افعالی که Ing نمی گیرند با ذکر مثال و تمرین

همانطور که در مقاله‌ پیشین خواندیم، افعال پویا عملی فعال را بیان می‌کنند. عملی که مربوط به دویدن، کار کردن یا درس خواندن می‌شود. اما افعال حالتی «Stative Verbs»  را می‌توان نقطه‌ی مقابل آن‌ها دانست. یعنی افعالی که صرفا یک حالت یا وضعیت را توصیف می‌کنند.

افعال حالتی می‌توانند در وجه‌های حال، گذشته یا آینده صرف شوند. هرچند، چون این افعال حالت و شرایط خاصی از فاعل را توصیف می‌کنند، معمولا زیاد دستشان در زمان و وجه آزاد نیست و معمولا نمی‌توانند در وجه استمراری یا ساختار پیش‌رونده (progressive) ظاهر شوند. به همین دلیل، آن‌ها معمولا با افعال غیر استمراری یا غیر پیشرونده ظاهر می‌شوند.

افعال حالت (افعالی که Ing نمی گیرند) که به عنوان افعال ثابت نیز شناخته می شوند، افعالی هستند که یک حالت یا شرایط را به جای یک عمل توصیف می کنند. بر خلاف افعال کنشی که بیانگر فعالیت‌ها یا فرآیندهایی هستند که می‌توانند در طول زمان تغییر کنند، افعال حالت بیانگر موقعیت‌های ایستا مانند احساسات، افکار، ادراکات و مالکیت هستند. به عنوان مثال، افعالی مانند know/ دانستن، believe/ باور داشتن و love/ عشق به جای اَعمال فیزیکی، حالات یا احساسات ذهنی را نشان می دهند.

درک افعال حالت برای وضوح در ارتباطات و استفاده از دستور زبان بسیار مهم است. استفاده نادرست از افعال حالت می تواند منجر به سردرگمی و سوء تفاهم در زبان انگلیسی گفتاری و نوشتاری شود. به عنوان مثال، استفاده از فرم نادرست -ing با یک فعل حالت می تواند غیرطبیعی یا از نظر گرامری نادرست به نظر برسد.

هدف این مقاله از مجموعه مقاله های آموزشی آموزشگاه زبان ایرانمهر توضیح این است که افعال حالت چیست، آنها را به انواع خاص دسته بندی کرده و اشتباهات رایج زبان آموزان را برجسته می کند. با به دست آوردن درک عمیق تر از افعال حالت، خوانندگان می توانند مهارت های زبانی خود را افزایش دهند و ارتباط موثرتری برقرار کنند.

هرچند، افعال حالتی افعالی هستند که در برخی موارد می‌توانند در حالت استمراری بیان شوند. برای مثال وقتی که یک وضعیت ادامه‌دار یا در حال انجام توصیف می‌شود. این حالت در زبان انگلیسی مدرن بیشتر اتفاق میفتد و قانونی که می‌گوید  «فعل ایستایی هیچ‌وقت نمی‌تواند استمراری باشد» ‌را لغو می‌کند. در ادامه ما شما را با برخی از استثناء‌ها آشنا می‌کنیم.

افعال حالتی: معرفی و ویژگی ها

افعال حالتی ( افعالی که ing نمیگیرند) دسته ای از افعال هستند که یک حالت، شرایط یا موقعیت را به جای یک عمل یا فرآیند توصیف می کنند. این افعال معمولا احساسات، افکار، ادراکات یا مالکیت را بیان می‌کنند و بینشی را در مورد احساسات یا مالکیت شخص ارائه می‌دهند. بر خلاف افعال کنشی که فعالیت‌هایی را نشان می‌دهند که می‌توانند در طول زمان تغییر یا تکامل پیدا کنند، افعال حالت ایستا هستند و به موقعیت‌های تغییرناپذیر اشاره می‌کنند.

به عنوان مثال، وقتی می گوییم  “I love chocolate/ من عاشق شکلات هستم” فعل love نشان دهنده احساسی است که ثابت می ماند نه عملی که به طور مستمر انجام می شود. به همین ترتیب، “She knows the answer/ او پاسخ را می داند” معرفت را می رساند که یک حالت است تا یک عمل.

یکی از ویژگی های تعیین کننده افعال حالت این است که آنها معمولاً شکل -ing را ندارند. این به این دلیل است که آنها موقعیت هایی را توصیف می کنند که ادامه دار یا پویا نیستند. به عنوان مثال، گفتن “I am knowing the answer/ من پاسخ را می دانم” نادرست است، زیرا فعل می دانم یک فعل حالتی است که بیانگر عمل در حال انجام نیست. شکل صحیح به سادگی “I am knowing the answer/ من جواب را می دانم.” است.

