آموزش افعال در زبان انگلیسی

افعال در زبان انگلیسی یکی از مهم‌ترین اجزا و بخش‌های جمله به شمار می‌آیند که در واقع توصیف‌کننده یک عمل خاص هستند. زمانی که صحبت از ساختار جمله می‌شود باید دقت داشته باشید که بسیاری از اجزا پیرو فعل خواهند بود و به همین علت نیز شما باید به‌خوبی و به‌صورت کامل تمامی انواع فعل را بشناسید و بتوانید از آنها استفاده کنید. به‌طورکلی باید به این موضوع دقت داشته باشید که افعال دارای انواع مختلفی هستند که هریک از آنها دارای ویژگی‌های مخصوص به خود هستند. از طرف دیگر گرامر هریک از این افعال نیز با یکدیگر متفاوت است و به همین علت نیز درک تفاوتی که میان آنها وجود دارد از اهمیت بالایی برخوردار خواهد بود.

افعال اجزای اساسی گرامر انگلیسی هستند که به عنوان ستون فقرات ساختار جمله عمل می کنند و اطلاعات مهمی را در مورد اعمال، حالات و رخدادها منتقل می کنند. به عنوان عناصر پویای زبان، افعال بیان می‌کنند که سوژه‌ها/ فاعل های جمله چه می‌کنند، چگونه وجود دارند یا چه اتفاقی برای آنها می‌افتد، بنابراین جوهر ارتباط را تشکیل می‌دهند. آنها می توانند طیف وسیعی از اعمال را بیان کنند، از فعالیت های بدنی مانند “دویدن/ run” و “پریدن/ jump” گرفته تا فرآیندهای ذهنی مانند “فکر کردن/ think” و “باور کردن/ believe” و همچنین حالت هایی مانند “وجود داشتن/ exist” و “به نظر رسیدن/seem”. درک افعال، از جمله اشکال و زمان های مختلف آنها، برای تسلط بر پیچیدگی های نحو انگلیسی و تقویت بیان نوشتاری و گفتاری ضروری است. این مقاله با کمک مثال هائی از زندگی روزمره به آموزش انواع فعل در زبان انگلیسی و ارائه اطلاعات اساسی مرتبط با فعل در گرامر زبان انگلیسی میپردازد.

آشنایی با فعل در زبان انگلیسی

برای این‌که  به شکل بهتری با ساختار و نحوه استفاده از افعال در زبان انگلیسی آشنا شوید اجازه دهید تا پیش از هر اقدام دیگری تعریفی از فعل در زبان انگلیسی را به شما ارائه دهیم. به‌طورکلی افعال کلماتی هستند که یک عمل خاص را توصیف کرده یا درباره چیزی که اتفاق افتاده است صحبت می‌کنند. آنها بسته به موضوعات، زمانی که یک اتفاق افتاده است یا سایر مواردی که در این زمینه وجود دارند دارای اشکال مختلفی خواهند بود و به همین علت نیز آشنایی با انواع آنها بسیار مهم است.

اگر بخواهیم به زبان گرامری درباره فعل صحبت کنیم می‌توان گفت که فعل کلمه یا ترکیبی از کلمات بوده و بخشی از جمله به شمار می‌آید که به ما می‌گوید فاعل دقیقا چه کاری انجام می‌دهد. امروزه بسیاری از زبان‌شناسان معتقدند که فعل به‌عنوان قلب یک جمله در زبان انگلیسی به شمار می‌آید و از اهمیت بالایی برخوردار است. دقت داشته باشید که یک دسته‌بندی کلی که برای افعال در انگلیسی وجود دارد تقسیم آنها به دودسته افعال اصلی و افعال کمکی است. افعال کمکی نیز از جمله مهم‌ترین افعالی هستند که در این زبان استفاده می‌شوند و در ادامه درباره آنها نیز بیشتر صحبت خواهیم کرد.

از جمله مثال‌های رایج فعل در زبان انگلیسی می‌توانید موارد زیر را در نظر بگیرید:

Jacob walks in the morning. (A usual action)

جیکوب در طول صبح راه می‌رود.

همان‌طور که می‌بینید walks در اینجا یک فعل بوده و بیانگر یک اقدام معمولی است.

Mike is going to school. (A condition of action)

مایک در حال رفتن به مدرسه است.

در اینجا going فعلی است که بیانگر شرایط یک عمل است.

Albert does not like to walk. (A negative action)

آلبرت راه‌رفتن را دوست ندارد.

does not like در اینجا فعلی است که بیانگر یک اقدام منفی است.

Anna is a good girl. (A state of being)

آنا دختر خوبی است.

در اینجا is فعلی است که یک حالت وجودی را توصیف می‌کند.

دوره های آموزش زبان انگلیسی
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای کودکان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای نوجوانان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای بزرگسالان

نقش حیاتی افعال در گرامر زبان انگلیسی

افعال در دستور زبان انگلیسی بسیار مهم هستند زیرا چارچوب اساسی برای ساخت جملات معنی دار را فراهم می کنند. آنها اعمال، حالات یا رخدادها را نشان می‌دهند و امکان برقراری ارتباط در مورد آنچه سوژه انجام می‌دهد، تجربه می‌کند یا در حال انجام است. با تعریف زمان عمل از طریق زمان‌های مختلف، افعال به انتقال بافت زمانی کمک می‌کنند و زمان وقوع رویدادها را مشخص می‌کنند. آنها همچنین از تشکیل سؤالات، دستورات و جملات پیچیده از طریق صرف و افعال کمکی پشتیبانی می کنند. به طور کلی، افعال برای بیان افکار واضح و دقیق ضروری هستند و وجود آنها را برای برقراری ارتباط مؤثر در زبان انگلیسی حیاتی می‌سازند. با شرکت در کلاس زبان انگلیسی میتوانید اطلاعات تکمیلی را در این زمینه بدست آورید.

