زمان ها در زبان فرانسه

خونسرد باشید.

قسم می‌خورم آنقدرها که به نظر می‌رسد، بد نیست.

واقعا، می‌توانم همه‌چیز را توضیح دهم!

در نگاه اول وجه‌های زبان فرانسه ممکن است ترسناک و بی‌معنی به نظر برسند.

اما خیلی مهم است که از آن‌ها نترسید و ذره ذره یادگیری خود را آغاز کنید.

شما نمی‌توانید نحوه‌ی صرف تمام این وجه‌ها را یک شبه در مغزتان فرو کنید.

با این حال، باز هم دانستن اینکه چرا باید یادگیری وجه‌های فعل‌ها را همان اول بسم‌الله شروع کنید، می‌تواند برایتان مفید و انگیزه‌بخش باشد.

به این فکر کنید که با یادگیری این وجه‌ها، دیگر هر بار که یک جدول صرف فعل می‌بینید، سرگیجه نمی‌گیرید.

در این مقاله قرار است ما همین کار را برای شما انجام دهیم.

قرار است با روشی آرام و منطقی، تمام این وجه‌ها در زبان فرانسه را به صورت جامع و کامل بررسی کنیم.

حالا نفس عمیق بکشید.

فهرست عناوین Toggle دوره های آموزش زبان فرانسه
دوره حضوری	آموزش زبان فرانسه برای کودکان
دوره حضوری	آموزش زبان فرانسه برای نوجوانان
دوره حضوری	آموزش زبان فرانسه برای بزرگسالان

در زبان فرانسه بیش از 20 وجه وجود دارد که شامل وجه‌های مرکب و حالت‌های مختلف است. حداقل از اوایل دهه 1970 میلادی، بیشتر این وجه‌ها در مدارس در حال تدریس است. (اگرچه برخی از آن‌ها دهه‌هاست که دیگر مورد استفاده قرار نمی‌گیرند).

در این مقاله ما دوازده وجه پرکاربرد در زبان فرانسه را آموزش می‌دهیم تا به کمک آن‌ها مهارت نوشتاری و مکالمه به زبان فرانسه را تقویت کنید.

در این مقاله من به توضیح برخی از وجه‌های کم کاربرد هم می‌پردازم. 

امروز قرار است دیدی ساده ولی وسیع نسبت به وجه‌های گرامری در زبان فرانسه پیدا کنید. من هرکدام از این وجه‌ها را با دقت توضیح می‌دهم و برای کدام مثال ساده‌ای می‌زنم.

از آنجا که این وجه‌ها ممکن است برای افراد مبتدی و صفرکیلومتر سخت و پیچیده به نظر برسند، من آن‌ها را به بخش‌های کوتاه‌تر و ملموس‌تری تقسیم‌بندی کردم و از فرم افعال (در جملات) شروع می‌کنم.

آشنایی با فرم افعال فرانسوی

اول از همه باید بگوییم که افعال با شش فرم مختلف بیان می‌شوند و هر کدام از این فرم‌ها ممکن است در وجه‌های مختلفی صرف شوند.

این فرم‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:

 L’indicatif (اخباری)

یکی از رایج‌ترین فرم‌ها در زبان فرانسه که شخص از آن برای بیان نظرات و ایده‌هایش در مکالمات و نوشتارهای روزانه‌ به زبان فرانسه استفاده می‌کند.

1.Le conditionnel(شرطی)

فعل با فرم شرطی زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که «وضعیت» یا «شرطی» در جمله به کار رفته باشد.

2.Le subjonctif(التزامی)

فرم التزامی برای بیان احساسات یا قضاوت به کار می‌رود و معمولا در یک جمله‌واره‌ی وابسته دیده می‌شود که با ضمیر موصولی «que» به معنی (That/which) شناخته می‌شود.

3.L’impératif (امری)

وجه امری که برای بیان یک دستور مورد استفاده قرار می‌گیرد.  

4.L’infinitif (حالت مصدری فعل)

حالت مصدری فعل که در آن فعل به صورت مصدری و صرف نشده باقی می‌ماند.  

5.Le participe présent(حالت استمراری)

حال استمراری، که معادل فرم (ing) در زبان انگلیسی است.

حالا که توضیحات فرم‌ها تمام شد، باید به توضیح وجه‌های مختلف بپردازیم. البته نمی‌خواهم شما را با صرف تعداد زیادی از فعل‌ها بترسانم.

در عوض قرار است روی این مسئله تمرکز کنم که این فرم‌ها چطور وجه‌های مربوط به خودشان را می‌سازند.

اما قبل از هرچیز بیایید به ماهیت این فرم‌ها دقیق‌تر نگاه کنیم.

ممکن است مطلب و نکات مرتبط به آن‌ها زیاد به نظر برسد، ولی یک لحظه دندان روی جگر بگذارید. اگر آن‌ها را با مثال توضیح دهیم واضح‌تر می‌شوند.

