ضمایر ملکی در انگلیسی (مقایسه با اسم و صفات ملکی)

اگر با انواع ضمیر در گرامر زبان انگلیسی آشنایی داشته باشید حتما می‌دانید که ضمایر ملکی یکی از انواع ضمایر در این زبان به شمار می‌آیند که دارای کاربردهای بسیار زیادی بوده و در موارد متعددی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این ضمایر دارای ویژگی‌های زیادی هستند که باعث می‌شود تا گاهی اوقات استفاده از آنها کمی سخت و دشوار باشد. بااین‌حال زمانی که شما با قوانین استفاده از ضمایر ملکی در انگلیسی آشنا  می‌شوید می‌توانید به ساده‌ترین شکل ممکن از آن استفاده کرده و از مزایای این ضمایر نهایت بهره را ببرید. ما در این بخش از آموزش زبان انگلیسی قصد داریم کمی بیشتر درباره این ضمایر در زبان انگلیسی صحبت کرده و نکات مهم و کاربردی را دراین‌خصوص در اختیار شما قرار دهیم.

پس اگر شما هم جز آن دسته از افرادی هستید که علاقه‌مند به داشتن اطلاعات بیشتر در خصوص نحوه استفاده از ضمایر ملکی هستید به شما پیشنهاد می‌کنیم حتما ادامه این مطلب را بادقت مطالعه کنید تا اطلاعات موردنیاز خود در این زمینه را به دست بیاورید.

دوره های آموزش زبان انگلیسی
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای کودکان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای نوجوانان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای بزرگسالان

آشنایی با ضمایر ملکی در زبان انگلیسی

به‌طورکلی ضمایر ملکی در زبان انگلیسی ضمایری هستند که برای نشان دادن مالکیت یا تصرف چیزی یا شخصی توسط چیز یا شخص دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد. از جمله مهم‌ترین ضمایر ملکی که در این زبان وجود دارند می‌توان به ضمایری مانند his، yours، ours، mine، who، hers، theirs اشاره کرد. نکته بسیار مهمی که در خصوص این ضمایر وجود دارد این است که آنها ارتباط نزدیکی با تعیین‌کننده‌های ملکی دارند. از جمله تعیین‌کننده‌های ملکی نیز می‌توان به مواردی مانند my، our، your، his، her،its و … اشاره کرد. زمانی که قصد استفاده از ضمایر ملکی را دارید حتما باید متوجه تفاوت میان آنها و تعیین‌کننده‌های ملکی شوید و به‌درستی از این دو استفاده کنید که در ادامه به طور مفصل دراین‌خصوص صحبت خواهیم کرد.

برای این‌که به شکل بهتری این موضوع را درک کنید در ادامه مثال‌هایی را از تعیین‌کننده‌های ملکی و ضمایر ملکی در زبان انگلیسی آورده‌ایم که به شما در درک این تفاوت کمک شایانی خواهد کرد.

مثال‌های مربوط به ضمایر ملکی:

I don’t think this one is mine.

فکر نمی‌کنم این یکی مال من باشد.

Do you know which table is ours?

می‌دانی کدام میز برای ماست؟

Yours is the nicest living room I’ve ever been in.

اتاق نشیمن شما زیباترین اتاق نشیمن است که من تابه‌حال در آن بوده‌ام.

Those books are his.

آن کتاب‌ها مال اوست.

The problem is hers to deal with; I’m not getting involved.

این مشکل اوست که باید با آن کنار بیاید، من درگیر نمی‌شوم.

You haven’t had real chocolate until you’ve tried theirs.

شما تا زمانی که شکلات آنها را امتحان نکرده‌اید، شکلات واقعی نخورده‌اید.

Whose are these papers?

این اوراق مال کیست؟

مثال‌های تعیین‌کننده‌های ملکی:

This is my dog, Fido.

این سگ من است، فیدو

At our house, we have some special Christmas traditions.

در خانه ما سنت‌های ویژه کریسمس وجود دارد.

I’d love to get your feedback.

من دوست دارم که بازخورد شما را دریافت کنم.