انواع فعل در گرامر زبان انگلیسی

برای انواع فعل در زبان انگلیسی دسته بندی استانداردی وجود ندارد و در سایت های مختلف ممکن است افعال را به روش های مختلفی طبقه بندی کنند. در نهایت هر کدام از انواع فعل عملکرد مشخصی را در ساخت جمله ایفا می کنند. در اینجا انواع اصلی افعال با مثال هائی از زندگی روزمره آورده شده است:

1. Action verbs: این افعال اعمال فیزیکی یا ذهنی انجام شده توسط فاعل را بیان می کنند و آنچه را که شخص یا چیزی انجام می دهد به تصویر می کشد. مثال‌ها عبارتند از «دویدن/ run»، «پرش/ jump»، «فکر کردن/ think» و «تصمیم‌گیری/ decide»، که نمایش فعالیت‌ها یا فرآیندهایی که جملات را متحرک می‌کنند و رفتار پویا را منتقل می‌کنند هستند.

 – افعال متعدی/ transitive verbs: این افعال برای تکمیل معنای خود نیاز به مفعول مستقیم دارند.

• “she writes a letter/ او نامه می نویسد.”
• “he drinks coffee/ او قهوه می نوشد.”

 – افعال لازم/ intransitive verbs: این افعال نیازی به مفعول مستقیم ندارند.

• “the baby cries/ کودک گریه می کند.”
• “they laughed loudly/ آنها با صدای بلند خندیدند.”

2. Linking verbs: این افعال بدون بیان عمل، موضوع را به اطلاعات اضافی متصل می کنند.

• “she is a teacher/ او معلم است.”
• “Soup tastes delicious/ سوپ  مزه خوشمزه ای دارد.”

3. افعال کمکی : این افعال در کنار افعال اصلی برای تشکیل زمان ها، حالت ها یا صداهای مختلف استفاده می شوند.

• “she has finished her homework/ او تکلیفش را به پایان رسانده است.”
• “they are going to the park/ آنها دارند به پارک می روند.”

4. Modal verbs : این افعال بیانگر ضرورت، امکان، جواز یا توانایی هستند.

• “you must wear your seatbelt/ شما باید کمربند ایمنی ببندید.”
• “She can swim very well/ او می تواند خوب شنا کند.”

5. Stative verbs:  این افعال به جای یک عمل، حالتی از وجود یا شرایط را توصیف می کنند.

  “she knows the answer/ او پاسخ را می داند.”

“I believe in honesty/ من به صداقت اعتقاد دارم.”

6. Phrasal verbs: افعالی هستند که با حروف اضافه یا قید ترکیب می شوند تا معنای جدیدی ایجاد کنند.

 “please look after the baby/ لطفا مراقب کودک باشید.”

“they gave up smoking/ آنها سیگار کشیدن را ترک کردند.”

هر نوع فعل نقش خاصی در انتقال اعمال، شرایط یا تفاوت های ظریف در معنا دارد و آنها را برای ارتباط مؤثر در زندگی روزمره ضروری می کند. مدرسین دوره های آموزش زبان انگلیسی این مفاهیم را میتوانند به خوبی برای شما شرح دهند.

اشکال اساسی فعل که باید با آنها آشنا شوید

یکی از نکات کلیدی و بسیار مهمی که باید در خصوص افعال در زبان انگلیسی بدانید این است که افعال در این زبان دارای اشکال مختلفی هستند. به‌طورکلی 6 نوع شکل برای یک فعل وجود دارد که آشنایی با این اشکال به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید درک بهتری را از آنها به دست بیاورید. در ادامه هریک از این شش مورد را به طور خلاصه برای شما توضیح خواهیم داد:

• فرم پایه: Children play in the field. (کودکان در زمین‌بازی می‌کنند)
• حالت مصدری: Tell them not to play (به آنها بگویید بازی نکنند)
• زمان گذشته: They played football yesterday (آنها دیروز فوتبال‌بازی کردند)
• فعل ماضی: I have eaten a burger (من برگر خورده‌ام)
• مضارع: I saw them playing with him today (امروز دیدم که با او بازی می‌کنند)
• اسم‌مصدر: Swimming is the best exercise ( شنا بهترین ورزش است)

این‌ها اشکال مختلف یک فعل هستند که باید با آنها آشنا شوید. در ادامه درباره انواع مختلف فعل در زبان انگلیسی صحبت خواهیم کرد.

 افعال لازم و متعدی (Transitive and Intransitive Verbs)

هر فعلی که با آن رو‌به‌رو هستیم، یا در دسته‌ی ناگذر (intransitive) یا در دسته‌ی متعدی و گذرا (transitive) قرار می‌گیرد.

