گرامر Gerunds و Infinitives با مثال

یادگیری زبان انگلیسی به طور غیرقابل انکاری در دنیای جهانی شدۀ امروزی حیاتی است. به عنوان یکی از رایج ترین زبان ها در سراسر جهان، تسلط به زبان انگلیسی درها را به روی فرصت های بی شماری، چه در زمینه آموزش، پیشرفت شغلی یا تبادل فرهنگی باز می کند و یکی از راه های ایجاد این تسلط شرکت در کلاس‌های زبان انگلیسی آموزشگاه زبان ایرانمهر می‌باشد.

برای آموختن زبان انگلیسی، توجه به گرامر زبان انگلیسی به عنوان بخش جدائی ناپذیر آن، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. و در این مسیر تسلط بر قواعد گرامر Gerunds و Infinitives، دو جزء ضروری گرامر انگلیسی، اهمیت ویژه ای دارد زیرا وضوح و اثربخشی ارتباط را افزایش می دهند.

درک گرامر Gerunds و Infinitives به زبان آموزان اجازه می دهد تا اعمال، مقاصد و ترجیحات را با دقت بیان کنند. Gerunds که با اضافه کردن پسوند “-ing” به عنوان اسم های مشتق شده از افعال عمل می کنند، سیالیت را در بیان اعمال یا فعالیت های در حال انجام می دهند. از سوی دیگر، infinitives، شکل پایه افعالی که قبل از «to» قرار می گیرند، کارکردهای مختلفی را انجام می دهند، از جمله نشان دهنده هدف، الزام یا اجازه.

تسلط بر Gerunds و Infinitives در ساخت جملات صحیح دستوری و انتقال دقیق معانی مورد نظر بسیار ارزشمند است. چه در ارتباطات نوشتاری، مانند مقالات دانشگاهی یا ایمیل های حرفه ای، یا در گفتمان شفاهی، وضوح و انسجام با به کارگیری مؤثر این قواعد دستور زبان افزایش می یابد.

علاوه بر این، درک دقیق این قاعده، درک متون انگلیسی را از ادبیات گرفته تا مقالات دانشگاهی تسهیل می‌کند و به تفسیر و تحلیل مؤثر کمک می‌کند. به این ترتیب، صرف زمان و تلاش برای یادگیری این قواعد دستور زبان نه تنها مهارت زبان را افزایش می دهد، بلکه تفکر انتقادی و مهارت های تحلیلی را نیز تقویت می کند و بی شک در این راه، تاثیر کلاس زبان انگلیسی را نباید نادیده گرفت.

در عین حال، تسلط بر قواعدگرامر Gerunds و Infinitives به عنوان سنگ بنای دستیابی به مهارت و تسلط در زبان عمل می کند. با تقویت این مهارت های دستور زبان، زبان آموزان خود را به ابزارهای ضروری برای ارتباط موثر، موفقیت تحصیلی و پیشرفت حرفه ای در دنیای به هم پیوسته امروزی مجهز می کنند.

تعاریف

بیائید ابتدا از تعاریف شروع کنیم. برای Gerunds و Infinitives چه تعریفی میتوانیم ارائه دهیم؟ به بیان ساده:

Gerund یک فرم فعل است که به عنوان یک اسم عمل می کند و با افزودن پسوند “-ing” به یک پایه فعل ایجاد می شود. می تواند به عنوان فاعل یا مفعول یک جمله یا مکمل افعال یا حروف اضافه خاص باشد.

از طرف دیگر، infinitive  شکل پایه یک فعل است که معمولاً قبل از کلمه “to” قرار می گیرد. این می تواند به عنوان یک اسم، صفت یا قید در یک جمله عمل کند و اغلب برای بیان هدف، قصد، تعهد یا اجازه استفاده می شود.

اما تنها دانستن تعریف یک مفهوم کمکی به درک آن مفهوم و از آن مهمتر، به بکارگیری آن نمیکند. حال که با تعریف این دو آشنا شدیم بیائید قواعد و نحوه استفاده آنها را بیاموزیم.

