یادگیری انواع افعال کمکی در زبان انگلیسی

تعداد زیادی از زبان‌آموزان در ماه‌های اول یادگیری زبان انگلیسی، با درک افعال کمکی در جمله مشکل دارند و معمولا هم فکر می‌کنند که فقط am‌  و is و are است که می‌‌تواند به عنوان فعل کمکی در جمله ظاهر شود. تعداد زیادی از آن‌ها نیز در درک کاربرد‌های مختلف آن و انواع آن نیز مشکل دارند که خوب به عنوان یکی از اصلی‌ترین بخش‌های گرامری، این مبحث مهمی است و شوخی بردار نیست. پس اگر نمی‌دانید که دقیقا چگونه جملات را منفی کنید، جای فعل و فاعل را عوض کنید و اصلا چند فعل کمکی در زبان انگلیسی وجود دارد، حتما این مقاله را بخوانید.

افعال کمکی (auxiliary verbs) که به (helping verbs) نیز شناخته می‌شوند، افعالی هستند که معنای فعل  اصلی و کامل جمله را تکمیل می‌کنند. از آن‌ها می‌توان برای ایجاد وجه و زمان‌های مختلف استفاده کرد یا جملات سوالی و منفی ساخت. علاوه بر این می‌توان به معنی جمله نیز تاکید کرد. هرچند، آن‌‌ها به تنهایی معنی خاصی ندارند.

یک فعل کمکی در زبان انگلیسی چیست؟

افعال کمکی در انگلیسی چیست؟ به طور کلی برای تعریف یک فعل کمکی در این زبان باید گفت که افعال کمکی نوعی از افعال در این زبان به شمار می‌آیند که نقشی حمایتی را در یک جمله به زبان انگلیسی ایفا می‌کنند و بعد از فعل اصلی نقش حمایتی خود را نشان می‌دهند. آنها عمدتا برای ایجاد زمان‌های دستوری پیچیده مانند زمان‌های کامل و پیوسته مورداستفاده قرار می‌گیرند که در نهایت به افعال اصلی کمک می‌کنند تا جنبه‌های مختلف زمان را نشان دهند.

یکی دیگر از کاربردهای بسیار مهمی که این افعال در زبان انگلیسی دارند این است که مدت زمان انجام یک عمل را نشان می‌دهند. برای مثال نمونه‌های زیر را مشاهده کنید:

حال کامل:

I go to the school.

من به مدرسه می‌روم.

حال استمراری:

I am going to the school.

من به مدرسه می‌روم.

آینده کامل استمراری:

In September, I will have been going to the school for a year.

در ماه سپتامبر، من یک سال کامل است که به مدرسه می‌روم.

نکته بسیار مهمی که در اینجا باید به آن دقت داشته باشید این است که جدای از جنبه زمانی، افعال کمکی برای نشان دادن معلوم بودن نیز ضروری هستند و برای اضافه کردن تاکید ویژه مانند سوالات نیز می‌تواند از آنها استفاده کرد و از مزایایی که ارائه می‌دهند نهایت بهره را برد. برای درک هرچه بیشتر این موضوع مثال‌های زیر را در این زمینه مشاهده کنید:

You like the book, don’t you?

شما کتاب را دوست دارید، نه؟

I do like the book!

من کتاب را دوست دارم.

به طور کلی باید دقت داشته باشید که سه نوع اصلی افعال کمکی در انگلیسی وجود دارند که در آموزش زبان انگلیسی تمرکز ویژه‌ای روی آنهاست و شما باید نحوه کارکردن با این سه نوع فعل را بیاموزید که این سه نوع فعل شامل do، be و have می‌شوند. البته باید دقت داشته باشید که هریک از این افعال به‌صورت مجزا نیز می‌توانند به‌عنوان فعل اصلی مورداستفاده قرار گیرند.