I don’t know; I’ve never met his family.

نمی‌دانم، هرگز خانواده او را ندیده‌ام.

What are her hobbies?

سرگرمی‌های او چیست؟

Beethoven’s Ninth Symphony is best remembered for its final movement.

سمفونی نهم بتهووین بیشتر به‌خاطر موومان آخرش به یاد می‌آید.

If they want to get worked up about it, that’s their prerogative.

اگر آنها می‌خواهند در خصوص آن کار کنند این حق آنهاست.

The house, whose windows were still open, had been abandoned weeks ago.

خانه‌ای که هنوز پنجره‌هایش باز بود، هفته‌ها پیش رها شده بود.

نکته بسیار مهمی که در اینجا باید به آن توجه داشته باشید این است که از نظر فنی می‌توان از Its به‌عنوان یک ضمیر ملکی استفاده کرد. (یعنی به‌تنهایی در عباراتی مانند the toys are its قابل‌استفاده خواهد بود)؛ ولی نباید فراموش کنید که استفاده از آن در انگلیسی مدرن بسیار نادر است و اگر می‌خواهید که نوشته‌های شما به شکل خواناتری خوانده شوند بهتر است که از نوشتن و استفاده از آن جلوگیری و خودداری کنید. معمولا در زبان انگلیسی مدرن از آن تنها به‌عنوان یک تعیین‌کننده ملکی استفاده می‌شود.

چگونه از ضمایر ملکی در جمله‌ها استفاده می‌شود؟

به‌طورکلی باید دقت داشت که ضمایر ملکی در انگلیسی به‌جای اسم برای بیان مختصرتر اظهارات مالکیت بدون نیاز به تکرار اسم‌هایی که نماینده مالک یا مالکیت هستند مورداستفاده قرار می‌گیرد.

مثال غلط:

Randall says that the pencil case is Randall’s pencil case.

رندال می‌گوید که جامدادی، جامدادی رندال است.

مثال درست:

Randall says that the pencil case is his.

رندال می‌گوید که جامدادی برای اوست.

نکته‌ای که باید در اینجا به آن دقت داشته باشید این است که تصرف در زمینه ضمایر و تعیین‌کننده‌های ملکی می‌تواند به معنای مالکیت تحت‌اللفظی چیزی باشد (مثلا یک کتاب یا یک شرکت)؛ ولی همچنین می‌تواند نشان‌دهنده انواع تصدیق بیشتر نیز باشد. مثلا شما می‌توانید نگه‌داشتن رابطه با کسی یا مکانی را در نظر بگیرید.

مثلا از جمله نمونه‌ جمله‌هایی که نشان‌دهنده دارایی‌های روابط هستند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

This is my sister, Jane.

این خواهر من، جین است.

I want to be yours forever. Will you marry me?

من می‌خواهم برای همیشه مال تو باشم. با من ازدواج می‌کنی؟

He really missed his hometown.

واقعا دلش برای زادگاهش تنگ شده بود.

She thought that no boss could be worse than hers.

او فکر می‌کرد که هیچ رئیسی نمی‌تواند بدتر از رئیس او باشد.

توافق با مقدم با استفاده از ضمیر ملکی

به‌طورکلی مقدم ضمیر ملکی در زبان انگلیسی شخص یا چیزی است که مشخص می‌کند به چه کسی یا چه چیزی اشاره می‌شود. به‌عنوان‌مثال در عبارت Diana says that the car is hers, (دیانا گفت که ماشین اینجاست) مقدم hers که یک صفت مالکیت است دیانا یعنی صاحب خودرو خواهد بود.

ضمایر ملکی یا تعیین‌کننده‌های ملکی باید حتما توافق میان ضمیر و مقدم را در زمینه‌های شخص، جنسیت و عدد نشان دهد و از این نظر نباید تفاوتی میان این دو وجود داشته باشد. برای مثال در جمله بالا ضمیر ملکی hers مونث است، حالت سوم‌شخص است (چراکه گوینده دیانا نیست و مستقیما او را خطاب نمی‌کند) و از طرف دیگر مفرد است.