با درک این ویژگی ها، زبان آموزان می توانند افعال حالت را در جمله ها بهتر شناسایی کنند و از اشتباهات دستوری رایج مرتبط با استفاده از آنها اجتناب کنند.

توجه ضروری: دقت داشته باشید که I am knowing the answer و I know the answer هر دو در زبان فارسی “من جواب را میدانم” ترجمه میشوند. که البته حالت I am knowing از لحاظ گرامری و در زبان انگلیسی غلط است. لذا در طول مقاله، از ارائه ترجمه برای حالت های غلط خودداری خواهد شد.

افعال حالت ( state verbs) در مقابل افعال کنشی ( action verbs)

در دستور زبان انگلیسی، افعال را می توان به دو نوع اصلی دسته بندی کرد: افعال ثابت (یا حالت) و افعال پویا (یا کنشی). درک تمایز بین این دو دسته برای درک استفاده از فعل در زمینه های مختلف ضروری است.

• افعال حالت

افعال ثابت که به تفصیل در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته اند حالتی از بودن، وضعیت یا احساس را توصیف می کنند. آنها اقدامات یا فرآیندهایی را که در طول زمان تغییر می کنند، منتقل نمی کنند.

نمونه هایی از افعال ثابت:

 she believes in God/ او به خدا باور دارد. (این یک حالت باور داشتن را نشان می دهد، نه یک عمل.)

 she loves chocolate/ او عاشق شکلات است. (این نشان دهنده یک احساس مداوم یا حالت علاقه است.)

• افعال پویا

از سوی دیگر، افعال پویا، اعمال، فرآیندها یا رویدادهایی را توصیف می کنند که می توانند در طول زمان تغییر کنند. این افعال می توانند فعالیت هایی را بیان کنند که شروع و پایان واضحی دارند و اغلب در زمان های پیش رونده استفاده می شوند که از فرم -ing استفاده می کنند.

نمونه هایی از افعال پویا:

She is running/  او در حال دویدن است. (این نشان دهنده یک عمل مداوم دویدن است.)

 I am thinking/ من دارم فکر می کنم. (این یک فرآیند فعال فکر را منتقل می کند.)

مقایسه

افعال حالت، حالت های بودن را منتقل می کنند و معمولاً شکل -ing را ندارند، در حالی که افعال پویا اعمالی را توصیف می کنند که می توانند در طول زمان تغییر کنند و اغلب فرم -ing را می پذیرند. با درک این تمایزات، زبان آموزان در دوره زبان انگلیسی می توانند افعال را به طور دقیق تر و مؤثرتر در نوشتار و گفتار خود استفاده کنند.

دسته های افعال حالت

افعال حالت را می توان بر اساس شرایط یا موقعیت های خاصی که بیان می کنند به چندین نوع متمایز طبقه بندی کرد. در اینجا دسته بندی های اولیه آمده است:

افعال حالت ذهنی/ Mental State Verbs

افعال حالت ذهنی افکار، باورها و ادراکات را منتقل می کنند. این افعال به جای اعمال، فرآیندهای ذهنی یا عملکردهای شناختی فرد را نشان می دهد. افعال رایج حالت ذهنی شامل know/ دانستن، believe/ باور کردن، understand/ درک کردن، remember/ به خاطر سپردن و forget/ فراموش کردن است.

مثال:

I know the answer.

جواب را می دانم. (ابراز علم)

She believes in magic.

او به جادو اعتقاد دارد. (نشان دهنده یک باور شخصی است)

افعال احساسی/ Emotion Verbs

افعال عاطفی احساسات و حالات عاطفی را توصیف می کنند. آنها احساسات شخصی را در مورد چیزی یا شخصی بیان می کنند که طیف وسیعی از احساسات را در بر می گیرد. افعال عاطفی رایج عبارتند از love/عشق، hate/نفرت، like/دوست داشتن، prefer/ ترجیح دادن و need/ نیاز.

مثال:

He loves chocolate.

او عاشق شکلات است. (احساس مثبتی را بیان می کند)

They hate waiting.

آنها از انتظار متنفرند. (نشان دهنده احساس منفی است)

افعال مالکیت/ Possession Verbs

افعال تملک نشان دهنده مالکیت هستند. این افعال ایده داشتن یک شی، شخص یا مفهوم را بیان می کنند. افعال متداول مالکیت عبارتند از have/ داشتن، own/ مالک بودن، possess/ در اختیار داشتن و  belong/تعلق داشتن .

مثال:

I have a car.

من یک ماشین دارم. (نشان دهنده مالکیت)

This book belongs to me.

این کتاب متعلق به من است. (ابراز مالکیت)

افعال ادراک/ Perception Verbs

افعال ادراکی به تجربیات حسی و نحوه درک ما از جهان اطراف مربوط می شود. آنها حواس بینایی، شنوایی، بویایی و چشایی را توصیف می کنند. افعال ادراکی رایج عبارتند از see/دیدن، hear/شنیدن، smell/ بو کردن و taste/ چشیدن.

