ضمایر اشاره در زبان انگلیسی یکی از انواع ضمایر در این زبان به شمار می‌آیند که دارای کاربردهای زیادی هستند و معمولا شما در مکالمات روزمره خود به میزان زیادی نیازمند استفاده از آنها خواهید بود. به طور کلی وقتی صحبت از ضمایر در زبان انگلیسی می‌شود بسیاری از افراد سردرگم می‌شوند؛ چراکه طیف وسیعی از این ضمایر در زبان انگلیسی وجود دارند که هریک از آنها کاربردها و مزایای مخصوص به خود را به شما ارائه می‌دهند. به همین علت نیز در آموزش گرامر زبان انگلیسی تمرکز ویژه‌ای روی آموزش انواع ضمایر وجود دارد.
با توجه به این‌که بسیاری از زبان‌آموزان در یادگیری انواع ضمایر در انگلیسی با مشکلات زیادی مواجه هستند ما در این بخش از آموزش زبان انگلیسی قصد داریم کمی بیشتر درباره ضمایر اشاره در این زبان صحبت کرده و اطلاعات مفید و کاربردی را در این خصوص در اختیار شما قرار دهیم. پس اگر شما هم جز آن دسته از افرادی هستید که قصد دارید اطلاعات خود را درباره ضمایر اشاره در این زبان افزایش دهید و با کاربردهای مهم این ضمایر آشنا شوید حتما ادامه این مطلب را بادقت مطالعه کنید.
دوره های آموزش زبان انگلیسی |
|
| دوره حضوری | آموزش زبان انگلیسی برای کودکان |
| دوره حضوری | آموزش زبان انگلیسی برای نوجوانان |
| دوره حضوری | آموزش زبان انگلیسی برای بزرگسالان |
ضمیر اشاره در زبان انگلیسی چیست؟
پیش از هر چیز اجازه دهید تا کمی بیشتر با مفهوم ضمایر اشاره در زبان انگلیسی بیشتر آشنا شده و نکاتی را در این زمینه بیان کنیم. به طور کلی ضمایر اشاره شامل مواردی همچون this, that, these, and those می‌شود که برای نشان دادن یک کلمه یا عبارت از قبل ذکر شده یا ضمنی مورداستفاده قرار می‌گیرند. یکی از مهم‌ترین مزایای استفاده از این ضمایر این است که به شما کمک می‌کند تا بتوانید سریع‌تر و آسان‌تر با دیگران ارتباط گرفته و منظور خود را به آنها برسانید. برای این‌که به شکل بهتری با این ضمایر آشنا شوید در ادامه مثالی را برای شما آورده‌ایم:
See the red jacket? I want that.
کت قرمز را می‌بینید؟ من آن را می‌خواهم.
در مثال بالا ضمیر اشاره کلمه‌ای است که نشان‌دهنده کت قرمز است که قبلا ذکر شده است. در واقع کسی که در حال صحبت کردن است به‌جای این‌که از جمله I want the red jacket استفاده کند تنها جمله I want that را به کار می‌برد.
دقیقا مانند همه ضمایری که امروزه در زبان انگلیسی مورداستفاده قرار می‌گیرند باید دقت داشته باشید که ضمایر اشاره نیز می‌توانند به هر چیزی اشاره داشته باشند. با این حال گوینده باید روشن کند که در مورد چه چیزی صحبت کرده و در حال ارائه اطلاعات درباره آن است. وقتی که این کار توسط گوینده انجام نشود ضمایر اشاره بسیار گیج‌کننده و گمراه کننده می‌شوند. یک نکته مهم دیگر که باید درباره ضمایر اشاره در زبان انگلیسی بدانید این است که چیزی که یک ضمیر نشان می‌دهد در واقع مقدم نامیده می‌شود.
برای مثال در جمله‌ای که در بالا آوردیم ژاکت قرمز مقدم نامیده می‌شود.
