جملات سببی در زبان انگلیسی (فعل معلوم و مجهول)

جملات سببی در زبان انگلیسی جملاتی هستند که در آنها افعالی استفاده شده‌اند که برای نشان دادن این که یک نفر باعث می‌شود تا شخص دیگری کاری را برای شخص اول انجام دهد مورد استفاده قرار می‌گیرند. این جملات نقشی کلیدی و بسیار مهم را در زبان انگلیسی و مکالماتی که در این زبان وجود دارند ایفا می‌کند و به همین علت نیز یادگیری نحوه استفاده از این جملات از اهمیت بسیار زیادی در آموزش زبان انگلیسی برخوردار است. اگر شما هم جز آن دسته از افرادی هستید که علاقه‌مند به آشنایی بیشتر با نحوه کار این جملات بوده و قصد دارید اطلاعات خود را در این زمینه افزایش دهید مطالعه این مطلب می‌تواند به شما در این زمینه کمک کند.

ما در ادامه این مطلب قصد داریم کمی بیشتر درباره جملات سببی در گرامر زبان انگلیسی صحبت کرده و نکات مهم و کاربردی را در این خصوص در اختیار شما قرار دهیم که بدون شک مطالعه آن مفید خواهد بود.

جملات سببی در زبان انگلیسی

برای تعریف جملات سببی در زبان انگلیسی اجازه دهید تا پیش از هر چیز کمی درباره افعال سببی صحبت کرده و نکات مهمی را بیان کنیم. به‌طورکلی باید دقت داشت که افعال سببی افعالی هستند که یک فاعل یا شخصی، باعث می‌شود تا کس دیگری چیزی را انجام دهد یا باعث تغییر در وضعیت یک رویداد شود. در چنین شرایطی اگر به جمله‌ای که این فعل در آن قرار گرفته است نگاه کنیم که به آن جمله سببی گفته می‌شود فاعل اصلی تبدیل به مفعول خواهد شد. پس باید به این ساختار دقت داشته باشید تا بتوانید به شکل بهتری از این جملات در زبان انگلیسی استفاده کنید.

چرا ما از جملات سببی استفاده می‌کنیم؟

به‌طورکلی زمانی از جملات سببی در زبان انگلیسی استفاده می‌کنیم که بدانیم سوژه به‌تنهایی عمل را انجام نداده است. به‌طورکلی باید دقت داشته باشید که فاعل‌ها در جملات سببی شخص دیگری را برای انجام عمل خاصی هدایت کرده یا این‌که آنها را تشویق می‌کنند تا کاری را انجام دهند. برای این‌که به شکل بهتری این مفهوم را درک کنید به شما پیشنهاد می‌کنیم مثال‌های زیر را مدنظر قرار دهید که به شما در این زمینه کمک خواهند کرد:

He made me mow the lawn.

او مرا وادار کرد تا چمن را بچینم.

I got my hair cut by my sister.

من موهایم را توسط خواهرم کوتاه کردم.

Peter let Sara do the project.

پیتر به سارا اجازه داد تا پروژه را انجام دهد.

همان‌طور که در این جملات نیز مشاهده کردید جملات سببی جملاتی هستند که در آنها یک شخص باعث می‌شود تا شخص دیگری فعالیتی را انجام داده یا تغییری را در وضعیت ایجاد کند. مثلا در جمله اول می‌بینید که شخص دیگری یک شخص را وادار کرده تا چمن‌ها را بچیند.

چگونه می‌توان جملات سببی را در زبان انگلیسی ایجاد کرد؟

به‌طورکلی باید توجه داشت که جملات سببی در زبان انگلیسی از دو بخش تشکیل می‌شوند. بخش اول از این جملات از افعال سببی ایجاد شده است که به آن جمله اصلی نیز گفته می‌شود. بخش دوم از این جملات از مصدر، مصدر با to یا مصدر بدون to ایجاد شده و به آن جمله مصدری نیز گفته می‌شود. نکته بسیار مهمی که دراین‌خصوص باید به آن دقت داشته باشید این است که هر دو این بخش‌ها در واقع بخش‌هایی فرعی هستند که بدون یکدیگر کامل نیستند. به همین علت نیز باید از آنها در کنار یکدیگر استفاده کنید. اگر بخواهیم عوامل ایجادکننده این جملات را معرفی کنیم می‌توان آنها را به چهار دسته زیر تقسیم‌بندی کرد:

• فاعل
• افعال سببی
• مفعول غیرمستقیم
• جمله‌واره‌های نامحدود

در ادامه درباره هریک از این اجزا صحبت کرده و نکات مهمی را دراین‌خصوص بیان خواهیم کرد.