مثال:

I see the mountains.

من کوه ها را می بینم. (نشان دهنده ادراک بصری است)

She hears the music.

او موسیقی را می شنود. (درک شنوایی را توصیف می کند)

با دسته بندی افعال حالتی به این چهار گروه زبان آموزان می توانند در فرآیند آموزش زبان انگلیسی کاربرد آنها و تفاوت آنها با افعال کنشی را بهتر درک کنند. این درک توانایی آنها را برای برقراری ارتباط موثر و اجتناب از اشتباهات  رایج دستوری افزایش می دهد.

آنچه در ذیل می آید لیستی از رایج ترین افعال حالت است. توجه داشته باشید ممکن است مواردی نیز باشد که به دلیل عدم استفاده رایج در لیست نیامده باشند.)

افعال ربط (linking verb)‌ یکی از انواع افعال هستند که به عنوان افعال حالتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این افعال به خاطر بیان احساسات، عقاید، حالات، مقدار یا مالکیت به عنوان افعال حالتی شناخته می‌شوند.

در ادامه، ما مثال‌های رایجی از انواع مختلف افعال حالتی را در نظر می‌گیریم. همانطور که می‌بینیم، برخی از افعال هم می‌توانند ایستایی باشند هم به عنوان فعل پویا عمل کنند و این به محتوای جمله بستگی دارد.

به یاد داشته باشید که در بخش زیر صرفا برخی از افعال برایتان ردیف نشده است! پس به کمک مثال‌های مختلفی که در اختیارتان قرار داده‌ایم، می‌توانید این افعال و کاربردشان را به خوبی یاد بگیرید.

فعل to be

یکی از رایج‌ترین افعال ربط، افعال to be هستند که به عنوان افعال حالتی مورد استفاده قرار می‌گیرد و مواردی چون شخصیت، احساسات، اندازه‌گیری، موقعیت و … را بیان می‌کنند. البته برای توصیف و ارتقاء معنایی فاعل هم به کار می‌روند.

مثال:

“You are wrong.”

“It was hot yesterday.”

“I am not hungry.”

“They were confused.”

“I can tell that you are upset.”

“Our daughter is one week old.”

 “John is in the other room.”

“This is a lost cause.”

استفاده از ساختار استمراری جهت تشخیص نوع فعل ربطی

اگر افعال ربط با معنی «to behave» در جمله ظاهر شوند، می‌توانند به عنوان افعال پویا هم مورد استفاده قرار بگیرند. ما وقتی می‌توانیم تشخیص دهیم که فعل be یک فعل پویا یا ایستایی است که بتوانیم آن‌ها را در ساختار استمراری قرار دهیم. اگر بی‌معنی بود، پس فعل ایستایی است.

“The children are being too noisy.”

“The children are being outside.”

افعال حسی

افعال حسی (sense verbs) به طور خلاصه به حال فیزیکی یا روحی فاعل اشاره می‌کنند. از آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

taste

smell

sound

seem

feel

look

appear

وقتی که افعال حسی به عنوان افعال ربط مورد استفاده قرار می‌گیرند، می‌توانند با گزاره‌های وصفی در جمله ظاهر شوند. مثال:‌

“I feel terrible today.”

“You sound tired.”

“She didn’t sound Irish.”

“You look fabulous today.”

“He doesn’t look very happy.”

“This doesn’t seem right.”

“The car appears OK, but I’ll have to drive it to be sure.”

“That smells nice.”

“This milk tastes strange.”

دوره های آموزش زبان انگلیسی
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای کودکان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای نوجوانان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای بزرگسالان

استفاده از ساختار استمراری

به یاد داشته  باشید  که برخی از افعال حسی می‌توانند برای توصیف یک حالت دائمی در برخی جملات قرار بگیرند. معمولا از این حالت در گفتار و نوشتار صمیمانه استفاده می‌شود. مثال:

“You are looking great, Suzy!”

“It is seeming less likely by the day that we will succeed.”

فعل feel در اینجا منحصر به فرد است و وقتی راجع به سلامتی صحبت می‌شود، تا حد زیادی در حالت استمراری مورد استفاده قرار می‌گیرد:

“I’m not feeling well at all.”

“Are you feeling OK, John?”

برخی از افعال حسی حتی می‌توانند به عنوان افعال پویا در برخی جملات ظاهر شوند و با ساختار استمراری مفهوم خود را بیان کنند. مثال:‌

“I was feeling gently around the table in the dark.”

“The guards are sounding the alarm!”

“What’s that delicious food I am smelling?”

“He was looking across the table at me.”

“Birds have been appearing out of nowhere.”

“He is tasting the soup to decide whether it needs salt.”

