عواملی که منجر به ارزیابی ناعادلانه در کلاس درس می‌شوند

ارزیابی آکادمیک در هر موسسه آموزشی در هر سطحی باید دقیق و عادلانه باشد.

جمله بالا کاملا منطقی و صحیح است اما پس‌زمینه فرهنگی زبان‌آموزان همیشه عاملی اصلی بوده که باعث شده است مدرسان هنگام ارزیابی عملکرد زبان‌آموزان، به ویژه در حوزه زبان‌شناسی، با پیچیدگی و مشکلاتی مواجه شوند. به این معنی که مدرسان باید از تمام مسائل پیچیده‌ای که ممکن است مانع ارزیابی دقیق شوند آگاه باشند و زبان‌آموزان را در پیشرفت تحصیلی و علمی یاری کنند.

تجربه‌های حرفه‌ای و آکادمیک با زبان‌آموزان آسیایی به من انگیزه داد با فرهنگ چینی‌ها بیشتر آشنا شوم و بتوانم نیازهای آن‌ها را بهتر بشناسم و رفع کنم. این آگاهی و شناخت بیشتر باعث شد بتوانم در پایان دوره آموزشی، آن‌ها را عادلانه و منصفانه ارزیابی کنم. خارج از مولفه‌های فرهنگی که موفقیت فرآیند یادگیری را تضمین می‌کنند، عوامل دیگری هم وجود دارند که روایی و اعتبار یک ارزیابی را مشخص می‌کنند و برای وجود یک ارزیابی عادلانه لازم و ضروری هستند؛ به طوری که نبود آن‌ها باعث می‌شود ارزیابی ناعادلانه و غیرمنصفانه باشد.

دوره های آموزش زبان انگلیسی
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای کودکان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای نوجوانان
دوره حضوری	آموزش زبان انگلیسی برای بزرگسالان

اول، مورد «خجالت یا کم‌رویی اجتماعی» است که زبان‌آموزان چینی از آن رنج می‌برند و قطعا مانع پیشرفت آن‌ها می‌شود و مدرسان هم نمی‌توانند برای آموزش و قرار دادن آن‌ها در مسیر موفقیت قدم بردارند. مشکلی که وجود دارد این است که با اشتباه کردن زبان‌آموزان در کلاس‌ها، معلمان نمی‌توانند بفهمند دانش‌آموزان چه مقدار از اطلاعات و مطالب را جذب کردند. بسیاری از تلاش‌های مدرسان برای تحریک زبان‌آموزان برای شرکت در فعالیت‌های کلاسی و صرف نظر از نتایج نادرست آن، تلاشی کاملا بیهوده و بی‌نتیجه است.

دوم، فاصله بین مدرسان و زبان‌آموزان در کلاس درس در ایجاد پل بین هر دو طرف تاثیر منفی دارد و اگر این پل به درستی بنا نشود، فرآیند آموزش و یادگیری موفقیت‌آمیز نخواهد بود. مدرسان در کلاس‌های آموزش زبان اغلب «پادشاه» کلاس هستند، در حالی که زبان‌آموزان دریافت‌کننده دانش هستند و نظری نمی‌دهند یا فیدبکی دریافت نمی‌کنند. به همین دلیل، مدرسان نمی‌توانند بفهمند زبان‌آموزان دقیقا چه مطالبی را یاد گرفتند یا در فهم کدام مباحث مشکل دارند. در واقع متاسفانه در اغلب کلاس‌های آموزش زبان، مدرس متکلم وحده است و به جز چند جمله کوتاه یا چند کلمه، زبان‌آموزان حرفی نمی‌زنند و به همین دلیل میزان یادگیری آن‌ها مشخص نیست. بنابراین، هر آزمونی که میزان دانش و موفقیت زبان‌آموز را در مطالب آموزشی اندازه‌گیری کند، از دقت و واقعیت کافی برخوردار نیست.