فاعل در جملات سببی در زبان انگلیسی

در جملات سببی در زبان انگلیسی شما می‌توانید از هر نوع فاعل از جمله اسم، عبارت اسمی، ضمیر، اسم خاص و… به‌عنوان فاعل جمله استفاده کنید و هیچ محدودیتی از این نظر برای شما وجود ندارد. در ادامه مثال‌هایی را برای شما آورده‌ایم تا به شکل بهتری با این موضوع آشنا شوید:

Carla made him cry.

کارلا او را به گریه انداخت.

They made me kill him.

آنها مجبورم کردند او را بکشم.

His teacher got them find a solution.

معلمش از آنها خواست تا راه‌حلی پیدا کنند.

دوره های آموزش زبان انگلیسی
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای کودکان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای نوجوانان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای بزرگسالان

افعال جملات سببی در زبان انگلیسی

افعال جملات سببی در زبان انگلیسی افعال اصلی هستند که رابطه فاعل و عامل انجام کار در جمله را نشان می‌دهند. در واقع این افعال نشان می‌دهند که فاعل عمل را انجام نداده؛ بلکه در وقوع آن نقش رهبری را برعهده داشته است. برای درک هرچه بهتر این موضوع مثال‌های زیر را در نظر بگیرید:

He forced me to study math at school.

او مرا مجبور کرد در مدرسه ریاضی بخوانم.

People were asked to keep the party quiet.

از مردم خواسته شد تا مهمانی را ساکت نگه دارند.

به‌طورکلی باید به این موضوع دقت داشته باشید که تعداد زیادی از انواع افعال سببی در زبان انگلیسی وجود دارند؛ ولی به‌طورکلی می‌توان آنها را در سه دسته قرارداد که این سه دسته شامل موارد زیر می‌شوند:

• سببی با مصدر to
• سببی با مصدر بدون to
• نیمه سببی

افعال سببی با مصدر to

بیشتر افعال سببی مانند convince، enable، cause، allow، force، lead و … معمولا جز افعالی هستند که با مصدر to می‌آیند و به همین علت نیز باید بعد از آنها از یک فعل مصدری استفاده کنید. نکته مهمی که درباره این افعال وجود دارد این است که مهم‌ترین گروه از این افعال، افعال گروه get هستند. برای این‌که به شکل بهتری با این افعال آشنا شوید به شما پیشنهاد می‌کنیم مثال‌های زیر را مشاهده کنید:

Picky forced the man to kill his father.

پیکی مرد را مجبور کرد تا پدرش را بکشد.

Nina convinced her mom to cook turkey for the thanksgiving.

نینا مادرش را متقاعد کرد که برای روز شکرگزاری بوقلمون بپزد.

I got the painter to paint the house.

نقاش را استخدام کردم تا خانه را رنگ کند.

She always gets a driver to go to important ceremonies.

او همیشه یک راننده برای رفتن به مراسم مهم می‌گیرد.

افعال سببی با مصدر بدون to

افعالی مانند Have، let و make جز این افعال به شمار می‌آیند که در برخی از مواقع به آنها افعال پیوندی نیز گفته می‌شود. دقت داشته باشید که بعدازاین افعال معمولا از مصدر بدون to استفاده می‌شود. در ادامه چند نمونه را برای شما آورده‌ایم تا با نحوه کار این افعال نیز بیشتر آشنا شوید:

I had him cut the bushes.

از او خواستم بوته‌ها را کوتاه کند.

He let him die in peace.

اجازه داد تا او در آرامش بمیرد.

The teacher made the students do the assignment.

معلم دانش‌آموزان را وادار به انجام تکالیف کرد.

