مشابه این مقاله سال‌ها قبل نوشته شده است و بعضی تفاوت‌های بارز آمریکاییها و اروپاییها مدت‌هاست که موضوع مورد بحث بسیاری از گروه‌ها و حتی مردم عادی است. اما باور کنید این کشور هنوز هم فوق‌العاده عجیب است و حتی مدت‌ها قبل از اینکه فعالیت‌ها و اوضاع سیاسی در این کشور مطرح شود، این کشور عجیب بود.
در این مقاله تصمیم گرفتیم افکار و ایده‌های صادقانه خودمان را درباره این قاره بیان کنیم تا آمریکا، مردمان و فرهنگش را بهتر بشناسید.
این مقاله تمام فرهنگ‌های عجیب و غریب ایالات متحده آمریکا را به شما می‌گوید. البته به این مسئله هم دقت کنید که در این مقاله درباره موضوعات خوب آمریکا و آمریکاییها هم صحبت می‌کنیم. در این مقاله هیچ صحبتی از مسائل سیاسی یا اقتصادی نخواهد شد و فقط درباره ناامیدی‌ها و رفتارهای عجیب آمریکاییها صحبت می‌شود که بعد از مدتی زندگی در این قاره با آنها روبرو خواهید شد. ایالات متحده آمریکا کشوری پهناور و وسیع است و خیلی سخت است که 300 میلیون نفر را به یک چشم ببینید، اما مواردی که در ادامه مطرح می‌شود مشاهدات و تجربیات کسانی است که در این قاره زندگی کرده‌اند.
با هم 17 مورد از ویژگیهای آمریکاییها را بیان می‌کنیم که اروپاییها با زندگی در این کشور قطعا با این فرهنگ و ویژگی‌ها درگیر خواهند شد.
آمریکاییها بسیار حساس هستند
گاهی تعجب می‌کنم که نزاکت سیاسی در قانون اساسی این کشور تعریف شده است یا نه. با ورود به این کشور، خیلی زود متوجه می‌شوید که دائم باید زبانتان را گاز بگیرید و هیچ‌کس با شما رک صحبت نخواهد کرد.
به نظر می‌رسد بلند فکر کردن یا گفتن چیزی که در سرتان می‌گذرد، در این کشور حرام است. نمی‌توانید مستقیم به دوستتان بگویید که امروز خیلی درب و داغان به نظر می‌رسد و هیچ‌کس مستقیم به شما نمی‌گوید که چاق شدید و باید رژیم بگیرید؛ آنها منظورشان را خیلی آرام و با لحنی حامی و دوستانه به شما می‌گویند و حسن تعبیر و راه‌های زیادی هست که آمریکاییها میتوانند حقیقت تلخ را با لحنی بهتر به شما بگویند.
به طور کلی آمریکا در جلوگیری از جدا شدن گروه‌های قومیتی مختلف کار بزرگ و فوق‌العاده‌ای انجام داده است و از گفتار نفرت‌انگیز و توهین به قومیت‌ها جلوگیری کرده است. اما این مسئله در مقیاس فردی گاهی بیش از حد سخت‌گیرانه می‌شود.
بیشتر آمریکاییها افراد تنهایی هستند و دلیل عمده آن مشخص است. اگر دوست صمیمی و خوبی نداشته باشید که مشکلات و ایرادات ظاهری و اخلاقی‌تان را به شما گوش‌زد کند، نمی‌توانید در زندگی فردی و حتی روابط عاطفی‌تان موفق شوید. میتوانید این عادت را تغییر بدهید! میتوانید انتقاد کنید، اما نیازی به لحن خشن و پرخاشگرانه نیست. انتقاد سازنده یکی از مهم‌ترین اهداف دوستی‌های واقعی است.
دوره های آموزش زبان انگلیسی |
|
| دوره حضوری | آموزش زبان انگلیسی برای کودکان |
| دوره حضوری | آموزش زبان انگلیسی برای نوجوانان |
| دوره حضوری | آموزش زبان انگلیسی برای بزرگسالان |
همهچیز «عالی» است!
من از کلمه «عالی» (awesome) متنفرم. در گذشته این کلمه به معنی «چیزی که باعث ایجاد ترس و وحشت می‌شود» بود، اما در ایالات متحده آمریکا اصلا چنین معنایی ندارد! این کلمه حتی معنی خوب هم نمی‌دهد، این فقط یک کلمه است و یک کلمه پرکننده مثل “um” یا “y’know” در نظر گرفته می‌شود.