علاوه بر این، مدیریت موسسات آموزشی، مدرسان را از رسیدن به ارزیابی‌های نهایی درباره عملکرد زبان‌آموزان منع می‌کند؛ چرا که سهمیه موفقیت و شکست بر اساس نتیجه‌های آکادمیک در انتهای هر دوره به زبان‌آموز و مدرس تحمیل می‌شود. بدون شک، با توجه به این سیستم، بعضی از زبان‌آموزان قربانی خواهند شد چرا که این نتایج به اندازه کافی نقاط قوت و ضعف زبان‌آموزان را نشان نمی‌دهد تا بتوانند با رویکردی صحیح مشکلاتشان را حل کنند یا نقاط قوتشان را بهتر کنند. ارزیابی آکادمیک باید شفاف و معتبر باشد تا کسب دانش به درستی انجام شود. روش‌ها و رویکردهای موسسات آموزشی باید به شدت با هم مرتبط باشند تا آموزش، یادگیری و پیشرفت آکادمیک به درستی انجام شود و به نتیجه برسد.

بیشتر بخوانید : نحوه استفاده مؤثر از فناوری برای تغییر کلاس درس ESL خود

برای تنظیم و سازماندهی ارزیابی به منظور آگاهی از نیازهای زبان‌آموزان و رفع آن‌ها، باید جلسات بحث و گفتگو با زبان‌آموزان و شناخت آن‌ها از نظر شخصیتی و فرهنگی در اولویت فرآیند تدریس هر مدرسی باشد. با زبان‌آموزان صحبت کنید و از آن‌ها بخواهید نظرات شخصی‌شان را بگویند و مشکلاتشان در کلاس یا روش تدریس را بیان کنند. دانستن مشکلات آن‌ها باعث می‌شود بتوانید رویکردهایتان را تغییر بدهید (در صورتی که نظراتشان منطقی بود). می‌توانید این جلسات را در محیط کلاس یا خارج از کلاس و با یکی از وسایل ارتباطی آنلاین مثل اسکایپ، واتس‌اپ یا هر نرم‌افزار دیگری که بتوان به صورت آنلاین با آن‌ها صحبت کرد، برگزار کنید. اگرچه جلسات حضوری و رودررو صحبت کردن اهمیت ویژه‌ای دارد و نتایج بهتری در آن حاصل می‌شود، اما اگر به دلیل مشغله‌هایی که دارید (شما و زبان‌آموزان) نمی‌توانید زمانی را مشخص کنید که با هم حرف بزنید، از ابزارهای مجازی و اینترنتی استفاده کنید. نوع ارتباط برقرار کردن به زبان‌آموزان کمک می‌کند تمام یا بخش زیادی از مشکلاتشان را با شما در میان بگذارند و به طور همزمان می‌فهمند ارزیابی نهایی آن‌ها معیار معتبر و مناسبی برای نشان‌دادن پیشرفت حقیقی آن‌ها در محیط آکادمیک نیست. مدرسان همیشه باید در کلاس با زبان‌آموزانشان ارتباط برقرار کنند تا سر صحبت را باز کنند، یخ کلاس را آب کنند و بتوانند بیشتر به عنوان همراه و راهنمای زبان‌آموز باشند نه مدرسی که یک یا دو ساعت به آموزش می‌پردازد و بعد از کلاس خارج می‌شود و این چرخه هر هفته اتفاق می‌افتد. با این روش، ارزیابی نهایی یا دوره‌ای زبان‌آموزان هم موفقیت‌ها یا ضعف‌های آن‌ها را بهتر نشان می‌دهد و می‌توانیم امیدوار باشیم اعتبار و روایی این نوع ارزیابی‌ها بیشتر و بهتر شود.

بیشتر بخوانید: 20 ایده و فعالیت خلاقانه کلاس درس برای الهام بخشیدن به دانش آموزان

بیشتر بخوانید: تجلیل از سنت‌ها در کلاس درس