آموزش گرامر was و were با ذکر مثال و تمرین

در زبان انگلیسی، استفاده صحیح از افعال برای برقراری ارتباط واضح ضروری است، زیرا افعال هم عمل و هم حالت وجود را نشان می دهند. از جمله مهم ترین افعال «to be» است که بسته به زمان، موضوع و بافت دستوری اشکال مختلفی دارد. فرم‌های زمان گذشته، «was» و «were» نه تنها برای بیان کنش‌ها یا حالت‌های گذشته، بلکه برای نقش‌شان در ساختارهای دستوری پیچیده‌تر، مانند زمان‌های استمراری، صدای مفعول و جملات شرطی، اهمیت ویژه‌ای دارند. درک چگونگی و زمان استفاده از ” was” و “were” کلید تسلط بر زبان انگلیسی گفتاری و نوشتاری است.

هدف از این مقاله از مجموعه مقاله های آموزشی آموزشگاه زبان ایرانمهر، ارائه راهنمای واضح و مختصر برای استفاده صحیح ازگرامر was و were در دستور زبان انگلیسی است. هدف این مقاله با بررسی نقش آنها در زمینه های مختلف – مانند گذشته ساده، گذشته استمراری، جملات مجهول و موقعیت های فرضی – این است که به خوانندگان کمک کند تا از اشتباهات رایج اجتناب کنند و درک بهتری از این اشکال فعل ضروری به دست آورند. این آشنائی در نهایت توانایی آنها را برای بیان دقیق و مطمئن خود در هر دو زبان انگلیسی نوشتاری و گفتاری افزایش می دهد.

دوره های آموزش زبان انگلیسی
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای کودکان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای نوجوانان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای بزرگسالان

استفاده در گذشته ساده

در گذشته ساده، “was” و “were” برای توصیف اعمال یا حالت هایی که در گذشته اتفاق افتاده استفاده می شود.

“was” با فاعل مفرد مانند I، he، she،  itاستفاده می شود.

مثال:

I was tired after the long day

من بعد از روز طولانی خسته بودم.

مثال:

She was at the library

او در کتابخانه  بود.

“Were” با فاعل های جمع مانند we، you، they و البته فاعل you ( مفرد( استفاده می شود.

مثال:

We were happy with the outcome

ما از نتیجه راضی بودیم.

مثال:

You were very helpful during the project

شما در طول پروژه بسیار مفید بودید.

استفاده در گذشته استمراری

زمان گذشته استمراری برای توصیف اعمالی استفاده می‌شود که در زمان خاصی در گذشته اتفاق می‌افتند و اغلب توسط عمل دیگری قطع می‌شوند.

«Was» و «were» به‌عنوان افعال کمکی برای تشکیل زمان گذشته استمراری استفاده می‌شوند که نشان‌دهنده عملی است که در نقطه خاصی در گذشته در حال انجام است.

مثال:

They were playing soccer when it started raining

آنها داشتند فوتبال بازی می کردند که باران شروع شد.

مثال:

I was cooking dinner when the power went out

من در حال پختن شام بودم که برق قطع شد.

نکات تکمیلی در مورد گذشته استمراری، نحوه ساخت و جزئیات مربوط به استفاده از was و were  را اینجا بخوانید.

استفاده در جملات مجهول

جملات مجهول تمرکز را از کسی که عمل را انجام می دهد به خود عمل تغییر می دهد و آنچه را که برای سوژه انجام شده برجسته می کند.

«was» و «were» نیز برای تشکیل جملات مجهول در زمان گذشته استفاده می‌شوند و بر روی عمل انجام شده روی سوژه تمرکز می‌کنند نه اینکه چه کسی آن را انجام داده است.

مثال:

The report was completed on time.

گزارش به موقع تکمیل شد.

مثال:

The houses were built last year

خانه ها سال گذشته ساخته شدند.

نکات تکمیلی در مورد جملات مجهول، نحوه ساخت و جزئیات مربوط به استفاده از was و were  را اینجا بخوانید

بیشتر بخوانید:تفاوت If I was با If I were

بیشتر بخوانید:آشنایی با وجه‌های زمان گذشته

حالت التزامی ( subjunctive mood)  و جملات شرطی :

حالت التزامی ( subjunctive mood)  و جملات شرطی ( conditional sentences) دو گرامر پرکاربردی هستند که برای بیان آرزو ها و موقعیت های غیر واقعی چه در کلاس زبان انگلیسی و چه در مکالمات روزمره بسیار پر کاربرد هستند و آشنائی با آنها میتواند به شما در انتقال مفاهیم مورد نظرتان بسیار کمک کند.