این کلمه یک واژه کلیشه‌ای و جذاب آمریکایی است و آنقدر این کلمه را در آمریکا می‌شنوید که گوشتان خون بیاید! یکی از آن صفت‌هایی است که برای بیش از حد خوب بودن چیزی بیان می‌شود. این صفت و صفت‌های مشابه به حدی در آمریکا استفاده می‌شوند که دیگر واقعا معنای اصلی خودشان را از دست می‌دهند.
مثلا وقتی از کسی بپرسید «حالت چطور است؟»، جوابی که می‌شنوید قطعا «عالی‌ام!» (Great!) است، حتی اگر واقعا حالشان عالی نباشد، اما این کلمه را مثل نقل و نبات بیان میکنند.
لبخند زدن در آمریکا هیچ معنایی ندارد
وقتی با آمریکایی‌هایی خارج از خاک ایالات متحده آمریکا ملاقات کنید، مطمئن باشید اولین شکایتی که از اروپاییها میکنند این است که «چرا هیچ‌کس لبخند نمی‌زند؟!»، «گارسون چقدر بی‌ادب بود!» یا «چرا فروشنده به من لبخند نزد؟».
خدای من آمریکا! اروپاییها هم همین شکایت را از شما دارند! آمریکایی‌های عزیز چرا همیشه لبخند می‌زنید؟! این کار واقعا آزاردهنده است! وقتی می‌خواهید واقعا به کسی لبخند بزنید و برای این کار دلیل دارید چه کار می‌کنید؟ لبخند دائمی دیگر معنایی ندارد و به یکی از عادی‌ترین کارهای دنیا تبدیل می‌شود. چرا فکر می‌کنید یک اروپایی وقتی در مترویی در آمریکا ایستاده و کسی مستقیم به او نگاه می‌کند و لبخند می‌زند باید حس خوبی پیدا کند یا او هم لبخند بزند؟ این مسائل تفاوت‌های فرهنگی دو قاره است! آن را درک کنید.
وقتی مردم در اروپا لبخند می‌زنند، حتما دلیلی دارد. مثلا اگر در آلمان و در یک فروشگاه جای خود را به کسی بدهید که فقط می‌خواهد یک خمیردندان بخرد، قطعا به شما لبخند خواهد زد، چون خوشحال است و می‌خواهد این خوشحالی و در کنار آن قدردانی را به شما نشان بدهد. وقتی کسی لطیفه یا داستان بامزه‌ای تعریف کند، لبخند می‌زنید و حس خوبتان را به آنها منتقل می‌کنید.
اما همیشه و هرلحظه لبخند زدن؟ نه! واقعا خوب نیست! وقتی در ملاء عام لبخند می‌زنید، هیچ معنی و مفهومی ندارد. درست است که لبخند زدن در بدن اندورفین آزاد می‌کند، اما اگر همیشه لبخند بزنید، بدنتان هم به این مسئله عادت می‌کند و دیگر هورمون آزاد نمی‌کند. اروپاییها ترجیح می‌دهند روی زندگی بهتر تمرکز کنند و برای دلایل مهمی که دارند لبخند بزنند.
انعام دادن
اگرچه این مسئله ممکن است برای عده زیادی از نشانه‌های یک رستوران خوب باشد، اما برای من و بسیاری از اروپایی‌های دیگر بسیار آزاردهنده است که گارسونی هر سه دقیقه سر میز شما بیاید و بپرسد همه چیز خوب است یا نه! هر بار مجبورم به زور لبخند بزنم و دستم را به این نشانه بالا بیاورم که همه چیز همانطور است که باید باشد. بسیاری از اروپاییها این مسئله را درک نمی‌کنند، چون اگر سفارش اشتباه سر میز آورده شود یا ناگهان به این نتیجه برسیم که به غذاهای شما آلرژی داریم، خیلی زودتر از سه دقیقه می‌فهمید و اگر مشکلی باشد حتما آن را با رک‌گویی کامل به شما می‌گوییم!
برای بسیاری از اروپاییها غذا خوردن در رستوران‌های آمریکایی تجربه ناخوشایندی خواهد بود؛ دقیقا به دلیلی که بالا عنوان کردیم. در هر جای دیگر دنیا، اگر چیزی بخواهیم یا سوالی داشته باشیم، گارسون را صدا می‌کنیم. اما متاسفانه پیگیری بیش از حد گارسون‌ها در رستوران‌های آمریکایی این مسئله را تکرار می‌کند که آنها منتظر انعام و دستمزد هستند.