وجه‌های فرم اخباری (Indicatif)

فرم Indicatif  با وجه‌های زیر صرف می‌شود:

• یک وجه حال یا present
• پنج وجه گذشته (past form)، که شامل موارد زیر می‌شود:

1. زمان imparfait (گذشته استمراری)
2. زمان passé composé (حال کامل)
3. زمان passé simple (گذشته ساده)
4. زمان plus-que-parfait (وجه گذشته بعید)
5. زمان passé antérieur (گذشته مقدم)

• دو وجه آینده که futur (آینده) و futur antérieur (آینده‌ی مقدم) هستند.

وجه‌های فرم Conditionnel (شرطی)

فرم conditionnel فقط دو وجه دارد:

• یک وجه حال (present)
• وجه گذشته در جمله‌ی اول یا passé première forme

وجه‌های فرم Subjonctif (التزامی)

فرم Subjonctif با چهار وجه مختلف صرف می‌شود و یکی از آن‌ها در مکالمات زبان فرانسه مدت‌هاست که استفاده نمی‌شود. (اما بازهم می‌توانید آن را در متن‌های ادبی قدیمی‌تر پیدا کنید 

1. یک وجه حال (present)
2. سه وجه گذشته (past)
3.  که شامل زمان imparfait ( ماضی استمراری)
4. passé (گذشته)
5.  and plus-que-parfait  (ماضی بعید)

 البته در زبان فرانسه‌ی معاصر، آخرین وجه اصلا مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.

وجه‌های فرم Impératif  (امری)

فرم impératif  فقط در دو وجه صرف می‌شود:

• یک وجه حال (present)
• یک وجه گذشته (past)

وجه‌های فرم Infinitif (حالت مصدری فعل)

این فرم نیز فقط در دو وجه ساده صرف می‌شود:  

• یک وجه حال (present)
• یک وجه گذشته (past)

برای اینکه همه‌ چیز را (نسبتا) ساده نگه داریم، در دو مورد آخر فقط وجه‌ present یا حال را توضیح می‌دهیم.

یک نکته‌ی جمع‌وجور: زمان استفاده از این فرم افعال در شرایط مختلف

زمان مناسب استفاده از وجه‌های فرم Indicatif

هنگام مکالمه به زبان فرانسه، بیشتر افعال در وجه‌های اخباری بیان می‌شوند. در ادامه از بین وجه‌های مختلف مورد استفاده با فرم اخباری، چند عبارت ساده مثال می‌زنیم.

برای مثال فرض کنیم شما می‌خواهید جمله‌ی ”I’m eating a baguette”  یا نوع دیگری از آن را بیان کنید. در ادامه به شما نشان می‌دهیم که در زبان فرانسه، این جمله‌ی اخباری چگونه در وجه‌های مختلف، متفاوت خواهد بود.

دوره های آنلاین آموزش زبان فرانسه
دوره آنلاین	آموزش آنلاین زبان فرانسه برای کودکان
دوره آنلاین	آموزش آنلاین زبان فرانسه برای نوجوانان
دوره آنلاین	آموزش آنلاین زبان فرانسه برای بزرگسالان

وجه حال اخباری

Je mange une baguette.
(I’m eating a baguette.)

من دارم باگت می‌خورم.

وجه imparfait یا ماضی استمراری

Je mangeais une baguette quand elle a appelé.
(I was eating a baguette when she called.)

داشتم باگت می‌خوردم که او تماس گرفت.

وجه passé compose یا حال  کامل

J’ai mangé une baguette.
(I ate a baguette.)

من یک باگت خورده‌ام.

The passé simple:

Je mangeai une baguette.
(I ate a baguette.)

من یک باگت خوردم.

معمولا هنگام صحبت با شخصی دیگر، به جای استفاده از وجه گذشته‌ی ساده (جمله‌ی آخری) از وجه حال کامل (passé composé) استفاده می‌شود. اما ممکن است نمونه‌هایی از وجه ماضی ساده را در دیالوگ‌های یک کتاب داستان یا رمان فرانسوی ببینید.

وجه  plus-que-parfait یا ماضی بعید

Si seulement j’avais mangé une baguette je n’aurais pas faim maintenant!
(If only I had eaten a baguette, I wouldn’t be hungry now!)

اگر فقط یک نان باگت خورده بودم، الان گرسنه نبودم!

وجه passé antérieur   (گذشته‌ی مقدم) که معادل وجه plus-que-parfait  (ماضی بعید) است و احتمالا در متون ادبی با آن مواجه بشوید یا با استفاده از آن، متنی ادبی بنویسید.

Si seulement j’eus mangé une baguette…
(If only I had eaten a baguette…)

اگر فقط یک نان باگت خورده بودم…

وجه futur  یا آینده

Je mangerai une baguette en arrivant à Paris.
(I will eat a baguette upon arrival in Paris.)

به محض رسیدن به پاریس، یک نان باگت خواهم خورد.

وجه futur antérieur  یا آینده‌ی کامل

Quand j’aurai mangé une baguette, je me sentirai mieux.
(When I [will] have eaten a baguette, I’ll feel better.)

وقتی یک نان باگت بخورم، احساس بهتری خواهم داشت.

