راهنمای کامل ضمایر اسپانیایی

“I”, “we”, “he”, “she”, “it”, “they”

ضمایر قدرت زیادی دارند. ضمایر، یکی از مهم‌ترین عناصر در هر زبانی هستند.

ضمایر نشان می‌دهند فاعل در جمله چه کسی یا چه چیزی است. بدون ضمایر، جمله‌ها خیلی سریع و راحت پیچیده و گیج‌کننده می‌شوند!

بر خلاف زبان انگلیسی، در زبان اسپانیایی همیشه از ضمایر استفاده نمی‌شود. در واقع، اسپانیایی اغلب از صرف فعل برای نشان دادن فاعل جمله استفاده می‌کند.

خوشحال نشوید! جمله بالا به این معنی نیست که می‌توانید از یادگیری ضمایر در زبان اسپانیایی شانه خالی کنید. برای اینکه بتوانید مثل یک بومی اسپانیایی حرف بزنید، باید مبحث ضمایر را هم به خوبی بقیه مسائل دستورزبان یاد بگیرید.

بنابراین بیایید ابتدا مباحث و مطالب مقدماتی را یاد بگیریم.

ضمایر اسپانیایی دقیقا چه هستند؟

ضمیر کلمه‌ای است که جای اسامی یا نام‌ها را در یک جمله می‌گیرد. برای مثال، اگر بگویم “Diego is my friend. He lives near me, and he works nearby” در واقع در این جمله از ضمایر “my”، “he” و “me” استفاده کردم. این جمله بدون ضمایر، ناخوشایند و بدشکل به نظر می‌رسد. جمله بالا بدون ضمایر این شکلی خواهد بود:

“Diego is Benny’s friend. Diego lives near Benny, and Diego works nearby.”

به نظر من، صحبت کردن با وجه سوم شخص، همیشه عجیب غریب و غیرضروری به نظر می‌رسد! بنابراین، به همین دلیل است که به ضمیر احتیاج داریم.

در مثال بالا که درباره Diego بود، دو نوع مختلف از ضمیر را استفاده کردیم که من (نویسنده این مقاله) را توصیف کرد (my و me). این دو ضمیر نشان‌دهنده دو مسئله متفاوت هستند، اگرچه هر دو فاعل را توصیف می‌کنند. ضمیر “my”، ضمیر ملکی است در حالی که “me” ضمیر موصولی (Relative Pronouns) است. این ضمیر نشان می‌دهد «دیه‌گو» چه ربطی به من دارد (“he lives near me”).

در زبان اسپانیایی چطور؟ جمله بالا در زبان اسپانیایی به شکل زیر خواهد بود:

“Diego es mi amigo. Él vive cerca de mí, y trabaja cerca.”

در زبان اسپانیایی، ضمایر با توجه به اینکه کجا و چطور در جمله استفاده شوند، تغییر می‌کنند. در این زبان، ضمایر با توجه به اینکه نشان‌دهنده مالکیت یا مسیر باشند، تغییر می‌کنند و همچنین اگر از آن‌ها بعد از عبارت حرف اضافه استفاده کنید، تغییر می‌کنند. ممکن است کمی پیچیده به نظر برسد، اما این مبحث در زبان اسپانیایی خیلی شبیه زبان انگلیسی است. به این فکر کنید که ضمیر شخصی “I” با توجه به اینکه کجا و چطور مورد استفاده قرار بگیرد به “me” و “my” تغییر شکل می‌دهد.

ضمایر شخصی فاعلی در زبان اسپانیایی

مرور نکته گرامری: فاعل جمله یک شخص، شئ یا مکان است که درباره آن بحث می‌شود یا عمل فعل را انجام می‌دهد.

برای مثال، در جمله “He runs a marathon”، کلمه “He” فاعل است و “to run” فعل است.

در ادامه ضمایر فاعلی را می‌بینید.