افعال گذرا یا متعدی، عملی را که برای شخصی یا شیئی اتفاق می‌افتد توصیف می‌کند. این شخص یا شیء به عنوان مفعول مستقیم فعل شناخته می‌شود. البته در زبان فارسی قلق‌هایی جهت تشخیص این افعال وجود دارد که گاهی در زبان انگلیسی هم چاره ساز است. معمولا ما مفعول مستقیم و فعل متعدی را به کمک «چه کسی را؟» و «چه چیزی را؟» تشخیص می‌دهیم. مثلا «چه چیزی را خواندن؟» مفهوم و معنی مشخصی دارد. پس فعل ما متعدی و مفعول مستقیم است. اما «چه چیزی را است؟» بی معنی است. پس «است»‌ فعل لازم است. شما می‌توانید از همین روش برای تشخیص این افعال در زبان انگلیسی هم استفاده کنید. برای درک بیشتر، به مثال‌های زیر توجه کنید:

 افعال ناگذر یا لازم افعالی هستند که با مفعول غیر مستقیم در جمله قرار می‌گیرند. مثال:

معمولا افعال لازم مفعولی ندارند. یعنی عملی که بیان می‌کنند برای یک شخص یا شیء اتفاق نمیفتد. مثال:

افعال  باقاعده در زبان انگلیسی

همانطور که هر فعلی می‌تواند گذر یا نگذر باشد، قطعا یا باقاعده است یا بی‌قاعده. حالا باید ببینیم دقیقا در کدام دسته قرار می‌گیرد و افعال باقاعده و بی‌قاعده چگونه نوشته می‌شوند.

اکثر افعال باقاعده (reqular) هستند، به این معنی که اگر بخواهیم آن‌ها را در زمان گذشته صرف کنیم، صرفا به انتهای فعل یک –d یا –de چسبیده می‌شود. حتی اگر بخواهیم از آن‌ها به شکل «past participle» هم استفاده کنیم، باز هم فقط همین پسوند به انتهای آن‌ها اضافه خواهد شد. به جدول زیر دقت  کنید:‌

افعال بی‌قاعده در زبان انگلیسی

این افعال جز افعالی در زبان انگلیسی هستند که از نظر رعایت قواعد گرامری دارای بی‌نظمی هستند و از قاعده کلی پیروی نمی‌کنند. این دسته از افعال را در دسته افعال بی‌قاعده قرار می‌دهیم. از جمله مثال‌هایی که برای این افعال وجود دارد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

Do the dishes.

ظرف‌ها را بشوی

I hardly ever drink enough water in a day.

من به‌ندرت در طول روز به‌اندازه کافی آب می‌نوشم.

She drove all the way back.

او تمام مسیر برگشت را رانندگی کرد.

بیشتر بخوانید: یادگیری انواع افعال کمکی در زبان انگلیسی

بیشتر بخوانید: گرامر فعل در زبان انگلیسی انواع و مقایسه آن با حالت های دیگر

افعال  کمکی در زبان انگلیسی

افعال کمکی دسته دیگری از افعال در زبان انگلیسی هستند که دارای کاربردهای بسیار زیادی بوده و برای نشان‌دادن زمان، مکان و… مورداستفاده قرار می‌گیرند. این افعال در واقع افعالی هستند که می‌توانند فعل اصلی جمله را گسترش دهند. از جمله کاربردی‌ترین و رایج‌ترین انواع افعال کمکی در زبان انگلیسی می‌توان به مواردی مانند افعال be، have و do اشاره کرد. یک نکته بسیار مهم درباره این افعال این است که آنها در زمان‌های استمراری و کامل مورداستفاده قرار می‌گیرند. دقت داشته باشید که افعال ربطی به‌عنوان افعال اصلی در جمله استفاده می‌شوند؛ ولی افعال کمکی به افعال اصلی کمک می‌کنند.

مثال:

Alex is going to school.

الکس به مدرسه می‌رود.

They are walking in the park.

آنها در پارک قدم می‌زنند.

I have seen a movie.

من یک فیلم دیده‌ام. 

مصدر با to

مصدر با to  یا Infinitives اساسی‌ترین و اصلی‌ترین ساختار یک فعل است. وقتی از یک فعل به عنوان یک مفهوم کلی صحبت می‌کنیم، معمولاً از شکل infinitive استفاده می‌کنیم که همان شکل ساده در فرم مصدر با to  است. برای مثال:

to run

to walk

to read

to be

to learn

to act

مصدر با to  یا infinitives را می‌توان به عنوان اسم ، صفت یا قید در جمله استفاده کرد، اما در واقع آن‌ها هیچ‌گاه در جمله به عنوان فعل مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. معمولا از آن‌ها برای بیان فعل به عنوان یک مفهوم کلی استفاده می‌شود و عملی را که توسط فاعل انجام می‌شود را نشان نمی‌دهند. مثال:

فعل پایه‌ای در زبان انگلیسی

فعل پایه‌ای تقریبا از نامش پیداست و در واقع فعلی است که هیچ‌چیزی به انتهای آن اضافه نمی‌شود. پس شما در انتهای این افعال معمولا پسوندهای مختلف مانند ing، ed، en و …. نمی‌بینید. نام دیگری که برای این فعل قرار می‌دهند فعل ریشه‌ای است؛ چراکه نشان‌دهنده حالت ریشه‌ای یک فعل است. از جمله مثال‌هایی که برای این نوع فعل وجود دارد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

I go to school every day.

من هر روز به مدرسه می‌روم.

You run a mile every morning.