برای این‌که به شکل بهتری این موضوع را درک کنید به شما پیشنهاد می‌کنیم مثال‌های زیر را بادقت مشاهده کنید:

Fabian expects that the prize will be his.

فابیان انتظار دارد که جایزه متعلق به او باشد.

I like my car, but I wish my parents would let me drive theirs sometimes.

من ماشینم را دوست دارم، اما ای‌کاش پدر و مادرم گاهی اجازه می‌دادند ماشین آنها را برانم.

The building is about to collapse under its own weight.

ساختمان به‌خاطر وزن خود در شرف فروریختن است.

توافق میان فاعل و فعل

زمانی که قصد استفاده از ضمایر ملکی در انگلیسی را دارید باید به توافق میان فاعل و فعل نیز دقت داشته باشید. هر ضمیر ملکی که به‌عنوان فاعل جمله استفاده می‌شود بسته به این‌که به چه چیزی اشاره می‌کند (چیزی که در اختیار دارد) می‌تواند مفرد یا جمع باشد.

برای درک هرچه بهتر این موضوع دو مثال زیر را بادقت مشاهده کنید:

Her favorite color is purple, but mine is green.

رنگ موردعلاقه او بنفش است؛ ولی رنگ موردعلاقه من سبز است.

I know you’re a bit scared of dogs, but I promise mine are really friendly.

می‌دانم که شما کمی از سگ‌ها می‌ترسید؛ ولی قول می‌دهم سگ‌های من واقعا دوستانه برخورد می‌کنند.

ضمایر ملکی در مقایسه با تعیین‌کننده‌های ملکی

همان‌طور که در بخش‌های قبلی نیز به این موضوع اشاره کردیم ضمایر ملکی و تعیین‌کننده‌های ملکی ارتباط نزدیکی با یکدیگر دارند و گاهی از نظر املایی نیز یکسان هستند؛ ولی نباید فراموش کنید که آنها نقش‌های دستوری متفاوتی را می‌گیرند.

ضمایر ملکی در انگلیسی همیشه به‌تنهایی مورداستفاده قرار می‌گیرند و اسمی را تغییر نمی‌دهند؛ بلکه جایگزین اسم می‌شوند. تعیین‌کننده‌های ملکی (که گاهی اوقات صفت‌های ملکی نیز نامیده می‌شوند) در عوض اسمی را که بعد از آن می‌آیند تغییر می‌دهند.

ازآنجایی‌که ضمایر ملکی به شما اجازه نمی‌دهند که مالکیت موردنظر را مشخص کنید فقط باید زمانی از آنها استفاده کنید که این موضوع را از قبل مشخص کرده باشید. در غیر این صورت شما باید از یک تعیین‌کننده اسمی و به دنبال آن یک اسم استفاده کنید که هویت مالک را مشخص می‌کند.

مثال‌های صحیح و غلط زیر را در نظر بگیرید:

مثال غلط:

Once each participant had finished theirs, they could move on to the next task.

هنگامی که هریک از شرکت‌کنندگان کار خود را به پایان رساند، می‌توانند به سراغ کار بعدی بروند.

مثال درست:

Once each participant had finished their questionnaire, they could move on to the next task.

زمانی که هر شرکت‌کننده پرسش‌نامه خود را به پایان رساند می‌تواند سراغ کار بعدی برود.

مقایسه میان its و it’s

اولین نکته‌ای که باید به آن دقت داشته باشید این است که its و it’s معمولا به‌اشتباه به‌جای یکدیگر مورداستفاده قرار می‌گیرند؛ ولی نباید فراموش کنید که این دو معانی کاملا متفاوتی دارند.

به‌طورکلی Its  املای صحیح تعیین‌کننده ملکی است که برای نشان‌دادن چیزی متعلق به یک حیوان یا یک شی مورداستفاده قرار می‌گیرد. این در حالی است که It’s در واقع خلاصه شده عبارت it is است. آپاستروف برای نشان‌دادن انقباض در اینجا مورداستفاده قرار می‌‎گیرد و کاربرد آن نشان‌دادن مالکیت نیست.