چگونه باید از ضمایر اشاره در زبان انگلیسی استفاده کنیم؟
اگر شما هم جز آن دسته از افرادی هستید که قصد دارید نحوه استفاده از ضمایر اشاره در زبان انگلیسی را بیاموزید باید بدانید که تکنیک‌های خاصی برای انجام این کار وجود دارد که بدون توجه داشتن به این تکنیک‌ها نمی‌توانید چنین کاری را انجام دهید. در اولین قدم باید دقت داشته باشید که در زمان نوشتن باید از نوع درست ضمایر اشاره در جملات خود استفاده کنید تا بتوانید منظورتان را به‌درستی منتقل کنید. چهار نوع ضمیر اشاره‌ای که نام بردیم به دو دسته مفرد و جمع یا دور و نزدیک تقسیمبندی می‌شوند.
ضمایر مفرد یا جمع در واقع به عدد مقدم اشاره دارند. اگر مقدم یک چیز باشد در این صورت از ضمایر اشاره مفرد استفاده می‌کنیم که این دو ضمیر شامل this و that می‌شوند. این در حالی است که اگر مقدمی که قصد صحبت کردن درباره آن را داریم از چندین چیز تشکیل شده باشد در این صورت برای این‌که به آنها اشاره کنیم باید از ضمایر اشاره جمع استفاده کنیم که شامل these و those می‌شوند. برای این‌که به شکل بهتری با این موضوع درباره ضمایر اشاره در زبان انگلیسی آشنا شوید در ادامه مثال‌هایی را برای شما آورده‌ایم:
Don’t touch the chocolate cupcake. That is mine.
به کیک شکلاتی دست نزنید. آن مال من است.
Don’t touch the chocolate cookies. Those are mine.
به کوکی‌های شکلاتی دست نزنید. آنها مال من هستند.
از طرف دیگر باید دقت داشته باشید که نزدیک و دور می‌توانند به معنای فاصله یا زمان باشند. ضمایر نزدیک با استفاده از this و these نشان داده می‌شوند و می‌توانند به چیزی اشاره داشته باشند که به گوینده نزدیک است یا چیزی است که اخیرا اتفاق افتاده یا ذکر شده است. از طرف دیگر باید دقت داشته باشید که ضمایر اشاره that و those ضمایر دور نامیده می‌شوند و به چیزهایی اشاره دارند که از نظر فیزیکی دورتر هستند یا این‌که مدت‌ها قبل اتفاق افتاده‌اند.
در ادامه مثال‌هایی را درباره این موضوع درباره ضمایر اشاره در زبان انگلیسی آورده‌ایم که به شما کمک می‌کند تا بتوانید به شکل بهتری از این ضمایر در جملات خود استفاده کنید:
The movie last night was awful. This is the last time you recommend one.
فیلم دیشب افتضاح بود، این آخرین باری است که شما یک فیلم را توصیه می‌کنید.
The movie two weeks ago was worse. That was a nightmare!
فیلم دو هفته پیش بدتر بود. این یک کابوس بود.
در اینجا باید کاملا مراقب باشید؛ چراکه ضمایر اشاره همیشه به معنای واقعی کلمه استفاده نمی‌شوند. آنها همچنین می‌توانند به‌صورت مجازی نیز برای توصیف یک ایده یا یک مفهوم به جای یک چیز واقعی مورداستفاده قرار گرفته و کاربرد داشته باشند. برای آشنایی با این کاربرد مثال زیر را در نظر بگیرید:
Your relationship stresses you out. Do you want that in your life?
رابطه شما به شما استرس می‌دهد. آیا آن را در زندگی خود می‌خواهید؟
اگر مطمئن نیستید که از ضمایر اشاره به‌درستی استفاده می‌کنید سعی کنید درباره این موضوع کمی تحقیق کنید تا بتوانید جمله‌بندی‌های بهتری داشته باشید.
دوره های آنلاین آموزش زبان انگلیسی |
|
| دوره آنلاین | آموزش آنلاین زبان انگلیسی برای کودکان |
| دوره آنلاین | آموزش آنلاین زبان انگلیسی برای نوجوانان |
| دوره آنلاین | آموزش آنلاین زبان انگلیسی برای بزرگسالان |
بیشتر بخوانید : ضمایر متقابل (Reciprocal pronouns) در زبان انگلیسی
مثال‌هایی از ضمایر اشاره در زبان انگلیسی
برای این‌که بتوانید به شکل بهتری از ضمایر اشاره در زبان انگلیسی استفاده کنید و آنها را در جملات خود نیز به کار ببرید در این بخش قصد داریم برخی از مثال‌های کاربردی را در این زمینه در اختیار شما قرار دهیم که بدون شک مطالعه آنها به شما کمک می‌کند تا بتوانید به شکل بهتری از این ضمایر استفاده کنید. پس مثال‌های زیر را با علاقه دنبال کنید:
I need a new hat. This is old and smells bad.