یکی دیگر از شکایت‌هایی که اروپاییها از آمریکا دارند این است که گارسون‌ها در رستوران بسیار بی‌ادب هستند. جوابی که آمریکاییها به اروپاییها می‌دهند این است که «چون به آنها انعام داده نشده است»! چرا باید به کسی که برای کاری که ماهانه در ازای آن پول دریافت می‌کند، انعام یا پول اضافه داده شود؟ اگر از کاری که میکنند و درآمدی که دارند راضی نیستند، چرا آن را ادامه می‌دهند؟ همچنین اگر کارشان را به درستی انجام ندهند هم به زودی اخراج می‌شوند. پس بی‌ادب بودن به خاطر انعام نگرفتن یکی از بدترین ویژگیهای گارسون‌های آمریکایی است.
انعام دادن اساسا عمل خوشایند و پسندیده‌ای است، اما نه وقتی که با اجبار و گفتن دیگران انجام شود. وقتی خودتان حس کنید گارسونی که به شما خدمت می‌کند لیاقت و ارزش دریافت انعام دارد، میتوانید او را کناری بکشید و مبلغی را که مد نظرتان است به او بدهید. شاید خودتان حس کنید درآمد او از کاری که می‌کند خیلی کمتر است و بخواهید با انعام به او کمک کنید. اما قرار نیست که به همه انعام داده شود! پرستاران و معلم‌ها چه؟ چرا به آنها انعام نمی‌دهید؟ چرا به تمام کسانی که به نوعی به جامعه خدمت میکنند انعام نمی‌دهید؟ به راننده اتوبوس هم انعام می‌دهید یا یک 10هزارتومانی را روی سطح آشغال می‌گذارید تا رفتگر محله‌تان آن را پیدا کند و بردارد؟ هر کسی در اجتماع و در جایگاهی که قرار دارد، وظیفه خودش را همانطور که به او گفته شده است انجام می‌دهد و برای آن پول دریافت می‌کند.
قیمتهای اشتباه روی اجناس
انعام دادن فقط قله کوه یخ است.
یکی از مسائلی که در آمریکا با انتقادات شدید اروپاییها مواجه شده است، کلاهبرداری و قیمت روی اجناس است که این حس را به شما القا کند پول کمتری پرداخت می‌کنید. قیمت غذاها در منو یا برچسب قیمت اجناس در فروشگاه‌ها با چیزی که هنگام پرداخت در صندوق با آن مواجه می‌شوید قابل مقایسه نیست. جدا از پرداخت انعام، باید مالیات هم پرداخت کنید.
مالیات در آمریکا یکی از ضروریات زندگی است؛ دولت‌ها در تمام کشورها به این شکل کار میکنند. سوالی که برای من مطرح می‌شود این است که چرا این مبلغ را از ما مخفی میکنند.
بازاریابی به عجیب‌ترین شکل ممکن
بیشتر آمریکاییها درک نمی‌کنند یا متوجه نمی‌شوند تبلیغات در آمریکا کاملا تحمیلی است. در آمریکا مبلغان محصولات و خدمات باید تا جایی که میتوانند در میان مردم فریاد بزنند تا صدایشان به گوش همه برسد. این مسئله برای غیرآمریکایی‌ها که به این نوع تبلیغات عادت ندارند بسیار زننده و آزاردهنده است.
آمریکاییها نابغه بازاریابی هستند. این مسئله را نمی‌توان انکار کرد. هر بار که برای خرید محصولی به فروشگاه می‌روید، ممکن است اجناس دیگری هم خریداری کنید که اصلا در فهرست خریدتان نبوده است.
مصرف‌گرایی افراطی
وقتی با حجم زیادی از تبلیغات و ترفندهای بازاریابی روبرو می‌شوید، خرید یا مصرف نکردن بعضی محصولات واقعا سخت است. اما ولخرجی و افراطی‌گرایی عده زیادی از آمریکاییها تقصیر و اشتباه خودشان است.
یکی از مثال‌های بارز و خصلت عجیب آمریکاییها این است که اکثر آنها طرفداران دوآتشه محصولات شرکت اپل هستند و هر سال مبالغ زیادی را برای خرید جدیدترین تولیدات این شرکت هزینه میکنند. میتوانید یکی از محصولات این شرکت را خریداری کنید، اما پول دادن برای تمام محصولات آن؟ نه! این کار جز پول هدر دادن چیزی به همراه ندارد.