برای تشخیص این‌که ببینید آیا این افعال جز افعال اصلی به شمار می‌آیند یا نه صرفا عملکرد یک فعل کمکی را دارند باید در جمله به دنبال یک فعل کمکی باشید و اگر پیدا نکردید باید بدانید که این افعال یک فعل کمکی هستند که برای یک فعل اصلی دیگر مورداستفاده قرار گرفته‌اند. مثال‌های زیر را در این زمینه مشاهده کنید تا متوجه منظور ما شوید:

فعل اصلی:

I did my homework already.

من قبلا تکالیفم را انجام دادم.

فعل کمکی:

I did not want to go home.

من نمی‌خواستم به خانه بروم.

فعل اصلی:

I have a selfie with Neil deGrasse Tyson.

من با نیل دگراس تایسون سلفی دارم.

فعل کمکی:

I have waited a long time for this.

من برای این مدت طولانی منتظر بودم.

علاوه بر این سه نوع فعل کمکی باید دقت داشته باشید که نوع خاصی از فعل کمکی نیز وجود دارد که بر خلق و خوی دستوری تاثیر می‌گذارد. این افعال کمکی افعال مودال نامیده می‌شوند که رفتار آنها کمی با افعال کمکی اصلی متفاوت است و در ادامه توضیحاتی را درباره آنها ارائه خواهیم داد.

دوره های آموزش زبان انگلیسی
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای کودکان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای نوجوانان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای بزرگسالان

انواع افعال کمکی

در ادامه لیست کاملی از افعال کمکی را مشاهده می‌کنید.

افعال اولیه‌ی کمکی در حقیقت be، do و have و از جمله رایج‌ترین افعال کمکی در زبان انگلیسی هستند. هر کدام از این افعال نیز می‌توانند به عنوان فعل اصلی یک جمله مورد استفاده قرار بگیرند و می‌توان از آن‌ها برای صرف افعال در وجه‌ها یا زمان‌های مختلف استفاده کرد.

افعالی مثل can, could, will, would, shall, should, must, may و might‌ به عنوان افعال کمکی معین (modal auxiliary verbs) شناخته می‌شوند. این افعال به این دلیل معین یا modal‌ نامیده می‌شوند که نمی‌توانند فعل را در وجه‌های مختلفی صرف کنند و شکل آن را تغییر دهند. پس درصورتی که از این افعال کمکی در جمله استفاده شود، فعل با شکل اصلی در جمله قرار می‌گیرد.

افعال remining مثل ought to، used to، need و dare به افعال کمکی نیمه معین (semi-modal verbs) شناخته می‌شوند.

بیشتر بخوانید: آموزش افعال در زبان انگلیسی

بیشتر بخوانید: آموزش قواعد فعل کمکی would در انگلیسی

افعال کمکی مودال و آشنایی با آنها

همانطور که در بخش قبلی نیز به این موضوع اشاره کردیم نوع خاصی از افعال کمکی در انگلیسی وجود دارند که با نام افعال مودال کمکی شناخته می‌شوند. اولین نکته‌ای که باید درباره این افعال به آن دقت داشته باشید این است که این افعال صرفا روی حالت دستوری جمله تاثیر گذاشته و آن را تغییر می‌دهند. این بدان معناست که شما می‌توانید از افعال مودال یا معین برای بیان معانی مختلف فعل اصلی که در جمله شما وجود دارد استفاده کنید.

برای مثال عبارت It might rain (ممکن است باران ببارد)، It can rain (می‌تواند باران ببارد)، It must rain (باید باران ببارد) و … اشاره کرد. علاوه بر این فعل معین will نیز برای صحبت درباره تمامی زمان‌های آینده مورداستفاده قرار گرفته و کاربرد خواهد داشت.

در زمان استفاده از افعال کمکی معین فعل اصلی اغلب یا به‌صورت فاعل  یا به‌صورت مصدر بدون to مورداستفاده قرار می‌گیرد که حتما باید به این موضوع دقت داشته باشید. در مثال‌های زیر توجه کنید که چگونه فعل اصلی وقتی با یک فعل کمکی همراه می‌شود حالت صرفی خود را از دست می‌دهد:

john skates backwards.

