افعال در زبان فرانسه و روش ساخت زمان های مختلف

اگر در حال آموزش زبان فرانسه هستید و متوجه شده‌اید که این زبان، 21 فرم مختلف فعل دارد، احتمالاً بر سر چند نمودار افعال با مشکل مواجه شده‌اید یا در گفتن داستانی در زمان آینده مستاصل مانده‌اید. به همین دلیل است که می‌خواهیم این راهنمای کامل را برای کمک به شما در یادگیری دستور زبان آماده کنیم. یادگیری زبان فرانسه بیشتر شبیه یک ترن هوایی است تا پیاده روی در پارک، بنابراین ما اینجا هستیم تا ترس را به حداقل و لذت را به حداکثر برسانیم. پس به خواندن این مقاله، ادامه دهید.

گرامر زبان فرانسه با پیشرفت سیستم‌های دستور زبان در شخص پیچیده‌تر می‌شود. زبان‌هایی مانند اندونزیایی وجود دارند که باعث می‌شود 21 شکل مختلف فعل فرانسوی بسیار پیچیده به نظر برسند. به طور کلی، کارشناسان دستور زبان بر این باورند که سه زمان اصلی وجود دارد: گذشته، حال و آینده. اما شما حالت‌هایی مثل حالت التزامی را نیز دارید که از نظر فنی نمی‌تواند به گذشته ساده یا حال ساده تعلق داشته باشد. زیرا اعمال در حالت التزامی، ذهنی و غیر قطعی تلقی می‌شوند.

به عنوان مثال، در زبان فرانسه، حالت التزامی (subjunctive mood) با افعالی مانند  «believe» استفاده می‌شود. اگر بگویید، «من معتقدم سارا شکلات دوست دارد»، مطمئن نیستید که او شکلات دوست دارد. بنابراین، فعل «دوست داشتن» در حالت التزامی است، زیرا یک واقعیت مطمئن نیست. قوانین زمان التزامی همیشه ساده نیستند. با این حال، در بیشتر موارد، از آن برای صحبت در مورد موقعیت‌ها، احساسات و مواقعی استفاده می‌شود که واقعیت فعلی در نظر گرفته نمی‌شوند. اما زیاد به خود استرس ندهید، بعداً بیشتر به آنها خواهیم پرداخت. در حال حاضر در اینجا لیستی از تمام 21 شکل فعل فرانسوی آمده است:

1. Présent
2. Imparfait
3. Passé simple
4. Passé composé
5. Futur simple
6. Plus-que-parfait
7. Passé anterior
8. Futur antérieur
9. Subjonctif présent 
10. Subjonctif passé
11. Subjonctif imparfait
12. Subjonctif plus-que-parfait
13. Conditionnel présent
14. Conditionnel passé
15. Conditionnel passé II
16. L’impératif présent
17. L’impératif passé
18. L’infinitif présent
19. L’infinitif passé
20. Le participe présent
21. Le participe passé

تفاوت زمان فعل با حالت فعل و وجه فعل در زبان فرانسه

قبل از اینکه واقعاً شروع کنیم، می‌خواهیم راجع به این سه حالت فعل صحبت کنیم. زیرا اگر معنای هر دسته را  متوجه نشوید، این توضیحات در زبان فرانسوی نیز مفید نیستند. زمان فعل دوره زمانی فعل را نشان می‌دهد. ما بالاتر کمی ‌در مورد زمان‌های فعل صحبت کردیم، بنابراین احتمالاً به خاطر خواهید داشت که آنها در سه دسته‌ی اصلی هستند: گذشته، حال و آینده. اما در این سه زمان اصلی تغییرات زیادی وجود دارد. به عنوان مثال، شما یک حال ساده مانند «من غذا می‌خورم» را دارید، اما همچنین یک استمرار ساده مانند «من در حال غذا خوردن هستم» را نیز دارید. در هر دو موقعیت، سوژه در حال خوردن است، اما معانی کمی ‌متفاوت است.