من به یک کلاه جدید نیاز دارم. این قدیمی است و بوی بدی می‌دهد.
Your choice is brilliant, but I like this.
انتخاب شما عالیست؛ ولی من این را دوست دارم.
Do you remember the book you read? What was the name of that?
کتابی که خوانده‌اید را به یاد دارید؟ اسمش چه بود؟
We’ll be fine if you get laid off, but that won’t happen.
اگر اخراج شوید خوب می‌شویم، اما این اتفاق نمی‌افتد.
The new dresses are expensive. I can’t sell these.
لباس‌های جدید گران هستند، من نمی‌توانم آنها را بفروشم.
I’m searching for robots, but these aren’t the ones I’m looking for.
من به دنبال ربات‌ها هستم، اما این‌ها ربات‌هایی نیستند که به دنبال آنها هستم.
The bananas are three weeks old! Throw those out!
سه هفته از خرید موز می‌گذرد، آنها را بیرون بینداز!
Not everyone has been lucky like I have been, so I help those who need it.
همه مثل من خوش شانس نبوده‌اند، بنابراین به کسانی که به آن نیاز دارند کمک میکنم.
ضمایر اشاره در مقایسه با تعیین‌کننده‌های اشاره‌ای یا صفت‌های اشاره‌ای
به طور کلی باید دقت داشته باشید که کلمات this, that, these, and those می‌توانند به جای ضمیر به‌عنوان تعیین‌کننده نیز مورداستفاده قرار گرفته و کاربرد داشته باشند. این موضوع یکی از جذاب‌ترین موضوعاتی است که در خصوص ضمایر اشاره در زبان انگلیسی وجود دارد و شما هم باید دقت و توجه ویژه‌ای را به آن داشته باشید. توجه داشته باشید که تعیین‌کننده‌ها اسم‌ها را درست مانند صفات تغییر می‌دهند، به همین علت است که ما به تعیین‌کننده‌های اشاره‌ای صفات اشاره‌ای نیز می‌گوییم.
تعیین‌کننده‌های اشاره‌ای نیز به دو دسته دور و نزدیک تقسیمبندی می‌شوند که هریک کاربردها و ویژگی‌های مخصوص به خود را به شما ارائه می‌دهند. وقتی که این تعیین‌کننده‌ها اسمی را تغییر می‌دهند می‌توانند نشان دهند که چیزی نزدیک به گوینده است یا می‌تواند فاصله بیشتری با گوینده داشته باشد. برای مثال جمله زیر را در نظر بگیرید:
I don’t like this restaurant next to us. Let’s eat at that café across the street.
من این رستوران کنار ما را دوست ندارم. بیا در کافه آن طرف خیابان غذا بخوریم.
نکته بسیار مهمی که در اینجا باید به آن دقت و توجه داشته باشید این است که در این مثال this اصلاح‌کننده‌ای است که رستوران را تغییر می‌دهد تا نشان دهد که به شخص گوینده نزدیک‌تر است و این در حالی است که همین جمله نشان می‌دهد که کافه به آنها دورتر است.
دقیقا همانطور که از ضمایر نمایشی استفاده می‌کنیم باید بدانید که تعیین‌کننده‌های اشاره‌ای نیز از دو حالت جمع و مفرد پشتیبانی می‌کنند. در زمان اصلاح اسم‌های مفرد شما باید از فرم مفرد این اصلاح‌کننده‌ها استفاده کنید و وقتی که اسمی که شما قصد اصلاح آن را دارید در شکل جمع آمده است حتما باید از شکل جمع این تعیین‌کننده‌ها استفاده کنید. برای این‌که به شکل بهتری با این ساختار آشنا شوید در ادامه چند مثال بسیار کاربردی را برای شما آورده‌ایم که به یادگیری این موضوع کمک می‌کنند:
This tree is a thousand years old.