حالت التزامی ( subjunctive mood)

حالت التزامی برای بیان موقعیت هایی استفاده می شود که واقعی نیستند، مانند آرزوها، سناریوهای فرضی یا شرایطی که بر خلاف واقعیت هستند. اغلب حس عدم قطعیت یا تخیل را به جای واقعیت منتقل می کند. این جملات اغلب از wish یا کلمات مشابه استفاده میکنند.

جملات شرطی ( conditional sentences ) :

جملات شرطی نتایج ممکن را بر اساس شرایط خاص توصیف می کنند. آنها معمولاً از “if” برای معرفی شرایط و “would” برای بیان نتیجه احتمالی استفاده می کنند. این جملات اغلب به بررسی آنچه می تواند در شرایط خاص رخ دهد می پردازد.

استفاده از “Were”:

در حالت التزامی و جملات شرطی دوم، صرف نظر از مفرد یا جمع بودن فاعل، «were» به کار می رود و was کاربردی ندارد. این کاربرد موقعیت‌های فرضی یا غیر واقعی را نشان می‌دهد که یک استثنای کلیدی برای استفاده استاندارد از «were» حتی برای فاعل مفرد است.

حالت التزامی:

مثال:

I wish she were here to celebrate with us

کاش اینجا بود تا با ما جشن بگیرد. (در مورد یک موقعیت غیر واقعی آرزو می کند.)

مثال:

I wish it were sunny today.

ای کاش امروز آفتابی بود.(میل خود را برای یک موقعیت غیر واقعی یا خیالی ابراز می کند که نشان می دهد هوا آفتابی نیست اما گوینده آرزو می کند که چنین باشد.)

جملات شرطی:

مثال:

If I were a better cook, I would prepare dinner more often

اگر  آشپز بهتری بودم، شام را بیشتر آماده می کردم. (در مورد واقعیتی متفاوت حدس می زند.)

مثال:

If they were aware of the deadline, they would have finished the report by now.

اگر از ضرب الاجل اطلاع داشتند، تا الان گزارش را تمام کرده بودند. (یک سناریوی فرضی و نتیجه احتمالی آن را بررسی می کند.)

نکات تکمیلی در مورد جملات التزامی ( subjunctive mood) و نحوه ساخت و جزئیات مربوط به استفاده از was و were  را اینجا بخوانید و نکات مربوط به جملات شرطی را به تفکیک شرطی نوع اول، دوم، سوم میتوانید در لینک مربوط به هرکدام به تفصیل پیدا کنید.

موارد استفاده دیگر:

Was و were موارد استفاده دیگری هم در فرآیند آموزش زبان انگلیسی غیر از آنچه در بالا به آن اشاره شد دارند.

– نقل قول ( reported speech) :

نقل قول مستقیم یا غیر مستقیم برای انتقال آنچه که شخص دیگری گفته است بدون نقل قول دقیق کلمات استفاده می شود. این شامل تغییر گفتار مستقیم به قالبی است که با بافت دستوری جمله گزارش مطابقت دارد.

نقش “was” و “were”:

در جملات نقل قول، «was» و «were» برای حفظ زمان گذشته گزاره اصلی هنگام تبدیل آن استفاده می شود. این به بازتاب دقیق چارچوب زمانی اطلاعات گزارش شده کمک می کند.

مثال:

She said she was working on the project

او گفت که در حال کار روی پروژه است. (سخنرانی مستقیم ممکن است این باشد: “من روی پروژه کار می کنم.)

مثال:

They mentioned they were planning a trip

آنها اشاره کردند که در حال برنامه ریزی یک سفر بودند. (سخنرانی مستقیم ممکن است این باشد: “ما در حال برنامه ریزی سفر هستیم.)

نکات تکمیلی در مورد جملات نقل قول ( reported speech) ، نحوه ساخت و جزئیات مربوط به استفاده از was و were  را اینجا بخوانید.

