مفعول گرامری اسم یا ضمیری است که معنای فعل و حروف اضافه را تکمیل می‌کند. علاوه بر این، تقریبا هر گروه از کلمات که به عنوان اسم به کار می‌روند می‌توانند مفعول باشند. برای مثال می‌توان به عبارات اسمی، جمله‌واره‌های اسمی، GERUNDS و infinitives اشاره کرد.
دوره های آموزش زبان انگلیسی |
|
| دوره حضوری | آموزش زبان انگلیسی برای کودکان |
| دوره حضوری | آموزش زبان انگلیسی برای نوجوانان |
| دوره حضوری | آموزش زبان انگلیسی برای بزرگسالان |
مفعول فعل
مفعول فعل اطلاعاتی راجع به شخص یا شیئی که تحت تاثیر عمل فعل قرار می‌گیرد، بیان خواهد کرد. مفعول فعل می‌تواند یک مفعول مستقیم باشد و به طور مستقیم از فعل تاثیر بگیرد، یا غیر مستقیم باشد و از طریق مفعول مستقیم جمله، تحت تاثیر فعل قرار بگیرد.
به یاد داشته باشید که فقط افعال گذرا به مفعول، با مفعول مستقیم در جمله ظاهر می‌شوند.
مفعول مستقیم
مفعول مستقیم مستقیما تحت تاثیر عمل فعل قرار می‌گیرد. مثال:
“The dog chased its tail.” (The object its tail is receiving the action of the verb chase.)
“Mary reads a new book every week.” (The object a new book is receiving the action of the verb read.)
“I asked Jonathan on a date.” (The object Jonathan is receiving the action of the verb asked.)
ما می‌توانیم با پرسیدن سوالاتی چون «چه کسی را؟» یا «چه چیزی را؟» مفعول مستقیم جمله را پیدا کنیم. بخشی از جمله که به این سوال جواب می‌دهد، مفعول جمله است.
| “The dog chased its tail.” | “Mary reads a new book every week.” | “I asked Jonathan on a date.” |
| Question: The dog chased what? | Question: Mary reads what? | Question: I asked whom? |
| Answer: its tail | Answer: a new book | Answer: Jonathan |
مفعول غیر مستقیم
یک مفعول غیر مستقیم، شخص یا چیزی است که از طریق مفعول مستقیم جمله، تاثیر می‌پذیرد. He، she یا it همچنان تحت تاثیر عمل فعل قرار می‌گیرند، اما این عمل غیر مستقیم اتفاق میفتد. مفعول غیر مستقیم دقیقا بین فعل و مفعول مستقیم آن قرار می‌گیرد. مثال:
“Please pass me the salt.” (The pronoun me is receiving the direct object the salt, which receives the action of the verb pass.)
“I sent the company an application for the job.” (The noun phrase the company is receiving the direct object an application, which receives the action of the verb sent.)
فقط افعالی که می‌توانند عملی وابسته به شخص یا شیئی دیگر را بیان کنند، می‌توانند با مفعول غیر مستقیم در جمله ظاهر شوند. آن‌ها معمولا به افعال ditransitive شناخته می‌شوند. افعالی که صرفا با مفعول مستقیم در جمله ظاهر شوند را monotransitive می‌گویند.
مفعول غیر مستقیم به عنوان عبارت حرف اضافه‌ای
مفعول غیر مستقیم دقیقا بعد از مفعول مستقیم در یک جمله قرار می‌گیرد. هرچند، ما حتی می‌توانیم مفعول غیر مستقیم را در یک عبارت حرف اضافه‌ای و به کمک to یا for، بعد از مفعول مستقیم قرار دهیم. ما می‌توانیم هر مفعول غیر مستقیمی که می‌خواهیم را به این شکل در جمله به کار ببریم. اما این معمولا زمانی رخ می‌دهد که مفعول غیر مستقیم زیادی طولانی باشد. مثال:
| Indirect Object | Prepositional Phrase |
| “I sent my brother a letter.” | “I sent a letter to my brother.” |
| “My father baked our class a batch of cupcakes.” | “My father baked a batch of cupcakes for our class.” |
| “She teaches many different students mathematics.” | She teaches mathematics to many different students.” |
مفعول حرف اضافه
حروف اضافه نیز می‌توانند با مفعول در جمله ظاهر شوند و به کمک هم، یک عبارت حرف اضافه‌ای بسازند. عموما یک حرف اضافه مستقیما بعد از مفعول مربوط به خود در جمله قرار می‌گیرد. مثال:
“I am looking for work.” (The noun work is the object of the preposition for, which creates the prepositional phrase for work.)
“Your backpack is under the table.” (The noun phrase the table is the object of the preposition under, which creates the prepositional phrase under the table.)
“I got a ticket for speeding.” (The gerund speeding is the object of the preposition for, which creates the prepositional phrase for speeding.)
“She can study with whomever she likes.” (The noun clause whomever she likes is the object of the preposition with, which creates the prepositional phrase with whomever she likes.)
حالت مفعولی
ما معمولا فرم کلمات را به خاطر ایفای نقش در قالب فاعل یا مفعول در جمله تغییر نمی‌دهیم. هرچند اگر بخواهیم ضمایر شخصی را به عنوان مفعول در جمله به کار ببریم، باید از فرم مخصوص آن‌ها استفاده کنیم.
علاوه بر این، ضمایر who و whoever در حالت مفعولی به whom و whomever تغییر می‌کنند. هرچند، این تفاوت در انگلیسی مدرن زیاد صدق نمی‌کند.
جدول زیر شکل‌های مختلف این کلمات در حالت مفعولی را نشان می‌دهد. به خاطر داشته باشید که ضمایر you و it در هر دو حالت یکسان هستند.
| Subjective Case | Example sentence | Objective Case | Example Sentence |
| I | “I read a great book recently.” | Me | “Jeff told me about a great book.” |
| We | “We went out for ice cream.” | Us | “Mom took us out for ice cream.” |
| You | “You said the project was finished!” | You | “I told you it would be finished next week!” |
| He | “He left for practice already.” | Him | “I’m waiting for him to return from practice.” |
| She | “She is writing a play.” | Her | “The play was written by her.” |
| It | “It might rain today.” | It | “I want it to stop snowing.” |
| They | “They won’t like this.” | Them | “I asked them a week ago.” |
| Who | “Who told you about our plan?” | Whom | “Whom have you told about our plan?” |
| Whoever | “Whoever broke this vase is in deep trouble!” | Whomever | “Study with whomever you like.” |
بیشتر بخوانید:آموزش مفعول در انگلیسی
بیشتر بخوانید:ضمایر مفعولی زبان انگلیسی
نظر خود را با ما در میان بزارید