دوره های آموزش زبان انگلیسی
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای کودکان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای نوجوانان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای بزرگسالان

قواعد استفاده از Gerund

Gerund یک شکل فعل است که به عنوان یک اسم در جمله عمل می کند و به “-ing” ختم می شود (به عنوان مثال، swimming/ شنا کردن، reading/ خواندن، writing/ نوشتن).

• از Gerund ها به عنوان فاعل ( subject) جملات استفاده می شود:

Swimming is my favorite hobby/ شنا سرگرمی مورد علاقه من است.

قواعد استفاده از gerund به عنوان فاعل در جمله

در گرامر انگلیسی، gerund ها نقش محوری ای دارند زیرا می توانند به عنوان فاعل جمله عمل کنند. هنگامی که یک Gerund به عنوان فاعل جمله ظاهر می شود، نشان دهنده عمل یا فعالیتی است که تمرکز جمله را آغاز می کند. این ساختار امکان ادغام مستقیم کنش ها یا فعالیت ها را در موقعیت موضوعی جملات فراهم می کند و وضوح و اختصار را در ارتباطات تسهیل می کند.

1. استفاده از gerund به عنوان فاعل مفرد: در این حالت gerund به عنوان اسم های مفرد در نظر گرفته می شود، بنابراین افعال مفرد می گیرند. به عنوان مثال: Swimming is good exercise/شنا ورزش خوبی است.
2. موقعیت در جمله: Gerunds اغلب در ابتدای جمله و به دنبال آن یک فعل مفرد آمده است. به عنوان مثال: ” Running every morning helps me stay fit/ دویدن هر روز صبح به من کمک می کند تا تناسب اندام داشته باشم.”
3. استفاده با ضمایر مفرد: هنگامی که یک Gerund به عنوان فاعل جمله استفاده می شود، باید با ضمیر مفرد جفت شود. به عنوان مثال: ” His singing always brings joy to the audience/ آواز خواندن او همیشه مخاطب را به وجد میآورد.”
4. استفاده با کمّی سازها ( quantifiers) : Gerunds را می توان با کمیت سازهائی مانند “all/ همه”، “some/ بعضی” یا “no/ نه” برای نشان دادن یک فعالیت کلی یا خاص استفاده کرد. به عنوان مثال: ” All singing requires practice/ همه آواز خواندن ها نیاز به تمرین دارد.”

همواره به یاد داشته باشید، در حالی که در تمام مثال های بالا،  Gerund به عنوان اسم عمل می کنند، ویژگی های فعل مانند خود را حفظ می کنند، مانند توانایی گرفتن مفعول و استفاده از اصلاح کننده ها( modifiers).

قواعد استفاده از Gerund به عنوان مفعول در جمله

زمانی که gerund به عنوان مفعول جمله عمل میکند، نقش آن را نباید نادیده گرفت. هنگامی که یک Gerund به عنوان مفعول جمله ظاهر می شود، نشان دهنده یک عمل یا فعالیت است که گیرنده کنش فعل است.

