IRANMEHR
آینده از آن توست
لوگو ایرانمهر
+
آموزش گرامر All and Whole با ذکر تمرین
امتیاز کاربران: 5/5
نویسنده: ایرانمهر
13 بهمن 1403

آموزش گرامر All and Whole با ذکر مثال و تمرین

در دستور زبان انگلیسی، کلمات “all/ همه” و “whole/ کل” با وجود شباهت های ظاهری اغلب اشتباه گرفته می شوند. هر دو کلمه ایده کامل یا کلیت را بیان می کنند، اما در زمینه های مختلف استفاده می شوند و اهداف گرامری متمایز را دنبال می کنند. درک زمان استفاده از “all/ همه” و زمان استفاده از “whole/ کل” برای ارتباط واضح و دقیق بسیار مهم است، زیرا استفاده از آنها به جای یکدیگر می تواند منجر به اشتباهاتی شود که ممکن است شنوندگان یا خوانندگان را گیج کند.

هدف این مقاله از مجموعه مقاله های آموزشی موسسه زبان ایرانمهر، بررسی معانی، کاربردها و تفاوت های کلیدی بین All and Whole  در دستور زبان انگلیسی است. از طریق توضیح دقیق، همراه با مثال ها و نکات استفاده، خوانندگان درک بهتری از نحوه استفاده صحیح از این کلمات در زمینه های مختلف به دست خواهند آورد. در پایان، زبان‌آموزان مجهز خواهند شد تا هنگام انتخاب بین «all/ همه» و «whole/ کل»، انتخاب‌های آگاهانه انجام دهند و اطمینان حاصل کنند که استفاده از زبان آنها هم دقیق و هم مؤثر است.

همه چیز در مورد “all/ همه” و “whole/ کل”

“all/ همه”

در گرامر زبان انگلیسی، کلمه “all/ همه” یک اصطلاح همه کاره است که می تواند به عنوان یک تعیین کننده، ضمیر یا صفت عمل کند و اغلب برای بیان کلیت یا کلیت یک گروه یا کمیت استفاده می شود. به هر بخش، فرد یا واحد در یک مجموعه تعریف شده اشاره دارد، خواه آن مجموعه شامل افراد، اشیا یا مفاهیم انتزاعی باشد.

به عنوان تعیین کننده/ determiner

وقتی از “all/ همه” به عنوان تعیین کننده استفاده می شود، یک اسم را تغییر می دهد و بر کلیت یک گروه یا کمیت خاص تأکید می کند. بسته به زمینه، می توان آن را با اسامی قابل شمارش و غیرقابل شمارش استفاده کرد.

اسامی قابل شمارش/ countable: “all/ همه” را می توان با اسامی قابل شمارش جمع برای اشاره به تعداد کل موارد در یک مجموعه استفاده کرد. به عنوان مثال: “All the teachers attended the conference/ همه معلمان در کنفرانس شرکت کردند.” در این مورد، “all/ همه” به هر معلم در گروه معلمان اطلاق می شود.

اسامی غیرقابل شمارش/ uncountable: «all/ همه» با اسم های غیرقابل شمارش نیز برای بیان مقدار یا مقدار کل چیزی استفاده می شود. به عنوان مثال: “All the teachers attended the conference/ او تمام آب را در بطری خود نوشید.”  در اینجا “all/ همه” به معنای کل مقدار آب در بطری است، صرف نظر از اینکه به شکل قابل شمارش باشد یا خیر.

آموزش گرامر All and Whole

دوره های آموزش زبان انگلیسی

دوره های حضوری انگلیسی ایرانمهر
دوره حضوری  آموزش زبان انگلیسی برای کودکان
دوره حضوری آموزش زبان انگلیسی برای نوجوانان
دوره حضوری آموزش زبان انگلیسی برای بزرگسالان

به عنوان ضمیر/ pronoun

در فرآیند آموزش زبان انگلیسی، «all/ همه» می تواند به عنوان ضمیر جایگزین اسمی شود که قبلاً ذکر شده یا از متن فهمیده شده است. به عنوان مثال: “We bought several chairs, and all are now in the living room/ ما چندین صندلی خریدیم و همه اکنون در اتاق نشیمن هستند.”  در اینجا “all/ همه” جایگزین “chairs/ صندلی ها” می شود که مجموع همه اقلام خریداری شده را نشان می دهد.

به عنوان صفت/ adjective

«all/ همه» هنگام اصلاح اسم به عنوان صفت استفاده می شود. شکل صفت ایده کلیت را در یک زمینه معین بیان می کند. به عنوان مثال، “All the children were playing in the park/ همه بچه ها در پارک بازی می کردند.”

قوانین استفاده:

“all/ همه” را می توان با اسم های قابل شمارش به صورت جمع استفاده کرد: “All the documents were submitted on time/ همه مدارک به موقع ارسال شدند.”

همچنین می تواند با اسم های غیرقابل شمارش استفاده شود: “All the information was processed/ همه اطلاعات پردازش شد.”

به عنوان یک ضمیر، “all/ همه” جایگزین اسم می شود، اغلب با یک حرف اضافه اضافه می شود: “She gave her all to the project/ او همه چیز را وقف پروژه کرد.”- “all/ همه” می تواند بر کلیت یا یک کمیت کامل تأکید کند، بدون اینکه لزوماً دلالت بر کامل بودن یک موجود جداگانه داشته باشد.