افعال احساسات

افعالی که احساسات ما را راجع به موضوعی بیان می‌کنند، افعال حالتی  هستند. این افعال گذرا  به اسم، عبارت اسمی، gerunds و گاهی infinitive‌ هستند که در قالب مفعول ظاهر می‌‌شود. در ادامه چند مثال رایج از افعال حالتی که احساسات را بیان می‌کند آورده‌ایم:‌

“She likes old movies.”

“My son loves to read.”

“I enjoy walking along the beach.”

“I hate to eat dinner alone.”

“The kids dislike sharing their toys.”

“I prefer salad to French fries.”

“I don’t mind eating vegetables.”

بیشتر اوقات، فعلی که احساسات را بیان می‌کند می‌تواند هم با gerund‌ هم infinitive در جمله ظاهر شود و تغییری نیز در جمله ایجاد نگردد. هرچند، یک فعل infinitive به فعالیت پنهانی اشاره می‌کند، اما gerund به یک فعالیت کلی اشاره دارد. سایر افعال احساسات مثل enjoy یا don’t mind، نمی‌توانند با infinitive در جمله ظاهر شوند. مثال:

✅“I enjoy playing” (correct) 

❌“I enjoy to play” (incorrect)

✅“I don’t mind working on my own.” (correct)

❌“I don’t mind to work on my own.” (incorrect)

بیشتر بخوانید: آموزش افعال در زبان انگلیسی

بیشتر  بخوانید: بررسی افعال فعال (action verbs) در زبان انگلیسی

استفاده از ساختار استمراری

مثل افعال حسی، ما می‌توانیم افعال احساسی را نیز با ساختار استمراری به کار ببریم تا احساسی ادامه‌دار را بیان کنیم. هرچند این ساختار خیلی غیر رسمی است. مثال:

“We are loving this neighborhood.”

“I’m liking our chances of winning the championship.”

“I’m hating the second season of this show.”

هرچند فعل enjoy  فعل احساسات است، اغلب به حالت استمراری از آن استفاده می‌شود و غیر رسمی هم در نظر گرفته نمی‌شود. مثال:

“He is enjoying his newfound wealth.”

“Are you enjoying your meal?”

هرچند باز هم برخی از افعال احساسات وجود دارند که با ساختار استمراری در جمله قرار نمی‌گیرند. مثال:‌

❌“She is preferring her old school.” (incorrect)

افعال مالکیت و تصرف

افعال مالکیت و تصرف نیز جزو افعال حالتی محسوب می‌شوند و پویا نیستند. افعالی که به مالکیت اشاره دارند، نمی‌توانند با ساختار استمراری در جمله قرار بگیرند. مثال:‌

“I have a large house.”

“She owns three cars.”

“That stereo belongs to me.”

“They have a large family.”

“He holds several postgraduate degrees.”

“She possesses a great wealth of knowledge.”

استفاده از ساختار استمراری

با اینکه این افعال به ندرت از حالت استمراری در جمله استفاده می‌کنند، اما در این صورت معنی آن‌ها بسیار متفاوت خواهد شد. مثال:

“You’re not holding on to the hammer tight enough!” (Hold means “to grip with one’s hands” in this context.)

“He thinks that a ghost is possessing him.” (Possess means “to gain control or power over” in this context.)

“She’s having a baby in a few months.” (Have means “to give birth to” in this context.)

“They’re having a party next door.” (Have means “to arrange or carry out” in this context.)

هرچند، اگر یک فعل به مالکیت و تصرف اشاره کند، ما معمولا نمی‌توانیم از ساختار استمراری برای آن استفاده کنیم و در غیر این صورت، ساختار غلط خواهد شد. مثال:‌

❌“I am having a large house.” (incorrect)

❌“She is owning three cars.” (incorrect)

❌“That stereo is belonging to me.” (incorrect)

❌“They are having a large family.” (incorrect)

❌“He is holding several postgraduate degrees.” (incorrect)

❌“She is possessing a great wealth of knowledge.” (incorrect)

افعال شناختی

افعال شناختی، مثل understand، know، recognize  یا think معمولا افعالی هستند که به عنوان افعال حالتی مورد استفاده قرار می‌گیرند و در ساختار استمراری نیز ظاهر نمی‌شوند. مثال:‌

✅“I understand the issue.” (correct)

❌“I am understanding the issue.” (incorrect)

✅“She knows Janet very well.” (correct)

❌“She is knowing Janet very well.” (incorrect)

استفاده از ساختار استمراری

برخی از افعال شناختی می‌توانند ایستایی یا پویا باشند و این به محتوا بستگی دارد. اگر آن‌ها می‌توانند به درستی در ساختار استمراری مورد استفاده قرار گیرند، می‌توانند عملی پویا را بیان کنند. مثال:

“I consider my options before I make a decision.”