شما هر روز یک مایل می‌دوید.

Do your homework.

تکالیفت را انجام بده.

افعال منظم در زبان انگلیسی

این نوع از افعال در زبان انگلیسی افعالی هستند که رایج‌ترین صرف را دارند. این افعال که به آنها افعال باقاعده نیز گفته می‌شود در اکثر مواقع از گرامر خاص و مشخصی پیروی می‌کنند و استفاده از آنها کار سختی نخواهد بود. مثال‌های زیر را در نظر بگیرید:

Rehan plays cricket.

ریحان کریکت بازی می‌کند.

Tam called out my name.

تام نام من را صدا زد.

You really walked all the way back?

واقعا تمام راه برگشت را پیاده رفتی؟

افعال پویا

افعال فعال (Action Verb) (همچنین به عنوان افعال پویا (Dynamic Verbs) نیز شناخته می‌شوند) یک فرآیند فعال را توصیف می‌کنند که به یک تاثیر خاص منجر می‌گردد. مثال:

توضیحاتی در خصوص افعال پویا در زبان انگلیسی

در بخش‌های قبلی درباره افعال پویا صحبت کردیم و گفتیم که یکی از کاربردی‌ترین انواع فعل در انگلیسی به شمار می‌آید. این افعال همانطور که از نامشان پیداست برای اشاره به یک عمل خاص مورداستفاده قرار می‌گیرند. این اعمال خاص می‌توانند شامل اعمال فیزیکی با بدن یا اشیا مانند پریدن، ضربه زدن، آواز خواندن و یا حتی اعمال ذهنی شوند که از جمله آنها می‌توان به فکرکردن، در نظر گرفتن یا حفظ کردن اشاره کرد. معمولا بیشتر افعالی که در انگلیسی وجود دارند جز افعال پویا به شمار می‌آیند که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

run

swim

help

ignore

believe

مثال‌های زیر به شما کمک می‌کند تا بتوانید به شکل بهتری با این افعال و کاربردهای آنها آشنا شوید:

I work at a factory.

من در یک کارخانه کار می‌کنم.

Cats chase mice.

گربه‌ها موش را تعقیب می‌کنند.

We listened to the woman’s amazing story.

ما به داستان شگفت‌انگیز زن گوش دادیم.

افعال حالتی (Stative Verbs)

در مقابل افعال فعال، افعال حالتی (Stative Verbs) حالت‌های یک موضوع را توصیف می‌کنند. این افعال شامل افعال ربط مانند be و افعال حسی می‌شوند که برای توصیف یا تکمیل مفهوم جمله مورد استفاده قرار می‌گیرند. این کار هم معمولا به کمک گزاره‌ی اسمی یا وصفی قابل انجام است.

سایر افعال حالتی عبارتند از افعالی که بیانگر احساسات ، تملک ، شناخت و حالات یا خصوصیات آن‌ها هستند. مثال: 

نکات تکمیلی درباره افعال Stative

افعال Stative در آموزش زبان انگلیسی از اهمیت زیادی برخوردار هستند  شما هم باید توجه ویژه‌ای به این افعال داشته باشید. در بخش‌های قبلی توضیحاتی را درباره این افعال ارائه دادیم و حال در این بخش قصد داریم توضیحات تکمیلی را در این زمینه در اختیار شما قرار دهیم. برخلاف افعال پویا، افعال Stative به شرایط یا حالات وجودی اشاره دارند. به طور کلی ما از این افعال برای توصیف چیزهایی مانند کیفیت‌ها، حالات وجودی،؛ عقاید و باورها، احساسات و مواردی از این قبیل استفاده می‌کنیم.

زمانی که این افعال در یک جمله مورداستفاده قرار می‌گیرند به خود عمل اشاره نمی‌کنند. دانستن این نکته مهم است که ما کمتر از این نوع افعال در زمان فعل استمراری استفاده می‌کنیم. از جمله افعال Stative که در زبان انگلیسی مورداستفاده قرار می‌گیرند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

love

want

own

have

resemble

برای این‌که به شکل بهتری با این افعال و کاربردهایی که در زبان انگلیسی دارند آشنا شوید در ادامه چند مثال کاربردی را برای شما آورده‌ایم که به این موضوع کمک شایانی خواهند کرد:

The mansion has five bathrooms.

این عمارت دارای پنج حمام است.

Allie loves her younger sisters.

الی خواهران کوچک‌ترش را دوست دارد.

My car needs an oil change.

ماشین من نیاز به تعویض روغن دارد.

افعال عبارتی (Phrasal Verbs)

افعال عبارتی، افعالی هستند که باید برای ایجاد معنی خاص و منحصر به فرد با حروف اضافه یا particleها جفت شوند. این افعال اکثراً اصطلاحی هستند، یعنی نمی‌توان آن‌ها را بر اساس کلمات موجود و به شکل تحت‌اللفظی ترجمه کرد. برای مثال «looking after» به معنی «نگاه کردن بعد از» نیست! بلکه به معنی « مراقبت کردن» است.