حالت‌های فعل همان چیزی است که ما در مورد افعال التزامی صحبت می‌کردیم. حالت‌های فعل را می‌توان در دوره‌های زمانی مختلف استفاده کرد، بنابراین می‌توانید هم در گذشته و هم در زمان حال از حالات افعالی استفاده کنید. به طور کلی، ما در حالت اخباری (خبری) صحبت می‌کنیم که برای صحبت در مورد حقایق، نظرات یا پرسیدن سؤال استفاده می‌شود. اما حالت‌های فعل مانند امری نیز دارید که در دستورات استفاده می‌شود. زبان انگلیسی مثل زبان فرانسوی زیاد درگیر حالات افعال نیست. اما نگران نباشید. برای  درک این موارد، فقط نیاز به مطالعه دارید.

در نهایت، شما وجه فعل را دارید. وجه فعل به موقعیت بستگی ندارد، بلکه به جایی بستگی دارد که فاعل در مقایسه با فعل قرار دارد. اگر فاعل در حال انجام فعلی مانند «آن دختر عینکش را شکست» باشد، این فعل در وجه فعال است. اگر فعل بر روی فاعل عمل می‌شود، مانند «شیشه‌ها را آن دختر بود که شکست»، فعل در وجه مفعول است.

برای اینکه این 21 شکل فعل را تا حد ممکن درک کنیم، با تقسیم تمام افعال فرانسوی به حالات مختلف آنها شروع می‌کنیم.

حالت‌های افعال در زبان فرانسه

1. L’indicatif  (اخباری)

در زبان فرانسه، درست مانند انگلیسی، l’indicatif رایج‌ترین حالتی است که استفاده می‌شود. از این حالت برای بحث در مورد حقایق و پرسیدن سوال استفاده می‌شود. این ابتدایی‌ترین حالت فعل است، بنابراین اگر امروز می‌خواهید روی تسلط بر هر چیزی تمرکز کنید، باید این حالت باشد. 8 زمان فعل مختلف در حالت نشانگر وجود دارد: present  (حال)، imparfait  (گذشته استمراری)، passé simple  (گذشته ساده)، futur simple  (آینده ساده)، passé composé  (کامل)، plus-que-parfait  (ماضی بعید)، passé antérieur  (گذشته مقدم) و futur antérieur  (آینده مقدم).

2. Le subjonctif  (التزامی)

Le subjonctif برای صحبت در مورد عدم قطعیت یا حالات غیرواقعی استفاده می‌شود. اغلب برای صحبت در مورد احساسات و احتمالات استفاده می‌شود. حالت التزامی را می‌توان در چهار زمان مختلف به کار برد، اما به ندرت می‌توان حالت التزامی را در هر چهار زمان مشاهده کرد. این حالت بیشتر در subjonctif present  (حال التزامی) و subjonctif passé  (حال کامل التزامی) دیده می‌شود. اما، در subjonctif imparfait (گذشته‌ پایای التزامی) و subjonctif plus-que-parfait  (گذشته بعید التزامی) نیز استفاده می‌شود. حالت التزامی هرگز در آینده استفاده نمی‌شود.

  3. L’impératif  (امری)

حالت امری احتمالاً ساده‌ترین حالت فعل است زیرا فقط در دو شکل فعل مختلف استفاده می‌شود: حال و گذشته. اگرچه دیدن حالت امری در گذشته غیرعادی است ، ولی به هر حال استفاده میشود. از حالت دستوری یا امری برای ایجاد دستوراتی مانند «ایست!» استفاده می‌شود.