• I: Yo
• You: Tú (غیررسمی) / Usted (رسمی):
• He: Él
• She: Ella
• We: Nosotros / Nosotras
• You, جمع و غیررسمی: Vosotros / Vosotras
• You, جمع و رسمی: Ustedes
• They: Ellos / Ellas

برای یادگیری صرف فعل به زبان اسپانیایی، می‌توانید ضمایر فاعلی زبان اسپانیایی را به خاطر بسپارید. با “I”، “we”، “they” و “you” شروع کنید.

ضمایری که به –o ختم می‌شوند شکل مذکر هستند و یا برای گروهی از مردان یا گروهی از مردان و زنان استفاده می‌شود. ضمایری که به –a ختم می‌شوند، مونث هستند و فقط برای “we”، “they یا “you”  و برای ارجاع به گروهی از زنان اشاره می‌شود.

نکته دیگری که باید بدانید این است که “you” در زبان اسپانیایی نسخه رسمی و غیررسمی دارد. برای صحبت کردن درباره دوستان و خانواده از tú و برای احترام گذاشتن یا اشاره کردن به کسی که او را نمی‌شناسید، از usted استفاده کنید. برای شکل جمع، vosotros فقط در اسپانیا و برای حالت غیررسمی “you” استفاده می‌شود. در آمریکای لاتین، ustedes برای نسخه رسمی و غیررسمی استفاده می‌شود.

وصل کردن فاعل به فعل و حذف ضمیر

در زبان اسپانیایی، فاعل جمله انتهای فعل را تغییر می‌دهد. این مسئله باعث می‌شود فاعل مشخص شود و درک آن ساده شود.

بیایید با هم بعضی از مثال‌های ضمایر اسپانیایی در جمله‌ها را بررسی کنیم و ببینیم فعل  “to go” (ir)چطور تغییر می‌کند.

• “I” در زبان اسپانیایی: Yo voy a la tienda. (“I am going to the store”)
• “You” در زبان اسپانیایی: Tú vas a la tienda (“You are going to the store”)
• “He” در زبان اسپانیایی: Él va a la tienda (“He is going to the store”)
• “She” در زبان اسپانیایی: Ella va a la tienda (“She is going to the store”)
• “We” در زبان اسپانیایی: Nosotros vamos a la tienda (“We are going to the store”)
• “You” (جمع، غیررسمی) در زبان اسپانیایی: Vosotros váis a la tienda (“You all are going to the store”)
• “You” (جمع، رسمی) در زبان اسپانیایی: Ustedes van a la tienda (“You all are going to the store”)
• “They” در زبان اسپانیایی: Ellos van a la tienda. (“They are going to the store”)

همانطور که می‌توانید ببینید، وقتی فاعل تغییر کند، فعل “to go” (ir) هم تغییر می‌کند. بقیه جمله به همان شکل می‌ماند و تغییری نمی‌کند (a la tienda). فعل Ir یک فعل بی‌قاعده در زبان اسپانیایی است، اما ایده و قانون یکی است. پسوند افعال (که به عنوان نشانه صرف فعل هم شناخته می‌شوند) بر اساس فاعل جمله تغییر می‌کنند.

در زبان انگلیسی و برای بعضی افعال هم این مسئله صادق است. برای مثال، برای استفاده از فعل “to run” می‌گویید “I run” و “she runs. انتهای فعل با توجه به فاعل جمله تغییر می‌کند. اما این مسئله فقط گاهی در زبان انگلیسی صادق است. در زبان اسپانیایی همیشه صادق است و انتهای فعل برای هر فاعلی متفاوت است.

به همین دلیل است که در زبان اسپانیایی فاعل می‌تواند از جمله حذف شود، چرا که با توجه به شکل فعل می‌توان فهمید فاعل جمله چه بوده است. در زبان فارسی هم همینطور است؛ در جمله «من می‌دوم» می‌توانید بفهمید فاعل و «م» نشانه صرف فعل اول شخص مفرد است. با حذف «من» معنی جمله تغییری نمی‌کند و باز هم متوجه می‌شوید فاعل، اول شخص مفرد است. این جمله‌ها می‌توانند “Voy a la tienda” و “Vas a la tienda” باشند و باز هم می‌توانید بفهمید فاعل‌های جمله “I” و “you” بودند.