کاربرد وجه  Conditionnel

وجه present of the conditional یا ماضی استمراری شرطی

Je mangerais une baguette si je pouvais.

(I would eat a baguette if I could.)

اگر می‌توانستم، یک نان باگت می‌خوردم.

وجه شرطی passé première forme :

J’aurais mangé une baguette si tu en avais acheté.
(I would have eaten a baguette if you had bought some.)

اگر کمی نان باگت خریده بودی می‌توانستم یک نان باگت بخورم.

چه زمانی از وجه Subjonctif (التزامی) استفاده کنیم؟

براساس مهارت شما در بخش شنیداری و مکالمه به زبان فرانسه، ممکن است قبلا این وجه را در مکالمات یا پادکست‌های مختلف شنیده باشید. شایان ذکر است که این وجه همیشه در مکالمات رایج به زبان فرانسه استفاده می‌شود و بسیار پرکاربرد است.

وجه حال التزامی:

Il faut que je mange une baguette.
(It is necessary that I eat a baguette.)

لازم است که یک نان باگت بخورم.

آسان است، نه؟ این درست مثل زمانی است که  فعل manger را در وجه حال اخباری صرف کنیم. خبر خوب اینجاست که در جملات شرطی، صرف وجه present برای افعالی که پسوند –er در آن‌ها دیده می‌شود خیلی ساده است. اما مطمئنا حتما به این فکر کرده‌اید که نکات خیلی بیشتری راجع به این وجه التزامی وجود دارد که ممکن است هنگام یادگیری این زبان با تعداد زیادی از آن‌ها برخورد کنید. 

وجه passé of the subjunctive  (گذشته‌ی شرطی/التزامی)

Mon père doute que j’aie mangé une baguette.
(My dad doubts that I ate a baguette.)

پدرم شک دارد که یک نان باگت خورده باشم.

حالا باید عرض کنم که دو مورد بعدی خیلی کم کاربرد‌تر هستند…

وجه imparfait of the subjunctive (ماضی استمراری التزامی)

Il fallait que je mangeasse une baguette.
(It was necessary that I eat a baguette.)

لازم بود که یک نان باگت بخورم.

این روزها بیشتر مردم به جای حالت بالا، جمله را بیشتر به صورت زیر بیان می‌کنند:

“Il fallait que je mange une baguette.” 

بنابراین، آن‌ها به جای اینکه وقت خود را برای صرف وجه ماضی استمراری التزامی سپری کنند، نان باگت می‌خورند. یک جایزه برای همه

وجه plus-que-parfait of the subjunctive یا ماضی بعید شرطی

Il ne pensait pas que j’eusse mangé la baguette.
(He didn’t think I had eaten the baguette.)

او فکر نمی‌کرد که من نان باگت خورده باشم.

امروزه امکان ندارد که نظیر چنین وجه‌هایی را در اصطلاحات روزمره بشنوید یا ببینید که کسی در خیابان چنین وجهی را در جملاتش صرف می‌کند.

کاربرد وجه Impératif

Mange une baguette!  (Eat a baguette!) 

یک نان باگت بخور!

Mangez une baguette!  (Eat a baguette!)

یک نان باگت بخورید!

Mangeons une baguette!  (Let’s eat a baguette!)

بیایید یک نان باگت بخوریم!

کاربرد وجه Infinitif

J’ai envie de manger une baguette.
(I feel like eating a baguette.)

دوست دارم که یک نان باگت بخورم.

کاربرد وجه Participe Présent

Je parlais tout en mangeant une baguette.
(I was talking all while eating a baguette.)

تمام مدتی که نان باگت می‌خوردم، صحبت هم می‌کردم.

جمع‌بندی

اکنون که به انتهای مقاله رسیدیم، شما دیدی کلی نسبت به وجه‌های زبان فرانسه دارید و می‌دانید که آن‌ها چه چیزی را بیان می‌کنند.

شاید اسم این وجه‌ها را تا الان فراموش کرده باشید، ولی اصلا نگران نباشید. حتی بومی‌های فرانسوی زبان نیز در یادگیری و حفظ نام تمام آن‌ها با مشکل رو‌به‌رو شده‌اند.

مهم‌ترین نکته در اینجا این است که بفهمیم چگونه از هر وجه به درستی و در جای مناسبی استفاده کنیم. هیچ‌کس از شما نمی‌پرسد که راجع به چه وجهی صحبت می‌کنید، اما اگر از آن‌ها درست استفاده نکنید، سریعا این مشکل را تشخیص می‌دهند و سطح مهارت شما را می‌فهمند.

و از آنجا که بومی‌های فرانسوی‌‌زبان عاشق این کار هستند، ممکن است شما را اصلاح کنند که طبیعتا ای مسئله شما را آزرده خاطر می‌کند.

اما آزرده‌خاطر نشوید، به هر حال ممکن است اشتباه کنید و این اصطلاحات به شما کمک می‌کنند تا مهارت و تسلط خود در زبان فرانسه را تقویت کنید.

بیشتر بخوانید :یادگیری وجه گذشته استمراری در زبان فرانسه