1. استفاده از Gerund به عنوان مفعول مستقیم: Gerunds می تواند به عنوان مفعول مستقیم یک فعل عمل کند. به عنوان مثال: ” She enjoys reading/ او از خواندن لذت می برد.”
2. مفعول غیرمستقیم: Gerund ها همچنین می توانند به عنوان مفعول غیرمستقیم یک فعل عمل کنند، به ویژه با افعال giving/ دادن، offering/ ارائه دادن یا teaching/ آموزش دادن. مثلا: « He gave up smoking/ او سیگار را ترک کرد».
3. مفعول حرف اضافه: gerund ها اغلب از حروف اضافه پیروی می کنند تا رابطه بین عمل و عنصر دیگری را در جمله نشان دهند. به عنوان مثال: ” She succeeded by working hard/ او با سختکوشی موفق شد.”
4. موقعیت در جمله: Gerund ها معمولاً بعد از فعل اصلی یا بعد از حروف اضافه می آیند. به عنوان مثال: ” I love swimming in the ocean/ من عاشق شنا در اقیانوس هستم.”
5. استفاده با فرم‌های مالکیتی ( possessive): Gerunds را می‌توان با فرم‌های مالکیتی (my, your, his, her, its, our, them) برای نشان دادن مالکیت یا ارتباط استفاده کرد. به عنوان مثال: ” I appreciate your helping me / از کمک شما به من قدردانی می کنم.”
6. اجتناب از ابهام: Gerund ها گاهی اوقات می توانند ابهام ایجاد کنند، به خصوص زمانی که بعد از حروف اضافه استفاده می شوند. برای اطمینان از وضوح معنا باید به این مفاهیم دقت شود. به عنوان مثال: ” I’m interested in cooking and gardening/ من به آشپزی و باغبانی علاقه دارم.” (این به معنای آشپزی و باغبانی به طور کلی است یا آشپزی و باغبانی برای کسی؟)- ( به توضیح کامل این اختلاف در قسمت استثنائات پرداخته شده است.)

قواعد استفاده از Gerund با بعضی حروف اضافه خاص

در دستور زبان انگلیسی، gerund  ها زمانی که بعد از حروف اضافه خاص استفاده می شوند، عملکرد خاصی دارند و معمولاً بعد از حروف اضافه برای نشان دادن عمل یا فعالیتی که حرف اضافه به آن مربوط می‌شود، استفاده می‌شوند. این ساختار، ادغام یکپارچه کنش‌ها یا فعالیت‌ها را در عبارات اضافه امکان‌پذیر می‌سازد، و زبان را با تطبیق‌پذیری و دقت غنی می‌کند. درک اینکه چگونه حروف‌ها با حروف اضافه ارتباط برقرار می‌کنند برای تسلط بر زبان انگلیسی و انتقال معانی ظریف در جملات ضروری است.

البته به یاد داشته باشید که در دستور زبان انگلیسی معمولاً از Gerunds به عنوان حروف اضافه استفاده نمی شود. در عوض، حروف اضافه با  gerund phrase یا gerund تنها دنبال می شوند. در اینجا قوانین استفاده از gerund بعد از حروف اضافه آورده شده است که اگرچه در بعضی موارد مشابه قواعد استفاده از gerund به عنوان مفعول در جمله است اما تکرار آن خالی از لطف نبوده و شاید در درک بهتر و کاملتر این مفاهیم کمک کند.

1. مفعول حرف اضافه: gerund ها اغلب از حروف اضافه پیروی می کنند تا رابطه بین عمل و عنصر دیگری را در جمله نشان دهند. به عنوان مثال: ” She succeeded by working hard/ او با سختکوشی موفق شد.”
2. موقعیت در جمله: Gerund ها معمولاً بعد از حرف اضافه در جمله می آیند. به عنوان مثال: “I am interested in cooking/ من به آشپزی علاقه دارم.”
3. اجتناب از ابهام: باید دقت کرد تا از وضوح معنی اطمینان حاصل شود، به ویژه در هنگام استفاده از حروف بعد از حروف اضافه. به عنوان مثال: ” He is capable of teaching English/ او توانایی تدریس زبان انگلیسی را دارد.” (این بدان معناست که او قادر به تدریس موضوع انگلیسی است، نه اینکه در حال حاضر انگلیسی تدریس می کند.)