ضمایر ملکی در زبان اسپانیایی

ضمایر ملکی در زبان اسپانیایی به سوال “Whose is it?” یا «این مال کی است؟» پاسخ می‌دهد. ضمایر ملکی به مفعول مالکیت می‌دهند. برای مثال، در زبان انگلیسی ممکن است بگویید “That’s mine” یا “It’s her house”.

در زبان اسپانیایی، ضمایر ملکی چهار حالت دارند: مفرد مذکر، مفرد مونث، جمع مذکر و جمع مونث. برای ضمایر ملکی، همیشه “the” هم به کار می‌رود (که حتما باید با یکی از حالت‌های حرف تعریف یعنی el، la، los و las مطابقت داشته باشد). ضمیری که استفاده می‌کنید باید بر حسب جنسیت کلمه‌ای باشد که درباره مالکیت آن صحبت می‌کنید.

برای مثال، ضمیر ملکی مفرد مذکر برای “mine” عبارت el mío است. مفرد مونث آن la mía است. برای جمع مذکر و جمع مونث، los míos و las mías است. اگر می‌خواهید بگویید کتابی (el libro، مذکر) مال شماست، باید بگویید (“Es el mío” (“It is mine”. برای کتاب‌ها، جمله (”Son los míos (“They are mine شکل صحیح خواهد بود. اگر سیبی (la manzana، مونث) مال شماست، باید بگویید Es la mía، یا اگر چند سیب بود Son las mías جمله شما خواهد بود.

• Mine: El mío, los míos, la mía, las mías
• Yours: El tuyo, los tuyos, la tuya, las tuyas
• His, hers or its: El tuyo, los tuyos, la tuya, las tuyas
• Ours: El nuestro, los nuestros, la nuestra, las nuestras
• Yours: El vuestro, los vuestros, la vuestra, las vuestras*
• Theirs: El suyo, los suyos, la suya, las suyas*

مثال‌های بالا با زمانی که می‌گویید “my book” و “my apple” فرق دارد. در این موقعیت، از “my” به عنوان صفت استفاده می‌کنید، نه به عنوان یک ضمیر، چون شما اسم را جایگزین نکردید اما آن را توصیف کردید. در این حالت عبارت شما mi libro یا mis manzanas خواهد بود. در ادامه صفت‌های ملکی را می‌بینید:

• My: Mi, mis
• Your: Tu, tus
• His, her, its, their: Su, sus
• Our: Nuestro, nuestros, nuestra, nuestras
• Your (جمع): Vuestro, vuestros, vuestra, vuestras

ضمایر شخصی حرف اضافه‌ای

فقط دو ضمیر وقتی بعد از حرف اضافه بیایند تغییر می‌کنند.

وقتی بعد از یک حرف اضافه بیایند:

• “I” or Yo becomes mí (“me”)
• “You” or Tú becomes ti (“you”)

تمام ضمایر اسپانیایی بعد از حرف اضافه شکل اصلی خودشان را حفظ می‌کنند، بنابراین باعث می‌شود یادگیری و به خاطر سپردن آن‌ها آسان باشد.

برای مثال:

Esto es para mí, eso es para ti. (“This is for me, that’s for you.”)

تنها استثناء کلمه con (“with”) است. این کلمه برای همراهی است و mí و ti را به conmigo و contigo تغییر می‌دهد.

ضمیر مفعولی مستقیم در زبان اسپانیایی

یادتان هست مفعول مستقیم در یک جمله چیست؟ مفعول دریافت‌کننده عمل فعل است. بنابراین فاعل عمل را انجام می‌دهد و مفعول مستقیم آن عمل را دریافت می‌کند. اگر بگویم “I ate pizza” (Yo comí pizza)، کلمه “I” فاعل، “ate” فعل و “pizza” مفعول مستقیم است.