جان به سمت عقب اسکیت می‌رود.

john can skate backwards.

جان می‌تواند به سمت عقب اسکیت برود.

یکی از تفاوت‌های اصلی و عمده‌ای که بین افعال کمکی معین و سایر افعال معین در گرامر زبان انگلیسی وجود دارد این است که افعال معین توسط اشخاص جمع بسته نمی‌شوند. برای مثال فعل معین می‌تواند بدون توجه به فاعل ثابت و یکسان بماند و این در حالی است که سایر افعال کمکی مانند have این‌چنین نیستند. مثال‌های زیر را در این زمینه مشاهده کنید:

I may see this later.

ممکن است بعدا این را ببینم.

She may see this later.

ممکن است بعدا این را ببیند.

I have saw this already.

من قبلا این را دیده‌ام.

She has saw this already.

او قبلا این را دیده است.

یکی دیگر از موقعیت‌هایی که می‌توانید از افعال کمکی استفاده کنید زمانی است که قصد دارید روی زمان گذشته تاثیر بگذارید.. برای انجام چنین کاری باید دقت داشته باشید که can به could تبدیل می‌شود و will نیز به would تبدیل می‌شود. مثال‌های زیر را در این زمینه مشاهده کنید:

When I was a kid, I could do exersices.

وقتی بچه بودم می‌توانستم ورزش کنم.

I didn’t know when we met that she would become my love.

وقتی باهم آشنا شدیم نمی‌دانستم او عشق من می‌شود.

ایجاد وجه‌های مختلف به کمک افعال کمکی

یکی از رایج‌ترین کاربرد‌های افعال کمکی در جمله، ساخت وجه‌های استمراری، حال کامل و وجه آینده‌ ساده است.

وجه آینده‌ ساده (Future Simple Tense)

وجه آینده‌ ساده از فرمول زیر تبعیت می‌کند:

will + the main verb

is/am/are + going to + the main verb

مثال:

وجه مضارع استمراری (Present Continuous Tense)

وجه مضارع استمراری از فرمول زیر پیروی می‌کند:

am/is/are + the present participle of the main verb

مثال:

وجه ماضی استمراری ( Past Continuous Tense)

وجه ماضی استمراری از فرمول زیر تبعیت می‌کند:‌

was/were + the present participle of the main verb

مثال: 

وجه آینده‌ استمراری (Future Continuous Tense)

وجه آینده‌ استمراری از فرمول‌های زیر تبعیت می‌کند:

will be + the present participle of the main verb

am/is/are + going to be + the present participle of the verb

مثال: 

وجه حال کامل (Present Perfect Tense)

وجه حال کامل از فرمول‌ زیر تبعیت می‌کند:

have/has + the past participle of the main verb

مثال:

وجه گذشته‌ کامل (Past Perfect Tense)

وجه گذشته‌ کامل از فرمول‌ زیر تبعیت می‌کند:

had + the past participle of the main verb

مثال:

وجه آینده‌‌ کامل (Future Perfect Tense)

وجه آینده‌ کامل معمولا از فرمول‌ زیر تبعیت می‌کند:

will have + the past participle of the main verb

مثال:

وجه حال کامل استمراری (Present Perfect Continuous Tense)

وجه حال کامل استمراری از فرمول‌ زیر تبعیت می‌کند:

have been + the present participle of the main verb

مثال:

وجه گذشته‌ کامل استمراری (Past Perfect Continuous Tense)

وجه گذشته‌ کامل استمراری از فرمول‌ زیر تبعیت می‌کند:

had been + the present participle of the main verb

مثال:

وجه آینده‌ کامل استمراری (Future Perfect Continuous Tense)

وجه آینده‌ کامل استمراری از فرمول‌‌های  زیر تبعیت می‌کند:

will have been + the present participle of the main verb

am/is/are + going to + have been + the present participle of the verb

مثال:

تشخیص افعال کمکی در جمله

افعال کمکی می‌توانند به دو روش تشخیص داده شوند: اگر بتواند با فاعل جابه‌جا شوند و جمله‌ی سوالی ایجاد کند،‌ فعل کمکی است. اگر هم بتواند جمله را منفی کند،‌ پس به عنوان فعل کمکی در جمله به کار رفته است.