اشتباهات رایج و نکاتی برای استفاده صحیح :

یک خطای رایج استفاده از «was» به جای «were» در جملات فرضی یا شرطی، به‌ویژه در هنگام اشاره به فاعل های مفرد است. این اشتباه اغلب در سناریوهایی به وجود می آید که غیر واقعی یا مغایر با واقعیت هستند.

نادرست: “If she was more confident, she would speak in public/ اگر او اعتماد به نفس بیشتری داشت، در جمع صحبت می کرد.”

صحیح: “If she were more confident, she would speak in public/ اگر او اعتماد به نفس بیشتری داشت، در جمع صحبت می کرد.”

نادرست: “I would have bought the car if I was sure it was a good deal/ اگر مطمئن بودم ماشین خوبی است، می خریدم.”

درست است: “I would have bought the car if I were sure it was a good deal/ اگر مطمئن بودم ماشین را خوب می خریدم.”

 راه حل هائی برای استفاده صحیح:

در همه حالات فرضی یا غیر واقعی، صرف نظر از مفرد یا جمع بودن فاعل، از “were” استفاده کنید. این برای حفظ دقت دستوری در جملات شرطی و حالت فرعی بسیار مهم است.

مثال:

If I were a scientist, I would research climate change

اگر من دانشمند بودم، در مورد تغییرات آب و هوا تحقیق می کردم.

مثال:

If they were at the meeting, they could have contributed to the discussion

اگر در جلسه  بودند، می توانستند در بحث مشارکت داشته باشند.

در جملات نقل قول، مطمئن شوید که “was” و “were” به طور دقیق زمان گذشته عبارت اصلی را منعکس می کند. این به حفظ بافت زمانی آنچه گفته شد کمک می کند.

مثال:

He said he was feeling better after the treatment.

او گفت که بعد از درمان احساس حالش بهتر شد. (نقل قول مستقیم ممکن است این باشد: “I am feeling better/ من احساس بهتری دارم.)

مثال:

She mentioned that they were planning a surprise partyاو اشاره کرد که آنها در حال برنامه ریزی یک مهمانی غافلگیر کننده بودند.” (نقل قول مستقیم ممکن است این باشد: “We are planning a surprise party./ ما در حال برنامه ریزی یک مهمانی غافلگیرکننده هستیم.”)

همیشه در مورد نوشته خود به دنبال بازخورد باشید تا از استفاده صحیح از ” was” و ” were” اطمینان حاصل کنید. مرور کار خود با دیگران می تواند به تشخیص اشتباهاتی که ممکن است نادیده گرفته شود کمک کند و وضوح کلی را بهبود بخشد.

از یک همکلاسی در کلاس زبان انگلیسی یا معلم دوره زبان انگلیسی خود بخواهید متن شما را بررسی کند و استفاده صحیح از “was” و “were” را بررسی کند.

از ابزارهای بررسی گرامری استفاده کنید و از راهنماهای های آن برای تأیید استفاده صحیح و دریافت بازخورد سازنده استفاده کنید.

سخن پایانی

به طور خلاصه، «was» و «were» اشکال همه کاره فعل «to be» هستند که نقش‌های مهمی در دستور زبان انگلیسی دارند. آنها برای بیان اعمال و حالات در گذشته ساده، تشکیل زمان گذشته استمراری و ساخت جملات صوتی غیرفعال ضروری هستند. علاوه بر این، استفاده از آنها در حالت فاعلی و جملات شرطی امکان بیان موقعیت های فرضی و غیر واقعی را فراهم می کند.

برای تسلط بر استفاده صحیح از «was» و «were»، تمایز بین نقش‌های آن‌ها را در زمینه‌های مختلف تمرین کنید. روی استفاده دقیق از «was» و «were» در گذشته ساده، گذشته استمراری و جملات مجهول تمرکز کنید. به استفاده از آنها در سناریوهای فرضی و گفتار گزارش شده توجه ویژه ای داشته باشید. تمرین و بازخورد منظم به بهبود درک شما و اطمینان از ارتباط واضح و دقیق کمک می کند.

سوالات متداول

بیشتر بخوانید: تفاوت حال کامل و گذشته ساده در زبان انگلیسی

بیشتر بخوانید:افعال to be (آموزش کامل به زبان ساده)

منابع :

grammarbook|merriam-webster|  learnenglish.britishcouncil| grammarly| thesaurus