اما اگر کسی از من بپرسد “Who ate the last slice of pizza?”، می‌توانم بگویم “I ate it” که در زبان اسپانیایی می‌شود Me lo comí. در این جمله از ضمیر مفعولی مستقیم برای “it” در زبان اسپانیایی استفاده کردیم. در این حالت، Me همان “I, myself” (ضمیر انعکاسی) است. به زودی به این مطلب هم می‌رسیم.

یادتان باشد که ضمیر مفعولی مستقیم قبل از فعل می‌آید. در بیشتر موقعیت‌ها، اسپانیایی همان ساختار جمله در زبان انگلیسی را دارد (فاعل، فعل، مفعول). اما وقتی بحث ضمیر مفعولی مستقیم باشد، ساختار جمله فاعل – ضمیر مفعولی مستقیم – فعل خواهد بود.

در ادامه ضمیرهای مفعولی مستقیم را می‌بینید:

• Me: Me
• You: Te
• Him, her, it: Lo, la
• Us: Nos
• You: Os
• Them: Los, las

نکته‌ای که لازم است اینجا به آن اشاره کنیم این است که “them” در زبان اسپانیایی هم می‌تواند به شخص اشاره کند و هم به اشیا، که شکل جمع برای him، her یا it است. این مسئله مثل زبان انگلیسی است، اما گاهی زبان‌آموزان در زبان اسپانیایی برای یادگیری و به خاطر سپردن آن با مشکل مواجه می‌شوند.

ضمایر انعکاسی در زبان اسپانیایی

در قسمت قبل درباره ضمایر مفعولی مستقیم در زبان اسپانیایی صحبت کردیم، حالا نوبت آن رسیده است ضمایر انعکاسی را معرفی کنیم. در جمله بالا از آن استفاده کردیم: Me lo comí. بنابراین وقت آن رسیده نحوه کارکرد آن را توضیح بدهیم.

ضمایر انعکاسی کلماتی هستند که به “-self” و “-selves” ختم شوند. کلماتی مثل Oneself، myself، yourself و غیره. وقتی از یک فعل انعکاسی در زبان اسپانیایی مثل lavarse یا llamarse استفاده می‌کنید، باید آن را با ضمیر انعکاسی جفت کنید.

چطور می‌فهمید فعلی انعکاسی است؟

یک فعل زمانی انعکاسی است که فعال و مفعول یکی باشند. بنابراین، وقتی می‌گویم Me llama Benny، در واقع می‌گویم “I call myself Benny”. به همین دلیل است که به جای yo ازme  استفاده می‌کنیم. در Me lo comí، می‌گویم “I, myself, did the action. I, myself, ate it”.

در ادامه فهرستی از ضمایر انعکاسی برای شما نوشته شده است:

• Myself: Me
• Yourself: Te
• Himself, herself, itself: Se
• Ourselves: Nos
• Yourselves: Os
• Themselves: Se

ضمایر انعکاسی به نظر گیج‌کننده و پیچیده می‌آیند، اما راه ساده‌ای برای فکر کردن به آن وجود دارد. به لیست بالا و ضمایر مفعولی مستقیم نگاهی بیندازید. فقط یک تغییر وجود دارد: lo/la یا los/las به se تبدیل می‌شوند. همین است! هر چیز دیگری به همان شکل باقی می‌ماند. اگر الان مطالب برایتان ساده‌تر شده است، می‌توانید به جمله “Me, I ate it” فکر کنید تا بتوانید توضیح بدهید چرا به جای yo می‌گویید me.

ضمایر مفعولی غیرمستقیم در زبان اسپانیایی

مفعول مستقیم کسی یا چیزی است که توسط عمل فعل تحت تاثیر قرار می‌گیرد، اما دریافت‌کننده اصلی عمل نیست. از نظر گرامری، مفعول مستقیم بعد از یک حرف اضافه قرار نمی‌گیرد، در حالی که مفعول مستقیم بعد از حرف اضافه‌هایی مثل “to” یا “for” قرار می‌گیرند.