جابه‌جا کردن فعل با فاعل

معمولا خیلی کم پیش می‌آید که فعل اصلی با فاعل جابه‌جا شود تا یک جمله‌ی سوالی ساخته گردد. این افعال کمکی هستند که در اکثر مواقع با فاعل جابه‌جا می‌شوند تا بتوانند یک جمله‌ی سوالی ایجاد کنند. علاوه بر این، این جابه‌جایی حتی می‌تواند منجر به ایجاد جملات شرطی گردد یا به منفی بودن جمله تاکید  بیشتری اضافه کند.

جملات سوالی (استفهام انکاری)

زمانی که جمله در وجه گذشته‌ ساده یا حال ساده صرف شده باشد، می‌توانیم از فعل کمکی do به عنوان کلمه‌ی پرسشی استفاده کنیم. فعل کمکی do با فاعل جمله عوض می‌شود و در ابتدای آن قرار می‌گیرد. مثال:

اگر فعل در وجه استمراری (حالا فرقی نمی‌کند که حال،‌گذشته یا آینده باشد) یا آینده‌ی ساده صرف شود، می‌توان از فعل کمکی برای ایجاد جمله‌ی سوالی استفاده کرد. اگر فعل در وجه حال کامل باشد (باز هم فرقی نمی‌کند که حال، گذشته یا آینده باشد)، پس دو فعل کمکی که در ابتدای جمله قرار دارند با یکدیگر جا‌به‌جا می‌شوند. مثال:

وجه حال استمراری (Present continuous tense)

وجه گذشته‌ استمراری (Past continuous tense)

وجه حال کامل استمراری (Present perfect continuous tense)

وجه گذشته‌ کامل استمراری (Past perfect continuous tense)

وجه آینده‌ ساده (Future simple tense)

یا

وجه آینده‌ استمراری (Future continuous tense)

یا

وجه آینده‌ کامل استمراری (Future perfect continuous tense)

یا

کلمات پرسشی و افعال کمکی معین

این حالت جابه‌جایی فعل کمکی با فاعل حتی زمانی که یک کلمه‌ی پرسشی در جمله قرار می‌گیرد هم ادامه میابد. پس سوالتان را با لحن سوالی بیان نکنید (چون در زبان انگلیسی چنین چیزی وجود ندارد).

افعال کمکی معین همچنین می‌توانند برای ایجاد جملات سوالی با معنایی خاص هم مورد استفاده قرار گیرند. مثال:‌

جابه‌جایی فاعل با فعل کمکی be

در نهایت باید خاطر نشان شویم که فعل be‌ هم می‌تواند به عنوان فعل کمکی هم فعل ربط در جمله به کار برود و با فاعل جابه‌جا شود. مثال:

جملات شرطی (Conditional sentences)

جملات شرطی یکی از رایج‌ترین ساختارهایی هستند که از حرف عطف if برای ایجاد جمله‌ای شرطی استفاده می‌کنند. مثال:

ما همچنین می‌توانیم با استفاده از جابه‌جایی فعل کمکی و فاعل، جمله‌های شرطی بسازیم. هرچند ممکن است جمله کمی رسمی به نظر برسد:

عبارات منفی

عبارات منفی گاهی به جمله‌ی منفی تاکید بیشتری اضافه می‌کنند. چون فعل اصلی مثبت باقی می‌ماند و عبارت منفی در جلوی فاعل و فعل اصلی قرار می‌گیرد. این به این معنی است که یک فعل کمکی باید بین عبارت منفی و فاعل جمله قرار گیرد.

اگر عبارت منفی بعد از فعل اصلی در جمله قرار بگیرد، جمله ممکن است به خاطر فعل که از حالت مثبت به منفی تغییر کرده است، دیگر واضح نباشد. برای مثال:

در مثال بالا،‌ با جابه‌جایی فاعل و فعل کمکی، به عبارت منفی جمله تاکید خاصی تعلق می‌گیرد.