4. Le conditionnel  (شرطی)

Le conditionnel کمی ‌گیج‌کننده است زیرا *از نظر فنی* می‌توان آن را هم به عنوان حالت و هم به عنوان زمان تعریف کرد، اما ما فقط در مورد آن به عنوان یک حالت فکر می‌کنیم تا همه چیز را ساده نگه داریم. حالت شرطی برای صحبت در مورد چیزهایی که ممکن است اتفاق بیفتد یا نیفتد، استفاده می‌شود. در زبان انگلیسی، زمانی که از کلمه would  استفاده می‌کنیم، از حالت شرطی استفاده می‌کنیم. این حالت با if clause یا جمله‌واره‌ی if همراه می‌شود که در زبان فرانسه، با جمله‌واره‌ی si یا همان si clause همراه خواهد شد.

به عنوان مثال، « If I had a dog, I would name her Honey» . از would برای صحبت با لحنی مودبانه‌تر نیز استفاده می‌شود. برای مثال، به جای اینکه بگویید « I want a dog named Honey»، می‌گویید « I would like a dog named Honey».  در زبان فرانسه هم همینطور. سه زمان شرطی مختلف وجود دارد: conditionnel présent  (حال شرطی)، conditionnel passé  (گذشته شرطی)، و conditionnel passé II  (گذشته شرطی از نوع دوم).

5. L’infinitif  (مصدر)

وقتی یک فعل به صورت مصدر است، در ابتدایی‌ترین شکل خود است. در زبان انگلیسی، مصدرها مانند «to eat»، «to sleep» و «to dance» هستند. در زبان فرانسه، افعال مصدر به er-، مانند parler (حرف زدن)، ir-، مانند finir  (تمام کردن) و re-، مانند prendre  (گرفتن) ختم می‌شوند. اگر از خود می‌پرسید که آیا شکل مصدر واقعاً یک حالت است یا خیر، باید بدانید که صورت مصدر یک حالت در نظر گرفته می‌شود، اما به عنوان یک حالت غیرشخصی تصور می‌شود و نه یک حالت شخصی. بنابراین، تنها یک شکل مصدر وجود دارد. شکل مصدر را می‌توان در گذشته نیز به کار برد.

6. Le participe present  (وجه وصفی در حال) / Le participe passé  (وجه وصفی در گذشته)

درست مانند حالت مصدر، le participe présent یک حالت غیر شخصی در نظر گرفته می‌شود. تنها یک شکل از le participe present وجود دارد، اما می‌توان اc  آن به روش‌های مختلف استفاده کرد. نسخه انگلیسی یک وجه وصفی در حال، یک فعل است که به ing-  ختم می‌شود. در زبان فرانسه، این فرم به ant- ختم می‌شود. از این حالت می‌توان برای تغییر اسمی‌ مانند «Ayant faim، elle a mange deux hamburgers» یا «او گرسنه بود، دو همبرگر خورد» استفاده کرد. هنگامی‌که en  قبل از فعل اضافه می‌شود، تبدیل به یک گروند (le gérondif)می‌شود که می‌تواند برای توصیف عملی که همزمان با دیگری اتفاق می‌افتد، به کار برود.

Le participe passé نیز وجود دارد. از آن در temps composé استفاده می‌شود، که فرم‌های فعل هستند که از دو فعل مانند passé composé و plus-que-parfait استفاده می‌کنند. Le participe passé کلمه‌ای است که بعد از افعال کمکی مانند avoir یا être آمده است. قبلاً از عبارت «Ayant faim, elle a mangé deux hamburgers» استفاده می‌کردیم. در اینجا « mangé » le participe passé است. همچنین le participe passé را خواهید دید که به عنوان صفت استفاده می‌شود.

بنابراین اگر هشت زمان را در حالت اخباری، چهار زمان را در حالت التزامی و سه زمان را در حالت شرطی جمع کنیم، 15 زمان برای داریم. ما در این پست خود در بلاگ زبان فرانسه، از شکل امری، صورت مصدر و فعل رد می‌شویم، زیرا چیز زیادی برای بررسی آن‌ها وجود ندارد. بیایید شروع کنیم!

زمان‌های مختلف افعال در حالت اخباری

1. Présent  (حال)

زمان حال در شکل اخباری برای صحبت در مورد چیزی که در لحظه جاری اتفاق می‌افتد استفاده می‌شود.