 “whole/ کل”

در دوره زبان انگلیسی، کلمه “whole/ کل” معمولاً به عنوان صفت یا اسم استفاده می شود و به چیزی اطلاق می شود که کامل، تقسیم نشده یا به طور کامل باشد. برخلاف “all/ همه” که اغلب به چندین مورد یا افراد اشاره دارد، “whole/ کل” بر یکپارچگی و کامل بودن یک شی یا موجودیت واحد تمرکز می کند.

به عنوان صفت/ adjective

در گرامر زبان انگلیسی، «whole/ کل» برای توصیف چیزی به کار می رود که سالم، کامل یا تقسیم نشده باشد. بر این ایده تأکید می کند که هیچ بخشی از یک چیز خاص گم نشده است. به عنوان مثال: “I read the whole article before making my decision/ من قبل از تصمیم گیری کل مقاله را خواندم.” این جمله تاکید می کند که مقاله به طور کامل و بدون رد شدن از هیچ بخش خوانده شده است.

اسم های قابل شمارش مفرد : “whole/ کل” تقریبا همیشه با اسامی قابل شمارش مفرد مانند “cake/ کیک”، “day/ روز” یا “meal/ غذا” استفاده می شود. به عنوان مثال: “او تمام بعدازظهر را در پارک گذراند.”

با “entire/ تمام” یا “complete/ کامل”: کلمه “whole/ کل” اغلب مترادف با “entire/ تمام” یا “complete/ کامل” است که به مقدار یا حالت کامل چیزی اشاره دارد. به عنوان مثال: “They sold the whole collection of stamps at the auction/ آنها کل مجموعه تمبرها را در حراج فروختند.” در اینجا “whole/ کل” نشان می دهد که کل مجموعه فروخته شده است.

به عنوان اسم/ noun

در فرآیند آموزش زبان انگلیسی، در حالی که کمتر رایج است، “whole/ کل” می تواند به عنوان یک اسم نیز عمل کند و به چیزی کامل یا تقسیم نشده اشاره کند. به عنوان مثال: “This book is the whole of my experience in the subject/ این کتاب کل تجربه من در این موضوع است.” این استفاده از “whole/ کل” بر تکینگی و کامل بودن تجربه ای که کتاب نشان می دهد تأکید می کند.

قوانین استفاده

“whole/ کل” با اسم های قابل شمارش مفرد برای تاکید بر کامل بودن یک موجودیت خاص استفاده می شود: “The whole project took several months to complete/ کل پروژه چندین ماه طول کشید تا تکمیل شود.”

همچنین هنگام برجسته کردن کل چیزی که به عنوان یک جرم کامل در نظر گرفته می شود با اسم های غیرقابل شمارش استفاده می شود: “The whole furniture collection was displayed in the showroom/ کل مجموعه مبلمان در نمایشگاه نمایش داده شد.”

گاهی اوقات می توان از عبارت «the whole of/ کل از» برای تأکید استفاده کرد، به ویژه در زمینه های رسمی تر: «The whole of the university was present for the graduation ceremony/ کل دانشگاه برای جشن فارغ التحصیلی حضور داشتند.»

 مقایسه “all/ همه” و “whole/ کل”

“all/ همه” هم با اسامی جمع قابل شمارش و هم با اسامی غیرقابل شمارش برای بیان کلیت یک مجموعه یا گروه استفاده می شود. معمولاً به عنوان ضمیر نیز استفاده می شود.

از طرف دیگر، “whole/ کل” عمدتاً با اسامی قابل شمارش مفرد استفاده می شود و بر کامل بودن یا وحدت یک شی یا موجود واحد تأکید می کند.

به طور خلاصه، هم «all/ همه» و هم «whole/ کل» می‌توانند مفهوم کلیت را بیان کنند، اما «all/ همه» به گروه‌ها یا کمیت‌ها (قابل شمارش و غیرقابل شمارش) اشاره دارد، در حالی که «whole/ کل» بر کامل بودن در یک مورد مفرد تأکید دارد. درک این تمایزات استفاده دقیق تر و موثرتر از این کلمات را در زمینه های مختلف تضمین می کند.

تفاوت های کلیدی بین “all/ همه” و “whole/ کل”

در فرآیند آموزش زبان انگلیسی، درک تفاوت بین “all/ همه” و “whole/ کل” برای استفاده دقیق انگلیسی بسیار مهم است، به خصوص زمانی که این دو کلمه اغلب به دلیل شباهت هایشان در بیان کلیت اشتباه گرفته می شوند. با این حال، نقش‌های متمایز در زبان را ایفا می‌کنند، با تمرکز «all/ همه» بر کلیت در یک گروه یا کمیت، و «whole/ کل» بر کامل بودن و وحدت تقسیم ناپذیر تأکید می‌کنند. در زیر، تفاوت‌های کلیدی بین این دو اصطلاح را از نظر معنا، دامنه، کاربرد دستوری و عبارات رایج بررسی می‌کنیم.

معنا و دامنه

“all/ همه”: کلمه “all/ همه” به کلیت یک گروه، مجموعه یا کمیت اشاره دارد، که اغلب به معنای شامل بودن اجزای منفرد است. هر عضو یا بخشی از یک مجموعه یا مجموعه تعریف شده را در بر می گیرد. به عنوان مثال:

«All the children were playing in the park/ همه بچه ها در پارک بازی می کردند.» این جمله نشان می دهد که تک تک کودکان گروه به فعالیت بازی می پرداختند.

“All the apples were eaten/ همه سیب ها خورده شدند.” در اینجا، “all/ همه” به هر سیبی در یک مجموعه اشاره دارد، به این معنی که هیچ یک از آنها عقب نمانده است.