افعال شرطی (Conditional Verbs)

کلمه‌ی «افعال شرطی» به فعل‌هایی اطلاق می شود كه در جملات شرطی مورد استفاده قرار می‌گیرند  و نتیجه‌ای فرضی را توصیف می‌كنند كه به شرطی دیگر متكی باشد. در این جملات بیشتر از کلمه‌ی if و یکی از افعال برای بیان وضعیت شرطی استفاده می‌شود و غالباً از افعال کمکی معین (modal auxiliary verbs) برای توصیف نتیجه فرضی استفاده می‌کنند. به عنوان مثال:

افعال متعدی در انگلیسی

از دیگر انواع افعال در زبان انگلیسی می‌توان به افعال متعدی اشاره کرد. اگر بخواهیم تعریف دقیقی از این نوع فعل را ارائه دهیم می‌توان گفت که فعل اصلی که یک مفعول مستقیم درست بعد از آن می‌آید یک فعل متعدی خواهد بود. معمولا این افعال قادر هستند تا ساده‌ترین نوع جملات را در زبان انگلیسی بسازند.

مثال‌ها:

She went to the fair.

او به نمایشگاه رفت.

We do not like being called out loud in crowds.

ما دوست نداریم در میان جمع با صدای بلند صدازدن شویم.

I love visiting my village home.

من عاشق دیدن خانه روستایی خود هستم.

نکات تکمیلی درباره افعال متعدی در گرامر زبان انگلیسی

یکی دیگر از انواع فعل در انگلیسی که پیش‌تر درباره آن صحبت کردیم و اطلاعاتی را در اختیار شما قرار دادیم افعال متعدی هستند. این افعال نیز جز پرکاربردترین انواع افعال در زبان انگلیسی به شمار می‌آیند که در بسیاری از جملات به زبان انگلیسی مورداستفاده قرار می‌گیرند. در تعریف فعل متعدی آمده است که این نوع فعل، فعلی است که با مفعول مستقیم در جمله همراه می‌شود. مفعول مستقیم می‌تواند اسم، ضمیر یا عبارت اسمی باشد که توسط فاعل آن جمله کاری روی آن انجام می‌شود.

دقت داشته باشید که هم افعال پویا و هم افعال ثابت می‌توانند هر دو مفعول مستقیم داشته باشند و به این به آن معناست که هر دو آنها می‌توانند به‌عنوان فعل متعدی در نظر گرفته شوند. در این بخش قصد داریم برخی از نمونه جملاتی که نشان‌دهنده افعال متعدی در گرامر زبان انگلیسی هستند را در اختیار شما قرار دهیم:

Leonardo ate a delicious pepperoni pizza.

لئوناردو یک پیتزای خوشمزه پپرونی خورد.

The wealthy man bought three paintings.

مرد ثروتمند سه تابلوی نقاشی خرید.

She really hates broccoli.

او واقعا از کرم بروکلی متنفر است.

افعال لازم در زبان انگلیسی

این نوع از افعال نیز در واقع افعال اصلی هستند که یک مفعول مستقیم مشخص شده بلافاصله بعد از آنها قرار نمی‌گیرد و به‌جای آن یک مفعول غیرمستقیم در جایی از جمله به آن اشاره خواهد کرد. چنین فعلی را فعل غیرمستقیم یا لازم می‌نامند. نکته بسیار مهمی که در اینجا وجود دارد این است که این افعال معمولا جملات مربوطه را ناقص می‌کنند.

مثال‌ها:

I laughed.

من خندیدم.

John ran.

جان دوید.

A ghast of cold wind blew.

باد سردی وزید.

اطلاعات بیشتری که باید درباره افعال ناگذر (لازم) در زبان انگلیسی بدانید

در بخش قبلی اشاره کردیم که افعال متعدی یکی از انواع فعل در انگلیسی به شمار می‌آیند که دارای کاربردهای بسیار زیادی بوده و در موارد متعددی مورداستفاده قرار می‌گیرند. حال باید دقت داشته باشید که در مقابل افعال متعدی افعال ناگذر قرار دارند که دقیقا نقطه مقابل افعال متعدی را تشکیل می‌دهند. اگر در یک جمله فعل ما نیازی به مفعول مستقیم نداشته باشد در این صورت به آن فعل ناگذر گفته می‌شود. نکته مهمی که باید به یاد داشته باشید این است که تنها اسم‌ها، ضمایر و عبارات اسمی می‌توانند مفعول مستقیم باشند.

عبارات اضافه، صفات و قیدها را نمی‌توان به‌عنوان مفعول مستقیم در نظر گرفت. بار دیگر باید به این نکته توجه کنید که هم افعال پویا و هم افعال ثابت هر دو می‌توانند به‌عنوان یک فعل ناگذر در نظر گرفته شوند. برای آشنایی هرچه بیشتر با این نوع افعال به شما پیشنهاد می‌کنیم مثال‌های زیر را در نظر بگیرید:

Airplanes fly.

هواپیماها پرواز می‌کنند.

The children slept while the adults worked.

بچه‌ها می‌خوابند درحالی که بزرگ‌ترها کار می‌کردند.

The terrified monkeys hid in the trees after they saw the gigantic hungry snake.

میمون‌های وحشت‌زده پس از دیدن مار غول‌پیکر گرسنه در درختان پنهان شدند.

افعال ضعیف در انگلیسی

افعالی که با -d و -t در فرم گذشته نامعین و اسم‌مفعول به پایان می‌رسند افعال ضعیف در انگلیسی هستند که جز مهم‌ترین افعال در زبان انگلیسی به شمار می‌آیند و شما باید با آنها آشنا شوید. دقت داشته باشید که همه افعال ضعیف در انگلیسی با افعال باقاعده در ارتباط نیستند؛ ولی تلاش‌هایی برای ارتباط‌دادن میان این دو وجود دارد.