این درخت هزار ساله است.
These trees are a thousand years old.
این درختان هزار ساله هستند.
مقدم در زمان استفاده از ضمایر اشاره
وقتی که قصد دارید از ضمایر اشاره در زبان انگلیسی استفاده کنید حتما باید به مقدم این ضمایر توجه و دقت ویژه‌ای داشته باشید و تلاش کنید به‌درستی از آن استفاده کنید. به همین علت نیز در این بخش قصد داریم توضیحات کاملی را در این زمینه در اختیار شما قرار دهیم. به طور کلی وقتی قصد دارید از ضمایر اشاره استفاده کنید حتما باید مشخص شود که مقدم جمله شما چیست؟ در غیر این صورت شنونده یا خواننده متوجه نخواهد شد که شما در حال اشاره کردن به چه چیزی با استفاده از ضمایر اشاره هستید.
وقتی که یک ضمیر اشاره یک کلمه مجهول را نشان می‌دهد آن را یک مقدم مبهم می‌نامیم. برای مثال جمله زیر یک جمله نادرست است که نمی‌تواند معنای قابل قبولی را انتقال دهد:
We can either go bowling or see a movie. Let’s do that.
ما می‌توانیم هم به بولینگ برویم و هم فیلم ببینیم. بیا این کار را انجام دهیم.
در این مثال مشخص نیست که ما دقیقا در حال اشاره کردن به کدام کار هستیم. That در این جمله هم می‌تواند به بولینگ بازی کردن اشاره داشته باشد و هم به فیلم دیدن اشاره کند. این امر آن را به یک مقدم مبهم تبدیل می‌کند. برای این‌که بتوانید این مبهم بودن را رفع کنید حتما باید اطلاعات بیشتری را درباره معنای آن ارائه دهید. برای مثال جمله زیر می‌تواند شکل درست‌تر جمله بالا باشد:
We can either go bowling or see a movie. I love bowling, so let’s do that.
ما می‌توانیم هم بولینگ بازی کنیم و هم فیلم ببینیم. من عاشق بولینگ هستم، پس بیا این کار را انجام دهیم.
نکته بسیار مهمی که در اینجا باید به آن دقت داشته باشید این است که گاهی اوقات شما در جملات خود نیازی به ذکر کردن مقدم ندارید؛ چراکه متن شما به اندازه کافی واضح است. به عبارت دیگر واضح است که ضمیر اشاره به چه چیزی اشاره می‌کند و به همین علت نیز نیازی نیست که دقیقا ذکر کنید این ضمیر اشاره به چه چیزی اشاره می‌کند. به این موارد مقدم ضمنی گفته می‌شود.
برای این‌که به شکل بهتری این نوع از انواع ضمایر اشاره در زبان انگلیسی را بیاموزید فرض کنید که در حال رانندگی هستید و صدای خنده‌داری از موتور می‌شنوید. در این حالت شما از جمله زیر استفاده می‌کنید:
That’s not good.
این خوب نیست.
واضح است که شما در حال اشاره کردن به صدایی هستید که از موتور بلند شده است. معمولا این نوع از ضمایر اشاره در گفتار امروزی و مکالمات روزمره بسیار رایج هستند و به خصوص زمانی که شما با دست‌های خود نیز می‌توانید به چیزهای مختلف اشاره کنید. برای مثال اگر با انگشت خود چیزی را نشان دهید و بگویید که به آن نگاه کن واضح است که مقدم هر چیزی است که شما در حال اشاره کردن به آن هستید.
برخی از مهم‌ترین کاربردهای that
وقتی که قصد استفاده از ضمایر اشاره در زبان انگلیسی را دارید حتما باید درباره کلمه that مراقبت کنید. این کلمه می‌تواند معانی مختلفی را به مخاطب شما برساند و همانطور که در بخش‌های قبلی نیز به این موضوع اشاره کردیم هم می‌تواند به‌عنوان یک ضمیر اشاره استفاده شود و هم می‌تواند یک تعیین‌کننده اشاره‌ای باشد. از طرف دیگر شما باید دقت داشته باشید که این کلمه امروزه به‌عنوان یک ضمیر نسبی نیز شناخته می‌شود. ضمایر نسبی مانند that، which، who و whom هستند که می‌توانند به جملات دیگر بپیوندند یا یک جمله نسبی جدید را به وجود بیاورند.