Je danse avec mes amis.

 «من با دوستانم می‌رقصم.»

Nous mangeons du chocolat.

«ما شکلات می‌خوریم.»

Vous adorez faire du shopping.

همه شما عاشق رفتن به خرید هستید.

فرانسوی‌ها مثل انگلیسی‌ها فرم استمراری جداگانه ندارند، بنابراین «I dance» و «I am dancing» هر دو با یک فعل، je danse نشان داده می‌شوند. اما، اگر می‌خواهید بگویید که  وسط رقصیدن هستید، می‌توانید بگویید، je suis en train de danser.  .عبارت en train de برای توصیف عملی استفاده می‌شود که در حال وقوع است.

2. Imparfait  (گذشته استمراری)

گذشته استمراری در فرانسه به نام imparfait شناخته می‌شود. به عنوان مثال، «من داشتم یک کتاب می‌خواندم.» در زبان فرانسوی، از imparfait برای توصیف آنچه در اطراف شما می‌گذرد استفاده می‌شود، مانند «در مهمانی، پیتر در حال رقصیدن بود، سیندی در حال پخش موسیقی بود، و بقیه در حال خوردن غذا بودند». همچنین برای توصیف وقایع و عادات جاری در گذشته استفاده می‌شود، مانند «من هر روز به باشگاه می‌رفتم تا زمانی که باردار شدم.» imparfait همچنین معمولاً برای توصیف عملی که به طور همزمان اتفاق افتاده است به عنوان چیز دیگری استفاده می‌شود.

Le téléphone sonnait quand il est rentré.

وقتی برگشت تلفن داشت زنگ می‌خورد.

Quand j’habitais en Californie، je buvais un smoothie chaque matin.

وقتی در کالیفرنیا زندگی می‌کردم، هر روز صبح یک اسموتی می‌خوردم.

Imparfait همچنین برای صحبت در مورد شرایط فیزیکی، احساسات، نگرش‌ها، زمان، آب و هوا و تاریخ استفاده می‌شود.

3. Passé simple (گذشته ساده)

Pasé simple شکل دیگری از زمان گذشته است، اما به ندرت در گفتار روزمره استفاده می‌شود. اما، اگر می‌خواهید یک کتاب فرانسوی بگیرید و بخوانید، حتماً باید گذشته ساده را یاد بگیرید، همانطور که آن را در تمام نوشته‌های حرفه‌ای فرانسوی خواهید دید. معنایی که passé simple می‌رساند، تفاوتی با passé composé ندارد.

Il parla au roi.

با شاه صحبت کرد.

Nous mangeâmes du fois gras chaque soir.

هر شب فوآس گراس می‌خوردیم.

4. Passé composé (گذشته کامل)

Passé composé  برای صحبت در مورد رویدادهای گذشته که در زمان خاصی در گذشته شروع و پایان یافته است استفاده می‌شود. این فرم برای صحبت در مورد خط داستانی اصلی استفاده می‌شود، در حالی که imparfait برای صحبت در مورد اطلاعات پس زمینه استفاده می‌شود. همچنین برای صحبت کردن در مورد یک سری از رویدادها از passé composé استفاده خواهید کرد.

Ce matin j’ai mangé le petit-déjeuner et après j’ai regardé la télé.

امروز صبح صبحانه خوردم و بعد تلویزیون تماشا کردم.

Hier j’ai travaillé de 8h à 20h.

دیروز از ساعت 8 صبح تا 8 شب کار کردم.