مثال‌ها:

Spend => Spent

Walk => Walked

Book => Booked

Learn => Learnt

Want => Wanted

افعال قوی در زبان انگلیسی

دسته دیگری از افعال در زبان انگلیسی افعال قوی هستند که شامل افعالی می‌شوند که در آنها حروف صدادار در ریشه فعل از i به a و به u تغییر می‌کنند که این تغییر در فرم حال نامعین و گذشته نامعین به اسم‌مفعول اعمال می‌شود. از جمله مثال‌های این نوع افعال در زبان انگلیسی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

افعال سببی (Causative Verbs)

از افعال سببی برای نشان دادن تاثیر یک شخص یا شیء در بروز یک عمل یا اتفاق استفاده می‌شود. یعنی وقتی می‌خواهید بگویید که شخصی یا چیزی باعث بروز یک اتفاق یا حادثه شده است، باید از این افعال استفاده کنید. آن‌ها عموما با یک اسم یا ضمیر در جمله قرار می‌گیرند و در کنار آن‌ها یک فعل infinitive‌ که در اصل غیر سببی است نیز قرار می‌گیرد. این فعل عملی را توصیف می‌کند که به خاطر آن شخص یا شیء اتفاق افتاده است. برای درک بیشتر مطلب به مثال‌های زیر توجه کنید:

 افعال واقعی (Factitive Verbs)

از افعال واقعی برای نشان دادن وضعیت یک شخص، مکان یا چیزهایی استفاده می‌شود که در اثر عمل فعلی دیگر به وجود آمده‌اند. به عنوان مثال:

 افعال انعکاسی (Reflexive Verbs)

افعال انعکاسی با فاعل‌هایی در جمله قرار می‌‌گیرند که می‌توانند مفعول مستقیم آن‌ها نیز باشند. یعنی عمل فعل هم روی فاعل تاثیر می‌گذارد هم توسط او انجام می‌شود. مفعول افعال انعکاسی متعدی (transitive reflexive verbs) معمولا ضمایر انعکاسی هستند.  به عنوان مثال:

افعال متناهی

افعال متناهی در زبان انگلیسی افعالی هستند که به آنها ریشه جملات گفته می‌شود. این افعال شکلی از فعل هستند که توسط فاعل انجام می‌شوند و یکی از دوازده حالت زمان را به کار می‌برند و نوع آنها نیز باتوجه‌به تعداد فاعل‌ها تغییر می‌کند.

مثال‌ها:

Alex went to school.

الکس به مدرسه رفت.

در اینجا الکس که فاعل جمله است عملی را در گذشته انجام داده است. این اطلاعات با فعل went قابل‌مشاهده است.

Robert plays hockey.

رابرت هاکی بازی می‌کند.

He is playing for Australia.

او برای استرالیا بازی می‌کند.

He is one of the best players.

او یکی از بهترین بازیکنان است.

دقت داشته باشید که در اینجا فعل is مستقیما به خود فاعل اشاره دارد.

افعال نامتناهی در زبان انگلیسی

از دیگر انواع افعال در زبان انگلیسی می‌توان به افعال نامتناهی اشاره کرد. این نوع افعال در واقع واقعا فعل نیستند. آنها به‌عنوان فعل در جمله عمل نمی‌کنند؛ بلکه نقش آنها در اکثر مواقع اسم، صفت، قید یا موارد دیگر است. از جمله اشکال مختلفی که برای این نوع افعال وجود دارد می‌توان به اسم‌مصدر، مضارع و… اشاره کرد. دقت داشته باشید که اگر مضارع افعال کمکی بگیرند به افعال متناهی تبدیل می‌شوند.

مثال‌:

Alex went abroad to play (Infinitives)

الکس برای بازی به خارج از کشور رفت. (نامتناهی)

Playing cricket is his only job. (Present participle)

بازی کریکت تنها شغل اوست. (وجه وصفی معلوم)

I have a broken bat.

من یک خفاش شکسته دارم. (اسم‌مفعول)

افعال عمل در زبان انگلیسی

این نوع از افعال در زبان انگلیسی نشان می‌دهند که فاعل یک جمله چه کاری را انجام می‌دهد. این افعال می‌توانند باعث شوند تا شنونده یا خواننده جمله احساسات داشته باشد، صحنه‌ها را واضح‌تر و دقیق‌تر ببیند. این نوع افعال می‌توانند متعدی یا لازم باشند. افعالی که متعدی هستند باید مفعول مستقیم داشته باشند. مثال‌ها:

I painted the car.

ماشین را رنگ کردم.

She is reading the newspaper.

او در حال خواندن روزنامه است.

افعال ربطی در زبان انگلیسی

به‌طورکلی چنین فعلی می‌تواند جزئیاتی را درباره موضوع جمله اضافه کند. در ساده‌ترین شکل خود می‌تواند فاعل و متمم را به یکدیگر متصل کرده و به‌جای نشان‌دادن عمل بین آنها پیوندی را ایجاد کند. دقت داشته باشید که افعال ربطی عموما افعال be نیز نامیده می‌شوند که از جمله آنها می‌توان به am، is، are و … اشاره کرد. بااین‌حال افعال دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند به‌عنوان فعل ربطی عمل کنند که از جمله آنها می‌توان به Act، feel، remain، appear و … اشاره کرد.