✅“I am considering my options before I make a decision.” (correct—action verb)

“I consider myself a rational person.”

❌“I am considering myself a rational person.” (incorrect—stative verb)

“They thought of an answer.”

✅“They were thinking of an answer.” (correct—action verb)

هرچند  فعل ایستایی understanding کاربرد غیر رسمی نیز دارد و می‌تواند به شکل استمراری در جمله قرار گیرد و قابل قبول باشد. مثال:‌

“I’m sorry, I’m not understanding your question.”

Am I understanding you correctly?”

افعال حالت یا کیفیت

علاوه بر فعل ربطی be و افعال حسی، ما می‌توانیم از افعال دیگری مثل weigh، depend، involve، owe یا consist استفاده کنیم تا کیفیت یا حالت موضوعی را نشان دهیم. مثال:

✅“He weighs 160 pounds.” (correct)

❌“He is weighing 160 pounds.” (incorrect)

✅“This report involves multiple sites across the world.” (correct)

❌“This report is involving multiple sites across the world.” (incorrect)

✅“Your happiness depends on doing something you enjoy.” (correct)

❌“Your happiness is depending on doing something you enjoy.” (incorrect)

✅“John owes me 20 dollars!” (correct)

❌“John is owing me 20 dollars!” (incorrect)

✅ “The book consists of research from several prominent scientists.” (correct)

❌“The book is consisting of research from several prominent scientists.” (incorrect)

استفاده از ساختار استمراری

برخی از افعال می‌توانند پویا یا ایستایی باشند. این به محتوای جمله نیز بستگی دارد. وقتی این افعال صفت فاعل را توضیح می‌دهند به صورت فعل ایستایی در جمله به کار می‌روند (که مثال آن‌ را نیز در بالا دیدیم). اما اگر این افعال عملی که توسط فاعل انجام می‌شود را بیان کنند، به عنوان فعل پویا مورد استفاده قرار می‌‌گیرند. مثال:

“He is weighing each bag before delivery.”

“I am involving a number of people in this project.”

فعل عبارتی  (یا جداشدنی) depend on، همیشه ایستایی است. اما گاهی در ساختار استمراری نیز استفاده می‌شود. خصوصا اگر فاعل یک شخص باشد. مثال:‌

“We are depending on you to get this done in time.”

تفاوت ساختار استمراری با gerund

اینکه بدانیم چه زمانی می‌توانیم افعال حالتی را به صورت استمراری در جمله به کار ببریم خیلی مهم است. علاوه بر این، باید تفاوت بین ساختار استمراری و gerund‌ در جمله را تشخیص دهیم.

ساختار استمراری ساختاری است که به شش وجه فعلی برمی‌گردد. از این وجه‌ها می‌توان به present continuous tense, present perfect continuous tense, past continuous tense, past perfect continuous tense, future continuous tense و future perfect continuous tense اشاره کرد. در تمام این وجه‌ها از قسمت سوم فعل (present participles) استفاده می‌شود تا عملی ادامه‌دار و در حال رویداد شرح داده شود. در مجموع، فقط افعال فعال و پویا هستند که می‌توانند با ساختار استمراری در جمله ظاهر شوند. (هرچند، همانطور که در بالا دیدیم، کلی استثناء‌ و تفسیر برای این قانون وجود دارد و بسیاری از افعال حالتی هم می‌توانند در ساختار استمراری در جمله قرار گیرند. پس گول قوانین را نخورید و به استثناء‌ها روی بیاورید).

از طرفی دیگر، ما افعال gerunds را داریم که از بهم پیوستن پسوند ing‌ به انتهای افعال شکل می‌گیرد ولی به عنوان یک اسم در جمله مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر gerund‌ به عنوان بخشی از گزاره، اطلاعات اضافی در اختیار مخاطب قرار دهد، بقیه‌ی عبارت (که به عبارت gerund  شناخته می‌‌شود)، به عنوان یک اسم عمل می‌کنند. هر فعلی، حتی فعل ایستایی، می‌تواند در ساختار gerund‌ ظاهر شود. مثال:‌

“Knowing your own weaknesses will help you become stronger.”

“I enjoy being in Paris.”

“What I like most is reading in a quiet room.”

“Loving one’s work is a rare but wonderful accomplishment.”

از آنجا که gerund و قسمت سوم فعل شبیه به هم به نظر می‌رسند، گاهی تشخیص آن‌ها گیج‌کننده می‌شود. هرچند، فقط کافی است به خاطر بسپارید که فعلی که به عنوان یک اسم در جمله به کار برود، gerund‌است. اگر عملی را توصیف کرد که توسط فاعل انجام شده است، پس قسمت سوم فعل است که برای ساختن وجه استمراری مورد استفاده قرار گرفته است.