5. Futur simple (آینده ساده)

آینده ساده برای صحبت در مورد رویدادهای آینده استفاده می‌شود. این شکل فعل با گرفتن شکل مصدر فعل و اضافه کردن پایان –ai, –as, –a, –ons, –ez, –ont ساخته می‌شود. اگر این امر پیچیده به نظر می‌رسد، شما خوش شانس هستید زیرا در واقع دو راه برای صحبت در مورد رویدادهای آینده به زبان فرانسوی وجود دارد. در روزهایی که احساس می‌کنید la flemme دارید، می‌توانید فقط aller (to go) را قبل از هر فعل که می‌خواهید در آینده درباره آن صحبت کنید، با هم ترکیب کنید. به عنوان مثال، je vais m’amuser demin، یا «من فردا می‌خواهم خوش بگذرانم.»

Tu daxwazeras à la fleuriste demin.

فردا از گلفروش بپرس.

Nous donnerons à Thomas son cadeau jeudi.

ما پنج‌شنبه هدیه‌اش را به توماس می‌دهیم.

*یا* می‌توانید از آلر استفاده کنید! فقط بدانید که وقتی از aller استفاده می‌کنید، از نظر فنی زمان آینده در نظر گرفته نمی‌شود. این به سادگی به عنوان یک راه جایگزین برای صحبت در مورد رویدادهای آینده در نظر گرفته می‌شود.

Tu vas demander à la fleuriste demin.

فردا می‌توانی از گل‌فروش بپرسی.

Nous allons donner à Thomas son cadeau jeudi.

ما قرار است روز پنجشنبه به توماس هدیه‌اش را بدهیم.

6. Plus-que-parfait  (ماضی بعید)

این زمانی است که بیشترین کاربرد را برای استفاده در زبان روزمره خواهد داشت. در زبان انگلیسی، plus-que-parfait به عنوان pluperfect یا ماضی بعید شناخته می‌شود و با کلمه had  ساخته می‌شود. به عنوان مثال، I had already finished dessert by the time my husband came home.. این برای صحبت در مورد رویدادهایی که قبل از رویداد دیگری در گذشته اتفاق افتاده است استفاده می‌شود.

J’avais beaucoup pratiqué avant de pouvoir parler français parfaitement.

قبل از اینکه بتوانم به طور کامل فرانسوی صحبت کنم خیلی تمرین کرده بودم.

Elle avait acheté une flûte avant d’acheter des cours de flûte.

قبل از اینکه در کلاس‌های فلوت زنی شرکت کند، فلوت خریده بود.

7. Passé antérieur  (گذاشته اخباری)

Passé antérieur یکی دیگر از این افعال است که به ندرت استفاده می‌شود. فقط در متون ادبی و گفتار واقعا رسمی ‌استفاده می‌شود. به عبارت دیگر، گذشته‌ی اخباری مانند plus-que-parfait است، اما برای متن و گفتار رسمی، هرکسی که به این زمان فعل تسلط داشته باشد مستحق مدال طلاست.

Lorsqu’il eut reçu son premier salaire, Thomas courut acheter une maison.

به محض دریافت اولین دستمزد، توماس می‌توانست خانه ای بخرد.

Des que nous eûmes fini de manger le diner, nous mangeâmes le dessert.

به محض اینکه شام خوردیم، دسر خوردیم.

8. Futur antérieur  (آینده مقدم)

اول از همه، به شما تبریک می‌گویم که تمام زمان‌های افعال اخباری فرانسوی را در گرامر زبان فرانسه مرور کردید! این زمان برای صحبت در مورد رویدادهای آینده در گذشته استفاده می‌شود. مثل این است که بگویید تا پایان ماه 20 بار تمرین کرده‌اید. زمانی که به پایان ماه برسید، تمام زمان‌هایی که تمرین کرده‌اید در گذشته خواهد بود، بنابراین باید در مورد آن‌ها در گذشته صحبت کنید. اما در حال حاضر پایان ماه در آینده است، بنابراین باید در مورد آنها در آینده نیز صحبت کنید.

D’ici à la fin de ma fête d’anniversaire, j’aurai mangé trois parts de gâteau.

تا آخر جشن تولدم سه برش کیک را خورده‌ام.

Nous serons déjà partis quand vous arriverez.