مثال‌ها:

She appears ready for the game. (She is ready for the game.)

او برای بازی آماده به نظر می‌رسد. (او برای بازی آماده است)

The food seemed delicious. (The food was delicious.)

غذا خوشمزه به نظر می‌رسید. (غذا خوشمزه بود)

You look happy. (You are happy.)

شما خوشحال به نظر می‌رسید. (خوشحال هستید)

زمان های مختلف در زبان انگلیسی و نقش فعل در آنها

در دستور زبان انگلیسی، زمان‌ها/ tense ها زمان انجام یک عمل یا حالت را نشان می‌دهند و نقش مهمی را در نحوه انتخاب افعال برای انتقال زمانی که اتفاقی می‌افتد بازی می‌کنند. سه زمان اصلی وجود دارد: گذشته، حال و آینده، که هر کدام دارای چهار جنبه ساده، استمراری، کامل و استمراری کامل است. در اینجا یک مرور کلی از هر زمان با مثال آورده شده است. معمولاً در کلاس های زبان انگلیسی بخش مهمی به این مبحث اختصاص داده میشود.

1. زمان ساده/ simple tense:

 – گذشته ساده/ Past Simple : اقدامات انجام شده در گذشته را توصیف می کند. این افعال به دو گروه با قاعده ( اضافه شدن –ed به انتها برای تبدیل به گذشته) و بی قاعده ( مانند saw که گذشته see/ دیدن  است) تقسیم میشوند.

• “/ she visited her grandmotherاو به دیدن مادربزرگش رفت.”
• “they watched a movie/ آنها یک فیلم تماشا کردند.”

 – حال ساده/  Present Simple: اعمال عادت یا حقایق کلی و روتین ها را توصیف می کند.  

• “He drinks coffee every morning/ او هر روز صبح قهوه می نوشد.”
•  “the sun rises in the east/ خورشید در شرق طلوع می کند.”

 – آینده ساده/ Simple future: اقداماتی را که اتفاق خواهند افتاد توصیف می کند.  

• “She will travel to Paris next week/ او هفته آینده به پاریس سفر خواهد کرد.”
•  “They will meet in the cafe/ آنها در کافه ملاقات خواهند کرد.”

2. زمان  استمراری/ Continuous (Progressive) tenses:

 – گذشته استمراری/ Past Continuous: اقدامات در حال انجام در گذشته را توصیف می کند.

• “She was reading a book/ او در حال خواندن کتاب بود.”
•  “they were playing soccer/ آنها داشتند فوتبال بازی می کردند.”

 – حال استمراری/ Present Continuous: اقدامات در حال انجام در زمان حال را توصیف می کند.

• “He is working on a project/ او در حال کار روی یک پروژه است.”
•  “She is cooking dinner/ او در حال پختن شام است.”

 – آینده استمراری: اقدامات در حال انجامی را که در آینده اتفاق خواهند افتاد را توصیف می کند.

• “She will study tonight/ او امشب درس خواهد خواند.”
•  “They will be travelling tomorrow/ آنها فردا به مسافرت خواهند رفت.”

3. زمان کامل/ Perfect tenses:

 – گذشته کامل/  Past Perfect: اقداماتی را که قبل از عمل دیگری در گذشته انجام شده اند را توصیف می کند.

• “He had finished his homework before dinner/ او قبل از شام تکالیفش را تمام کرده بود.”
• “They had left before the rain started/ آنها قبل از شروع باران رفته بودند.”

 – حال کامل/ Present Perfect: اقداماتی را که در زمان نامشخصی رخ داده اند یا مربوط به زمان حال هستند را توصیف می کند.

• “She has visited France/. او از فرانسه بازدید کرده است.”
•  “He has lost his keys/ او کلیدهایش را گم کرده.”

 – آینده کامل/ Future Perfect: اقداماتی را توصیف می کند که قبل از زمان مشخصی در آینده تکمیل می شوند.

• “She will have finished the project by tomorrow/ او تا فردا پروژه را به پایان خواهد رساند.”
• “They will have arrived by noon/ آنها تا ظهر خواهند رسید.”

4. زمان استمراری کامل/ Perfect Continuous Tense:

 – گذشته کامل استمراری/ Past Perfect Continuous: اقداماتی را توصیف می کند که قبل از اقدام گذشته دیگری در حال انجام بودند.

• ” She had been studying for hours before the exam / او ساعتها قبل از امتحان مشغول مطالعه بود.”
• ” They had been living there for a year. / آنها یک سال بود که آنجا زندگی می کردند.”

 – حال کامل استمراری/ Present Perfect Continuous: اعمالی را توصیف می کند که در گذشته شروع شده و تا زمان حال ادامه دارد.

• ” He has been working here for five years او پنج سال است که اینجا کار می کند.”
•  ” She has been reading since morning او از صبح در حال مطالعه است.”

 – آینده کامل استمراری/ Future Perfect Continuous: اقداماتی را توصیف می کند که تا زمان مشخصی در آینده ادامه خواهند داشت.

• ” She will have been working here for ten years next month / ماه آینده ده سال میشود که او اینجا کار میکند .”
• ” They will have been traveling for 24 hours by then / تا آن موقع آنها 24 ساعت است که در سفر هستند.”

