اشتباهات رایج در استفاده از حروف اضافه

با وجود دسته‌های مختلف حروف اضافه در زبان انگلیسی، کاربرد مشترک و حجم زیاد آن‌ها، این کاملا طبیعی است که در استفاده از آن‌ها با مشکل رو‌به‌رو شوید و اشتباه کنید. انسان جایزالخطاست و با توجه به اینکه هر حرف اضافه در کنار تعداد زیادی از کلمات قرار می‌گیرد و با آن‌ها ترکیب می‌شود، پس اشتباه، اجتناب ناپذیر است. خصوصا زمانی که می‌خواهید ترکیبی از حرف اضافه و فعل تشکیل دهید، طبیعتا با مشکل رو‌به‌رو خواهید شد. چون افعال با تعداد زیادی از حروف اضافه ترکیب می‌شوند ولی شما به هیچ وجه نباید راجع به آن‌ها، حدس بزنید.

در این مقاله ما به برخی از اشتباهات رایج در استفاده از این حروف اضافه می‌پردازیم و الگوی لازم جهت جلوگیری از بروز خطا را معرفی می‌کنیم تا بعدها بهترین جملات گرامری را بسازید. البته بیشتر خطاهای پیش آمده از ترکیب حرف اضافه با افعال را معرفی می‌کنیم. چون بیشتر این اشتباهات هنگام استفاده از ترکیبات فعل با حرف اضافه اتفاق میفتد.

افعال حرکتی (فرق to با in)

افعالی که حرکت از جایی به جای دیگر را توصیف می‌کنند، با to به کار می‌روند. هرچند، زمانی  که این افعال حرکت از جایی به داخل یک خانه یا هر مکان دیگر را توصیف می‌کنند، می‌توانیم از in‌ یا into استفاده کنیم. همین مسئله باعث گیج شدن تعداد زیادی از زبان‌آموزان شده است و هنگام انتخاب حرف اضافه‌ی مناسب، دردسرساز خواهد شد. مثال:

• “I went to London last year.” (correct)
• “I went in London last year.” (incorrect)

زمانی که ما از فعل حرکتی به شیوه‌ی بالا استفاده می‌کنیم، باید از حرف اضافه‌ی to‌ استفاده کنیم. تنها استثنائی که در این افعال به کار می‌رود، در مورد go home  است. یعنی وقتی که home‌  به عنوان اسم قیدی عمل می‌کند و فعل را تغییر می‌دهد. هرچند ما باید از to برای بیان حرکت از A‌ به B‌ استفاده کنیم.

دوره های آموزش زبان انگلیسی
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای کودکان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای نوجوانان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای بزرگسالان

در اینجا مثال‌های بیشتری از افعال حرکتی است که با حرف اضافه‌ی to‌ در جمله قرار می‌گیرند:

• “Walk to school.”
• “Run to the store.”
• “Move to the left.”
• “Turn to the right.”
• “Swim to the shore.”
• “Drive to the country.”
• “Cycle to work.”

البته، ما می‌توانیم از حرف اضافه‌ی دیگری با افعال حرکتی استفاده کنیم. یعنی وقتی که می‌خواهیم رابطه‌ی بین فعل و مفعول حرف اضافه‌ای را مشخص کنیم. مثال:

• “Walk across the road.”
• “Run along the river.”
• “Cycle round the park.”
• “Drive over the bridge.”
• “Swim up and down the pool.”
• “Went in the school.”

افعال ایستایی (تفاوت at با to)

• “I arrived at the airport late.” (correct)
• “I arrived to the airport late.” (incorrect

به خاطر داشته باشید، ما زمانی از to با افعال حرکتی استفاده می‌کنیم که بخواهیم حرکت از نقطه‌ای به نقطه‌ی دیگر را بیان کنیم. هرچند arrive‌ یک فعل ایستایی در نظر گرفته می‌شود و حرکتی از یک نقطه به نقطه‌ی دیگر را بیان نمی‌کند. در کل افعال ایستایی فعال و پویا نیستند که حرکتی را بیان کنند. در این مورد، ما باید از حرف اضافه‌ی at استفاده کنیم که برای اشاره به قرار داشتن در مکانی خاص به کار می‌رود.