در مثال بالا، چون فعل و فاعل جابه‌جا نشده‌اند، جمله ناواضح است و تاکید خاصی ندارد.

 ایجاد جملات منفی با not

رایج‌ترین روش جهت منفی ساختن یک فعل در جمله، استفاده از قید not است. هرچند، فعل اصلی معمولا با not‌ در جمله ظاهر نمی‌شود و تغییر شکل پیدا نمی‌کند. این فعل کمکی جمله است که با not‌ همراه می‌شود و یک جمله‌ی منفی ساخته می‌گردد.

با این وجود، اگر فعل اصلی جمله be باشد، به هیچ فعل کمکی وابسته نمی‌شود و برای منفی شدن، خودش با not‌ در جمله قرار می‌گیرد که آن را می‌توان به عنوان یک استثناء برای این قانون در نظر گرفت.

در نهایت، باید اشاره کنیم که در جملات ادبی‌تر و رسمی‌تر در زبان انگلیسی، افعال اصلی می‌توانند بدون فعل کمکی و با not  در جمله قرار بگیرند. مثال:‌

هرچند،‌ در زبان گفتاری یا نوشتاری مدرن،‌ این حالت گرامری کمتر استفاده می‌شود و اگر مثل من، دانشجوی زبان و ادبیات انگلیسی باشید، دلیل نمی‌شود که با چنین ساختاری انشاء بنویسید و تصورتان یک انشای منحصر به فرد و ادبی باشد!

کاربردهای افعال کمکی

بکار بردن افعال کمکی برای موافقت کردن با استفاده از so و neither

از افعال کمکی با so و neither برای نشان دادن موافقت با چیزی که گفته شده است بدون نیاز به تکرار همان فعل استفاده می کنیم.

برای موافقت با جملات مثبت از ترکیب زیر استفاده می کنیم:

so + فعل کمکی + فاعل (so + auxiliary verb + subject)

A: ‘I love jazz.’   B: ‘So do I‘

A: ‘I’ll try again.’   B: ‘So will I‘

A: ‘Tom has already finished.’   B: ‘So has Gina‘

برای موافقت با جملات منفی از ترکیب زیر استفاده می کنیم:

neither/nor + فعل کمکی + فاعل (neither/nor + auxiliary verb + subject)

A: ‘I’m not going to accept the invitation.’   B: ‘Neither am I.‘

A: ‘I can’t concentrate’   B: ‘Nor can I.‘

A: ‘I didn’t like the food’   B: ‘Neither did I.‘

I couldn’t find the solution and neither could my wife.

توجه داشته باشید که اگر در جمله قبل فعل کمکی وجود داشته باشد از همان فعل برای موافقت استفاده می کنیم. و اگر در جمله قبل فعل کمکی وجود نداشته باشد از do یا did استفاده می کنیم.

بکار بردن افعال کمکی برای مخالفت کردن

برای نشان دادن مخالفت از ترکیب زیر استفاده می کنیم. اگر فعل جمله یا عبارت قبلی مثبت باشد از فعل کمکی منفی استفاده می کنیم. و همین طور اگر فعل جمله یا عبارت قبلی منفی باشد، از فعل کمکی مثبت استفاده می کنیم.

(Yes/No) + فاعل + فعل کمکی ((Yes,/No,) + subject + auxiliary)

A: ‘I’m not going to accept the invitation.’   B: ‘I am.‘

A: ‘I didn’t like the food’   B: ‘I did.‘

I couldn’t find the solution but my wife could.

A: ‘You will be here before midnight.’    B: ‘No, I won’t.‘

بکار بردن افعال کمکی برای اجتناب از تکرار

ما از افعال کمکی برای اجتناب از تکرار همان فعل یا عبارت فعل در جمله استفاده می کنیم. اگر قسمت اول دارای فعل کمکی باشد، در قسمت دوم از همان فعل استفاده می کنیم. به چند مثال زیر توجه کنید:

I don’t like going to spas, but my wife does.