اشتباهات رایج

هنگام یادگیری زبان انگلیسی و در کلاس زبان انگلیسی، دانش‌آموزان اغلب با چالش‌هایی با افعال حالت مواجه می‌شوند، به‌ویژه زمانی که صحبت از استفاده از فرم -ing می‌شود. این اشتباهات می توانند مانع از برقراری ارتباط موثر و سردرگمی شوند. درک این مشکلات رایج برای تسلط بر استفاده صحیح از افعال حالت بسیار مهم است.

خطاهای مکرر

یکی از رایج ترین خطاهایی که زبان آموزان مرتکب می شوند، استفاده نادرست از فرم -ing برای افعال حالت است. از آنجایی که افعال حالت شرایط یا احساساتی را توصیف می‌کنند که ثابت می‌مانند، استفاده از شکل پیشرونده نامناسب است.

نمونه هایی از اشتباهات:

 نادرست: I am knowing the answer

درست: I know the answer/ پاسخ را می دانم.

در این مثال، «know/ دانستن» یک فعل حالتی است که بیانگر یک شرط درک است که در طول زمان تغییر نمی کند. بنابراین، شکل مستمر «knowing» نادرست است.

نکاتی برای تشخیص افعال حالت

برای جلوگیری از اشتباهات رایج در افعال حالت، نکات زیر را در نظر بگیرید:

1. ماهیت فعل را مشخص کنید:

از خود بپرسید که آیا این فعل وضعیت، احساس یا حالتی از وجود را توصیف می کند (مثلاً love/ دوست داشتن، like/ دوست داشتن، believe/ باور، know/ دانستن). اگر اینطور باشد، احتمالاً یک فعل حالت است.

2. با فرم -ing تست کنید:

اگر وسوسه شدید از فرم -ing استفاده کنید، سعی کنید آن را با زمان حال ساده جایگزین کنید. اگر معنی تغییر کند یا ناخوشایند به نظر برسد، احتمالاً با یک فعل حالت سروکار دارید.

مثلاً به جای گفتن I am wanting to eat/ من می خواهم بخورم بگویید I want to eat/ می خواهم بخورم تا به درستی میل خود را بیان کنید.

3. با افعال حالت رایج آشنا شوید:

 فهرستی از افعال حالت پرکاربرد ایجاد کنید، مانند:

have/ داشتن، know/ دانستن، believe/ باور کردن، like/ دوست داشتن، prefer/ ترجیح دادن، belong/ تعلق داشتن، understand/ درک کردن، need/ نیاز کردن.

استفاده از آنها را در جملات بدون فرم -ing تمرین کنید تا استفاده صحیح را تقویت کنید.

4. بررسی متن:

به بافتی که فعل در آن استفاده می شود توجه کنید. اگر به جای یک عمل یا تغییر یک احساس، نظر یا حالت را توصیف می کند، احتمالاً یک فعل حالت است.

با توجه به این اشتباهات رایج و به کارگیری نکات ارائه شده، زبان آموزان می توانند به طور موثری بر استفاده از افعال حالت در ارتباطات انگلیسی خود مسلط شوند.

افعال دوگانه

در حالی که افعال حالت معمولاً فرم -ing را نمی پذیرند، استثناهای قابل توجهی وجود دارد که می توان آنها را به این روش استفاده کرد. این استثناها در درجه اول زمانی اتفاق می‌افتند که فعل حالت معنایی پویا را منتقل می‌کند یا حالتی موقتی را توصیف می‌کند. درک این استثناها برای دستیابی به وضوح و دقت در ارتباطات، به ویژه برای زبان آموزان انگلیسی بسیار مهم است.

در ادامه فهرستی جامع از افعالی وجود دارد که می توانند هم به عنوان افعال حالت و هم به عنوان افعال عمل عمل کنند، همراه با توضیح مختصری درباره نحوه استفاده از هر کدام در هر دو مفهوم:

1. Have/ داشتن

وضعیت: من یک ماشین دارم. (نشان دهنده مالکیت است)

عمل: دارم شام میخورم. (اشاره به عمل خوردن)

توجه: فعل have تنها زمانی که به معنی خوردن باشد میتواند ing بگیرد

2. See/ دیدن

حالت: به دیدگاه، درک یا برداشت از مفهومی اطلاق می شود.

مثال: I see what you mean/ منظور شما را متوجه میشوم. (ادراک)

عمل: به ملاقات یا نگاه فعال به چیزی اشاره دارد.

مثال: I am seeing a movie with friends tonight. / من امشب یک فیلم را با دوستان می بینم. (جلسه)

3. Think/ فکر کردن

حالت: اشاره به عقاید یا باور ها دارد.

مثال: I think she’s intelligent./ من فکر می کنم او باهوش است. (نظر)

عمل: به فرآیند در نظر گرفتن چیزی اطلاق می شود.