افعال نیمه سببی در زبان انگلیسی

از دیگر افعال در جملات سببی در زبان انگلیسی که امروزه دارای کاربردهای زیادی هستند افعال نیمه سببی را می‌توان نام برد. فعل help را در این زمینه در نظر بگیرید. به آن فعل نیمه سببی گفته می‌شود؛ چراکه اگر معنای آن را در نظر بگیریم متوجه خواهیم شد که این فعل موجب چیزی نشده و در واقع در تکمیل عمل انجام شده نیز نقش داشته است. بعدازاین فعل می‌توان هم از مصدر بدون to و هم از مصدر با to استفاده کرد. استفاده از مصدر با to در این زمینه بیشتر رسمی تلقی می‌شود و استفاده از مصدر بدون to کمتر رسمی است که باید در زمان استفاده به این نکته مهم دقت و توجه داشته باشید.

 He helped me park the car.

او به من کمک کرد تا ماشین را پارک کنم.

He always helps her to get through the hard times.

همیشه به او کمک می‌کند تا روزهای سخت را پشت سر بگذارد.

Peter helped him escape from the jail

پیتر به او کمک کرد تا از زندان فرار کند.

نکته بسیار مهمی که در اینجا باید به آن دقت داشته باشید این است که زمان، شخص و تعداد افعال در این جملات کاملا به فعلی که در بخش اصلی جمله آمده بستگی خواهد داشت. به همین علت است که مصدر با to در جمله به‌هیچ‌وجه تغییر نمی‌کند. مثال‌های زیر را مشاهده کنید:

She got her to draw the pictures.

او را مجبور به کشیدن تصاویر کرد.

Pinky gets a man to wash the car for her.

پینکی مردی را وادار کرد تا ماشین او را بشوید.

حتما تا به حال عنوان افعال سببی یا افعال causative به گوشتان خورده است.  افعالی که به خاطر وجود آن‌ها، در جمله اتفاقی رخ می‌دهد. حالا می‌تواند انفجار یک بمب باشد یا درس و مشق نوشتن ( که هر دو به یک اندازه روی اعصاب است). اما افعال causative واقعا  چیست و چه کاربردی دارند؟

فعل causative درست مثل اسمش، به شخص، مکان یا شیئی اشاره می‌کند که باعث بروز یک حادثه می‌شود. در مجموع، یک فعل causative با  مفعول مستقیم در جمله  قرار می‌گیرد. البته فعل non-causative نتیجه‌ی عملی را نشان می‌دهد که فاعل به وجود آورده است.

اکثر مواقع، افعال non –causative به شکل ساده‌‌ و اصلی خود در جمله قرار می‌گیرند. اما بیشتر اوقات، شکل infinitive آن  (مصدر با to) در جمله ظاهر می‌شود. هرچند، در برخی شرایط، از سایر ساختار‌ها استفاده می‌شود. شایان ذکر است که اگرچه آن‌ها فقط با برخی از وجه‌ها در جمله قرار می‌گیرند، اما خودشان می‌توانند به تمام وجه‌ها صرف شوند.

افعال causative که با افعال non-causative در جمله حاضر می‌شوند

البته ما نمی‌خواهیم شما را گیج کنیم. از رایج‌ترین افعال causative، می‌توان به make، let و have اشاره کرد. این افعال معمولا با یک فعل non-causative در جمله قرار می‌گیرند. یعنی فعل بعدی که در جمله قرار می‌گیرد، تغییری نمی‌کند. فعل‌هایی که شکل اصلی خودشان را حفظ می‌کنند و صرف نمی‌شوند. به همین دلیل هم برخی منابع به آن‌ها افعال causative  واقعی می‌گویند.

بیایید با مثالی از این سه فعل رایج که به عنوان causative در جمله به کار می‌روند آشنا شویم و ببینیم که فعل بعد از آن‌‌ها، چگونه بدون تغییر در جمله قرار می‌گیرد. البته افعال make و have را که با سایر فعل‌های صرف شده در جمله قرار می‌گیرند، نشان می‌دهیم. در تمام مثال‌های این مقاله، افعال causative به شکل پررنگی در جمله قرار می‌گیرند. این در حالی است که افعال non-causative به شکل italics یا همان‌ «کجکی» خودمان، نوشته شده‌اند.

make

با وجود معنی این فعل «ساختن یا مجبور کردن»، ما از آن به عنوان یک فعل causative استفاده می‌کنیم که اجبار یا اعمال چیزی را نشان می‌دهد. مثال:‌

“My mom is making me go to piano lessons this summer.”