قواعد استفاده از Gerund بعد از افعال خاص

1. افعال ادراکی ( verbs of perception) : افعالی مانند «see/دیدن»، «hear/ شنیدن»، «watch/ تماشا»، «notice/ توجه» و «observe/ مشاهده» را می توان با gerund هائی دنبال کرد تا نشان دهنده عملی باشد که درک یا مشاهده می شود. به عنوان مثال: ” I saw him swimming in the pool/ او را در حال شنا در استخر دیدم.”
2. افعال ترجیحی( verbs of preference) : افعالی مانند “like/ دوست داشتن”، “love/ عشق”، “enjoy/ لذت بردن”، “dislike/ نپسندیدن”، “hate/ نفرت” و “prefer/ ترجیح” را می توان برای بیان ترجیحات یا دوست نداشتن های مربوط به فعالیت ها با gerund دنبال کرد. به عنوان مثال: ” She enjoys reading novels/ او از خواندن رمان لذت می برد.”
3. افعال عاطفه ( verbs of emotions): gerund ها میتوانند بعد از افعالی که احساسات یا عواطف را بیان می کنند، مانند «enjoy/ لذت بردن»، «regret/ پشیمان شدن»، «resent/ ناراحت»، «appreciate/ قدردانی» و «mind/ اهمیت دادن، اعتنا کردن به » بیایند. مثلا: «he regrets not studying harder/ از اینکه بیشتر درس نخوانده پشیمان است».
4. افعال عملی ( verbs of action) : برخی از افعال عملی، مانند «consider/ در نظر گرفتن»، «avoid/ اجتناب»، «postpone/ به تعویق انداختن»، «suggest/ پیشنهاد» و « recommend/ توصیه» می‌توانند با gerund دنبال شوند تا اعمال یا فعالیت‌ها را نشان دهند. به عنوان مثال: ” She avoided talking to him/ او از صحبت کردن با او اجتناب کرد.”
5. افعال تکمیلی ( verbs of completion) : افعالی مانند “finish/ پایان”، “stop/ توقف”، “quit/ ترک”، “start/ شروع” و “begin/ شروع” را می توان با gerund دنبال کرد تا اقدامات تکمیل شده یا اقداماتی را که در حال انجام است نشان دهد. به عنوان مثال: ” He finished writing the report/ او نوشتن گزارش را تمام کرد.”

قواعد استفاده از infinitives

قواعد استفاده از infinitives بعد از افعال خاص

در دستور زبان انگلیسی، افعال خاصی با مصدر دنبال می شوند تا هدف، قصد، تعهد یا اجازه را بیان کنند. درک این الگوهای افعالی برای ارتباط واضح و دقیق بسیار مهم است. تسلط بر قوانین حاکم بر مصدرها پس از افعال خاص، مهارت زبان را افزایش می دهد و بیان موثر را تسهیل می کند.