«all/ همه» بر شمولیت و کلیت تأکید می کند، اما لزوماً به معنای کامل بودن یا ماهیت تقسیم ناپذیر نیست. بر مجموعه ای از عناصر فردی که یک گروه را تشکیل می دهند تمرکز دارد.

«whole/ کل»: در مقابل، «whole/ کل» بر کامل بودن و وحدت تأکید دارد. این به یک شی یا موجودی منفرد اشاره دارد که تقسیم نشده یا کامل است، بدون اینکه هیچ بخشی از بین رفته یا جدا شده باشد. کل شی یا موجودیت را به طور کامل برجسته می کند. به عنوان مثال:

“She ate the whole pizza/ او کل پیتزا را خورد.” این جمله به این معنی است که او کل پیتزا را به عنوان یک موجود واحد خورد، بدون اینکه هیچ قسمتی دست نخورده باقی نماند.

«I ate the whole apple./ سیب کامل را خوردم.» در این مورد، «whole/ کل» تأکید می کند که سیب به طور کامل مصرف شده است، نه اینکه تکه تکه شود.

“whole/ کل” بر یک شی یا واحد واحد تأکید می کند، بدون تمرکز بر گروه ها یا مجموعه ها. به کلیت چیزی اشاره دارد که به شکل کامل و مفرد آن در نظر گرفته می شود.

آمــوزش گرامر All and Whole

استفاده گرامری

“all/ همه” با اسم های جمع و غیرقابل شمارش : کلمه “all/ همه” معمولاً با اسامی جمع قابل شمارش و اسم های غیرقابل شمارش برای اشاره به کل یک گروه یا کمیت استفاده می شود. می توان از آن برای صحبت در مورد کل مجموعه چیزها یا کل مقادیر، چه قابل شمارش یا غیرقابل شمارش استفاده کرد.

“All the students passed the exam/ همه دانش آموزان در امتحان قبول شدند.” در اینجا “all/ همه” به هر دانش آموز گروه اطلاق می شود که در آن “students/ دانش آموزان” یک اسم جمع است.

«All the water in the bottle was drunk./ همه آب بطری نوشیده شد.» «water/ آب» اسمی غیرقابل شمارش است و «all/ همه» به کل مقدار آب اشاره دارد.

“All the books were checked out by the library members/ همه کتابها توسط اعضای کتابخانه بررسی شد.” این مثال دیگری است که در آن “all/ همه” با اسم جمع استفاده می شود.

همانطور که می بینید، در دوره زبان انگلیسی،  «all/ همه» به هیچ مفهومی مجرد یا کامل محدود نمی شود. به کل مجموعه ها اعم از اینکه از آیتم های قابل شمارش یا غیرقابل شمارش تشکیل شده باشند اشاره دارد.

“whole/ کل” با اسم های قابل شمارش مفرد: کلمه “whole/ کل” در درجه اول با اسم های قابل شمارش مفرد به کار می رود و به چیزی اطلاق می شود که کامل یا تقسیم نشده باشد. با اسم های جمع یا اسم های غیرقابل شمارش استفاده نمی شود. به عنوان مثال:

“I ate the whole cake/  من کل کیک را خوردم.” در این جمله “whole/ کل” به کل کیک به عنوان یک شی مفرد اشاره می کند. تاکید می کند که کیک به شکل کامل مصرف شده است.

“She spent the whole day studying/ او تمام روز را صرف مطالعه کرد.” “day/ روز” یک اسم مفرد قابل شمارش است و “whole/ کل” تأکید می کند که تمام روز برای مطالعه استفاده می شده است، بدون اینکه بخشی از آن حذف شود.

“I read the whole book in one sitting/ من کل کتاب را در یک جلسه خواندم.” باز هم “whole/ کل” بر تمامیت اسم مفرد “book/ کتاب” تأکید می کند.

«whole/ کل» تنها زمانی استفاده می‌شود که به چیزی مفرد و کامل اشاره می‌کند که نشان می‌دهد آن شیء تقسیم نشده است.

 مقایسه عبارات

در حالی که “all/ همه” و “whole/ کل” در معانی اصلی خود اهداف متفاوتی را دنبال می کنند، اما در عبارات و عبارات ثابت مختلفی نیز ظاهر می شوند. این عبارات رایج منعکس کننده روشی است که هر اصطلاح در زمینه های مختلف استفاده می شود و تمایز آنها را بیشتر برجسته می کند.

عبارات رایج با “all/ همه”:

“All of a sudden/ به طور ناگهانی”: این عبارت برای توصیف اتفاقی که به طور غیرمنتظره یا بدون اخطار اتفاق می افتد استفاده می شود. به عنوان مثال، “All of a sudden, the lights went out/ به یکباره، چراغ ها خاموش شدند.”

“All in all/ همه در همه”: این عبارت به معنای “on the whole/ در کل” یا “taking everything into consideration/ در نظر گرفتن همه چیز” است. به عنوان مثال، “All in all, the event was a success/ در مجموع، رویداد موفقیت آمیز بود.”

“All the time/ همیشه”: این عبارت به چیزی اشاره دارد که به طور مداوم یا منظم اتفاق می افتد. به عنوان مثال، “She talks about him all the time/ او همیشه در مورد او صحبت می کند.”

این عبارات بر ایده کلیت یا بسامد تأکید می کنند و بر اعمال یا رویدادهایی تمرکز می کنند که کل یک موقعیت یا دوره را شامل می شود.