مشکل اینجاست که وقتی گوشی آیفون 6 خود را با آیفون 6 اس عوض می‌کنید و عده زیاد دیگری هم این کار را میکنند و برای خریدشان هیچ دلیل موجهی ندارند، نمونه بارز مصرف‌گرایی افراطی را به نمایش می‌گذارید.
کلیشه‌های آمریکایی از کشورهای دیگر
همه ما ویدیوهای زیادی از آمریکاییها را دیده‌ایم که از آنها درباره جغرافیای بین‌الملل سوالاتی پرسیده می‌شود.
خوشبختانه آمریکایی‌هایی که در خارج از آمریکا زندگی میکنند، باهوش‌تر و آگاه‌تر به نظر می‌رسند. اما دیدن کسانی که تا به حال از آمریکا خارج نشده‌اند، واقعا ناامیدکننده است.
یکی از مسخره‌ترین و عجیب‌ترین دیالوگ‌هایی که در شمال، جنوب، شرق و غرب آمریکا آن را تجربه کردم، مکالمه‌ای است که در ادامه برای شما بازگو می‌کنم:
“Hi, I’m Benny”
“Awesome! I’m X. Where are you from?”
“Ireland”
“Wow! You guys certainly know how to drink!”
“Actually, I don’t drink”
“Oh, you’re not really Irish then, are you!”
این مکالمه یکی از کلیشه‌ها و اطلاعات غلط و پایین آمریکاییها درباره کشورهای دیگر است. برای اینکه ثابت کنم تنها ایرلندی واقعی هستم که الکل نمی‌نوشد، مجبور می‌شوم هر بار پاسپورتم را به آنها نشان بدهم.
میراث
هر آمریکایی که در این سرزمین می‌بینید، اصالتا آمریکایی نیست. آنها یک چهارم لهستانی، درصدی ایتالیایی، ده کشور تصادفی دیگر و البته نیمی ایرلندی هستند. از آن‌جایی که ایرلند همگن‌تر و یکدست‌تر است، خوشحالی برای این مسئله کمی برای من سخت است. باور کنید برای من اصلا مهم نیست که هم اتاقی بهترین دوست پدر پدربزرگتان ایرلندی بوده است.
اگر بخواهم صادق باشم باید بگویم از شنیدن جمله “Oh my gaaawwwd, me too!!” بعد از گفتن اینکه ایرلندی هستم خسته شدم!
صحبت‌های بالا اصلا به این معنی نیست که من به میراث و اصل و نسب افراد احترام نمی‌گذارم، اما وقتی مردم درباره اصل و نسبشان صحبت میکنند و می‌گویند ژن ایتالیایی‌شان باعث شده خونگرم باشند یا ژن ایرلندی‌شان باعث شده است در نوشیدن الکلی‌جات ماهر باشند، من اصلا نمی‌توانم با آن کنار بیایم.
چک کردن کارت شناسایی و قوانین عجیب برای نوشیدن الکل
باور کنید اگر از تک تک اروپاییها بپرسید، به شما می‌گویند وقتی در آمریکا می‌خواستند به کلوب‌های شبانه بروند، کسی کارت شناسایی آنها را بررسی می‌کرده است! باور کنید 12 ساله نیستیم!
حتی دیده‌ام کسی با 60 سال سن کارت هویت و مدارک شناسایی‌اش را تقدیم کرده است. در هیچ کشور دیگری در دنیا از یک 30 ساله کارت شناسایی نمی‌خواهند. حتی بارها شده بود که پاسپورتم را همراه نداشتم و به همین دلیل با کمال سنگدلی مانع ورود من به کلوب‌های شبانه شدند.
سن مصرف مشروبات الکلی در آمریکا 21 سال است، اما به جوان 16 ساله اجازه می‌دهند گواهینامه بگیرد و رانندگی کند و در سن 18 سالگی می‌تواند تفنگ به دست بگیرد. اما نمی‌توانید در خیابان قدم بزنید و نوشیدنی مورد علاقه‌تان را بنوشید.
آمریکایی‌های مذهبی
افراد مذهبی در اروپا، کسانی هستند که حد تعادل را رعایت میکنند و به روحانیت و باورهایی اعتقاد دارند که به آنها آرامش می‌دهد. تنها کسانی که ذهن باز دارند میتوانند بین مدرنیته و مذهب تعادل برقرار کنند.