1. افعال ادراکی( verbs of perception) : افعالی مانند «see/ دیدن»، «watch/ تماشا کردن»، «hear/ شنیدن»، «feel/ احساس» و «notice/ توجه» را می توان با مصدر دنبال کرد تا نشان دهنده عملی باشد که درک یا مشاهده می شود. به عنوان مثال: ” She watched him leave the room/ او تماشا کرد که او از اتاق خارج شد.”
2. افعال شناختی ( verbs of cognition): افعالی مانند «think/ فکر کردن»، «believe/ باور»، «expect/ انتظار»، «assume/ فرض کردن» و «understand/ فهمیدن» را می توان با مصدر دنبال کرد تا افکار، باورها، انتظارات یا فرضیات مربوط به اعمال را بیان کند. به عنوان مثال: ” He believes her to be innocent/ او باور دارد که او بی گناه است.”
3. افعال تمایل ( verbs of desire) : افعالی که تمایل، قصد یا ترجیح را بیان می کنند، مانند «want/ خواستن»، «wish/ آرزو»، «hope/ امید»، «intend/ نیت»، «desire/ میل» و «expect/ انتظار» می توانند با مصدر دنبال شوند. به عنوان مثال: ” I want to learn French/ من می خواهم فرانسه یاد بگیرم.”
4. افعال توانایی( verbs of ability) : افعالی که بیانگر توانایی هستند، مانند «can/ می‌توان»، «could/ می‌تواند»، «may/ ممکن است»، «might/ ممکن است» و «should/ باید» می‌توانند با مصدر دنبال شوند تا آنچه ممکن یا مجاز است را بیان کنند. به عنوان مثال: ” He can swim/ او می تواند شنا کند.”
5. افعال تکلیفی( verbs of obligation) : افعالی مانند «need/ نیاز»، «have/ داشتن»، «require/ نیازمند» و «ought/ باید» را می توان برای بیان الزام یا ضرورت با مصدر دنبال کرد. به عنوان مثال: ” She needs to finish the project./ او باید پروژه را تمام کند.”
6. افعال اجازه( verbs of permission) : افعالی که نشان دهنده جواز یا ممنوعیت هستند، مانند «allow/ اجازه»، «permit/ اجازه»، «forbid/ منع» و «let/ اجازه» می توانند با مصدر دنبال شوند. به عنوان مثال: ” They permit to smoke in designated areasآنها سیگار کشیدن را در مناطق تعیین شده مجاز می دانند.”
7. افعال ترجیح( verbs of preference) : افعالی که نشان دهنده ترجیح هستند، مانند “prefer/ ترجیح دادن”، “like/ دوست داشتن”، “love/ عشق” و “hate/ نفرت” را می توان با مصدر دنبال کرد. به عنوان مثال: ” She likes to play tennis/ او دوست دارد تنیس بازی کند.”
8. افعال علت یا هدف( verbs of cause or purpose) : افعالی مانند “cause/ علت”، “force/ اجبار”، “require/ نیازمند کردن”، “encourage/ تشویق کردن” و “motivate/ انگیزه” می توانند با مصدر دنبال شوند تا دلیل یا هدف پشت یک عمل را نشان دهند. به عنوان مثال: ” He encouraged his brother to pursue his dreams/ او برادرش را تشویق کرد تا رویاهایش را دنبال کند.”

قواعد استفاده از infinitives بعد از صفت های خاص

در بسیاری موارد، صفت های خاصی با مصدر دنبال می شوند تا هدف، قصد یا ارزیابی را بیان کنند. تشخیص این ترکیبات صفت-مصدر برای استفاده از زبان ظریف ضروری است. درک نحوه استفاده از مصدرها پس از صفت های خاص، به غنی تر شدن ارتباطات کمک کرده و ما را در دقیق تر بیان کردن مفاهیم مد نظر خود یاری میدهد.

1. صفت های قصد یا هدف ( adjectives of intention or purpose): صفت هایی که قصد یا هدف را بیان می کنند، معمولاً ویژگی ها یا حالت های مرتبط با دستیابی به یک هدف یا هدف را توصیف می کنند. برخی از نمونه ها عبارتند از:determined/ مصمم، motivated/ با انگیزه، eager/ مشتاق، willing/ مشتاق و focused/ متمرکز. به عنوان مثال: She is eager to learn new things/ او مشتاق یادگیری چیزهای جدید است.
2. صفت های توانائی ( adjectives of ability) : صفت توانایی، مهارت، توانایی یا مهارت فردی را در انجام یک کار یا فعالیت خاص توصیف می کند. به عنوان مثال می توان به موارد زیر اشاره کرد: skilled/ ماهر، capable/ توانا، proficient/ ماهر، talented/ با استعداد و competent/ با کفایت. و حال مثال در جمله: She is able to solve complex problems، او قادر به حل مشکلات پیچیده است.
3. صفت تمایل یا آمادگی ( adjectives of willingness and readiness): صفت تمایل و آمادگی، اشتیاق یا آمادگی شخص برای انجام کاری را توصیف می کند. مثالها عبارتند از: willing/ مایل، ready/ آماده، eager/ مشتاق، prepared/ آماده و enthusiastic/ مشتاق. They are willing to negotiate the terms/ آنها مایل به مذاکره در مورد شرایط هستند.
4. صفت های ضرورت یا نیاز ( adjectives of necessity or requirements): صفت های بیان کننده ضرورت یا نیاز بیانگر ماهیت ذاتی یا وجه الزامی چیزی است. مصادیق آن عبارتند از: necessary/ ضروری، required/ لازم، essential/ ضروری، obligatory/ واجب و mandatory/ واجب.