“Don’t make me turn this car around!”

“She made her girlfriend buy her a different ring.”

فعل make حتی می‌تواند با یک فعل non- causative و در عین حال infinitive‌ در جمله قرار بگیرد. اما این در حالی است که جمله مجهول باشد و فاعل جمله را همان فعل تشکیل دهد. مثال:

“I’m sorry that you were made to believe such a nasty story, but it simply isn’t true.”

“Employees are often made to feel responsible for a company’s misfortunes.”

let

فعل let اگر به عنوان فعل causative استفاده شود، به معنی «اجازه دادن»‌ یا «فرصت دادن» خواهد بود. مثال:

“I can’t believe your dad let you come to the party!”

“My bosses are letting me work from home for half of the week.”

“I hope the teacher lets us sit together on the bus.”

have

اگر این فعل به عنوان فعل causative در جمله قرار بگیرد، دیگر معنی «داشتن» ندارد. بلکه با معنی مجبور کردن و وادارکردن کسی  به کاری خواهد بود. مثال:

“I’ll just have my assistant get us some coffee.”

“He’s having the kids clean the dishes tonight.”

“Mary had her mother make her wedding dress.”

علاوه بر شکل ساده‌ی فعل بعدی، فعل have می‌تواند با افعال صرف شده در وجه گذشته یا present participle نیز در جمله قرار بگیرد. وقتی  که ما از present participle  ( فعل با ing) استفاده کنیم، کلیت معنی تغییری نمی‌کند، اما به عملی ادامه دار و در حال وقوع در مدت زمانی مشخص اشاره می‌کند. البته در این ساختار، فعل have همیشه در وجه گذشته‌ی ساده حضور دارد. مثال:‌

“The boss had us working late again this week.”

“The instructor had the class dancing for over an hour!”

فعل have می‌تواند با past participle در  جمله قرار گیرد، اما معنی کمی تغییر می‌کند. به جای اشاره به کسی که باید کاری را انجام دهد، have با past participle به زمانی اشاره می‌کند که شما باید کاری را انجام دهید. مثال:

“We’re having the house painted this week.”

“My mother had the car cleaned after our soccer practice.”

“My boss had me transferred to a different department.”

افعال causative که با infinitive‌ در جمله قرار می‌گیرند

با اینکه این سه فعل (make، let‌ و have)  همیشه با فعلی بدون تغییر در جمله قرار می‌گیرند، اکثر افعال causative با فعل infinitive‌ در جمله ظاهر می‌گردند. برخی از رایج‌ترین این افعال allow، permit, enable, cause, lead, force, require, motivate, convince و get اشاره کرد (این لیستی خسته‌کننده و ملال‌آور نیست و به خاطر سپردن چند فعل ساده این همه نق زدن ندارد).

شما احتمالا متوجه شده‌اید که برخی از این افعال مترادف make، let و have‌ هستند. اما سایر آن‌ها معنای منحصر به فردی دارند. اینکه برای هر کدام توضیحات مختصری ارائه دهیم، وقت و حوصله‌ی زیادی می‌خواهد که هم نوشتنش هم خواندنش از عهده‌ی من و شما برنمی‌آید. پس بیایید فقط مثال‌ها را در نظر بگیریم.

“Please allow me to explain my statement.”

“We were permitted to bring guests to the premiere.”

“The inheritance enabled me to travel across Europe for the summer.”

“The shaking caused me to spill my drink.”

“Her reaction forced us to rethink our policy.”

“All of this is leading me to believe that our theory is incorrect.”

“The government is requiring all citizens to carry identification at all times.”

“Their intense rivalry motivated her to train even harder.”

“We’re trying to convince them to invest in the company.”