مثال: He is thinking about changing his career. / او به فکر تغییر شغل است. (با در نظر گرفتن)

4. Taste/ مزه کردن- چشیدن

حالت: طعم ذاتی چیزی را توصیف می کند.

مثال: The cake tastes sweet. / کیک  مزه شیرینی دارد. (کیفیت)

عمل: به عمل نمونه گیری یا خوردن اطلاق می شود.

مثال: She is tasting the soup to check if it needs salt. / او در حال مزه سوپ است تا بررسی کند که آیا به نمک نیاز دارد یا خیر. (عمل)

5. Feel/ احساس کردن

حالت: عواطف یا احساسات فیزیکی را توصیف می کند.

مثال: I feel cold./ من احساس سرما می کنم. (احساس)

 عمل: به حس کردن فعال با لمس اشاره دارد.

 مثال: She is feeling the texture of the fabric/ او بافت پارچه را حس می کند. (عمل)

6. Smell/ بو کردن

حالت: یک کیفیت یا ویژگی ذاتی را توصیف می کند.

مثال: The flowers smell wonderful/ گل ها بوی فوق العاده ای دارند. (کیفیت)

عمل: اشاره به عمل تشخیص بو دارد.

 مثال: He is smelling the perfume samples./ او در حال بو کردن نمونه های عطر است. (عمل)

7. Be/ بودن

 وضعیت: کیفیت ها، ویژگی ها یا حالات وجودی را توصیف می کند.

 مثال: She is very kind./ او  بسیار مهربان است. (کیفیت)

 عمل: به رفتار موقت به شیوه ای خاص اشاره دارد.

مثال: You are being difficult today./ تو امروز بداخلاقی. (رفتار موقت)

8. Appear/ ظاهر

وضعیت: اشاره به حالت یا نگاه (به نظر می رسد).

مثال: He appears tired./ او خسته به نظر می رسد. (به نظر می رسد)

 عمل: به نمایان شدن فیزیکی اشاره دارد.

مثال: She is appearing on TV tonight. / او امشب در تلویزیون ظاهر می شود. (ظاهر ظاهری)

9. Look/ دیدن

حالت: ظاهر فیزیکی را توصیف می کند.

مثال: You look great in that outfit./ شما در آن لباس عالی به نظر می رسید. (ظاهر فیزیکی)

 عمل: به عمل دیدن با چشم اطلاق می شود.

 مثال: He is looking out the window./ او به بیرون از پنجره نگاه می کند. (عمل)

10. Weigh/ وزن

حالت: به وزن چیزی اطلاق می شود.

 مثال: This suitcase weighs 20 kilograms. / این چمدان وزن 20 کیلوگرم است. (کیفیت ذاتی)

 عمل: به فرآیند اندازه گیری وزن اطلاق می شود.

 مثال: She is weighing the ingredients for the cake./ او در حال وزن کردن مواد تشکیل دهنده کیک است. (عمل)

11. Measure/ اندازه گیری

وضعیت: اندازه یا بعد ذاتی را توصیف می کند.

 مثال: The table measures 2 meters long./ میز اندازه‌های 2 متر دارد. (اندازه ذاتی)

 عمل: به فرآیند تعیین اندازه اشاره دارد.

مثال: He is measuring the length of the wall/ او در حال اندازه گیری طول دیوار است. (عمل)

12. Fit/ مناسب بودن

حالت: به مناسب بودن در اندازه یا شکل اشاره دارد.

مثال: These shoes fit perfectly/ این کفش کاملا مناسب است. (مناسب بودن ذاتی)

عمل: به عمل تنظیم یا قرار دادن چیزی در موقعیت ( نصب) اطلاق می شود.

مثال: The mechanic is fitting the new tires./ مکانیک در حال نصب لاستیک های نو است. (عمل)

13. Depend/ بستگی داشتن

حالت: به تکیه بر چیزی یا کسی اطلاق می شود.

مثال: The outcome depends on several factors/ نتیجه به عوامل متعددی بستگی دارد. (تکیه)

عمل: به اتکای موقت بر چیزی اطلاق می شود.

مثال: He is depending on his friend to help move/ او متکی به دوستش برای کمک به حرکت است. (تکیه موقت)

• معنی پویا

افعال حالت زمانی می توانند شکل -ing را داشته باشند که یک موقعیت موقت، تغییر یا یک عمل در حال انجام را توصیف می کنند. در این موارد، عمل یا رفتار دائمی نیست، بلکه منعکس کننده یک وضعیت یا فعالیت خاص در یک لحظه خاص است.

برای مثال فعل think را در نظر بگیرید. هنگام استفاده در جمله:

مثال: I am thinking about the problem/ من به مشکل فکر می کنم.