قواعد استفاده از infinitives برای بیان اهداف خاص

مصدرهایی که برای بیان هدف استفاده می شوند، دلیل یا قصد پشت یک عمل را نشان می دهند. آنها هدف یا هدفی را که هدف آن عمل برای رسیدن به آن است برجسته می کنند. این مصدرها معمولاً با “to” شروع می شوند و با یک فعل همراه می شوند و نتیجه مورد نظر عمل را شفاف می کنند.

1. To+ infinitives برای بیان هدف یا قصد انجام یک عمل: she went to the store to buy some groceries/ او برای خرید مواد غذایی به فروشگاه رفت.
2. ساختار In Order (Not) To + Verb Infinitive ، راه دیگری برای بیان هدف است، با تأکید بر قصد پشت یک عمل. به عنوان مثال: He studies hard in order to pass the exam/ او به سختی درس می خواند تا بتواند در آزمون موفق شود.
3. ساختار So As (Not) To + Verb Infinitive، عملکردی مشابه مورد قبل دارد که هدف یک عمل را نشان میدهد. به عنوان مثال: She arrived early so as not to miss the beginning of the presentation/ او زود وارد شد تا شروع ارائه را از دست ندهد.
4. ساختار For + Object + (Not) To + Verb Infinitive، برای بیان مقصود، به ویژه زمانی که موضوع جمله اصلی با موضوع مصدر متفاوت است، بسیار کاربردی است. He bought a flashlight for his daughter to use during camping trips/ او برای دخترش چراغ قوه خرید تا در سفرهای کمپینگ از آن استفاده کند.
5. ساختار To + Verb Infinitive with Adjectives، مصدرها با صفت، هدف یا قصدی را که در پس یک کیفیت یا ویژگی خاص وجود دارد، بیان می کنند. She is always kind to help others in need/ او همیشه مهربان است تا به دیگر نیازمندان کمک کند.

همه این قوانین نشان می دهند که چگونه از مصدرها برای نشان دادن هدف یا قصد پشت یک عمل در جملات انگلیسی استفاده می شود.

این یا اون؟

برخی از افعال را فقط می توان با یک gerund یا مصدر دنبال کرد و این انتخاب بستگی به معنای فعل دارد. به عنوان مثال: I like swimming ( من شنا کردن را دوست دارم) این جمله میتواند با استفاده از قید های زمان یا مکان کاملتر شود. مثلا I like swimming in the ocean، من شنا کردن در اقیانوس را دوست دارم و یا I like swimming before sunrise من شنا کردن قبل از طلوع خورشید را دوست دارم.

اما وقتی جمله به صورت I like to swim باشد، یعنی من از عمل شنا کردن لذت میبرم. این جمله برای کامل شدن نیاز به چیزی ندارد.

در این گروه مثال های دیگری هم وجود دارند که بسته به استفاده infinitive و یا gerund معنی آنها عوض میشود و تصمیم با نویسنده است که از کدامیک استفاده کند. بیشک شرکت در کلاس های آموزش گرامر زبان انگلیسی به شما در این تصمیم گیری کمک میکند.

He stopped smoking- او عادت سیگار کشیدن را ترک کرد.

He stopped to smoke- مکث کرد تا سیگار بکشد.

She remembered calling her friend- او عمل تماس با دوستش را به یاد آورد.

She remembered to call her friend- فراموش نکرد به دوستش زنگ بزند.

استثنائات

آنچه در ذیل تحت عنوان استثنائات می آید، اهمیت درک الگوهای کاربرد خاص حروف و مصدرها با افعال و عبارات مختلف در دستور زبان انگلیسی را برجسته می کند.