“They finally got him to admit that he was wrong.”*

تفاوت فعل get با have

فعل get و have تقریبا در ساختار causative مترادف هستند،‌ اما یک تفاوت کوچک در معنی آن‌ها وجود دارد. با اینکه هردو به معنی «مجبور کردن» هستند، فعل get اغلب به معنی متقاعد کردن یک شخص نیز به کار می‌رود. مثال‌های زیر را در نظر بگیرید:‌

“My mother had me sing in front of the guests.” (My mother instructed me to sing, possibly without a choice on my part.)

“My mother got me to sing in front of the guests.” (My mother convinced me to sing, possibly without me initially wanting to.)

“John had us walk the whole way.” (John instructed or forced us to walk.)

“John got us to walk the whole way.” (John convinced or persuaded us to walk.)

البته این معانی شاید زیاد هم قابل توجه نباشند،‌ اما می‌توانند دقت نوشته‌های شما را بالاتر ببرند.

استفاده از participle بعد از فعل get

فعل get در میان سایر افعال causative منحصر به فرد است که با فعل‌های infinitive‌ در جمله ظاهر می‌شود، چون درست مثل فعل have، این فعل می‌تواند در برخی شرایط با past participles یا present participles همراه شود. درست مثل قبل، استفاده از present participle معنی get را تغییر نمی‌دهد،‌ اما به عملی اشاره می‌کند که ادامه دار است و در مدت زمان خاصی اتفاق میفتد. مثال:

“The presentation got me thinking about my own life choices.”

“If a video game can get people exercising, then it’s a good thing in my book!”

درست مثل فعل have، اگر فعل get نیز با یک past participle در جمله همراه شود، دچار تغییر معنایی خواهد شد. در این صورت، به عملی اشاره می‌کند که باید انجام گردد. مثال:‌

“I need to get the car washed before the wedding.”

“You’ll get us both fired if you don’t stop screwing around!”

فعل help به عنوان یک semi- causative 

فعل help اینجا به عنوان یک semi- causative عمل می‌کند، چون واقعا به یک عمل سببی اشاره نمی‌کند. در عوض، این  فعل به زمانی اشاره می‌کند که یک شخص برای انجام یک کار کمک می‌کند. پس بیش از اینکه فعل causative باشد، می‌تواند به عنوان فعلی متمم یا مکمل عمل کند.

البته چون فعل help با یک infinitive یا فعل با شکل اصلی خودش در جمله قرار می‌گیرد، آن را به عنوان یک فعل causative نیز می‌شناسند. با اینکه استفاده از فعل به حالت infinitive رسمی‌تر است، در مکالمات روزمره فعل به شکل ساده‌ی خودش به کار می‌رود. مثال:

“I would like to help you win this election.” (most common)

“I would like to help you to win this election.” (acceptable, but much less common)

“My brother has been helping me write my college applications.” (most common)

“My brother has been helping me to write my college applications.” (acceptable, but less common)

فعل keep و present participle

فقط یک فعل causative  وجود دارد که باید با present participle ترکیب شود. فعل keep، به جای معنی مرسومش که (دارندگی)‌است، در حالت causative با معنی « نگه داشتن» به کار می‌رود.

“I can’t believe you kept me waiting for over an hour!”

“I’ll only be a minute, so keep the engine running.”

مفعول غیرمستقیم یک فعل سببی

مفعول غیرمستقیم در جمله سببی در زبان انگلیسی دقیقا بعد از فعل اصلی می‌آید. مفعول غیرمستقیم معمولا در این جملات عامل نامیده می‌شود و می‌تواند یک چیز، شخص، اسم خاص یا ضمیر مفعولی باشد. برای این‌که به شکل بهتری با آن آشنا شوید مثال‌های زیر را با دقت مشاهده کنید:

I made him buy the groceries.

مجبورش کردم تا خواروبارفروشی را بخرد.

Hanna gets the chef to cook for the dinner.

هانا سرآشپز را مجبور کرد تا شام را بپزد.

Lucifer helped Judy to solve the case.

لوسیفر در حل این پرونده به جودی کمک کرد.