دقت داشته باشید که وقتی این ضمایر به جملات می‌پیوندند کلمه that به‌عنوان یک ربط فرعی برای معرفی یک جمله فرعی عمل می‌کند. این استفاده از that با نحوه استفاده از آن به‌عنوان ضمیر اثباتی کاملا متفاوت است و باید مانند یک کلمه متفاوت با آن رفتار شود. پس حتما باید به این موضوع دقت و توجه کافی را داشته باشید. برای مثال جمله زیر را در نظر بگیرید:
She said that that was the last slice of pizza.
او گفت که این آخرین تکه پیتزا بود.
در مثال بالا باید دقت داشته باشید که اولین that یک ربط تبعی و دومی یک ضمیر اشاره خواهد بود. پس زمانی که شما قصد دارید از آن به‌عنوان یک ترکیب استفاده کنید باید مراقب باشید که هریک از thatهای گفته شده دارای چه کاربردی هستند و به‌جای یکدیگر به اشتباه مورداستفاده قرار نگیرند.
به‌عنوان یک ضمیر نسبی باید دقت داشته باشید که that می‌تواند یک بند جدید به نام بند نسبی را نیز آغاز کند. بند نسبی نوعی عبارت صفتی است که برای توصیف یا تغییر یک اسم مورداستفاده قرار می‌گیرد. برای این‌که به شکل بهتری با آن آشنا شوید مثال زیر را در نظر بگیرید:
Let’s play a game that is easy to learn.
بیایید یک بازی انجام دهیم که یادگیری آن آسان است.
دوره های خصوصی آموزش زبان انگلیسی |
|
| دوره خصوصی | آموزش خصوصی زبان انگلیسی برای کودکان |
| دوره خصوصی | آموزش خصوصی زبان انگلیسی برای نوجوانان |
| دوره خصوصی | آموزش خصوصی زبان انگلیسی برای بزرگسالان |
| دوره خصوصی آنلاین | آموزش خصوصی آنلاین زبان انگلیسی برای کودکان |
| دوره خصوصی آنلاین | آموزش خصوصی آنلاین زبان انگلیسی برای نوجوانان |
| دوره خصوصی آنلاین | آموزش خصوصی آنلاین انگلیسی برای بزرگسالان |
سوالات متداول
در این بخش قصد داریم به برخی از رایج‌ترین سوالات درباره ضمایر اشاره در زبان انگلیسی پاسخ دهیم.
لیست ضمایر اشاره شامل چه ضمایری می‌شود؟
به طور کلی ما چهار نوع ضمیر اشاره در زبان انگلیسی داریم که می‌توانید بر حسب نیاز خود از هرکدام آنها استفاده کنید. این ضمایر شامل this، that، these و those می‌شوند.
دستهبندیهای مختلف برای ضمایر اشاره چگونه هستند؟
به طور کلی ضمایر اشاره را میتوان به دو دسته ضمایر دور و نزدیک و البته ضمایر جمع و مفرد تقسیمبندی کرد.
سخن پایانی
ضمایر اشاره در زبان انگلیسی از جمله محبوب‌ترین و پرکاربردترین ضمایری هستند که در این زبان مورداستفاده قرار گرفته و کاربرد دارند. اگر شما هم جز آن دسته از افرادی هستید که قصد دارید نحوه استفاده از این ضمایر را بیاموزید به شما پیشنهاد می‌کنیم حتما از خدمات ارائه شده در آموزشگاه زبان انگلیسی ما نیز استفاده کرده و از مزایای این خدمات نهایت بهره را ببرید. فراموش نکنید که هزینه خدمات موسسه زبان ایرانمهر بسیار مناسب بوده و کیفیت خدمات ارائه شده نیز بسیار بالاست.
بیشتر بخوانید: ضمایر نسبی (Relative Pronouns) در زبان انگلیسی
بیشتر بخوانید: یادگیری ضمایر نامعین (Indefinite Pronouns)
توضیحات مفیدی بود من همیشه مقالات سایت شما را مطالعه میکنم
سلام وقت بخیر ممنونم از شما موفق باشین