1. افعالی که فقط توسط Gerunds دنبال می شوند: برخی از افعال در زبان انگلیسی منحصراً توسط gerund دنبال می شوند (شکل -ing یک فعل) زیرا این ساختار دستوری صحیح است. استفاده از مصدر (to + شکل پایه یک فعل) بعد از این افعال نادرست است. این قانون بر اساس قرارداد و استفاده است تا هر اصل منطقی یا دستوری. به عنوان مثال، فعل “لذت بردن” به طور معمول با یک gerund دنبال می شود. افعال دیگری که به طور معمول gerund می گیرند عبارتند از: “avoid/ اجتناب”، “admit/ اعتراف کردن”، “consider/ در نظر گرفتن”، “delay/ تاخیر”، “imagine/ تصور کردن”، “finish/ تمام کردن”، “quit/ ترک کردن” و “recommend/ توصیه” و غیره. یادگیری این افعال و کاربرد مناسب آنها برای صحبت کردن و نوشتن دقیق انگلیسی ضروری است. مثالها عبارتند از:

Enjoy/ لذت بردن: she enjoys swimming او از شنا کردن لذت می برد. (نه:she enjoys to swim)

Admit/ پذیرفتن: He admitted stealing the money / او سرقت پول را پذیرفت. (نه:he admitted to steal the money)

Avoid/ اجتناب: They avoided answering the question/ از پاسخ به سؤال اجتناب کردند. (نه: They avoided to answer the question)

2. افعالی که فقط توسط infinitive ها دنبال میشوند: برخی از افعال در انگلیسی منحصراً با مصدر دنبال می شوند (to + شکل پایه یک فعل). استفاده از یک gerund بعد از این افعال از نظر دستوری نادرست است. این قاعده به جای هر اصل منطقی یا دستوری، مبتنی بر کاربرد متعارف است. برای مثال، فعل «decide/ تصمیم» معمولاً با یک مصدر دنبال می‌شود، مانند «I decided to go/ تصمیم گرفتم بروم». استفاده از یک gerund در اینجا (“I decided going / من تصمیم گرفتم بروم”) نادرست در نظر گرفته می شود. افعال دیگری که معمولاً مصدر می گیرند عبارتند از «agree/ موافق»، «choose/ انتخاب»، «promise/ قول»، «want/ خواستن»، «plan/ برنامه ریزی»، «hope/ امید»، «refuse/ رد کردن» و «attempt/ تلاش» و غیره. درک این افعال و کاربرد مناسب آنها برای صحبت کردن و نوشتن دقیق انگلیسی ضروری است.

سخن پایانی

در نهایت، تسلط بر دستور زبان انگلیسی، به ویژه قوانین حاکم بر گرامر gerunds و infinitives، برای ارتباط موثر و مهارت زبان بسیار مهم است. درک زمان استفاده از gerund و مصدر می‌تواند مهارت‌های نوشتاری و گفتاری فرد را تا حد زیادی افزایش دهد و بیان واضح‌تر و دقیق‌تر ایده‌ها را ممکن می‌سازد.

در اصل، پذیرفتن تفاوت‌های ظریف gerund و مصدرها، مهارت‌های زبانی را غنی‌تر می‌کند، ارتباطات واضح‌تر را تسهیل می‌کند و بیان مؤثر افکار و ایده‌ها را در زبان انگلیسی نوشتاری و گفتاری تقویت می‌کند. بنابراین، سرمایه گذاری زمان و تلاش برای تسلط بر این مفاهیم گرامری یک تلاش ارزشمند برای هر کسی است که به دنبال افزایش مهارت خود در زبان انگلیسی است.

سوالات متداول

بیشتر بخوانید: استفاده از Gerund به عنوان مفعول

بیشتر بخوانید: آموزش گرامر پیشرفته زبان انگلیسی