در مقاله‌ای که راجع به noun منتشر کرده‌ایم، راجع به «noun of address» توضیحاتی دادم. اما در این مقاله قرار است با زیروبم آن آشنا شویم و اگر تا به حال اسم «noun of address، vocatives، nominatives of address یا nouns of direct address» به گوشمان نخورده است، حسابی آن را یاد بگیریم و تا کلمه‌ی adress را می‌بینیم، یاد کوچه و خیابان نیفتیم.
دوره های آموزش زبان انگلیسی |
|
| دوره حضوری | آموزش زبان انگلیسی برای کودکان |
| دوره حضوری | آموزش زبان انگلیسی برای نوجوانان |
| دوره حضوری | آموزش زبان انگلیسی برای بزرگسالان |
این اسامی معمولا به شخص یا گروهی از اشخاص گفته می‌شود که مستقیما با آنها صحبت می‌کنید. درست مثل interjection ها، آنها از لحاظ گرامری به بقیه‌ی جمله هیچ ربطی ندارند. یعنی آنها هیچ قسمت دیگری را تغییر یا تحت تأثیر قرار نمی‌دهند. در عوض، از آنها به این دلیل استفاده تا شخص مورد نظر به شنونده یا خواننده معرفی شود، یا به کمک آنها بتوانید توجه مخاطب را جلب کنید. مثل برادرزاده‌ی سه ساله‌ی عزیز من، که هر وقت می‌خواهد حواسم را به خودش جلب کند یک «عمه»ی دلنشین می‌گویدJ
| “James, I need you to help me with the dishes.” | “جیمز، من به تو احتیاج دارم تا در شستن ظرف‌ها به من کمک کنی.” |
| “Can I have some money, Mom?” | آیا می‌توانی به من پول بدهی، مامان؟ |
| “Mr. President, I didn’t see you there.” | “آقای رئیس، من شما را آنجا ندیدم. “ |
| “Hey, guy in the red shirt, can you help me?” | “هی، پیراهن قرمز ، می‌توانی به من کمک کنی؟” |
نشانه‌گذاری
این اسامی در اول، وسط یا آخر یک جمله قرار میگیرند. اصلا مهم نیست که در کجای جمله قرار گرفته‌اند، آنها معمولاً با یک یا دو ویرگول از بقیه جمله جدا می‌شوند. اگر در اول جمله قرار بگیرند، یک ویرگول بعد از آنها قرار می‌گیرد. اگر در وسط جمله قرار بگیرند، بین دو ویرگول محصور می‌شوند و اگر در آخر جمله قرار بگیرند، بعد از ویرگول نوشته می‌شوند. مثال:
| “James, I was wondering if you could help me with the dishes.” | “جیمز ، داشتم فکر می‌کردم کاش می‌توانستی به من در شستن ظرف‌ها کمک کنی.” |
| “I was wondering, James, if you could help me with the dishes.” | “داشتم به این فکر می‌کردم، جیمز، که اگر می‌توانی به من در شستن ظرف‌ها کمک کنی.” |
| “I was wondering if you could help me with the dishes, James.” | “داشتم فکر می‌کردم که ای کاش می‌توانستی در شستن ظرف‌ها به من کمک کنی، جیمز.” |
| “Class, this is the video I was telling you about.” | “بچه‌ها، این ویدیویی است که با شما در موردش حرف می‌زدم.” |
| “This, class, is the video I was telling you about.” | “این، بچه‌ها، همان ویدئویی است که با شما در موردش حرف می‌زدم.” |
| “This is the video I was telling you about, class.” | “این ویدیویی است که با شما در موردش حرف می‌زدم، بچه‌ها.” |
با حروف بزرگ نوشتن
اسامی خاص
اسامی خاص اسامی اشخاص یا مکانهای خاصی هستند که مهم نیست کجای جمله قرار میگیرند. در هر صورت باید با حروف بزرگ شروع شوند. مثال:
| “Can you help me, James?” | می‌توانی به من کمک کنی، جیمز؟ |