تا وقتی شما برسید ما آنجا را ترک کرده‌ایم.

زمان افعال التزامی در زبان فرانسه

همانطور که می‌دانید، از حالت التزامی برای صحبت در مورد اعمال نامطمئن، امیدها، رویاها و … استفاده می‌شود. در زبان فرانسوی، عبارات زیادی وجود دارد که باید با حالت فاعلی همراه شوند، بنابراین می‌خواستیم ابتدا تعدادی از آنها را در اینجا به اشتراک بگذاریم.

Il faut que  = لازم است که

Il est pamundur que  =این غیرممکن است

Il est possible que =این امکان وجود دارد

Il est important que = مهم است که

Il n’est pas évident que = واضح نیست که

Pour que =برای

Afin que  = برای

Avant que = قبل

Bien que = به طوری که

À moins que = مگر اینکه

این قطعاً یک لیست جامع نیست، بنابراین اگر می‌خواهید همه آن‌ها را به خاطر بسپارید، می‌توانید فهرست گسترده‌تری را جستجو کنید. فرانسوی‌ها معمولاً در اشتباهات مربوط به حالات التزامی بخشنده‌تر هستند، زیرا می‌دانند که استفاده از آن‌ها آسان نیست. اگر زیاد به نظر می‌رسد، فعلا فقط روی زمان‌های اخباری تمرکز کنید.

1. Subjonctif Pésent  (حال التزامی)

خوشبختانه حال التزامی تقریباً همان صرف افعال حال اخباری را دارند. این به این معنی است که حتی اگر یکی از آن عباراتی مانند Il faut que  را فراموش کنید، باز هم می‌توانید واضح باشید. در افعال باقائده مانند manger، حالت التزامی دقیقاً با حال اخباری یکی است به جز در اشکال nous و vous آن. تنها زمانی که با افعال بی قاعده مانند faire مواجه می‌شوید اوضاع تغییر می‌کند. ما از افعال بی قاعده در مثال‌ها استفاده می‌کنیم تا منظورمان را به شما نشان دهیم.

Avant que tu fasses tes devoirs de français, fais tes devoirs d’anglais.

قبل از اینکه تکالیف فرانسوی خود را انجام دهید، تکالیف انگلیسی خود را انجام دهید.

Il est possible qu’elle soit toujours végétarienne.

ممکن است که او هنوز گیاهخوار باشد.

2. Subjonctif passé  (گذشته التزامی)

گذشته التزامی نسخه‌ای شبیه گذشته ساده است. با passé composé ،  être یا avoir را صرف می‌کنید و سپس آن را در مقابل یک فعل ماضی قرار می‌دهید. با subjonctif passé شما به سادگی être یا avoir را در حالت التزامی صرف می‌کنید و سپس روی فعل ماضی می‌زنید.

Il est important qu’il ait fait du sport.

  مهم این است که او کار کرده است.

Il n’est pas évident que tu aies commis le crime.

معلوم نیست که شما مرتکب جرم شده‌اید.

3. Subjonctif imparfait

از آنجایی که شما به تازگی یاد گرفتید که subjonctif passé نسخه التزامی از passé composé است، احتمالاً می‌توانید حدس بزنید که subjonctif imparfait نسخه التزامی subjunctive imparfait است. این فرم به اندازه subjonctif passé رایج نیست، بنابراین اگر می‌خواهید یکی از این دو را یاد بگیرید، به شما subjonctif passé را توصیه می‌کنیم.

Il était important qu’il ne sût pas.

مهم این بود که نمی‌دانست.

Il est possible que vous aimassiez les frites.

ممکن است همه شما سیب زمینی سرخ کرده دوست داشته باشید.