دو مثال دیگر که به عنوان فعل ایستایی به کار می‌روند، be و stay هستند. ما حتی باید از «at» به جای «to» استفاده کنیم. مثال:

• “I was at the theater last night.” (correct)
• “I was to the theater last night.” (incorrect)
• “I stayed at my brother’s house last night.” (correct)
• “I stayed to my brother’s house last night.” (incorrect)

تعلق و دسترسی (تفاوت to با of)

حرف اضافه‌ی to و of هر دو برای بیان مالکیت و تعلق چیزی به کسی استفاده می‌شوند. در این مورد ما باید از حرف اضافه‌ی to استفاده کنیم. اگر از of استفاده کنیم، در حقیقت زبان فارسی را با کلماتی انگلیسی بیان کرده‌ و اصل گرامر را رعایت نکرده‌ایم.

• “This is the key to my room.” (correct)
• “This is the key of my room.” (incorrect)

علاوه بر این، مثال‌هایی وجود دارد که نحوه‌ی استفاده از حروف اضافه را بیان می‌کند تا با استثناء‌ها نیز آشنا شوید:

• “This is the main door of the house.” (correct—meaning the primary door belonging to the house)
• “This is the main door to the house.” (also correct—meaning the primary door to gain access to the house)

رسانه‌ی کاغذی یا آنلاین (تفاوت in  با on)

یک جفت حروف اضافه که آن‌ها را نیز زیاد با یکدیگر اشتباه می‌گیرند، حرف اضافه‌ی in و on است. ما از in زمانی استفاده می‌کنیم که راجع به موضوعی چاپ شده روی کاغذ حرف می‌زنیم. اما از on‌ زمانی استفاده می‌کنیم که راجع به موضوعی موجود در شبکه‌ها و رسانه‌های آنلاین و دیجیتالی صحبت می‌کنیم. بیایید به مثال این دو حرف اضافه در جملات مختلف نگاهی کنیم:‌

• “I read it in the newspaper.” (correct)
• “I saw it on the newspaper.” (incorrect)
• “I saw it on” (correct)
• “I saw it in” (incorrect)

بیان ماهیت و اصلیت (تفاوت in با of)

• “The Nile is the longest river in the world.” (correct)
• “The Nile is the longest river of the world.” (incorrect)

به خاطر داشته باشید که حرف اضافه‌ی of به تعلق مربوط است. این در حالی است که حرف اضافه‌ی in به درون (inside) یا داخل (within) جایی ربط دارد. ما برای بیان موقعیت کشورها و شهرهای مختلف دنیا از حرف اضافه‌ی in استفاده می‌کنیم. از طرفی دیگر، برای بیان مکان یا ماهیت اصلی یک شخص از of به جای in  استفاده می‌کنیم. مثال:

• “He is a citizen of” (correct)
• “He is a citizen in” (incorrect)
• “The gray wolf of North America is a beautiful creature.” (correct)
• “The gray wolf in North America is a beautiful creature.” (incorrect)

بیان نحوه‌ی عملکرد (تفاوت in با at)

وقتی که ما چگونگی انجام کاری را توضیح می‌دهیم، می‌توانیم از عبارت فعلی «is good» استفاده کنیم که با حرف اضافه‌ی at‌ ترکیب شده است. هرچند، اگر می‌خواهیم از عبارت فعلی does well استفاده کنیم، باید از حرف اضافه‌ی in  بهره بگیریم. تعداد زیادی از زبان‌آموزان در استفاده از این دو حرف اضافه گیج می‌شوند. مثال:

• “My brother is good at” (correct)
• “My brother is good in” (incorrect)
• “My sister does well in” (correct)
• “My sister does well at” (incorrect)

زمانی که راجع به یک فاعل مشخص صحبت می‌کنیم، باید از «is good at» استفاده کنیم. اما زمانی که راجع به موضوع خاصی حرف می‌زنیم، باید does well in استفاده کنیم.

Over, on, and at the weekend

مطمئنا کابوس بسیاری از زبان‌آموزان، تشخیص حرف اضافه‌ی صحیح برای weekend‌ است. زمانی که ما راجع به نقشه‌هایی که برای آخر هفته داریم صحبت می‌کنیم، می‌توانیم از گروهی از حروف اضافه استفاده کنیم. در زبان انگلیسی آمریکایی، رایج‌ترین حرف اضافه «over» و «on» است. در زبان انگلیسی بریتانیایی، رایج‌ترین حرف اضافه «at» است. هرچند over هم قابل استفاده است. به خاطر داشته باشید که حرف اضافه‌ی during در زبان بریتانیایی و آمریکایی، قابل استفاده نخواهد بود.