| “Thank you, Mrs. Smith, for being here.” | ممنونم، خانم اسمیت، که اینجا هستید. |
| “It’s so nice to meet you, Doctor Jenner.” | از آشنایی با شما خوشوقتم، دکتر جنر. |
| “Hey, Coach Frank, how are you doing today?” | هی، مربی فرانک، امروز حالت چطور است؟ |
شاخص و مشاغل
در بسیاری از مواقع ممکن است شخص به جای نام، شما را بر اساس نقش خانوادگی یا حرفه و شغلتان صدا کند. در این حالت عنوان مورد استفاده به «noun of address» شناخته می‌شود و یک اسم خاص هم در نظر گرفته می‌شود. مثال:
| “How are you doing, Coach?” | “مربی حالت چطور است؟” |
| “I need your advice, Mr. President.” | ” آقای رئیس جمهور ، من به توصیه‌ی شما نیاز دارم.” |
| “Can you come with me, Mom?” | “مامان ، می‌توانی با من به زمین بازی بیایی؟” |
| “Pleased to meet you, Doctor.” | “خوشحالم که با شما ملاقات کردم، دکتر.” |
نمونه های بالا را با موارد زیر مقایسه کنید. در جملات زیر از همان عناوین، مشاغل و شاخص اعضای خانواده استفاده شده است ولی مستقیما به کسی اشاره نمی‌کند و کسی را مخاطب قرار نمی‌دهد. پس با حروف بزرگ هم نوشته نمی‌شوند.
| “Give that football to the coach.” |
“آن توپ فوتبال را به مربی بدهید.” |
| “Was the president at the meeting?” |
“آیا رئیس در جلسه بود؟” |
| “Tell your mom to come with us.” |
“به مادر خود بگویید که با ما بیاید.” |
| “Did you call the doctor yet?” |
“آیا شما هنوز به دکتر زنگ نزده‌اید؟” |
هیچ‌وقت برای قربان صدقه رفتن در زبان انگلیسی از حروف بزرگ استفاده نمی‌کنیم، مگراینکه در ابتدای جمله نوشته شود.
قربان صدقه رفتن
| “Would you get me a glass of water, sweetie?” | “ممکن است یک لیوان آب به من بدهی، عزیزم؟” |
| “Thanks, pal, I appreciate your help.” | “متشکرم رفیق، قدردان کمک شما هستم.” |
| “Love, please put away your coat.” | “عشقم، لطفا پالتویت را در بیاور.’ |
سایر اسامی عام
اگر اسامی در قالب شغل افراد یا شاخص خانوادگی مورد استفاده قرار نگیرد، پس باید با حروف کوچک نوشته شود. مگر اینکه در ابتدای جمله قرار بگیرد. مثال:
| “This, class, is the video I was telling you about.” | “این، بچه‌ها، ویدیویی است که با شما در موردش حرف می‌زدم.” |
| “Can you help me, guy in the red shirt?” | “آیا می‌توانی به من کمک کنی، پیراهن قرمز؟” |
| “Please stand up, boys and girls.” | ” دختران و پسران لطفا بایستید.” |
| “Ladies and gentlemen, please remain seated for the duration of the performance.” | “خانم‌ها و آقایان ، لطفاً در طول اجرا بنشینید.” |
سخن آخر
نکته‌ای که در رابطه با nouns of address باید به خاطر داشته باشید این است که این اسامی هیچ ربطی به کوچه و خیابان ندارند و راجع به آدرس محل زندگی کسی صحبت نمی‌کنند. این اصطلاحات ممکن است در ذهن زبان‌آموزان سوال‌های زیادی به وجود بیاورد. اما حالا می‌دانید که منظور از این اسامی، اسامی کسانی است که می‌خواهیم توجهشان را به خودمان جلب کنیم یا به بقیه، معرفی کنیم.
بیشتر بخوانید:آموزش عبارت های اسمی در انگلیسی
نظر خود را با ما در میان بزارید