4. Subjonctif plus-que-parfait  (ماضی بعید التزامی)

خوب ol’ plus-que-parfait بازگشته است، و این بار، به شکل التزامی اینجاست تا دوباره مهارت‌های فرانسوی شما را آزمایش کند. مانند subjonctif imparfait، حالت subjonctif plus-que-parfait در گفتار روزمره غیر معمول است. این احتمالاً نادرترین شکل از بین چهار شکل مختلف است، اما فقط در صورتی که به آن برخورد کردید، بررسی‌اش کنید.

Je ne pensais pas qu’il m’eût appelé hier soir.

فکر نمی‌کردم دیشب با من تماس گرفته باشد.

Je doutais qu’ils eussent fini leur devoir avant minuit.

شک داشتم که بتوانند تکالیف خود را قبل از نیمه شب تمام کرده باشند.

زمان افعال در حالت شرطی

1. Conditionnel Present  (حال شرطی)

زمان شرطی، همراه با ساده آینده، یکی از ساده‌ترین زمان‌های فرانسوی است که می‌توان از آن استفاده کرد (علاوه بر امری). صیغه با شکل مصدر فعل با –ais، –ais، –ait، –ions، –iez، –aient ساخته می‌شود. چند ریشه فعل شرطی بی‌قائده نیز وجود دارد، اما به طور کلی با این زمان فعل راحت خواهید بود. شما از زمان شرطی در جمله‌واره‌های si (if) استفاده می‌کنید. به عنوان یک حالت، می‌توان از آن برای صحبت در مورد واقعیت‌های فرضی یا رویایی استفاده کرد.

J’aimerais habiter à la plage.

من دوست دارم در ساحل زندگی کنم.

Si je suis embauché, je voudrais acheter un vélo.

 اگر استخدام شوم، می‌خواهم دوچرخه بخرم.

2. Conditionnel passé  (گذشته‌ شرطی) و conditionnel passé II  (گذشته شرطی از نوع دوم)

قوانین مربوط به زمان استفاده از گذشته شرطی و گذشته شرطی از نوع دوم دقیقاً مشابه حال شرطی است. گذشته شرطی و گذشته شرطی از نوع دوم فقط برای صحبت در مورد امیدها، رویاها و if clause ها در گذشته استفاده می‌شود. تفاوت بین گذشته شرطی و گذشته شرطی از نوع دوم این است که گذشته شرطی از نوع دوم در حالت بسیار رسمی ‌استفاده می‌شود. هر دوی آنها ترجمه یکسانی در انگلیسی و فارسی دارند، اما گذشته شرطی بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

Si tu m’avais donné la robe, je te l’aurais redonnée.

اگر لباس را به من می‌دادی، آن را پس می‌دادم.

Si tu m’avais donné la robe, je te l’eusse redonnée

اگر لباس را به من می‌دادی، آن را پس می‌دادم. (conditionnel passé II)

Nous aurions aimé habiter en Europe quand j’étais plus jeune.

وقتی جوانتر بودم دوست داشتیم در اروپا زندگی کنیم.

Nous eussions aimé habiter en Europe quand j’étais plus jeune.

وقتی جوانتر بودم دوست داشتیم در اروپا زندگی کنیم. (از نوع دوم)

سخن آخر

شما انجامش دادید! شما از تمام افعال در زبان فرانسه مانند یک قهرمان عبور کردید. اگر احساس می‌کنید در گرامر زبان فرانسه غرق شده‌اید، نگران نشوید. این به هر حال به نفع شماست. به یاد داشته باشید که زبان آموزان تا کامل بودن فاصله زیادی دارند، پس به تمرین بیشتری نیاز دارید. اگر می‌خواهید این زبان پیچیده را بهتر یاد بگیرید، می‌توانید در دوره‌های آموزش زبان فرانسه، در آموزشگاه زبان ایرانمهر هم بهره ببرید، که با بهترین شیوه‌های آموزشی ارائه می‌شود.

بیشتر بخوانید:ده تا یا ده هزارتا؟ چند کلمه فرانسوی باید یاد بگیرم؟

بیشتر بخوانید:زبان عشق؛ 20 کلمه بامزه به زبان فرانسه