• “I will do my homework on the weekend.” (American English)
• “I will do my homework over the weekend.” (American and British English)
• “I will do my homework at the weekend.” (British English)

• “I will do my homework during the weekend.” (incorrect)

افعال گذرا و ناگذر

برای ترکیب حرف اضافه با افعال گذرا و ناگذر باید مراقب باشیم. به خاطر داشته باشید که افعال گذرا می‌توانند با مفعول مستقیم در جمله ظاهر شوند و این برای افعال ناگذر مقدور نیست.

حروف اضافه با افعال ناگذر

اگر می‌خواهید ارتباطی بین فعل ناگذرا و مفعول غیر مستقیم جمله برقرار کنید، باید از یک حرف اضافه استفاده کنید. مثال:

• “I listened to the radio last night.” (correct)
• “I listened the radio last night.” (incorrect)
• “I’ll wait for” (correct)
• “I’ll wait you.” (incorrect)

اگر ما از حرف اضافه‌ی to و for‌ استفاده نکنیم و بدون کمک آن‌ها radio و you را به listen و  wait را به یکدیگر ارتباط دهیم، اشتباه کرده‌ایم.

حروف اضافه با افعال گذرا

برخلاف مثال قبلی، ما نباید از حرف اضافه برای ارتباط مفعول به فعل گذرا استفاده کنیم. یعنی اصلا حرف اضافه لازم ندارد. مثال:

• “I’ll answer the phone.” (correct)
• “I’ll answer to the phone.” (incorrect)
• “She is going to marry a lawyer.” (correct)
• “She is going to marry with a lawyer.” (incorrect)
• “I asked him to* buy some bread.” (correct)
• “I asked to him to* buy some bread.” (incorrect)

به خاطر داشته باشید که فعل to buy در مثال‌های بالا infinitive‌ است و ربطی به حرف اضافه‌ی عبارتی ندارد. این عبارت در جمله به عنوان قید علت (adverb of purpose) استفاده می‌شود و برای ارتقاء معنایی فعل ask به کار می‌رود.

فعل ask می‌تواند یک فعل ناگذر هم باشد که در آن مورد باید از حرف اضافه‌ی for برای آن استفاده کرد. مثال:

• “I asked Jeff.” (transitive)
• “I asked for” (intransitive)

هرچند به یاد داشته باشید که این تغییرات به خاطر تغییر معنایی فعل اتفاق میفتد. وقتی که ما از ask با معنی «سوال پرسیدن» استفاده می‌کنیم، پس نیازی نیست که از حرف اضافه استفاده کنیم. ولی اگر از آن با معنی «خواهش کردن» استفاده کنیم، باید از حرف اضافه‌ی For‌ برای تکمیل معنایی استفاده نماییم.

حروف اضافه و مفعول غیر مستقیم

برخی از افعال گذرا می‌توانند هم با مفعول‌های مستقیم هم غیر مستقیم در جمله قرار بگیرند. اگر یک فعل بتواند با مفعول غیر مستقیم در جمله ظاهر شود، آن شخص یا شیئ بالافاصله بعد از فعل و قبل از مفعول مستقیم ظاهر می‌گردد (منظور مفعول غیر مستقیم است). ما می‌توانیم حتی آن را بعد از مفعول مستقیم با to قرار دهیم، که البته نقش گرامری کلمه را تغییر می‌دهد و به جای مفعول غیر مستقیم، یک عبارت قیدی حرف‌اضافه‌ی (adverbial prepositional phrase) ساخته می‌گردد. مثال:

• “John sent me a letter.” (correct—indirect object)
• “John sent a letter to me.” (correct—adverbial prepositional phrase)

هرچند، تمام افعال گذرا نمی‌توانند با مفعول غیر مستقیم در جمله ظاهر شوند. اگر فعلی نتوانست با مفعول غیر مستقیم در جمله قرار بگیرد، ما باید مفعول را در یک عبارت حرف اضافه‌ای قرار دهیم. مثال:

• “I’ll explain the problem to you.” (correct)
• “I’ll explain you the problem.” (incorrect)

بیشتر بخوانید: حروف اضافه در زبان انگلیسی

بیشتر بخوانید: استفاده از حروف اضافه در کنار افعال انگلیسی