عبارات رایج با “whole/ کل”:

“The whole point/ کل نکته”: این عبارت به اصلی ترین یا مهم ترین جنبه چیزی اشاره دارد. به عنوان مثال، “The whole point of the meeting was to discuss the new project/ هدف جلسه بحث در مورد پروژه جدید بود.”

“The whole story/ کل داستان”: این عبارت به شرح کامل یا کامل یک رویداد یا موقعیت اشاره دارد. به عنوان مثال، “I want to hear the whole story before making a decision/ من می خواهم قبل از تصمیم گیری کل داستان را بشنوم.”

“The whole idea/ کل ایده”: این عبارت به مفهوم اصلی یا فکر مرکزی پشت چیزی اشاره دارد. به عنوان مثال، “The whole idea of the proposal was to improve efficiency/ کل ایده پیشنهاد بهبود کارایی بود.”

«whole/ کل» در این عبارات بر کامل بودن یا کلیت یک مفهوم یا موجودیت فردی تأکید دارد.

در فرآیند آموزش زبان انگلیسی، با درک این تفاوت ها، فراگیران می توانند از «all/ همه» و «whole/ کل» به طور صحیح و مؤثر استفاده کنند و از ارتباطات واضح و دقیق اطمینان حاصل کنند. چه به گروه ها و چه به موجودیت های مفرد اشاره شود، هر کلمه نقش مشخصی در بیان کلیت و کامل بودن دستور زبان انگلیسی دارد.

استفاده در مفاهیم مختلف

تمایز بین «all/ همه» و «whole/ کل» با در نظر گرفتن کاربرد آنها در زمینه‌های مختلف، مانند زمان، کمیت و عبارات اصطلاحی، آشکارتر می‌شود. در حالی که این دو کلمه از برخی جهات مشابه هستند، بسته به موقعیت به طور متفاوتی به کار می روند. در این بخش، نحوه استفاده از “all/ همه” و “whole/ کل” را از نظر زمان، کمیت و عبارات اصطلاحی بررسی خواهیم کرد و مثال هایی برای برجسته کردن نقش های منحصر به فرد آنها ارائه می دهیم.

از نظر زمان/  In Terms of Time

هر دو “all/ همه” و “whole/ کل” را می توان در رابطه با زمان استفاده کرد، اما آنها بر اساس زمینه متفاوت اعمال می شوند.

“all/ همه” از نظر زمان: هنگام اشاره به دوره های زمانی، از “all/ همه” برای نشان دادن اینکه چیزی به طور مداوم یا در طول یک بازه خاص اتفاق می افتد استفاده می شود. این نشان می دهد که عمل یا رویداد در یک مدت زمان نامحدود یا غیر مشخص گسترش می یابد. به عنوان مثال:

“He worked all night/ او تمام شب کار کرد.” این جمله به این معنی است که فرد در تمام طول شب کار کرده است، اما هیچ تأکیدی بر شب به عنوان یک واحد کامل و تقسیم نشده وجود ندارد.

“She studied all day/ او تمام روز درس می خواند.” در اینجا، “all day/ تمام روز” به این معناست که مطالعه به طور مداوم در طول روز، بدون وقفه یا وقفه انجام می شد.

«all/ همه» در این زمینه بر کل بازه زمانی تأکید دارد، اما لزوماً آن را به عنوان یک دوره کامل و تقسیم نشده در نظر نمی گیرد.

“whole/ کل” از نظر زمانی: “whole/ کل” برای اشاره به دوره های زمانی خاص و کامل به کار می رود. بر کلیت یک مدت زمان تعیین شده تأکید می کند و نشان می دهد که کاری برای کل دوره بدون حذف انجام شده است. به عنوان مثال:

«I spent the whole day working/ تمام روز را صرف کار کردم.» در این جمله «the whole day/ تمام روز» تأکید می کند که تمام روز به عنوان واحدی از زمان به کار اختصاص داشت.

“She took the whole week off/ او کل هفته را مرخصی گرفت.” این نشان می دهد که کل هفته تقسیم نشده برای مرخصی استفاده می شود، بدون تقسیم یا کاهش آن.

«whole/ کل» در اینجا تأکید می کند که کل دوره (روز، هفته) به صورت کامل در نظر گرفته شده است.

از نظر کمیت/ In Terms of Quantity

هنگام بحث در مورد کمیت، «all/ همه» و «whole/ کل» به طور متفاوتی استفاده می‌شوند، بر این اساس که ما به گروه‌ها یا موجودیت‌های فردی و کامل اشاره می‌کنیم.

«all/ همه» از نظر کمیت: «all/ همه» معمولاً برای اشاره به مقدار کل چیزی یا کل یک گروه به کار می رود. این می تواند برای اسامی قابل شمارش و غیرقابل شمارش اعمال شود و اغلب در زمینه های انتزاعی برای اشاره به گروه ها، مجموعه ها یا مقادیری از چیزها استفاده می شود. به عنوان مثال:

“She ate all of the cookies/ او همه کوکی ها را خورد.” این جمله به این معنی است که تک تک کوکی ها در مجموعه خورده شده است، بدون اینکه هیچ کوکی خاصی به عنوان یک شیء کامل مشخص شود.

“All the information was gathered/ همه اطلاعات جمع آوری شد.” در اینجا “all/ همه” به کل کمیت اطلاعات اطلاق می شود، بدون اینکه بر قسمت خاصی از آن تمرکز کنیم.