در این زمینه، «think» نشان‌دهنده یک فرآیند فعال توجه است که در لحظه صحبت کردن اتفاق می‌افتد. گوینده درگیر عمل تفکر است که ممکن است با پردازش اطلاعات یا رسیدن به نتیجه تغییر کند. این استفاده از فرم -ing منعکس کننده معنایی پویا است – نشان می دهد که فرآیند فکر ثابت نیست، بلکه ادامه دارد.

• حالت موقت

افعال حالت می توانند شکل -ing را برای بیان یک رفتار موقت یا شرایط خاصی که با معنای معمول آنها متفاوت است، اتخاذ کنند.

راهنمائی برای استفاده آسان

برای تشخیص موثر زمان استفاده از فرم -ing با افعال حالت، دستورالعمل های دقیق زیر را در نظر بگیرید:

1. متن را ارزیابی کنید:

 ارزیابی اینکه آیا موقعیتی که توصیف می شود گذرا است یا نشان دهنده تغییر است، ضروری است. افعال حالت معمولاً شرایط ایستا را نشان می دهند، بنابراین اگر فعل یک فرآیند مداوم یا رفتاری را پیشنهاد می کند که مشخصه نیست، شکل -ing ممکن است مناسب باشد.

مثال: I am feeling sad right now/  در حال حاضر احساس غم می کنم. (این نشان دهنده یک حالت عاطفی موقت است.)

مثال متضاد: I feel sad/ احساس غم میکنم. (این نشان دهنده یک احساس عمومی تر و دائمی است.)

2. به دنبال شاخص های زمان باشید:

 به کلمات یا عباراتی که بازه زمانی خاصی را پیشنهاد می کنند، مانند «امروز»، «اکنون»، «در این لحظه» یا «این هفته» توجه کنید. این شاخص‌های زمانی می‌توانند نشان دهند که استفاده از فرم -ing مناسب است، زیرا اغلب اعمال یا حالت‌هایی را نشان می‌دهند که ثابت نیستند، بلکه مربوط به زمینه فعلی هستند.

مثال: She is enjoying her vacation this week/ او در این هفته از تعطیلات خود لذت می برد. (این نشان می دهد که لذت او مختص هفته جاری است.)

مثال متضاد: She enjoys her vacations/ او از تعطیلات خود لذت می برد. (این نشان دهنده یک احساس عمومی است.)

3. استفاده پویا در مقابل حالت:

تعیین کنید که آیا یک فعل حالت برای بیان یک عمل در حال انجام یا یک وضعیت گذرا به کار می رود. هنگامی که یک فعل معمولاً به عنوان فعل حالت در نظر گرفته می شود در زمینه ای استفاده می شود که فعالیت یا تغییر را منعکس می کند، شکل -ing را می توان به درستی اعمال کرد.

مثال: They are liking the new movie/ آنها فیلم جدید را دوست دارند. (در اینجا، “liking” ترجیحی موقت برای آن فیلم خاص را نشان می دهد.)

مثال متضاد: They like the new movie./ فیلم جدید را دوست دارند. (این نشان دهنده نظر دائمی تر در مورد فیلم است.)

4. تفاوت های ظریف را درک کنید:

توجه داشته باشید که برخی از افعال حالت، زمانی که به شکل -ing قرار می گیرند، ممکن است تغییر ظریفی را در معنا منتقل کنند. این تغییر اغلب نشان دهنده تفاوت بین یک حالت عادی و یک موقعیت موقت است.

مثال: I am having dinner with friends tonight/ امشب با دوستانم شام می خورم. (این نشان می دهد رویداد خاصی در آینده نزدیک رخ می دهد.)

 مثال متضاد: I have dinner at 7 PM every day/ من هر روز ساعت 7 بعد از ظهر شام می‌خورم. (این نشان‌دهنده یک روال معمول یا عادت است.)

سخن پایانی

افعال حالت نقش حیاتی در زبان انگلیسی با توصیف احساسات، حواس، روابط، مالکیت و حالات وجود دارند. آنها از افعال کنشی (پویا) جدا هستند زیرا معمولاً فعالیت ها یا فرآیندهایی را که در طول زمان اتفاق می افتد بیان نمی کنند.

درفرآیند آموزش زبان انگلیسی، زبان آموزان با توجه دقیق به ویژگی ها و کاربرد صحیح افعال حالتی می توانند مهارت های گرامر و ارتباط خود را به میزان قابل توجهی بهبود بخشند. درک زمان استفاده از افعال حالت در فرم ساده در مقابل زمان استفاده از فرم -ing می تواند تفاوت قابل توجهی در وضوح و دقت ایجاد کند. این اصول را در نوشتار و گفتار روزمره خود تمرین کنید تا به ارتباطات روان تر و از نظر گرامری صحیح تر برسید.

سوالات متداول

بیشتر بخوانید: افعال گزارشی در زبان انگلیسی

بیشتر بخوانید: افعال دو مفعولی در زبان انگلیسی