آمریکایی‌های مذهبی همه چیز از جمله سیاست را وارد مذهب میکنند و حقوق انسان‌ها را در بسیاری موارد زیر پا می‌گذارند. اگر کسی سبک زندگی شما را محدود کند یا به شما بگوید فلان کار را بکنید یا نکنید، در واقع توانایی‌های شخصی و فردی شما را محدود کرده است.
همیشه شرکت‌ها برنده می‌شوند، نه کسب و کارهای کوچک
در حالیکه بسیاری از شرکت‌های بزرگ در آمریکا در حال رقابت با یکدیگر هستند، اما مشکل اصلی در آمریکا دسترس‌پذیری است.
وقتی غذایی را فقط از Walmart یا Wholefoods می‌گیرید و از هیچ فروشگاه دیگری خرید نمی‌کنید، این کار به فروشگاه‌های بزرگ پر و بال می‌دهد و با اختلاف زیادی از کسب و کارهای کوچک و نوپا فاصله می‌گیرند. اما چیزی که در پشت سر باقی می‌ماند چیست؟ شرکت‌ها و کسب و کارهایی که با شکست مواجه شدند.
در اروپا، میتوانید در عرض چند دقیقه غذا پیدا کنید. اما اگر در آمریکا و در خیابان‌های مرکز شهر هم قدم بزنید، منطقه خاصی برای رستوران‌ها تعبیه نشده است و اگر ماشین یا تلفن نداشته باشید احتمالا از گرسنگی خواهید مرد.
کشوری که برای خودروها طراحی شده است، نه انسان‌ها
آمریکا برای پیاده‌روی و کسانی که پیاده نقل مکان میکنند، افتضاح است. اگر خودتان یک خودروی شخصی نداشته باشید، بدترین جا برای زندگی کردن در تمام جهان است.
اگر ماشین شخصی نداشته باشید، شاید در تمام محله‌ای که در آن زندگی می‌کنید تنها کسی باشید که پیاده از جایی به جای دیگر می‌روید. همچنین اگر تصمیم گرفتید پیاده برای پیدا کردن غذا بیرون بروید، ایده وحشتناکی خواهد بود که باید از هر ثانیه آن درس بگیرید.
آمریکاییها همیشه عجله دارند
بسیاری از اتفاقات و وقایع در آمریکا سریع‌تر از آنچه که باید رخ می‌دهند و این مسئله باب میل بسیاری از اروپاییها نیست. غذاهای فست فودی در همه جای جهان وجود دارد و در حال حاضر این نوع غذاها در رستوران‌هایی سرو می‌شوند که میتوانید بدون هیچ مشکلی پشت میز بنشینید و نوش جان کنید. با این حال، اگر در آمریکا غذایی فست فودی سفارش بدهید، کمتر از 5 دقیقه بعد روی میزتان است! این همه عجله برای چیست؟
به نظر می‌رسد مردم در آمریکا به اندازه کافی صبر ندارند تا چیزی در طول زمان بهبود پیدا کند، مگر اینکه این صبر کردن برای آنها منفعت مالی داشته باشد.
آمریکاییها خیلی وقت‌شناس هستند و اعتقاد دارند «وقت طلاست»! بنابراین بسیاری از آنها در مسیر رفتن به محل کار یا برگشتن به خانه نمی‌ایستند تا گلی را ببویند یا با کسی سلام و احوال‌پرسی کنند.
با وجود مثبت‌انگیزی کاذبی که در آمریکا وجود دارد (همان لبخند مصنوعی و همیشگی)، اما باید گفت آمریکایی‌های غمگین‌ترین مردم دنیا هستند. با وجود منابع بی‌شمار و پول زیادی که دارند، غمگین‌تر از سایر ساکنان کره زمین هستند که به سختی زندگی میکنند و با این حال می‌دانند چطور در زمان حال زندگی کنند.
عجله برای رسیدن به سر صف، برای پر کردن حساب بانکی یا ترفیع گرفتن، عجله کردن برای مصرف کردن زندگی، بسیار غم‌انگیز است. اگر بخواهیم صادق باشیم، باید بگوییم زندگی در ایالات متحده آمریکا یعنی استرس!
پول‌پرستی
در آمریکا عده زیادی را ملاقات خواهید کرد که حساب بانکی‌شان مهم‌تر از کیفیت زندگی‌شان است. آمریکاییها بیش از چیزی که بسیاری از ما بتوانیم تصور کنیم سرمایه دارند و البته که افسرده و ناراحت هستند. آنها فکر میکنند پول بیشتر می‌تواند تمام مشکلات آنها را حل کند.