“all/ همه” در زمینه هایی استفاده می شود که تاکید بر کمیت یا کلیت چیزی است، به ویژه هنگامی که به گروه ها یا موارد غیرقابل شمارش اشاره می شود.

“whole/ کل” از نظر کمیت: “whole/ کل” از سوی دیگر، زمانی که به یک موجود واحد و کامل اشاره می شود استفاده می شود. بر کامل بودن آن موجودیت، اغلب بر خلاف بخش ها یا تقسیمات، تأکید می کند. به عنوان مثال:

«She ate the whole cookie/ او کل کلوچه را خورد.»  در این مورد، «whole/ کل» تأکید می کند که کل کلوچه، به عنوان یک شی مفرد، بدون هیچ قسمتی خورده شده است.

“I drank the whole bottle of juice/ من کل بطری آب میوه را خوردم.” در اینجا “whole/ کل” نشان می دهد که کل بطری به عنوان یک واحد کامل مصرف شده است.

«whole/ کل» معمولاً زمانی استفاده می‌شود که به یک شی یا موجودیت خاص اشاره می‌شود، که در آن تأکید بر کامل بودن آن است تا اجزا یا کمیت آن.

 در عبارات اصطلاحی/ In Idiomatic Expressions

“all/ همه” و “whole/ کل” هر دو در عبارات اصطلاحی و عبارات ثابت متعدد ظاهر می شوند. در حالی که معانی کلی این عبارات با تعاریف اصلی “all/ همه” و “whole/ کل” همسو هستند، بافت ها اغلب تفاوت های ظریف بیشتری را ارائه می دهند.

عبارات اصطلاحی با “all/ همه”

“all/ همه” غالباً در عباراتی استفاده می شود که کامل بودن را در یک گروه، کلیت یا بسامد توصیف می کند. برخی از اصطلاحات رایج عبارتند از:

“All of a sudden/ به یکباره”: این عبارت برای توصیف اتفاقی که به طور غیرمنتظره یا بدون اخطار اتفاق می افتد استفاده می شود. مثلاً “All of a sudden, the rain started pouring/ ناگهان باران شروع به باریدن کرد.”

“All in all/ در مجموع”: این عبارت برای خلاصه کردن یک موقعیت یا در نظر گرفتن همه چیز به طور کلی استفاده می شود. به عنوان مثال، “All in all, it was a great vacation/ در مجموع، تعطیلات عالی بود.”

“All the time/ همیشه”: به چیزی اشاره دارد که به طور مداوم یا منظم اتفاق می افتد. به عنوان مثال، “All the time/ او همیشه شکایت می کند.”

این عبارات اصطلاحی از «all/ همه» برای انتقال کلیت یا یک گستره کامل از وقوع استفاده می‌کنند، خواه ناگهانی، مکرر یا خلاصه‌کننده باشد.

عبارات اصطلاحی با “whole/ کل”: “whole/ کل” در اصطلاحاتی ظاهر می شود که بر کامل بودن یا کلیت یک مفهوم مفرد تأکید می کند و اغلب نشان می دهد که چیزی کاملاً درگیر است یا در تمامیت موجود است. برخی از اصطلاحات رایج عبارتند از:

“The whole world knows about it./ همه دنیا از آن خبر دارند.” این عبارت به این معنی است که همه یا تقریباً همه از چیزی آگاه هستند.

به عنوان مثال، “The whole world is talking about the new movie./ همه دنیا در مورد فیلم جدید صحبت می کنند.”

“The whole point/ کل نکته”: این عبارت اشاره به محوری یا مهم ترین جنبه چیزی دارد. به عنوان مثال، “The whole point of the meeting was to discuss new policies/ هدف اصلی جلسه بحث در مورد سیاست های جدید بود.”

“The whole idea/ کل ایده”: این عبارت به مفهوم اصلی یا کل طرح اشاره دارد. به عنوان مثال، “The whole idea of the event was to raise money for charity./ کل ایده این رویداد جمع آوری پول برای امور خیریه بود.”

این عبارات اصطلاحی با «whole/ کل» اغلب به مفاهیم یا اشیایی اشاره می‌کنند که به‌عنوان کامل یا مرکزی دیده می‌شوند و بر اهمیت کلیت یک موقعیت، ایده یا موجودیت تأکید می‌کنند.

اشتباهات رایج

در کلاس زبان انگلیسی، در حالی که استفاده از “all/ همه” و “whole/ کل” به اندازه کافی ساده به نظر می رسد، زبان آموزان اغلب به دلیل شباهت های آنها و تفاوت های ظریف در معانی و کاربرد آنها اشتباه می کنند. این خطاها می تواند بر وضوح و صحت ارتباط آنها تأثیر بگذارد. در این بخش، برخی از رایج ترین اشتباهاتی که زبان آموزان هنگام استفاده از “all/ همه” و “whole/ کل” مرتکب می شوند را به همراه مثال ها و نکاتی برای اجتناب از این تله ها بررسی خواهیم کرد.

آموزش گرامر All and Whole با ذکر مثال و تمرین

بیشتر بخوانید: آشنایی با وجه کامل و غیر کامل

بیشتر بخوانید: آشنایی با گزاره و اجزای آن در زبان انگلیسی

استفاده نادرست از “whole/ کل” برای اسامی جمع یا غیرقابل شمارش

یکی از رایج ترین اشتباهات استفاده از “whole/ کل” با اسامی جمع یا غیرقابل شمارش است. “whole/ کل” باید با اسامی مفرد و قابل شمارش برای نشان دادن کامل یا تمامیت یک شی استفاده شود. استفاده از “whole/ کل” با اسامی جمع یا غیرقابل شمارش یک خطای گرامری ایجاد می کند.