جمله‌واره‌های نامحدود

به‌طورکلی باید به این نکته دقت کنید که یک جمله‌واره نامحدود به بند اصلی جمله اضافه می‌شود. جمله‌واره‌های نامحدود را می‌توان از طریق موارد زیر ایجاد کرد:

• مصدر با to
• مصدر بدون to
• وجه وصفی معلوم
• اسم‌مفعول

در میان جمله‌واره‌های نامتناهی که در قسمت بالا به آنها اشاره کردیم شما با برخی از جملات آشنا هستید که با مصدرهای با to و بدون to تشکیل می‌شوند. برخی از جمله‌واره‌های غیرمتناهی با فعل حال یعنی فعل به‌اضافه ing یا ماضی تشکیل می‌شوند. نکته مهم دیگری که باید به آن دقت داشته باشید این است که تنها چند فعل اصلی مانند keep، have و get با جمله‌واره‌های نامتناهی دنبال می‌شوند. مثال‌های زیر را بادقت مشاهده کنید:

I got my hair cut.

موهایم را کوتاه کردم.

The teacher had them practicing on the essay.

معلم آنها را به تمرین‌کردن روی انشا دعوت کرد.

حالت مجهول جملات سببی

حالت مجهول جملات سببی در زبان انگلیسی نیز امروزه از اهمیت زیادی برخوردار است که شما باید با آن آشنا شوید. به‌طورکلی این حالت را می‌توان به دودسته زیر تقسیم‌بندی کرد:

• مجهول با فاعل حذف شده
• مجهول با عامل حذف شده (مفعول غیرمستقیم)

حالت مجهول با افعال get و have

حالت مجهول با افعال heve و get با سایر افعال سببی کمی متفاوت است. زمانی که جملات مجهول را با get و have می‌سازیم باید عامل را حذف کنید؛ چراکه مهم نیست بدانیم چه کسی این عمل را انجام داده است. برای روشن‌شدن بیشتر این موضوع مثال‌های زیر را بادقت بررسی کنید:

I got my nails done.

ناخن‌هایم را درست کردم.

I have had my car fixed.

من ماشینم را تعمیر کرده‌ام.

در این مثال مشخص است که مکانیک ماشین را تعمیر کرده است و به همین علت نیز عامل را به طور مستقیم حذف کرده‌ایم.

جملات مجهول با سایر افعال سببی

زمانی که از سایر افعال سببی در جملات خود استفاده می‌کنید دیگر عامل را حذف نخواهید کرد. در واقع طبق معمول شما در اینجا تنها فاعل را حذف می‌کنید و از عامل به‌عنوان فاعل گزاره دوم استفاده خواهید کرد. برای درک هرچه بهتر این موضوع مثال‌های زیر را مشاهده کنید:

Students were forced to drink milk.

دانش‌آموزان مجبور به خوردن شیر شدند.

Tina was convinced to study math at university.

تینا متقاعد شد که در دانشگاه ریاضی بخواند.

استفاده از keep به‌عنوان یک فعل سببی

امروزه شما می‌توانید از فعل keep نیز به‌عنوان یک فعل در جملات سببی در زبان انگلیسی استفاده کنید. دقت داشته باشید که فعل keep تنها با وجه وصفی حال استفاده می‌شود؛ چراکه به معنای نگه‌داشتن چیزی در همان حال یا وضعیت است و به همین علت نیز به‌صورت استمراری استفاده می‌شود. مثال:

Please keep the engine working.

لطفا موتور را در حال کار نگه دارید.

They kept the professor talking on the same project over and over.

آنها بارهاوبارها استاد را در حال صحبت درباره همان پروژه نگه داشتند.

سخن آخر

همان‌طور که مشاهده کردید جملات سببی در زبان انگلیسی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار هستند و یادگیری نحوه استفاده از آنها در گرامر زبان انگلیسی نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. درصورتی‌که شما هم علاقه‌مند هستید تا آموزش‌های بیشتری را در خصوص گرامر این زبان مطالعه کنید به شما پیشنهاد می‌کنیم حتما از خدمات کلاس زبان ایرانمهر نهایت بهره را ببرید و از بخش وبلاگ سایت این آموزشگاه نیز دیدن کنید.

بیشتر بخوانید: گرامر فعل در زبان انگلیسی

بیشتر بخوانید: جملات معلوم و مجهول در زبان انگلیسی