. درصورتی‌که این اسم اطلاعات ضروری ارائه دهد بدون هیچ علامت اضافی نوشته می‌شود؛ ولی اگر اطلاعات اضافی غیرضروری ارائه دهد داخل یک کاما می‌آید.

سخن آخر

همان‌طور که متوجه شدید اسم در زبان انگلیسی یکی از مهم‌ترین مفاهیم و اجزا به شمار می‌آید که دارای کاربردهای زیادی است. این اسامی دارای انواع مختلفی هستند که هریک از آنها ویژگی‌ها و گرامر مخصوص به خود را دارند و نحوه استفاده درست از آنها از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر شما هم جز آن دسته از افرادی هستید که علاقه‌مند به داشتن اطلاعات بیشتر درباره گرامر زبان انگلیسی و آشنایی با بخش‌های مختلف گرامر هستید بدون شک استفاده از خدمات ارائه شده در وبلاگ آموزشگاه زبان ایرانمهر می‌تواند برای شما مفید و کاربردی باشد. از طرف دیگر باید به این موضوع دقت داشته باشید که دوره‌های ارائه شده توسط این موسسه آموزشی نیز به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید بیشتر به مباحث مختلف در حوزه زبان انگلیسی مسلط شوید.

حالا که این مقاله را خوانده‌اید به خوبی می‌دانید که noun در زبان انگلیسی صرفا نهاد یا فاعل نیست و  دنیایی بسیار پیچیده‌تر دارد. دنیایی که با آگاهی از آن‌‌ها هم در گرامر تبحر بالاتری پیدا می‌کنید هم می‌توانید همان را به شخص دیگری درس دهید.  بسیاری از مدرس‌های عزیز هستند که اعتقاد دارند گرامر را باید به زبان فارسی درس داد. اما این دقیقا به خاطر ضعف در آگاهی از بخش‌های مختلف و عناوین مختلف گرامر زبان انگلیسی است. مشکلی که از ریشه در آن‌ها حل نشده و همه «noun» را در زبان انگلیسی به «اسم» می‌شناسند و ورود به جزئیات را حرام می‌دانند. پس بهتر است این تعصب برای نخواندن جزئیات بیشتر گرامری را کنار بگذارید و در آن‌ها غوطه‌ور شوید. به همین ترتیب می‌توانید از یادگیری زبان انگلیسی لذت ببرید.

بیشتر بخوانید: آموزش عبارت های اسمی در انگلیسی

بیشتر بخوانید: آموزش nominalization در زبان انگلیسی