نمونه ای از اشتباه:

I ate whole of the cake

من کل کیک را خوردم.

این جمله نادرست است زیرا “whole/ کل” با “cake/ کیک” استفاده شده که در این متن یک اسم غیرقابل شمارش است. جمله صحیح این خواهد بود:

I ate whole of the cake

من همه کیک را خوردم.

در اینجا، “all/ همه” مناسب است زیرا به مقدار کل کیک، صرف نظر از ماهیت غیرقابل شمارش آن، اشاره دارد.

نکاتی برای جلوگیری از این اشتباه:

همیشه از “whole/ کل” با اسامی مفرد و قابل شمارش استفاده کنید (به عنوان مثال “whole apple/ کل سیب”، “whole book/ کل کتاب”، “whole idea/ کل ایده”) و “all/ همه” را برای اسامی جمع و غیرقابل شمارش نگه دارید (مثلا “all the apples/ همه سیب ها، ” “all the information/ همه اطلاعات”، “all the books/ همه کتابها”).

 استفاده نادرست از “all/ همه” برای موجودیت های کامل

یکی دیگر از اشتباهات رایج زبان آموزان در کلاس زبان انگلیسی،  استفاده از “all/ همه” در زمانی است که “whole/ کل” برای تاکید بر کامل بودن یک موجودیت منفرد و تقسیم نشده مورد نیاز است. «all/ همه» به کمیت ها یا گروه ها اشاره دارد، اما وقتی به چیزی کامل یا تقسیم نشده اشاره می شود، باید از «whole/ کل» استفاده شود.

نمونه ای از اشتباه:

I watched all the movie

من همه فیلم را تماشا کردم.

این جمله نادرست است زیرا “film/ فیلم” یک موجودیت مفرد و کامل است. جمله صحیح این خواهد بود:

I watched the whole movie

من کل فیلم را دیدم.

در این مورد، “whole/ کل” تاکید می کند که کل فیلم بدون وقفه تماشا شده است.

نکاتی برای جلوگیری از این اشتباه:

هنگام اشاره به یک موجود واحد که کامل یا تقسیم نشده در نظر گرفته می شود، از “whole/ کل” استفاده کنید. به عنوان مثال، “whole day/ کل روز”، “whole pizza/ پیتزا کامل”، “whole idea/ کل ایده”.

 سردرگمی در عبارات زمانی/ Confusion in Time Expressions

زبان آموزان همچنین هنگام استفاده از “all/ همه” و “whole/ کل” در عبارات زمانی اشتباه می کنند. “all/ همه” برای دوره های مداوم و طولانی استفاده می شود، در حالی که “whole/ کل” به یک دوره زمانی خاص و کامل اشاره دارد. مخلوط کردن آنها می تواند منجر به سردرگمی شود.

نمونه ای از اشتباه:

I worked the whole week

من تمام هفته کار کردم.

این جمله نادرست است زیرا “whole/ کل” برای توصیف مدت زمان (هفته) استفاده می شود که نیاز به استفاده از “همه” دارد. جمله صحیح این خواهد بود:

I worked all week

من تمام هفته کار کردم.

در اینجا، “all/ همه” به جای تاکید بر تکمیل هفته، به دوره مداوم و طولانی هفته اشاره دارد.

نکاتی برای جلوگیری از این اشتباه:

هنگام اشاره به دوره های زمانی طولانی مانند “all day/ تمام روز”، “all week/ تمام هفته”، “all night/ تمام شب” از “all/ همه” استفاده کنید. هنگام اشاره به یک دوره خاص و کامل مانند “whole day/ تمام روز”، “whole week/ کل هفته” از “whole/ کل” استفاده کنید.

 استفاده نادرست از “whole/ کل” با اسم های انتزاعی یا جمعی/ Misuse of “Whole” with Abstract or Collective Nouns

یک اشتباه کمتر رایج، اما همچنان قابل توجه در دوره زبان انگلیسی، استفاده از “whole/ کل” با اسم های انتزاعی یا جمعی است. از آنجایی که «whole/ کل» معمولاً به چیزی محسوس یا قابل شمارش اشاره دارد، نباید با مفاهیم انتزاعی که شکل فیزیکی ندارند استفاده شود.

نمونه ای از اشتباه:

He explained the whole information

او کل اطلاعات را توضیح داد.

این نادرست است زیرا “information/ اطلاعات” یک اسم غیرقابل شمارش و انتزاعی است. جمله صحیح این خواهد بود:

He explained all the information

او همه اطلاعات را توضیح داد.

در اینجا «all/ همه» به درستی با «information/ اطلاعات» استفاده می شود که غیرقابل شمارش است و به مجموعه ای از حقایق اشاره دارد.

نکاتی برای جلوگیری از این اشتباه:

از “all/ همه” با اسامی غیرقابل شمارش و انتزاعی استفاده کنید، مانند “all the information/ تمام اطلاعات”، “all the knowledge/ تمام دانش”، “all the advice/ تمام توصیه ها.” از “whole/ کل” نباید در چنین مواردی استفاده شود.

سردرگمی با عبارات اصطلاحی/ Confusion with Idiomatic Expressions

“all/ همه” و “whole/ کل” هر دو در عبارات اصطلاحی مختلف ظاهر می شوند، اما زبان آموزان گاهی اوقات با استفاده از کلمه اشتباه در عبارات ثابت از آنها سوء استفاده می کنند.