افعال در هر زمان، چارچوب زمانی و ماهیت عمل یا حالت را نشان می‌دهند و امکان ارتباط دقیق در مورد زمان وقوع رویدادها و مدت زمان آنها را فراهم می‌کنند.

Mood در گرامر زبان انگلیسی

در دستور زبان انگلیسی، حالت/ mood به احساس یا فضایی اطلاق می شود که یک فعل در یک جمله ایجاد می کند. این حالت با زمان (گذشته، حال، آینده) یکسان نیست، اما در مورد عملکرد فعل بیشتر به ما می گوید. حالت یا mood می تواند امری/ imperative (اعمال دستور)، نشان دهنده / indicative(بیان حقایق)، استفهامی/ interrogative (پرسیدن سؤال)، فرعی/ subjunctive (بیان آرزوها یا تردیدها) یا شرطی/ conditional (موقعیت های فرضی) باشد.

1. حالت امری/ imperative: این حالت دستوری را می رساند و برای دادن دستورات یا درخواست استفاده می شود. اغلب فاعل (“you”) در آنها حذف میشود و برای ایجاد یک فرمان واضح بر فعل تاکید می کند.

• Close the door please”/ در را ببند، لطفا.” (فرمان)
•  “be careful crossing the street/ هنگام عبور از خیابان مراقب باشید!” (دستورالعمل)
•  “can you pass the salt/ آیا می توانی نمک را بدهی؟” (درخواست)

2. حالت نشانگر/ indicative: این حالت در زبان انگلیسی برای اظهارات و سؤالات مربوط به حقایق، باورها یا اطلاعات عمومی پذیرفته شده استفاده می شود. اعمال و موقعیت ها را بدون توجه به زمان (گذشته، حال یا آینده) واقعی یا واقعی نشان می دهد.

• “the sun is shining today/ خورشید امروز می‌درخشد.” (واقعیت فعلی)
•  “Do you like pizza/ آیا پیتزا دوست داری؟” (سوال فعلی در مورد اعتقاد)
•  “She graduated from college last year/ او سال گذشته از کالج فارغ التحصیل شد.” (واقعیت گذشته)

3. حالت پرسشی/ interrogative: این حالت با معکوس کردن ترتیب معمول فاعل-فعل در جملات توضیحی یا افزودن یک کلمه سوالی مانند “چه چیز/ what”، “چه کسی/ who”، “وقتی/ when” و غیره سوالاتی را تشکیل می‌دهد. به ما کمک می‌کند اطلاعات یا تائیدیه را درخواست کنیم.

• “what time is it/ ساعت چند است؟” (با استفاده از کلمه سوالی)
•  “Are you coming to the party/ آیا به مهمانی می آیی؟” ( وارونگی ترتیب فاعل – فعل )

4. حالت فرعی/ subjunctive: این حالت آرزوها، تردیدها یا موقعیت های فرضی را بیان می کند که لزوماً واقعی  نیستند. اغلب از فعل “be” در شکل فرعی خود (“were” به جای “was”) استفاده می کند و ممکن است به افعال کمکی مانند “may”، “might” یا “could” نیاز داشته باشد.

• “I wish I could fly/ کاش می‌توانستم پرواز کنم.” (با ابراز تمایل)”
•  “If I were you, I would take the other job/ اگر من جای تو بودم، کار دیگر را می گرفتم.” (با بیان یک موقعیت فرضی)
•  “It is important that he arrive on time/ مهم است که به موقع برسد.” (بیان یک ضرورت)

5. حالت مشروط/ conditional: این حالت موقعیت هایی را بر اساس یک وضعیت توصیف می کند، اغلب از عبارات “اگر/ if” یا “مگر اینکه/ unless” استفاده می کند. به ما امکان می دهد در مورد احتمالات یا پیامدها صحبت کنیم.

• “if it rains, we will stay inside/ اگر باران بیاید، ما داخل می‌مانیم.” (شرایط مؤثر بر عملکرد آینده)”
•  “I would help you if I could/ اگر میتوانستم به شما کمک میکردم (شرایط مؤثر بر امکان فعلی)

سخن پایانی

در انتها مجددا لازم است تاکید شود که افعال قلب پویای گرامر انگلیسی هستند که برای ساختن جملاتی که به طور مؤثر اعمال، حالات و رخدادها را منتقل می کنند ضروری است. درک انواع مختلف افعال، به همراه نقش آنها در زمان های مختلف، افراد را قادر می سازد تا با وضوح و دقت ارتباط برقرار کنند. تسلط بر افعال نه تنها مهارت گرامری فرد را افزایش می دهد، بلکه بیان نوشتاری و گفتاری را نیز غنی می کند. همانطور که به کاوش و تمرین استفاده از افعال در زمینه‌های مختلف ادامه می‌دهید، تسلط دقیق‌تری به زبان انگلیسی خواهید داشت. با شرکت در کلاس های آموزشگاه زبان ایرانمهر، میتوانید درک کامل و همه جانبه ای از فعل و انواع آن پیدا کرده و افعال را به درستی و با اعتماد به نفس در جملات خود بکار گیرید.

سوالات متداول

در این بخش قصد داریم به برخی از رایج‌ترین سوالات درباره انواع فعل در انگلیسی پاسخ دهیم.

بیشتر بخوانید:یادگیری افعال رایج در زبان انگلیسی

بیشتر بخوانید:صرف افعال در زبان انگلیسی