آمریکاییها خیلی کم سفر میکنند، چون معتقدند برای یک سفر موقت و چند روزه باید هزاران دلار خرج کنند و در این بازه ممکن است فرصت تجاری یا کسب و کار خوبی را از دست بدهند.
هیچ هدفی به اندازه کافی بزرگ نیست، ثروت بیشتر، شهرت بیشتر، قدرت بیشتر. این ذات انسان است و چیزی است که در تمام کشورهای جهان وجود دارد، اما حس می‌کنم آمریکاییها بسیار بیشتر از مردمان دیگر به این مسئله بها می‌دهند.
غذاهای ناسالم
علاوه بر اینکه آمریکاییها به اضافه وزن و چاقی مفرط مشهور شده‌اند، بزرگ‌ترین مشکل آنها این است که میزان غذایی که رستوران‌ها در اختیار مردم قرار می‌دهند (سهم هر غذا)، بیش از حد سخاوتمندانه است. هر بار که بخواهید غذای سبکی سفارش بدهید، کاملا سیر می‌شوید و حتی ممکن است غذایتان اضافه هم بماند. سهم کم غذا از نظر آمریکاییها کاملا متفاوت از سایر کشورهاست. در آمریکا یا باید سالاد و پیش‌غذا سفارش بدهید یا اگر غذای کاملا سفارش می‌دهید باید بیش از حد بخورید!
فکر میکنند آمریکا بهترین است
در نهایت می‌رسیم به مهم‌ترین و بزرگ‌ترین فرهنگی که بسیاری از اروپاییها و دیگر مردم جهان از آن بیزار هستند. آمریکاییها فکر میکنند آمریکا بهترین جای کره زمین است و بهترین مردم جهان در این سرزمین زندگی میکنند. راه رفتن شبانه در قسمت‌هایی از این کشور مثل سان‌فرانسیسکو یا شیکاگو کاملا ترسناک است. زندگی و راه رفتن در شهرهایی که تقریبا تمام سکنه آنها اجازه حمل سلاح دارند، واقعا عجیب و ترسناک است.
فرهنگ و ویژگیهای مثبت آمریکاییها
خاص هستند. در آمریکا میتوانید دوستان خوبی پیدا کنید. دوستانی که تا ابد در کنار شما بمانند و نظیر آنها را در هیچ نقطه دیگری از کره زمین پیدا نکنید.
اخلاق کاری. این خصلت وقتی پای کیفیت زندگی و سطح استرس وسط باشد، یک ویژگی منفی به شمار میرود، اما در نهایت بعضی از سختکوشترین کارگرهایی که میتوانید ببینید، آمریکایی هستند. کارمندان و کارگرهای آمریکایی بیشتر از بقیه مردم در نقاط مختلف کره زمین به اهدافشان دست پیدا میکنند. زندگی این افراد ممکن است سخت باشد و بو کردن گلهای رز حس بهتری به آدم بدهد اما آمریکاییها اهداف بزرگتر و مهمتری دارند.
به خوبی ارتباط برقرار میکنند. شبکههای اجتماعی و اپلیکیشنها در آمریکا طرفداران زیادی دارد. همچنین اینترنت رایگان در سطح کشور باعث شده است آمریکاییها در دنیای مجازی فعال باشند.
طبیعت زیبا و متنوع
همانطور که افراد فوق‌العاده‌ای در آمریکا زندگی میکنند، طبیعت و حومه شهرها هم از تنوع و گستردگی زیادی بهره می‌برند و اگر در آمریکا باشید حوصله‌تان سر نمی‌رود و هر روز جای جدیدی هست که بتوانید آن را کشف کنید.
روشن فکری و تنوع فرهنگی. با وجود چیزی که در این مقاله راجع به آن صحبت کردیم، آمریکا کشور بسیار خاص و فوق‌العاده‌ای است و تاریخ با ارزشی دارد. از مصاحبت با افراد مختلف و آشنایی با فرهنگ‌های متفاوت لذت می‌برید و زندگی در کشوری آزاد می‌تواند تجربه خوبی باشد و به خاطر ثروت و فرصت‌های بی‌شماری که در این قاره وجود دارد، زندگی در آن آرزو و هدف عده زیادی از اروپاییها و دیگر افراد است.
از اینکه با خواندن این مقاله همراه ما بودید از شما سپاسگذاریم
پیشنهادات و انتقادات خود را در قسمت نظرات با ما به اشتراک بگذارید.
بیشتر بخوانید:نکاتی در مورد زبان های اروپایی
نظر خود را با ما در میان بزارید