نمونه ای از اشتباه:

The whole of a sudden, she screamed

ناگهان جیغ زد.

این نادرست است زیرا عبارت اصطلاحی صحیح “all of the sudden/ به یکباره” است.

All the point of the meeting was lost

تمام موضوع جلسه از بین رفت.

این جمله اشتباه است زیرا عبارت صحیح این است “The whole point of the meeting was lost/ کل جلسه از بین رفت.”

نکاتی برای جلوگیری از این اشتباه:

با عبارات اصطلاحی رایج آشنا شوید تا بفهمید چه زمانی از «all/ همه» و «whole/ کل» به درستی استفاده کنید. مثال‌ها عبارتند از “All of a sudden/ ناگهان”، “All in all/ در کل”، “The whole idea/ کل ایده”، “The whole story/ کل داستان.

موارد خاص و استثنائات

در حالی که قوانین کلی برای استفاده از “all/ همه” و “whole/ کل” نسبتاً ساده است، موارد خاص و استثنائاتی وجود دارد که در آنها می توان الگوهای استفاده معمولی را تنظیم کرد. این استثناها اغلب به دلیل عبارات اصطلاحی، ماهیت اسم مورد استفاده، یا زمینه های خاصی که نیاز به خمیدگی جزئی قواعد دستور زبان معمولی دارند، به وجود می آیند. در این بخش، ما این استثناها را بررسی می‌کنیم، با تمرکز بر اینکه چه زمانی می‌توان «whole/ کل» را با اسم‌های غیرقابل شمارش استفاده کرد و چه زمانی «all/ همه» را می‌توان با اسم‌های قابل شمارش مفرد استفاده کرد.

وقتی “whole/ کل” با اسم های غیرقابل شمارش استفاده می شود

به طور کلی، “whole/ کل” برای اسامی مفرد و قابل شمارش محفوظ است، در حالی که “all/ همه” با اسامی جمع قابل شمارش و غیرقابل شمارش استفاده می شود. با این حال، در برخی موارد، “whole/ کل” را می توان با اسامی غیرقابل شمارش برای انتقال حس کامل یا کلیت استفاده کرد، به ویژه هنگام توصیف جنبه هایی از یک ماده یا مفهوم که تقسیم نشده یا یکپارچه است.

در این موارد، با وجود غیرقابل شمارش بودن اسم، از «whole/ کل» برای تأکید بر ایده یک بخش کامل یا تقسیم نشده از چیزی استفاده می‌شود. این استفاده به اندازه اسامی قابل شمارش رایج نیست، اما همچنان در زمینه های خاص قابل قبول است.

نمونه ای از استفاده از “whole/ کل” با یک اسم غیرقابل شمارش :

The whole water was spilled

کل آب ریخته شد.

این جمله بر کل مقدار یا مقدار آب تأکید می کند و نشان می دهد که همه آن ریخته شده است، بدون اینکه چیزی باقی بماند. استفاده از “whole/ کل” در این مورد تاکید می کند که کل ماده، به عنوان یک کل واحد، ارجاع داده می شود.

با این حال، شایان ذکر است که این ساختار می‌تواند تا حدودی ناهنجار یا غیرطبیعی به نظر برسد، و در انگلیسی روزمره معمولاً هنگام ارجاع به اسم‌های غیرقابل شمارش، «all/ همه» ترجیح داده می‌شود. این جمله را می توان به طور طبیعی تر به صورت زیر بیان کرد:

All the water was spilled

همه آب ریخته شد.

با این وجود، در برخی زمینه‌های ادبی یا رسمی‌تر، استفاده از «whole/ کل» با اسم‌های غیرقابل شمارش ممکن است همچنان یافت شود، به‌ویژه زمانی که گوینده یا نویسنده می‌خواهد بر کامل بودن یا تقسیم‌ناپذیری ماده تأکید کند.

وقتی “all/ همه” را می توان با اسامی قابل شمارش مفرد استفاده کرد

در حالی که “all/ همه” معمولاً با اسامی قابل شمارش جمع (به عنوان مثال “all the books/ همه کتاب ها”، “all the people/ همه مردم”) یا اسم های غیرقابل شمارش (مثلا “all the information/ تمام اطلاعات”، “all the money/ تمام پول”) استفاده می شود. گاهی اوقات می توان با اسامی قابل شمارش مفرد، به ویژه در معنای عمومی یا جمعی استفاده کرد. در چنین مواردی، «all/ همه» برای اشاره به کلیت یا تمامیت چیزی به کار می رود، هرچند خود اسم مفرد باشد.

این ساختار اغلب بر ایده یک مقدار کامل یا کلی از چیزی تأکید می کند، به ویژه هنگامی که گوینده به یک شیء یا نمونه خاص به شیوه ای کلی تر و نامعین اشاره می کند.

نمونه ای از استفاده از “all/ همه” با یک اسم قابل شمارش مفرد :

All of the pizza was eaten

همه پیتزا خورده شد.

این جمله به کل یک شیء مفرد و قابل شمارش – پیتزا – اشاره دارد. علیرغم اینکه “pizza/ پیتزا” یک اسم مفرد است، استفاده از “all/ همه” در اینجا نشان می دهد که کل شیء مصرف شده است و چیزی باقی نمانده است. این فرم در زبان روزمره زمانی که در مورد مواردی که کامل یا مفرد دیده می شوند، مانند “pizza/ پیتزا”، “cake/ کیک” یا “pie/ پای” کاملاً رایج است.