مثال‌های زیر را برای آشنایی بیشتر با این موضوع مشاهده کنید:

The cat guarded its territory ruthlessly.

گربه بی‌رحمانه از قلمرو خود محافظت می‌کرد.

It’s best to get a good night’s sleep before your exam

بهتر است قبل از امتحان یک خواب راحت داشته باشید.

نکته مهمی که در اینجا باید به آن دقت داشته باشید این است که همین سردرگمی گاهی اوقات ممکن است برای کلمات who’s و whose نیز رخ دهد. مجددا در اینجا باید دقت داشته باشید که استفاده از آپاستروف برای نشان‌دادن انقباض است و who’s در واقع منقبض شده کلمه who is یا who has است. این در حالی است که نسخه بدون آپاستروف آن در واقع یک ضمیر ملکی است.

اگرچه مالکیت در اسم‌های ملکی با استفاده از آپاستروف مشخص می‌شود (مثلا جمله Jeremy’s dad’s house’s garage به معنی گاراژ خانه پدری جرمی را در نظر بگیرید)؛ ولی نباید فراموش کنید که ضمایر ملکی به این شکل تشکیل نمی‌شوند. این بدان معناست که املاهایی مانند your’s یا their’s همواره غلط هستند که باید به این موضوع دقت و توجه کافی را داشته باشید.

نکاتی مهم در خصوص Whose

برخلاف سایر ضمایر ملکی در انگلیسی باید به این موضوع دقت داشته باشید که whose به‌عنوان ضمیر شخصی دسته‌بندی نمی‌شود و در دسته ضمایر پرسشی و ضمایر نسبی قرار می‌گیرد. علاوه بر این شما می‌توانید از آن به‌عنوان تعیین‌کننده پرسشی یا نسبی نیز استفاده کنید که دارای کاربردهای زیادی خواهد بود.

نکته مهم دیگری که در اینجا باید به آن دقت داشته باشید این است که ضمایر سوالی و تعیین‌کننده یک سوال مستقیم یا غیرمستقیم را مطرح می‌کنند. ضمایر و تعیین‌کننده‌های نسبی یک جمله نسبی را معرفی کرده و اطلاعات بیشتری را درمورد یک عبارت اسمی ارائه می‌دهند که باید به این موضوع نیز دقت و توجه داشته باشید.

برای این‌که به شکل بهتری این موضوع را درک کنید چند مثال را در ادامه برای شما آورده‌ایم که به شما کمک خواهد کرد تا اطلاعات کامل‌تری را دراین‌خصوص به دست بیاورید:

Whose is this flask?

این فلاسک مال چه کسی است؟

I wonder whose entry will win the competition.

نمی‌دانم چه کسی برنده مسابقه خواهد بود.

The man whose dog was reported lost last week still hasn’t been reunited with it.

مردی که هفته گذشته سگش گم شده بود هنوز به او ملحق نشده است.

The chair, one of whose legs has fallen off, is quite unstable.

صندلی که یکی از پایه‌هایش افتاده است، کاملا ناپایدار است.

همان‌طور که شما هم مشاهده کردید ضمایر ملکی در انگلیسی دارای کاربردهای بسیار زیادی هستند؛ ولی در بسیاری از موارد افراد به‌اشتباه از آنها استفاده می‌کنند. اگر شما هم جز آن دسته از افرادی هستید که به دنبال داشتن اطلاعات بیشتر در زمینه گرامر زبان انگلیسی هستید به شما پیشنهاد می‌کنیم حتما از خدمات ارائه شده در سایت آموزشگاه زبان ایرانمهر نیز استفاده کنید. با استفاده از این خدمات می‌توانید به ساده‌ترین شکل ممکن به بهترین منابع آموزشی زبان انگلیسی دسترسی پیدا کرده و از این منابع در راستای بهبود مهارت زبان خود استفاده کنید.

بیشتر بخوانید: آموزش گرامر Adjective Clause و کاربرد انواع ضمایر موصولی

بیشتر بخوانید: ضمایر نسبی (Relative Pronouns) در زبان انگلیسی