• To/for me: Me
• To/for you: Te
• To/for him, her یا it: Le
• To/for us: Nos
• To/for you all: Os
• To/for them: Les

به این مسئله یک بار دیگر دقت کنید، فقط «it» تغییر کرده است. حالا le یا les است. بقیه موارد مثل فهرست مفعول مستقیم هستند.

اگر بگویم “I bought pizza”، ساختار جمله فاعل- فعل – مفعول است. اگر جمله را گسترش بدهید و به شکل “I bought pizza for my friend” بنویسید، سپس مفعول مستقیم “pizza” و مفعول غیرمستقیم “my friend” است. در زبان اسپانیایی، جمله ما Compré pizza para mi amigo خواهد بود.

حالا بیایید بگوییم همان جمله از ضمایر مفعولی غیرمستقیم استفاده می‌کند. در زبان انگلیسی، جمله ما “I bought pizza for him” خواهد بود. در زبان اسپانیایی، Le compré pizza است. درست مثل ضمایر مفعولی مستقیم، ضمایر مفعولی غیرمستقیم هم قبل از فعل می‌آیند.

ضمایر موصولی در زبان اسپانیایی

ضمایر موصولی عبارت‌ها را به یک اسم یا ضمیر متصل می‌کنند. این ضمایر کلماتی مثل “who”، “which”، “that”، “where” و “when” هستند. آن‌ها می‌توانند دو جمله یا یک عبارت توصیفی را به یک اسم وصل کنند.

در زبان انگلیسی، جمله ما با استفاده از ضمایر موصولی چیزی شبیه به “The new car that I bought is red.” خواهد بود. می‌توانستم بگویم “The new car is red” اما می‌خواستم بگویم که ماشین جدید در واقع ماشین «من» است. بنابراین از ضمیر موصولی «that» استفاده کردم تا این دو جمله را به هم متصل کنم.

در زبان اسپانیایی، جمله ما El nuevo carro que compré es rojo است.

دو ضمیر موصولی اصلی که در زبان اسپانیایی از آن‌ها استفاده خواهید کرد،que  و quien هستند. کلمه Que  می‌تواند به معنی “that”، “which”، “who” یا “whom” باشد. این ضمیر به طور مستقیم به اسم متصل می‌شود. کلمه Quien به معنی “who” یا “whom” است و بعد از حرف اضافه‌هایی مثل para (“for”) یا con (“with”) می‌آید.

در ادامه چند مثال را با هم می‌خوانیم:

• El libro que tomaste prestado. (“The book that you borrowed.”)
• Mi amigo para quien compré pizza se fue a casa. (“The friend, who I bought pizza for, went home.”)

به این نکته دقت کنید کهque  مستقیما بعد از libro می‌آید و به دنبال فعل انعکاسی tomaste ظاهر می‌شود. و quien به دنبال حرف اضافه para می‌آید تا دقیقا توصیف کنم درباره کدام دوستم صحبت می‌کنم.

کلمات دیگری مثل cual، cuyo، el que و donde هم هستند که باید به طور عمقی آن‌ها را در جنبه گرامری ساختار جمله بررسی کنید. در این مقاله به خودتان زحمت بدهید و فقط از que و quien استفاده کنید و فرق آن‌ها را متوجه شوید.

قدرت ضمایر در زبان اسپانیایی!

مقاله‌ای که خواندیم چطور بود؟ سرتان گیج می‌رود یا با خودتان می‌گویید «خیلی ساده بود»؟ ضمایر در زبان اسپانیایی اشکال و حالت‌های مختلف دارند، اما اگر با مهارت و تسلط در ضمایر فاعلی شروع کنید، همه چیز آسان‌تر می‌شود. سه فرم این ضمایر یکسان باقی می‌مانند و فقط «it» دائم در حال تغییر، عوض می‌شود.

شما چطور استفاده از ضمایر مختلف در زبان اسپانیایی را تمرین می‌کنید؟ ترفندهایی دارید که این مبحث را راحت‌تر یاد بگیرید؟

بیشتر بخوانید:ضمیر فاعلی در زبان اسپانیایی

بیشتر بخوانید:دستور زبان اسپانیایی و نکات مهم آن