I thought I had lost my keys, but I hadn’t.

Tom can play the guitar and Tina can’t.

She has never had to face such difficulties, but I have.

بکار بردن افعال کمکی در پاسخ دادن به سوالات

از پاسخ دادن به سوالات برای نشان دادن علاقه یا تعجب استفاده می شود. در پاسخ سوال از همان فعل کمکی مانند جمله قبل استفاده می کنیم. اگر در جمله قبل فعل کمکی وجود نداشته باشد از do یا did استفاده می کنیم. اگر فعل جمله قبل مثبت باشد، پاسخ سوال مثبت است و اگر فعل جمله قبل منفی باشد، پاسخ سوال نیز منفی است.

A: ‘Sarah hasn’t passed the exam.’   B: ‘Hasn’t she? I thought she would pass it.’

A: ‘I won’t be able to be there.’   B: ‘Won’t you? That’s a shame.’

A: ‘I can find the answer without using a calculator.’   B: ‘Can you? That’s amazing!’

A: ‘She left without saying goodbye.’   B: ‘Did she? That’s very rude.’

بکار بردن افعال کمکی برای نشان دادن تاکید

وقتی می‌خواهیم بر روی یک فعل تأکید بیشتری کنیم، اغلب هنگام صحبت کردن، بر فعل کمکی تأکید می‌کنیم.

A: ‘Why aren’t you going to the party?’   B: ‘I am going to the party.’ (We stress am)

با این حال نمی توانیم این کار را در جملات تاییدی ساده حال و گذشته انجام دهیم، زیرا از فعل کمکی در آن جملات استفاده نمی کنیم. کاری که در آن موارد انجام می دهیم این است که قبل از فعل اصلی از do/does (برای زمان حال) یا did (برای زمان گذشته) استفاده می کنیم.

A: ‘Why didn’t you go to the party?’   B: ‘I did go to the party.’

A: ‘Sally doesn’t speak Spanish.’   B: ‘She does speak Spanish. She lived in Spain for two years.’

A: ‘You didn’t say sorry.’   B: ‘I did say sorry, but he didn’t hear me.’

A: ‘You don’t want to save our marriage’   B: ‘I do want to save our marriage, but you don’t let me try.’

بکار بردن افعال کمکی در tag question

می‌توانیم از tag question در انتهای جمله برای درخواست تأیید یا بررسی اطلاعاتی که فکر می‌کنیم درست است استفاده کنیم. اگر فعل جمله مثبت باشد، در پرسش تاییدی یا همان tag question از فعل کمکی منفی استفاده می کنیم. اگر فعل جمله منفی باشد، در پرسش تاییدی از فعل کمکی مثبت استفاده می کنیم.

He is from Liverpool, isn’t he?

You have done this before, haven’t you?

Lisa went by train, didn’t she?

The shops are closed today, aren’t they?

You don’t have a car, do you?

I am a bad person, aren’t I? (I am ⇒ aren’t I?)

Open the window, will you? (Requests ⇒ will you?)

Let’s go to the park, shall we?

سوالات متداول

در این بخش قصد داریم به برخی از رایج‌ترین سوالات درباره افعال کمکی در انگلیسی پاسخ دهیم.

سخن آخر

اگر حوصله به خرج داده باشید و تک به تک مثال‌ها و توضیحات را خوانده باشید، مطمئنا دیگر با افعال کمکی مشکلی نخواهید داشت و شاید با آن‌ها یک دوستی خوب را آغاز کنید!‌ در هر صورت، همانطور که انگلیسی‌زبان‌ها می‌گویند، (practice makes perfect). پس دست از تمرین نکشید و تا می‌توانید، از انواع افعال کمکی برای ساختن انواع جملات در وجه‌های مختلف استفاده کنید.

بیشتر بخوانید: یادگیری جملات مرکب پیچیده (compound-Complex)

بیشتر بخوانید: جملات مجهول در انگلیسی، کاربردها و تفاوت با جمله معلوم