این استفاده به‌ویژه زمانی خوب عمل می‌کند که یک کمیت ضمنی یا درک شده وجود داشته باشد که به عنوان یک موجودیت منفرد و کامل درک شود. «all/ همه» را می‌توان در معنای جمعی به کار برد، به کلیتی اشاره می‌کند که علیرغم قابل شمارش بودن، به‌عنوان یک واحد مفرد در نظر گرفته می‌شود.

نمونه های دیگر:

All of the pizza was delicious

همه پیتزاها خوشمزه بود.

All of the movie was entertaining

تمام فیلم سرگرم کننده بود.

در این موارد، “all/ همه” با یک اسم مفرد استفاده می شود زیرا نشان دهنده کلیت مورد یا تجربه به عنوان یک کل است.

ملاحظات مهم/ Important Considerations

در حالی که این استثناها می توانند بسیار مفید باشند، چند نکته وجود دارد که باید در نظر داشته باشید:

  1. موارد زمینه/ Context Matters: تصمیم به استفاده از “whole/ کل” با اسامی غیرقابل شمارش یا “all/ همه” با اسامی قابل شمارش مفرد اغلب به بافت بستگی دارد. این کاربردها در نوشتار انگلیسی گفتاری و غیررسمی رایج‌تر است، اما ممکن است در نوشتار رسمی دانشگاهی قابل قبول نباشند. همیشه قبل از انتخاب این استثنائات، لحن و سبک نوشتن خود را در نظر بگیرید.

 

  1. از استفاده بیش از حد اجتناب کنید/ Avoid Overuse: در حالی که استثناها از نظر گرامری صحیح هستند، استفاده بیش از حد از آنها می تواند نوشتن شما را ناخوشایند یا غیر طبیعی کند. به عنوان مثال، گفتن “the whole information/ کل اطلاعات” می تواند به نظر بی حرکت به نظر برسد. در چنین مواردی، بهتر است به “all the information/ تمام اطلاعات” متعارف‌تر پایبند باشید.

 

  1. استفاده محاوره ای/ Colloquial Usage: برخی از این استثناها بیشتر در گفتار محاوره ای یا روزمره به جای نوشتن رسمی استفاده می شوند. برای مثال، اشاره به “all of the pizza/ همه پیتزا” به جای “the whole pizza/ کل پیتزا” ممکن است در مکالمات معمولی قابل قبول باشد، اما ممکن است بهترین انتخاب برای زمینه های رسمی نباشد.
گرامر All and Whole با ذکر مثال و تمرین

سخن پایانی

درک تفاوت بین “all/ همه” و “whole/ کل” برای ارتباط واضح و دقیق در زبان انگلیسی ضروری است. این دو کلمه ممکن است در نگاه اول شبیه به هم به نظر برسند، اما بسته به زمینه ای که در آن استفاده می شوند، اهداف متفاوتی را دنبال می کنند.  درک زمان استفاده از “all/ همه” و زمان استفاده از “whole/ کل” برای انتقال معنای دقیق بسیار مهم است. استفاده نادرست از این اصطلاحات می تواند منجر به سردرگمی یا عدم وضوح شود، به خصوص در عبارات پیچیده تر یا ظریف تر.

بنابراین، مهم است که تفاوت در کاربرد آنها تشخیص داده شود. تسلط بر این اصطلاحات دقت دستوری و روانی فرد را افزایش می دهد و اطمینان می دهد که ایده ها به مناسب ترین و مؤثرترین شکل ممکن بیان می شوند. با در نظر گرفتن قوانین خاص حاکم بر استفاده از آنها، انگلیسی زبانان و نویسندگان می توانند زبان خود را با اطمینان و دقت بیشتری هدایت کنند.

سوالات متداول

تفاوت اصلی “all/ همه” و “whole/ کل” چیست؟

تفاوت اصلی این است که “all/ همه” به کلیت یا هر عضو یک گروه یا کمیت اشاره دارد ، در حالی که “whole/ کل” به کامل بودن یا چیزی تقسیم نشده اشاره دارد.

آیا می توان “whole/ کل” را با اسامی جمع استفاده کرد؟

نه، “whole/ کل” معمولاً با اسامی قابل شمارش مفرد استفاده می شود. برای اسم‌های جمع، «all/ همه» انتخاب مناسبی است.

آیا “all/ همه” تا به حال با اسامی قابل شمارش مفرد استفاده شده است؟

بله، “all/ همه” را می توان با اسامی قابل شمارش مفرد به صورت کلی یا هنگام اشاره به کل چیزی استفاده کرد.

آیا می توان “whole/ کل” را با اسامی غیرقابل شمارش استفاده کرد؟

در حالی که غیرمعمول است، گاهی اوقات می‌توان از «whole/ کل» با اسم‌های غیرقابل شمارش برای تأکید بر کامل بودن استفاده کرد ، اگرچه این استاندارد نیست و در بیشتر زمینه‌ها ناخوشایند به نظر می‌رسد.

بیشتر بخوانید: یادگیری clause ها در زبان انگلیسی

بیشتر بخوانید: جملات سببی در زبان انگلیسی (فعل معلوم و مجهول)

منابع :

linguapress | grammarly | dictionary.cambridge| usingenglish

چقدر این پست برایتان مفید بود؟
1
2
3
4
5
5 از 5 از 13 رای

نظر خود را با ما در میان بزارید

لغو پاسخ

مقالات مرتبط